Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Τρίτη εβδομάδα στην Ευρωλίγκα και η μάχη για την πρόκριση αλλά και τα καλά πλασαρίσματα έχει ανάψει για τα καλά. Μεγάλα παιχνίδια, μεγάλες νίκες για κάποιες ομάδες, νίκες και προβληματισμός, και βαριές ήττες που βάζουν σε σκέψεις για κάποιες άλλες. Ας δούμε μέσα από το μεγεθυντικό φακό αυτά που έκαναν τη μεγαλύτερη αίσθηση στο 2ημερο που μας πέρασε.
Μαγική βραδιά για τους πράσινους!!
Τη βραδιά που επέστρεψε στο γήπεδο που λατρεύτηκε όσο κανένας για 2η φορά ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, επέλεξε η πρώην ομάδα του να κάνει ένα σχεδόν τέλειο παιχνίδι για 30 λεπτά και να κονιορτοποιήσει την Φενερμπαχτσέ του τεράστιου μπάτζετ και των πολλών αστέρων. Οι πράσινοι έκαναν ένα πραγματικά τέλειο 1ο ημίχρονο σκοράροντας με κάθε τρόπο. Στην αρχή φόρτωσαν τον Μπατίστα κυρίως μέσα από καταστάσεις πικ εν ρολ, αλλά και με πάσες μετά από διεισδύσεις. Μετά ήρθε η περιφέρεια η οποία “σκότωσε” τις κάκιστες περιστροφές της Τουρκικής άμυνας. Ο Παναθηναϊκός σχεδόν σε κάθε κατοχή με ένα σκριν και μια καλή διαγώνια πάσα έβρισκε ελεύθερα σουτ, είτε από τα γκαρντ (Σλότερ κυρίως), είτε από τα 4αρια (Φώτσης). Οι πράσινοι άπλωσαν τρομερά την επίθεση τους, είχαν τις τέλειες αποστάσεις, έτρεξαν όποτε είχαν τη δυνατότητα κυρίως μέσα από την άμυνα τους και δεν άφησαν κανένα περιθώριο στη Φενέρμπαχτσε να πιστέψει ότι μπορεί να διεκδικήσει κάτι από το παιχνίδι.
Ηγέτης ο Διαμαντίδης σε μια εκπληκτική μέρα στην οποία έγινε ο 1ος παίχτης στην ιστορία της διοργάνωσης που ξεπέρασε τις 1000 ασσίστ, μοιράζοντας 10 τελικές πάσες. Ο Αρχηγός των πράσινων είναι επίσης 1ος στα κλεψίματα, και μέσα στην 20αδα σχεδόν σε όλες τις άλλες στατιστικές κατηγορίες. Πραγματικός Μίδας της διοργάνωσης.
Τη μεγάλη διαφορά στη νίκη των πρασίνων την έκανε η άμυνα, η οποία ήταν εκπληκτική. Απόλυτα προσηλωμένη και με φοβερές καλύψεις στις αλλαγές, αγγίζοντας το τέλειο σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Ανάγκασαν μια ομάδα με σούπερ επιθετικό ταλέντο και με συνολικά 15 κατοχές περισσότερες λόγω των επιθετικών ριμπάουντ και τη διαφορά στα λάθη, να φτάσει με κόπους και βάσανα τους 70 πόντους. Η άμυνα ήταν και η κινητήρια δύναμη για το τρανζίσιον του Παναθηναϊκού, που ήταν εξαιρετικό σε αυτό το παιχνίδι. Ήταν ένα κομμάτι που ο Παναθηναϊκος είχε εμφανίσει αδυναμίες και απέναντι στη Τουρκική ομάδα άγγιξε το άριστο.
Ήττες και σκεπτικισμός για Εφές, Φενέρμπαχτσε και Βαλένθια
Είναι 3 ομάδες που έχουν τεράστια συσσώρευση σε ταλέντο και περιμένουμε να δούμε αρκετά καλά πράγματα από αυτές στη διοργάνωση. Μέχρι στιγμής συμβαίνει το αντίθετο, παρόλο που οι 2 ομάδες από τη Τουρκία μόλις αυτή την εβδομάδα έκαναν τις πρώτες ήττες τους. Ακόμα και στις νίκες εμφάνιζαν μια αρκετά προβληματική εικόνα και αυτές κατακτήθηκαν λόγω τεράστιου ατομικού ταλέντου κάποιων παιχτών. Οι Ισπανοί αντιθέτως, δεν έχουν σπάσει ακόμα το ρόδι και παρουσιάστηκαν για μια ακόμα φορά απογοητευτικοί στο Βελιγράδι. Υπάρχουν κάποιες ανορθογραφίες που είναι εμφανείς κι εμείς από αυτή τη γωνιά πρέπει να τις αναφέρουμε. Ας τις δούμε ανά ομάδα.
Για την Εφές
Υπάρχει τεράστια έλλειψη δημιουργίας στα γκαρντ. Ο Μπαλμπάι και ο Ντρέιπερ είναι αμυντικοί εξολοθρευτές αλλά στο επιθετικό κομμάτι υστερούν, ο Τζάννινγκ είναι πιο πολύ εκτελεστής και ο Οσμάν ταλαντούχος, αλλά άπειρος για αυτό το επίπεδο. Δεν εκμεταλλεύονται σχεδόν σε κανένα σημείο έναν από τους καλύτερους finisher μετά από πικ εν ρολ, τον Στεφάν Λάσμε. Κυκλοφορούν ελάχιστα τη μπάλα και στο τέλος στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στα 1 εναντίον 1 των φόργουορντ και των σέντερ.
Φενέρμπαχτσε
Δεν παίρνουν σχεδόν καθόλου βοήθεια στην άμυνα στις θέσεις “1” και “5”. Ειδικά στο αμυντικό κομμάτι του πικ εν ρολ, αντιμετωπίζουν τρομακτικά προβλήματα. Δεν έχουν πραγματικό πόιντ γκαρντ. Ο Χίκμαν ΔΕΝ μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο, ενώ στη Μακάμπι είχε και άλλους παίχτες να δημιουργούν, όπως ο Οχαγιόν. ο Ράις , ο Ίγκλες και ο Σμιθ. Στη Φενέρ δεν μπορεί να ανταποκριθεί.
Δεν υπάρχει πραγματική απειλή στο ποστ. Πέρα από τον Σαβάς που είναι βελτιωμένος σε σχέση με την περυσινή χρονιά μόνο με ελαφριά 4αρια όπως ο Μπιέλιτσα, η 5αρια όπως ο Βέσελι, μπορεί να δημιουργηθεί απειλή αλλά αυτή δεν είναι αρκετή.
Βαλένθια
Εμφανίζουν τεράστια θέματα χημείας, ιδιαίτερα όταν ο Μπούικς είναι στο παρκέ και η μπάλα κολλάει πολύ στη κατοχή του. Ο Αμερικανός γκαρντ εμφανίζει τεράστια δυσκολία στο να παίξει για τους συμπαίχτες του. Δεν βλέπει σχεδόν καθόλου γήπεδο και οι πάσες του είναι πολύ περιορισμένες και όχι αποδοτικές. Δεν έχει μπει ακόμα στο πετσί του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Μηδενική απειλή στο ζωγραφιστό, είτε από ποστ παιχνίδι, είτε μετά από πικ εν ρολ, ειδικά εν τη απουσία του Ντουμπλιεβιτς. Με την επιστροφή του βοηθάει στη λύση ενός προβλήματος που είναι τεράστιο για τους Ισπανούς.
Ομάδες με ταλέντο που οφείλουν να βρουν τρόπο να διορθώσουν τα κακώς κείμενα και να φτάσουν μακριά στη διοργάνωση.
Αμυντικά τείχη!
Δύο ομάδες κατέκτησαν μεγάλες νίκες με βάση το αμυντικό κομμάτι, στο οποίο εκμηδένισαν σχεδόν τα ατού των αντιπάλων τους. Αυτές δεν είναι άλλες από τη Ζαλγκίρις και τον Ερυθρό Αστέρα. Οι Λιθουανοί έπαιξαν καταπληκτική ατομική άμυνα, δεν εκτέθηκαν σχεδόν σε κανένα μαρκάρισμα και ανάγκασαν την Εφές να σουτάρει με το πάρα πολύ φτωχό 35% και μόλις με 1/11 σουτ 3 πόντων. Ακόμα και στα τελευταία λεπτά που οι Τούρκοι πίεσαν για την επιστροφή, κυρίως οι Γιανκόυνας και Γιαφτόκας δεν άφησαν τους ψηλούς της Εφές να κάνουν ζημιά. Ξεχωριστή μνεία χρειάζεται για το επιθετικό κομμάτι στον Ουλάνοβας, που ήταν εκπληκτικός στο “διάβασμα” των μις – ματς και σκόραρε πολύ μέσα από τη ρακέτα, αλλά και στον Μιλάκνις που έβαλε μεγάλα σουτ κάθε φορά που οι Τούρκοι προσπαθούσαν να βρουν ρυθμό. Ένα μεγάλο μπράβο αξίζει στην Ζαλγκίρις!
Οι Σέρβοι από την άλλη είναι μια ομάδα χτισμένη για να παίξει πολύ καλή άμυνα μιας και έχει στη σύνθεσή της μερικούς από τους καλύτερους αμυντικούς εξολοθρευτές που παίζουν στη διοργάνωση. Κάλινιτς, Μπλάζιτς, Μίτροβιτς, Γιόβιτς και φυσικά ο Μαριάνοβιτς, που σκεπάζει τη ρακέτα, έστησαν ένα πραγματικό τοίχος επιτρέποντας στη Βαλένθια να σκοράρει μόλις 40 πόντους μετά από 3 δεκάλεπτα, επίδοση που περίπου στο ίδιο βαθμό είχε επαναλάβει η Σέρβικη ομάδα απέναντι στη Γαλατάσαραϊ, την 1η αγωνιστική. Η άμυνα θα είναι η κινητήριος δύναμη αυτών των 2 ομάδων και στη συνέχεια και δεν είναι τυχαίο ότι στις νίκες τους έχουν καταφέρει να κρατήσουν τους αντιπάλους τους κάτω από τους 65 πόντους.
Αεράμυνα…
Το άκρως αντίθετο από τις ομάδες που αναφέραμε αποτελεί η Νίζνι. Οι Ρώσοι έχουν καταφέρει να δέχονται μέσο όρο 98,3 πόντους ανά αγώνα και φυσικά με τέτοια άμυνα δεν μπορούν να πάνε πουθενά. Αν εξαιρέσουμε την Ρεάλ δεν έχουν αντιμετωπίσει και τίποτα μεγαθήρια για να δικαιολογηθεί αυτό το παθητικό. Τραγική τρανζίσιον άμυνα σε όλα τα παιχνίδια, αδυναμία στο ποστ, ελάχιστη θυσία στην ατομική άμυνα και κάπως έτσι η Νίζνι είναι η χαρά των αντιπάλων της. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι 3 αντίπαλοι των Ρώσων σουτάραν με 112/198 σουτ εντός παιδιάς δηλαδή με το εξωπραγματικό 57%.
Όπως πέρυσι!!
Η 3η αγωνιστική ήταν και η πρώτη που οι 2 ομάδες που διεκδίκησαν το τρόπαιο το Μάϊο στο Μιλάνο, θύμισαν τις ομάδες που έφτασαν μέχρι εκεί. Η Ρεάλ διέλυσε τη Νίζνι δείχνοντας επιτέλους να βρίσκει ρυθμό. Σκόραρε από το ζωγραφιστό, από την περιφέρεια με έναν ασύλληπτο Κάρολ να έχει 32 πόντους σε 21 λεπτά, έτρεξε το γήπεδο σε κάθε ευκαιρία και πρόσφερε άφθονο θέαμα σε όσους παρακολούθησαν το παιχνίδι. Οι Μαδριλένοι σούταραν με εξαιρετικά ποσοστά (πάνω από 50%) στα σουτ 2 και 3 πόντων και έκαναν ρεκόρ ασσίστ στη διοργάνωση φτάνοντας τις 33, με τον Σέρχιο Ροντρίγκεζ να πρωτεύει με 9 ασσίστ σε μόλις 20 λεπτά.
Η Μακάμπι πέρασε πολύ εύκολα από την έδρα της Άλμπα στο Βερολίνο με τους Γερμανούς να κάνουν τη χειρότερη εμφάνιση τους μέχρι τώρα. Οι Ισραηλινοί δημιούργησαν πολλά ρήγματα στο 1 εναντίον 1 και τα εκμεταλλευτηκαν με καλές πάσες που οδήγησαν και σε πολλά ελεύθερα σουτ. Χαρακτηριστικό είναι ότι Πάργκο και Οχαγιόν μαζί έδωσαν 16 ασίστ. Μεγάλο παιχνίδι από τον Ραντλ που εκμεταλλευτηκε στο έπακρο τις πάσες των συμπαιχτών του, ενώ τεράστια βοήθεια έδωσαν και οι επιστροφές του Σμιθ και του Τάϊους στην ομάδα του λαού. Οι Γερμανοί δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν την κυριαρχία τους στα ριμπάουντ και τα 15 επιθετικά που είχαν και τελείωσαν το παιχνίδι με το απογοητευτικό 3/24 σουτ 3 πόντων.
Οι κόκκινοι υποφέρουν…
Ο Ολυμπιακός είναι η μοναδική ομάδα που έχει 3 νίκες αλλά και μια πολύ προβληματική εικόνα. Στην κυριολεξία απέδρασαν από την Κλαϊπεντα με τον Σπανούλη σε ένα τρομερό βράδυ, με 34 πόντους, 7 ασσίστ σε 42 σχεδόν λεπτά συμμετοχής. Ο χρόνος συμμετοχής του αρχηγού δείχνει το πόσο πολύ ανάγκη τον είχαν μέσα στο παιχνίδι, αλλά και τον περιορισμένο αριθμό λύσεων που εμφάνισαν. Χωρίς τον Πρίντεζη αλλά και τον Ντάρντεν που λόγω κορμιού μπορεί να ποστάρει από τη θέση 3, οι κόκκινοι δεν απειλούν καθόλου στο ποστ. Ντάνστον και Χάντερ δεν αρέσκονται σε αυτού του είδους παιχνιδιού, ο Πέτγουεϊ απλά σουτάρει τρίποντα ακόμα και σε φάσεις που θα μπορούσε να γίνει πιο επιθετικός για το αντίπαλο καλάθι. Έτσι ο Ολυμπιακός εγκλωβίζεται, πνίγεται με αποκλειστικό τρόπο επίθεσης τα πικ εν ρολ με τα σουτ του Σπανούλη πάνω στην αλλαγή, η τις διεισδύσεις τους και τα “σκοτωμένα” σουτ του Σλούκα με τη πίεση του χρόνου και τα σουτ του Λοτζέσκι στην αδύνατη πλευρά.
Πέρα από αυτά στο παιχνίδι στη Λιθουανία, οι ερυθρόλευκοι ήταν τραγικοί στο αμυντικό κομμάτι με 1ο και καλύτερο το αμυντικό τρανζίσιον. Οι Λιθουανοί που είναι μια ομάδα μέτριων δυνατοτήτων σκόραραν πάνω από 30 πόντους στα πρώτα δευτερόλεπτα των επιθέσεων τους, νούμερο που ανάλογο έχει μόνο η Ρεάλ. Επίσης προβληματική εμφανίστηκε η άμυνα του Ολυμπιακού και μετά από αλλαγές στα σκριν στο 1 εναντίον 1, αλλά και στα κοψίματα των Λιθουανών πού έβρισκαν αρκετούς χώρους ελεύθερους.
Ερτέλ στο τέλος!
Το πιο όμορφο παιχνίδι από πλευράς θεάματος και εναλλαγών για το μέσο θεατή έγινε στη Βιτόρια με την Μπασκόνια να παίρνει μεγάλη νίκη απέναντι στη Γαλατάσαραϊ. Ένα παιχνίδι που και οι 2 ομάδες έδωσαν βάση στο επιθετικό κομμάτι και πέτυχαν μεγάλα σουτ.
Στο τέλος όμως μίλησε το πιο καυτό όνομα αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, που δεν είναι άλλος από τον Γάλλο γκαρντ των Βάσκων Τόμας Ερτέλ. Στα κρίσιμα πήρε την ομάδα στη πλάτη του, σκόραρε 14 από τους 17 πόντους του στο 2ο ημίχρονο, τους περισσότερους πάνω σε σκριν, ενώ μοίρασε κα υποδειγματικά το παιχνίδι φτάνοντας τις 8 ασσίστ, πασάροντας μάλιστα και για το νικητήριο καλάθι του Κόλτον Αϊβερσον, που επίσης ήταν θετικός. Πολύ καλό ντεμπούτο για τον Βούγιασιτς που δεν φάνηκε καθόλου να είναι παίχτης που βρίσκεται μόνο 48 ώρες στην ομάδα.
Από τους Τούρκους οι οποίοι στο επιθετικό κομμάτι ήταν πολύ καλοί μεγάλο ματς έκανε ο Μίτσοφ ο οποίος φάνηκε να βρίσκει ρόλο. Σπουδαίος και ο Έρτσεγκ στο επιθετικό κομμάτι, με απειλή από τη περιφέρεια αλλά και καλές έξτρα πάσες, ο Αρόγιο στα γνωστά στάνταρ με βοήθεια σε σκοράρισμα και δημιουργία και ο Αλντεμίρ επιβλητικός με 14 πόντους και 9 ριμπάουντ. Το 5ο φάουλ του κόστισε αρκετά στην ομάδα του στο τέλος. Ένα παιχνίδι που μπορούσε να καταλήξει και στις 2 πλευρές στο τέλος.
Αήττητες!!
Στο 3-0 έφτασαν το ρεκόρ τους οι ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα και Μάλαγα. Άλλες πιο εύκολα και άλλες με κάποιες δυσκολίες. Πιο εύκολα καθάρισαν οι Καταλανοί, που δεν αντιμετώπισαν καμία δυσκολία απέναντι στην Τούροφ και είχαν μια καλή ευκαιρία να κάνουν ροτέισιον και να “δέσουν” ακόμα περισσότερο τα νέα αποκτήματα στην ομάδα. Ντοέλμαν και Τόμας ήταν εξαιρετικοί με τον Τόμιτς να επιστρέφει στα καλά παιχνίδια αγγίζοντας το double double.
Στη Μάλαγα οι Ανδαλουσιανοί αντιμετώπισαν προβλήματα από τη μαχητική Λιμόζ αλλά ένα τρομερό σερί 25-2 στη 3η περίοδο, που μετέτρεψε το 36-44 σε 61-46, ουσιαστικά τους έδωσε τη νίκη. Για ένα 6λεπτο η Μάλαγα έπαιξε απίστευτη άμυνα, έτρεξε το γήπεδο με τον Γκρέιντζερ να πασάρει με όποιο τρόπο θέλει και κυριάρχησε και στα 2 καλάθια με σημείο αναφοράς και πάλι τον Βάσκεζ. Το διάστημα αυτό αρκούσε για να δείξει τη δυναμική της Μάλαγα όταν είναι συγκεντρωμένη και παίζει βάσει των δυνατοτήτων της.
Οι Ρώσοι της ΤΣΣΚΑ μάλλον έκαναν ένα ράθυμο παιχνίδι στο Ζάγκρεμπ, επιτρέποντας στα γκαρντ της Τσεντεβίτα κυρίως τον Γκόρντιτς και τον Ούκιτς να βρουν πολλούς χώρους στην περιφέρεια. Οι 2 τους σκόραραν 34 πόντους μαζί, κυρίως χάρη στη… τεμπέλικη αντιμετώπιση των Ρώσων στα πικ εν ρολ και στις αργές αντιδράσεις τους στην άμυνα. Στο τέλος το παιχνίδι καθάρισε η μεγάλη κλάση του Τεόντοσιτς, που ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε μια μάλλον προβληματική εμφάνιση, ευστόχησε σε 4 συνεχόμενα σουτ 3 πόντων και έλυσε τον επιθετικό γόρδιο δεσμό.
Άξιες αναφοράς είναι και οι μεγάλες προσπάθειες του Χάινς στην άμυνα και στα ριμπάουντ, με το μπλοκ ίσως της βραδιάς στο τελευταίο λεπτό του αγώνα, που έκοψε κάθε όρεξη της Τσεντεβίτα για την έκπληξη.
Επιτέλους νίκη για Μιλάνο
Σημαντικό βαθμολογικά διπλό στο Μόναχο, για την Αρμάνι Μιλάνο. Για 1η φορά αυτή τη χρονιά στην Ευρωλίγκα οι Ιταλοί έπιαξαν πιο ομαδικά, μοίρασαν τη μπάλα σε αρκετές φάσεις στην επίθεση και γενικότερα παρουσιάστηκαν βελτιωμένοι μετά τα 2 πρώτα πολύ άσχημα παιχνίδια. Χαρακτηριστικό είναι ότι είχαν 5 ασσίστ περισσότερες από τον έως τώρα μέσο όρο τους, που τους οδήγησε και στην καλύτερη επιθετική βραδιά τους. Ράγκλαντ, Χάκετ και Κλέιζα ήταν τα πρώτα βιολιά σε μια ομάδα που αν βρει τους ρόλους της και ξεφύγει από τον ατομικισμό, είναι ικανή να κάνει πολλά πράγματα. Απλά πρέπει να τιθασεύσει αθλητές που είχαν το εγώ πάνω από την ομάδα και αυτό είναι πάντα ένα δύσκολο κομμάτι για τους προπονητές.
Η Μπάγερν φαίνεται να μη μπορεί να λύσει τον γόρδιο δεσμό που της έχει βάλει η φυγή του Ντιλέινι. Αν και στο κομμάτι των ψηλών είναι πολύ πλήρης και βελτιωμένη, στα γκαρντ ο Γκαβέλ όσο και να προσπαθεί δεν μπορεί να γίνει Ντιλέινι, ο Μίσιτς αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα στη 1η του χρονιά στο υψηλότερο επίπεδο και ο Σαφάρτζικ είναι περισσότερο σουτέρ παρά δημιουργός.