Του Γιώργου Ορφανάκη / info@eurohoops.net
Ο Γκάρι Πέιτον έγραψε τη δική του ιστορία στον “μαγικό” κόσμο του NBA με μία από τις πολλές “λαμπρές” στιγμές την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2006 με τους Μαϊάμι Χιτ.
Tο μυαλό του είναι γεμάτο με εικόνες του παρελθόντος απέναντι σε μερικούς από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών. Ένας από αυτούς, ποιος άλλος; Ο Μάικλ Τζόρνταν!
Ο άλλοτε σταρ των Σούπερσονικς, ο οποίος επιλέχθηκε στο Νο.2 του draft (1990) από την ομάδα του Σιατλ, εξιστορεί μέσω του “The Players Tribune” μερικές από τις πιο “δυνατές” στιγμές της καριέρας του. Μία από αυτές έχει για πρωταγωνιστή τον Τζόρνταν.
O Πέιτον γυρίζει τον χρόνο πίσω…
“Έχω να σας πω μία ιστορία με τον MJ.
Ήταν ένα παιχνίδι της preseason απέναντι στο Σικάγο λίγο πριν ξεκινήσει επίσημα η ρούκι σεζόν μου. Επομένως μιλάμε για το 1990. Ήταν οι Μπουλς, αλλά όχι ακόμα οι Μπουλς του Τζόρνταν, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ. Ήταν πριν το πρώτο three-peat. Ήταν τότε που έχαναν ξανά και ξανά από τους Πίστονς, το 1988 και το 1989.
Ήμουν το δεύτερο πικ στο draft, πήγα στην Preseason με αέρα και σκεφτόμουν πως δεν με ενδιαφέρει ποιος διάολο είναι ο Μάικλ Τζόρνταν. Τον είχα δει μεγαλώνοντας αλλά σκεφτόμουν “ΟΚ, είναι καλός, αλλά δεν είναι όσα λένε”.
Ο Τζόρνταν βρισκόταν στον πάγκο σχεδόν σε όλο το παιχνίδι – εγώ δεν είχα καταλάβει πως ακόμα βρισκόμαστε σε περίοδο προετοιμασίας άρα ο MJ δεν παίζει σκληρά. Με είχε αναλάβει ο Μπι Τζέι Άρμστρονγκ. Του είχα βάλει 19 πόντους και ήμουν ρούκι επομένως εννοείται πως μιλούσα όλη την ώρα σαν τρελός. Έλεγα τα χειρότερα στον Άρμστρονγκ. Έτρεχα στον πάγκο τους, μιλούσα άσχημα στον Τζόρνταν. Τους κοιτούσα όλους μέσα στα μάτια. Ένιωθα γενικά τέλεια.
Λίγες εβδομάδες μετά λοιπόν υποδεχόμαστε στο Σιάτλ τους Μπουλς για ένα παιχνίδι κανονικής διάρκειας. Δούλευα καιρό για αυτό, το περίμενα με ανυπομονησία και ήμουν έτοιμος. Φυσικά όλοι μιλούσαν για τους “Ταύρους” – για το γεγονός πως ο Τζόρνταν έρχεται στην πόλη. Εγώ μέσα μου σκεφτόμουν πως σκόραρα 19 απέναντι τους. Θα κάνω το ίδιο και με τον Τζόρνταν, κανένα πρόβλημα.
Φτάνει η στιγμή λίγο πριν το τζάμπολ και όλοι δίνουν τα χέρια τους στο κέντρο του γηπέδου.
Μόνο που ο Τζόρνταν δεν έδωσε το χέρι του σε μένα.
Γυρίζει στον Άρμστρονγκ και λέει: “Αφήστε τον γαμ… ρούκι σε μένα”. Το είπε δυνατά ώστε να το ακούσουν όλοι!
Εγώ με τη σειρά μου σκέφτηκα “Οκ, ας είναι. Έτσι θες; Έλα!”
Το παιχνίδι ξεκινάει. Ελέγχω τις κινήσεις του Μάικλ και βλέπω τον Φιλ Τζάκσον να ζητάει συγκεκριμένα συστήματα – τέσσερα, πέντε, έξι στη σειρά, όλα για τον Μάικλ. Και ο Μάικλ σκοράρει, τέσσερις, πέντε, έξι φορές στη σειρά. Ήταν σε ένα άλλο επίπεδο από αυτό που ήξερα!
Μέσα σε λίγα λεπτά είχα βγει νοκ άουτ από φάουλ και ο κόουτς με αποσύρει στον πάγκο. Να πω την αλήθεια δεν επέστρεψα για πολύ ακόμα στον αγώνα. Θυμάμαι πως δεν έβαλα ούτε πόντο, αγωνίστηκα για περίπου 7-8 λεπτά. Ο Τζόρνταν σταμάτησε στους 33.
Αλλά δυστυχώς δεν ήταν μόνο αυτό. Λίγο πριν το τέλος του αγώνα, είμαι καθισμένος στον πάγκο, και ο Μάικλ πλησιάζει στον πάγκο μας και έρχεται κατευθείαν πάνω μου. Ο κόουτς ήταν μπροστά μας. Όλοι στον πάγκο τον κοιτούσαν.
Με κοιτάει στα μάτια και μου λέει: “Αυτές τις μαλ… λες στην preseason?”
Το τρελό είναι ότι δεν ήταν εκνευρισμένος. Μασούσε την γαμ… τσίχλα του και συνέχισε:
“Εδώ είναι ο πραγματικός κόσμος. Καλώς ήρθες στο NBA μικρέ.”
Οι Μπουλς εκείνη τη σεζόν κέρδισαν τον τίτλο. Το έκαναν άλλες πέντε φορές μέχρι να αποσυρθεί.”