Του Λευτέρη Μούτη / moutis@eurohoops.net
Τα χρόνια περνούν, ο αθλητισμός αλλάζει και πλέον οι παίκτες που επιλέγουν μόνο μία ομάδα για να αγωνιστούν κατά τη διάρκεια της καριέρας τους είναι μετρημένοι στα δάχτυλα.
Και όμως, υπάρχουν ακόμα κάποιοι που έχουν περάσει μια ντουζίνα χρόνια σε έναν σύλλογο και έχουν συμμετάσχει τουλάχιστον σε τριψήφιο αριθμό συμμετοχών στην Ευρωλίγκα με την ίδια φανέλα.
Σε αυτή τη λίστα θα μπορούσαν να συμπεριλαμβάνονται πολλοί ακόμα αθλητές που συνέδεσαν το όνομα τους με ένα κλαμπ αλλά έχασαν το “δικαίωμα” επειδή αγωνίστηκαν έστω και μια χρονιά με διαφορετικά χρώματα στη διοργάνωση. Για παράδειγμα ο Κώστας Τσαρτσαρής έπαιξε έντεκα σεζόν στον Παναθηναϊκό (214 αγώνες) και μόλις για δυο σεζόν στο Περιστέρι (25 αγώνες). Ή ο συμπαίκτης του Μάικ Μπατίστ που “έλαμψε” με τον Παναθηναϊκό για δέκα χρόνια και 204 αγώνες, αλλά έκανε ντεμπούτο με τη Σαρλερουά για μια χρονιά και αγωνίστηκε σε 23 ματς τη σεζόν 2012-13 με τη Φανερμπαχτσέ.
Αντίστοιχα, ο Γιώργος Πρίντεζης έχει ταυτιστεί όσο λίγοι με τη φανέλα του Ολυμπιακού μετρώντας ήδη 200 συμμετοχές στην Ευρωλίγκα αλλά η διετής παρουσία στη Μάλαγα (26 αγώνες) τού στερεί την παρουσία στη λίστα.
To Eurohoops συγκέντρωσε και παρουσιάζει τις περιπτώσεις παικτών που έμειναν στο μυαλό του μπασκετικού κοινού ως εκπρόσωποι μίας και μόνο ομάδας.
Φραγκίσκος Αλβέρτης (Παναθηναϊκός)
Συμμετοχές: 186
Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης έχει συνδέσει όσο κανείς άλλος παίκτης το όνομα του με τον Παναθηναϊκό αφού τίμησε τη φανέλα, βοήθησε στη γιγάντωση της ομάδας, κατέκτησε τίτλους, αγάπησε και αγαπήθηκε από την “πράσινη” κερκίδα.
Από το 1990 μέχρι το 2009 που κρέμασε τα αθλητικά του παπούτσια ο “Φράγκι” αγωνίστηκε στην Ευρωλίγκα μόνο με το “τριφύλλι” στο στήθος πανηγυρίζοντας παράλληλα 11 πρωταθλήματα, 8 κύπελλα και 5 Ευρωπαϊκούς τίτλους! Το “αντίο” του εμβληματικού αρχηγού του μπασκετικού τμήματος πραγματοποιήθηκε σε μία άκρως συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα με αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, με τον Δημήτρη Διαμαντίδη να παίρνει από αυτή την φιλική αναμέτρηση και έπειτα την σκυτάλη.
Χαρακτηριστικό της αφοσίωσης είναι το γεγονός πως ακόμα και σήμερα ο Φραγκίσκος Αλβέρτης συνεχίζει να βρίσκεται κοντά στον Παναθηναϊκό από οποιαδήποτε θέση του ζητηθεί!
Λουίς Σκόλα (Μπασκόνια)
Συμμετοχές: 144
Ο Λουίς Σκόλα αποχώρησε από την Ευρωλίγκα το καλοκαίρι του 2007, αλλά ανήκει ακόμα στη κατηγορία των παικτών με τις περισσότερες συμμετοχές με μια μόνο ομάδα διότι στις πρώτες επτά σεζόν της διοργάνωσης ήταν ένας από τους παίκτες-σύμβολα της Ταού (τότε και Μπασκόνια πλέον).
Ο Σκόλα ξεκίνησε την καριέρα του στους Βάσκους σε ηλικία 17 ετών το 1997, αλλά από τη σεζόν 2000-01 ήταν πλέον ένας από τους παίκτες ηγέτες της ομάδας τελειώνοντας την καριέρα του στην Ευρωλίγκα με μέσο όρο 14,3 πόντους και 5,6 ριμπάουντ! Συμμετείχε σε τέσσερα Φάιναλ Φορ, αλλά και στους τελικούς της σεζόν 2000-01. Δυο φορές ήταν μέλος της καλύτερης πεντάδας και μια της δεύτερης καλύτερης πεντάδας.
Μίλαν Τόμιτς (Ολυμπιακός)
Ο Μίλαν Τόμιτς αποτελεί ένα από τα σύμβολα του μπασκετικού τμήματος του Ολυμπιακού αφού με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι “παρών” σε όλες τις μεγάλες επιτυχίες της ομάδας.
Πιο συγκεκριμένα, ο 44χρονος Σέρβος φόρεσε τα ερυθρόλευκα από το 1991 μέχρι το 2004 και πρόλαβε να πανηγυρίσει 5 πρωταθλήματα, 3 κύπελλα και φυσικά το ιστορικό “triple crown” της αγωνιστικής περιόδου 1996-1997!
Η σχέση μεταξύ των δύο πλευρών ωστόσο δεν έχει σταματήσει. Ο Τόμιτς συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον Ολυμπιακό όντας τα τελευταία χρόνια ο βοηθός των προπονητών που έχουν καθίσει στον πάγκο. Αποκορύφωμα της καριέρας του από την ημέρα που αποχώρησε από την ενεργό δράση μέχρι και σήμερα αποτελούν φυσικά οι Ευρωπαϊκοί τίτλοι του 2012 και του 2013.
Γκάι Πνίνι (Μακάμπι Τελ Αβίβ)
Συμμετοχές: 154
Ο επί σειρά ετών αρχηγός της Μακάμπι Τελ Αβίβ αποχώρησε από την ομάδα πριν λίγες εβδομάδες όμως με τις 29 φετινές συμμετοχές του έφτασε τις 154 συνολικά στην Ευρωλίγκα και αναρριχήθηκε ακόμα πιο ψηλά στην σχετική λίστα.
Η Χάποελ Χολόν αποτελεί τον νέο σταθμό στην καριέρα του βετεράνου φόργουορντ κάτι που σημαίνει πως αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά τα επόμενα χρόνια τότε ο Πνίνι θα ολοκληρώσει την καριέρα του φορώντας μόνο την φανέλα της “ομάδας του λαού” εκτός συνόρων. Ήταν μάλιστα “παρών” στην τεράστια επιτυχία του 2014 αγωνιζόμενος για 28 λεπτά στο Final 4, χωρίς ωστόσο να σκοράρει.
Βίκτορ Σάδα (Μπαρτσελόνα)
Συμμετοχές: 166
Ο Βίκτορ Σάδα είναι ένα ακόμα “προϊόν” των ακαδημιών της Μπαρτσελόνα και αποτέλεσε για πολλά χρόνια παίκτης σύμβολο της ομάδας. Ο γηγενής γκαρντ αγωνίστηκε συνολικά εννιά σεζόν στους “μπλαουγκράνα”, αλλά σημαντικό ρόλο είχε μετά την επιστροφή του από τη Τζιρόνα το 2008. Ο Σάδα ήταν για πολλά χρόνια ο βασικός γκαρντ που αναλάμβανε κυρίως αμυντικές και δημιουργικές αποστολές.
Στο πρώτο Ευρωπαϊκό τρόπαιο των Καταλανών, το 2003, ήταν στη Β’ ομάδα, αλλά το 2010 αποτέλεσε βασικό μέλος της ομάδας πανηγυρίζοντας την κατάκτηση της κορυφής. Το καλοκαίρι του 2014 αποχώρησε από τη Μπαρτσελόνα, αλλά παραμένει ο δεύτερος παίκτης μετά τον Ναβάρο που έχει τις περισσότερες συμμετοχές στην Ευρωλίγκα αποκλειστικά με τη φανέλα των “Μπλαουγκράνα”.
Μπέρνι Ροντρίγκεζ (Μάλαγα)
Συμμετοχές: 169
Ο Μπέρνι Ροντρίγκεζ είναι η ίδια η Μάλαγα! Μεγάλωσε στην ισπανική πόλη και ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στη μεγάλη ομάδα της Μάλαγα τη σεζόν 1999-2000 αγωνιζόμενος στην Ευρωλίγκα συνολικά 169 φορές.
Από το 2001-02 και μετά ο Ροντρίγκεζ ήταν σταθερά βασικό μέλος του ισπανικού συλλόγου για έντεκα συνεχόμενα χρόνια αποχωρώντας εν τέλει τη σεζόν 2011-12. Πλέον, στα 37 του χρόνια, έχει κρεμάσει τα αθλητικά του παπούτσια αλλά δεν έχει αποχωρήσει από τον χώρο του μπάσκετ αφού εργάζεται ως αθλητικός διευθυντής της Σεβίλλης που ήταν και ο τελευταίος σταθμός της καριέρας του.
Ταλ Μπερστάιν (Μακάμπι Τελ Αβίβ)
Συμμετοχές: 178
Είναι από τους παίκτες-σύμβολα της Μακάμπι Τελ Αβίβ και αγωνίστηκε για δέκα σεζόν στην Ευρωλίγκα! Ο Ταλ Μπερστάιν έλαβε μέρος στην κορυφαία διοργάνωση την περίοδο 2001-02 και αποχώρησε το 2011-12 από την ενεργό δράση, σε ηλικία 32 ετών, μετά από μια γεμάτη δεκαετία στους Ισραηλινούς από τους οποίους έλειψε μόνο τη σεζόν 2009-10, όταν και φόρεσε τη φανέλα της Φουενλαμπράδα.
Κορυφαία στιγμή στην καριέρα του ήταν φυσικά η κατάκτηση των δυο συνεχόμενων τροπαίων Ευρωλίγκας τη διετία 2003-05. Ο Ισραηλινός φόργουορντ αποτέλεσε για χρόνια ένα ιδανικό συμπλήρωμα της Μακάμπι στην περιφέρεια και ένα σημείο αναφοράς στα αποδυτήρια.