Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Ακόμα μια συναρπαστική αγωνιστική έλαβε χώρα το διήμερο που μας πέρασε και είχε σαν κύριο χαρακτηριστικό μεγάλες νίκες ομάδων που παίζανε κρίσιμα παιχνίδια, αλλά και επικές επιστροφές ομάδων που είχαν αντιμετωπίσει μεγάλη αμφισβήτηση μέχρι τώρα.
Ανάσταση στο Καζάν!
Αναμφισβήτητα η Ούνιξ Καζάν πέτυχε τη μεγαλύτερη νίκη αυτής της αγωνιστικής και πραγματοποίησε την καλύτερη εμφάνιση της στη φετινή Ευρωλίγκα. Ο Πασούτιν μετράει 2 νίκες σε 2 παιχνίδια και μάλιστα απέναντι σε Εφές στο Καζάν και Ρεάλ στη Μαδρίτη. Οι 2 αλλαγές που είναι ξεκάθαρες μετά την αλλαγή προπονητή είναι το διαφορετικό ροτέϊσιον και το ότι η μπάλα πατάει αρκετά στο ποστ, γεγονός που είχαμε επισημάνει τις προηγούμενες εβδομάδες που το παιχνίδι των Ρώσων ήταν τρομερά μονοδιάστατο, με μοναδικό άξονα τη περιφέρεια.
Πλέον ο Πασούτιν έχει κλείσει αρκετά το ροτέϊσιον, χρησιμοποιώντας 7-8 παίχτες από 15 ως 33 λεπτά στο παιχνίδι απέναντι στην Έφες και μόλις 6 παίχτες που αγωνίστηκαν από 25 ως 34 λεπτά στο παιχνίδι στη Μαδρίτη. Αυτό δείχνει να βοηθάει στη χημεία της ομάδας, με την Ούνιξ να έχει αριθμό ρεκόρ σε ασσίστ τη φετινή χρονιά με 24, με δημιουργία και από τη περιφέρεια αλλά και από το ποστ με τον Καιμακόγλου.
Στο επιθετικό κομμάτι οι Ρώσοι έχουν βάλει πολύ μέσα στο παιχνίδι τον Φίσερ και αυτό οφείλεται στη λογική του να υπάρχει απειλή με από όλες τις θέσεις. Ο Αμερικανός παίρνει αρκετές μπάλες στο πικ εν ρολ αλλά και μετά από ρήγματα που δημιουργούν οι περιφερειακοί, που προσπαθούν να πασάρουν πολύ περισσότερο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα πρώτα 5 παιχνίδια ο Φίσερ είχε μέσο όρο 9 πόντους και 3 ριμπάουντ ενώ στα τελευταία 2 έχει ανεβάσει τους μέσους όρους του σε 20 πόντους, 9 ριμπάουντ αλλά και 4 μπλοκ. Είναι ξεκάθαρη η αλλαγή κατεύθυνσης στο επιθετικό κομμάτι.
Από την άλλη η Ρεάλ αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα από την απουσία του Ρούντι και αυτό είναι πλέον ξεκάθαρο. Οι Μαδριλένοι έχουν χάσει την επιθετικότητα στα πρώτα κομμάτια των επιθέσεων τους, που δημιουργεί ο Ρούντι είτε με εκτέλεση, είτε με δημιουργία μετά από ένα απλό σκριν μακριά από τη μπάλα. Επίσης στο τρανζίσιον δεν υπάρχει η ίδια αποτελεσματικότητα, ενώ παρατηρείται και μια συμφόρηση στη θέση του σέντερ με 4 παίχτες να προσπαθούν να μοιραστούν το χρόνο συμμετοχής γεγονός που δεν βοηθάει στο ρυθμό. Η Ρεάλ είναι ομάδα με σπουδαίο υλικό και λογικά θα βρει τις λύσεις μέσα στο παιχνίδι στο μέλλον.
Λαμποράλ και Άλμπα είναι ζωντανές!
Σπουδαία νίκη πέτυχαν οι Βάσκοι απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που ήταν αγνώριστος σε άμυνα και σε επίθεση. Οι Βάσκοι κέρδισαν κατά κράτος όλες τις προσωπικές μονομαχίες, έβαζαν το κορμιά τους για να διεκδικήσουν κάθε μπάλα και δικαίως επικράτησαν σε όλους τους τομείς. Η άμυνα του Ολυμπιακού παρουσιάστηκε ανέτοιμη και σοφτ. Οι Βάσκοι πέτυχαν πολλούς πόντους στο τρανζίσιον με τις επιστροφές του Ολυμπιακού να είναι κάκιστες, ενώ ακόμα και η ατομική άμυνα έμπαζε από παντού και έδωσε το δικαίωμα στους Βάσκους να σκοράρουν εύκολα καλάθια, κυρίως με τον Σενγκέλια και τον Σαν Εμετέριο. Η πίεση στη μπάλα στον Ερτέλ δεν ήταν καλή, με αποτέλεσμα και αυτός να βρίσκει εύκολες πάσες στις cross κινήσεις που έκαναν οι forwards της Λαμποράλ.
Στον Ολυμπιακό το μόνο δυνατό σημείο που είχε απομείνει στον αμυντικό τομέα, ήταν η άμυνα στα πικ εν ρολ με τα επιθετικά hedge out του ψηλού, όμως και σε αυτό το κομμάτι οι Βάσκοι βρήκαν λύσεις. Στα περισσότερα πικ εν ρολ που έστησαν έστελναν κοντά στη μπάλα ένα παίχτη, συνήθως στο high post, με σκοπό να μην περιοριστούν σε παιχνίδι 2 εναντίον 2, αλλά με μια εύκολη κοντινή πάσα να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για μια καλή κάθετη πάσα είτε στον ψηλό που έκοβε, είτε μια διαγώνια πάσα στα φτερά, την οποία ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να κόψει σχεδόν ποτέ σε όλο τον αγώνα.
Στο επιθετικό κομμάτι οι Ερυθρόλευκοι δεν βρήκαν καθόλου τρανζίσιον και συνεπώς εύκολα καλάθια, με συνέπεια να αναγκαστεί να παίξει ένα παιχνίδι 5 εναντίον 5 στο οποίο αντιμετώπισε πολλά προβλήματα. Η άμυνα έκλεινε πάνω στο Σπανούλη, οι κάθετες πάσες μετά από πικ εν ρολ δεν έβγαιναν εύκολα με την Μπασκόνια να ρισκάρει και να αφήνει τα σουτ στις θέσεις “1” και “4”, στα οποία οι παίκτες του Ολυμπιακού (Μάντζαρης, Λαφαγιέτ, Πέτγουεϊ, Αγραβάνης) ήταν πάρα πολύ άστοχοι.
Θρίλερ στο Βερολίνο!
Πολύ μεγάλο και δραματικό παιχνίδι έγινε στο Βερολίνο με την Άλμπα ουσιαστικά να παίρνει νίκη-πρόκριση με αντίπαλο τη Μάλαγα. Το παιχνίδι θα μπορούσε να το είχαν κερδίσει και οι 2 ομάδες αλλά η μπίλια έκατσε στην ομάδα που σε γενικές γραμμές εμφανίστηκε καλύτερη. Οι Γερμανοί έπαιξαν αρκετά καλή και πιεστική άμυνα στη μπάλα βγάζοντας εκτός δημιουργικού ρυθμού τον Γκρέιντζερ κατά 1ο λόγο και αναγκάζοντας τους Ισπανούς να τελειώσουν το παιχνίδι με την χειρότερη συγκομιδή σε τελικές πάσες την φετινή χρονιά με μόλις 9.
Οι Γερμανοί είχαν αρκετά καλή ισορροπιά μεταξύ του παιχνιδιού σε περιφέρεια και ρακέτα αλλά βρέθηκαν πίσω στο σκορ μετά από 30 λεπτά χάρις κυρίως σε μερικά μεγάλα σουτ που έβαλαν οι Ισπανοί. Σουτ κυριολεκτικά σκοτωμένα και στο τέλος των επιθέσεων που θα μπορούσαν να καταρρακώσουν την ψυχολογία κάθε ομάδας. Οι Γερμανοί παρέμειναν πνευματικά δυνατοί και με βάση την άμυνα τους γύρισαν το παιχνίδι στη 4η περίοδο.
Στη τελευταία φάση που έκρινε και το παιχνίδι ο Ρέντινγκ βρήκε πολύ εύκολα τον διάδρομο απέναντι στον Κάρλος Σουάρεζ που έπαιξε πολύ κακή προσωπική άμυνα ενώ και η βοήθεια από τον Γκρέιντζερ δεν ήρθε ποτέ. Αν η βοήθεια ήταν πιο δυναμική το πιθανότερο θα ήταν το παιχνίδι να τελείωνε είτε με σουτ κάτω από πολύ πιο δύσκολες προϋποθέσεις, είτε με τη μπάλα να μένει στα χέρια των Γερμανών αν ο Ρέντινγκ πάσαρε τη μπάλα.
Αναπνέει ακόμα!
Νίκη που ισοδυναμεί με παράταση ζωής πήρε η Βαλένθια απέναντι στη Γαλατασαράϊ. Ένα παιχνίδι που σημαδεύτηκε από απουσίες αλλά και σημαντικές απώλειες για τις 2 ομάδες. Από την Βαλένθια έλλειψαν οι αμυντικοί εξολοθρευτές Σάτο και Βαν Ρόσομ, ενώ στην άλλη πλευρά η Γαλατασαράϊ είπε αντίο στο Αλντεμίρ που έφυγε για το ΝΒΑ. Οι Ισπανοί μπήκαν από την αρχή δυνατά και είχαν αρκετά καλές επιλογές κυρίως μετά από σκριν που έπαιρνε ο Ρίμπας και με καλά σουτ από τις γωνίες από τους Χαραγκόντι και Ράφα Μαρτίνεθ. Η απουσία του Αλντεμίρ ήταν εμφανέστατη ιδιαίτερα στο αμυντικό κομμάτι και στον τρόπο που η Βαλένθια δημιουργούσε plays κοντά στο Τουρκικό καλάθι.
Σημαντικό γεγονός για το παιχνίδι ήταν ο αριθμός των κατοχών και σε αυτό το τομέα η Βαλένθια επικράτησε πλήρως. Κέρδισαν σχεδόν +16 επιθέσεις και αυτό ήταν αποτέλεσμα της διαφοράς στα επιθετικά ριμπάουντ (+6 η Βαλένθια), κομμάτι που φάνηκε η απουσία του Αλντεμίρ και επιπλέον η διαφορά τα λάθη. Η Βαλένθια τελείωσε το παιχνίδι με μόλις 9 λάθη την ώρα που οι Τούρκοι είχαν 19.
Στο τέλος το παιχνίδι έγινε θρίλερ λόγω και της διαφοράς, αφού οι Ισπανοί έψαχναν το +8 αλλά μια βολή του Γκονλούμ έφερε τη κατάσταση σε πλήρη ισορροπία με τις 2 ομάδες να έχουν από μια νίκη με +7 πόντους η καθεμία. Για τους Τουρκους μπήκε στο ροτέϊσιον και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο ο Αραντόρι που σχεδόν σε 40 λεπτά σκόραρε 20 πόντους, με 8 ριμπάουντ και 6 ασσίστ. Για τους Τούρκους είναι σημαντικό να βρουν τον αντικαταστάτη του Αλντεμίρ καθώς είναι ένα κομμάτι που με το υπάρχον υλικό δύσκολα θα βρουν λύσεις.
Εκδίκηση μέρος 2ο
Στο παιχνίδι που ήταν η επανάληψη του περυσινού ημιτελικού στο Μιλάνο η ΤΣΣΚΑ έκανε παρέλαση μέσα στο Ισραήλ επικρατώντας ολοκληρωτικά σε όλους του τομείς απέναντι στη Μακάμπι. Ξεκίνησε εντυπωσιακά από τη περιφέρεια με εκφραστή τον Γουίμς ο οποίος είχε διψήφιο αριθμό πόντων από το 1ο δεκάλεπτο. Από εκεί και πέρα τη δουλειά για τους Ρώσους την έκαναν οι ψηλοί και η άμυνα.
Αν εξαιρέσουμε ένα 7έπτο στη 2η περίοδο που η Μακάμπι βρήκε επιθετικό ρυθμό σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι, η άμυνα και τα κορμιά των Ρώσων κυριάρχησαν οδηγώντας τους παίχτες της Μακάμπι σε τραβηγμένες και πολύ δύσκολες επιλογές. Ολοκληρωτική ήταν και η κυριαρχία των Ρώσων ψηλών. Η 3αδα Χάινς, Κάουν και Βορόντσεβιτς τελείωσε με 37 πόντους και 21 ριμπάουντ την ίδια ώρα οι Τάϊους, Σχορτσιανίτης και Μάριτς είχαν μόλις 7 πόντους και 10 ριμπάουντ. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι Μοσχοβίτες έχουν κερδίσει και τα 4 τελευταία παιχνίδια ομίλων απέναντι στη Μακάμπι και μάλιστα με συνολική διαφορά +82 πόντων. Οι Ισραηλινοί κέρδισαν μόνο ένα παιχνίδι με ένα πόντο αλλά αυτό ήταν ο ημιτελικός του Μιλάνου που τους οδήγησε και στην κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης. Δύσκολα όμως μπορεί να επαναληφθεί κάτι τέτοιο.
Αμυντικά τείχη!
Δύο ομάδες συνεχίζουν να εκπλήσσουν και να κερδίζουν κυρίως βάσει της άμυνας τους. Άλλη μια αγωνιστική που έπαιξαν σπουδαία στον συγκεκριμένο τομέα και πήραν μεγάλες νίκες. Πρώτος και καλύτερος ο Ερυθρός Αστέρας. Για περίπου 32 λεπτά έπαιξε άμυνα που τσάκιζε κόκκαλα και δεν άφησε κανένα περιθώριο στη Νεπτούνας ειδικά στο 2ο ημίχρονο να πιστεύει ότι μπορεί να φύγει με το 2πλό από το Βελιγράδι. Αν εξαιρέσουμε ένα διάστημα στο 2ο δεκάλεπτο στο οποίο οι Λιθουανοί μπόρεσαν να ανοίξουν το ρυθμό, να βάλουν κάποια εύκολα σουτ στο τρανζίσιον και να καλύψουν τη διψήφια διαφορά που βρέθηκαν να χάνουν στο 1ο δεκάλεπτο, οι Σέρβοι δεν απειλήθηκαν. Με άξονα τη πιεστική άμυνα στη μπάλα αλλά και το κλείσιμο των διαδρόμων από τον Μαριάνοβιτς περιόρισαν στο ελάχιστο την απειλή στο 2ο ημίχρονο.
Στο επιθετικό κομμάτι όλα άρχιζαν και τελείωναν στον Σέρβο γίγαντα. Ο Μαριάνοβιτς ήταν εντυπωσιακός τελειώνοντας τον αγώνα με 24 πόντους και 12 ριμπάουντ ενώ μοίρασε και 3 ασσίστ που έδειξαν ότι βλέπει γήπεδο και μπορεί να εκμεταλλευτεί και το παιχνίδι των συμπαιχτών του γύρω από αυτόν. Η Νεπτούνας έκανε το λάθος να μη τον ντουμπλάρει από την αρχή της κατοχής του και όταν ο Σέρβος γίγαντας πλησίαζε στο καλάθι τότε ήταν απλά ανίκητος. Σημαντικές βοήθειες και στις 2 πλευρές του παρκέ προσέφερε ο Γιάκα Μπλάζιτς ενώ ήταν και το 1ο παιχνίδι που είχε πολύ θετική παρουσία ο Τζένκινς που τη φετινή χρονιά έχει περιορισμένη συμμετοχή.
Η δεύτερη ομάδα που έκανε μεγάλο διπλό με ναυαρχίδα την άμυνά της ήταν η Ζαλγκίρις. Οι Λιθουανοί έκαναν ένα κάκιστο παιχνίδι στο 1ο ημίχρονο αλλά είναι χαρακτηριστικό της ποιότητας του ότι χρειάστηκαν ένα πολύ καλό 2ο ημίχρονο για να γυρίσουν διαφορά 15 πόντων και να κερδίζουν μέσα στο Νόβγκοροντ. Στο 2ο ημίχρονο η Ζαλγκίρις έπαιξε την χαρακτηριστική πιεστική άμυνα που ξεκινούσε από πίεση στη μπάλα αλλά και πολύ καλό κλείσιμο διαδρόμων στις αλλαγές αλλά και από τους ψηλούς μέσα στο καλάθι. Για μια ακόμα φορά μεγάλη επιρροή σε αυτό το τομέα είχε το δίδυμο των ψηλών, Γιανκούνας και Γιαφτόκας. Έβγαλαν σπουδαίες άμυνες, έδωσαν σημαντικές βοήθειες, μάζεψαν κρίσιμα επιθετικά ριμπάουντ και πέτυχαν καλάθια που καθόρισαν το αποτέλεσμα.
Χαρακτηριστικό της αλλαγής συμπεριφοράς στο αμυντικό κομμάτι ήταν το επιμέρους σκορ στο 2ο ημίχρονο που τελείωσε με 18-38 υπέρ της Ζαλγίρις που έδειξε για μια ακόμα φορά ότι είναι επιπέδου τοπ 16 και αξίζει την πρόκριση. Πρέπει να κάνουμε ειδική αναφορά για να μη τον αδικήσουμε στην απόδοση του Ροτσέστι που για ένα ακόμα παιχνίδι ήταν εξαιρετικός συμμετέχοντας είτε σκοράροντας, είτε πασάροντας σε περισσότερους από τους μισούς πόντους της ομάδας του. Στα τελευταία παιχνίδια έχει ανέβει ακόμα περισσότερο ανεβάζοντας τους μέσους όρους του στους 23 πόντους και 5 ασσίστ. Αν στο τέλος η Νίζνι καταφέρει να προκριθεί θα το οφείλει κατά βάση σε αυτόν.
Απλά… Σάριτς!
Σε ένα παιχνίδι που κύλησε πάρα πολύ ομαλά για την Έφες και δεν έχουμε και πολλά πράγματα να αναλύσουμε, έλαμψε το τεράστιο ταλέντο του Ντάριο Σάριτς σε όλες τις εκφάνσεις του. Ο μικρός απέδειξε για μια ακόμα φορά γιατί είναι το μεγαλύτερο ταλέντο στην ηλικία του. Στο παιχνίδι αυτό τα έκανε όλα. Σκόραρε με πλάτη στο καλάθι, με σουτ από μέση απόσταση, στο τρανζίσιον στο οποίο έχει μεγάλη έφεση. Επίσης έπαιξε πολύ καλή άμυνα σε παίχτες που έχουν ως χαρακτηριστικό την ατομική ικανότητα και όχι να διαβάζουν τις άμυνες. Είχε προσφορά και στο ριμπάουντ, ενώ είναι και καλός στον αέρα στο αμυντικό κομμάτι.
Τελείωσε τον αγώνα με 18 πόντους και 11 ριμπάουντ και παρά τις αρχικές προστριβές που είχε μέσα στην ομάδα δείχνει να προσαρμόζεται και να προσφέρει βάσει του ταλέντου του. Είναι ένας παίχτης που πρέπει να έχουμε τα μάτια μας στραμμένα γιατί κατά τη γνώμη μας δεν θα παίζει για πολύ στην Ευρώπη.
Μια άποψη για το Μιλάνο
Η ομάδα της Ολύμπια Μιλάνου είναι μια από τις ομάδες που προσωπικά έχω δώσει πολύ μεγάλη προσοχή καθώς θεωρούσα ότι έχει δυνατότητες να παίξει εξαιρετικό μπάσκετ. Η αλήθεια ήταν αρκετά διαφορετική με το Μιλάνο να απογοητεύει και να παλεύει να προκριθεί στο τοπ 16. Η γνώμη μου για την κακή εικόνα του Μιλάνου ίσως να μην αρέσει σε πολλούς. Η γνώμη μου για αυτή τη μέτρια ως κακή εικόνα είναι ότι υπεύθυνοι είναι 2 παίχτες που θεωρούνται και χρησιμοποιούνται ως αστέρες (στον τρόπο που παίζουν και όχι στο χρόνο που πατάνε το παρκέ).
Αυτοί δεν είναι άλλοι από τους Τζεντίλε και Κλέιζα. Εν τη απουσία αυτών των 2 (ο Κλέιζα έπαιξε λίγο και δεν ακούμπησε) το Μιλάνο έκανε το καλύτερο του παιχνίδι και η απουσία που πραγματικά κόστισε ήταν αυτή του Μος. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι και τη περσινή σεζόν τα καλύτερα παιχνίδια της, η ομάδα του Μιλάνου τα έκανε στην αρχή του τοπ 16 με τον Τζεντίλε στην άκρη του πάγκου με τραυματισμό.
Αυτό συμβαίνει, γιατί αυτοί οι 2 παίχτες παίζουν πολύ περισσότερο για τον εαυτό τους από ότι για την ομάδα. Συμπεριφέρονται με τρομερό εγωισμό στην επίθεση, εκτελούν κάτω από τις χειρότερες συνθήκες, δεν μοιράζουν καθόλου τη μπάλα με σκοπό την εύρεση της καλύτερης επιλογής και γενικά λειτουργούν ατομικιστικά και όχι ομαδικά. Στο κομμάτι της άμυνας τα πράγματα δεν είναι καλύτερα με το δίδυμο αυτό να αποτελεί πολλές φορές τη μαύρη τρύπα της Ιταλικής άμυνας.
Χωρίς αυτούς το Μιλάνο έπαιξε ένα εξαιρετικό παιχνίδι στη Βαρκελώνη με μεγάλη ποικιλία στο επιθετικό του παιχνίδι και με αρκετή ενέργεια στην άμυνα. στο τέλος ηττήθηκε λόγω κάποιων μεγάλων σουτ που ευτύχησε να πετύχει η Μπαρτσελόνα αλλά και λόγω κάποιων πραγματικά κακών αποφάσεων των διαιτητών. Το Μιλάνο αν θέλει να πετύχει στο τοπ 16 πρέπει να αλλάξει με το ζόρι τη λογική αυτών των 2 παιχτών έτσι ώστε να γίνουν παίχτες συνόλου, αλλιώς πρέπει να τους βάλει στο… ψυγείο. Στο μπάσκετ όπως παίζεται σήμερα παίχτες “τεμπέληδες” που παίζουν εγωιστικά δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να βοηθήσουν τις ομάδες του να πετύχουν τους στόχους που έχουν θέσει.