Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Φτάσαμε στην 9η αγωνιστική και μόλις μια απομένει για να λάβει τέλος ο πρώτος γύρος της φετινής Ευρωλίγκας. Στους περισσότερους ομίλους έχουν ξεκαθαρίσει τα πράγματα όσων αφορά την πρόκριση ενώ υπάρχουν ακόμα κάποιες εκκρεμότητες για να ολοκληρωθεί το παζλ του Top16. Ας δούμε, λοιπόν, μέσα από τον Μεγεθυντικό Φακό τα σημαντικότερα γεγονότα του τριημέρου που μας πέρασε.
Μια περίεργη ομάδα
Αν μια ομάδα αξίζει αυτό το τίτλο, δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από τη Νεπτούνας. Αυτό συμβαίνει για δύο βασικούς λόγους. Είναι η ομάδα με τη μικρότερη εξάρτηση στο πικ εν ρολ και είναι επίσης η ομάδα με τη μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ εντός και εκτός έδρας εμφανίσεων.
Η Νεπτούνας παίζει με έναν αρκετά ιδιαίτερο τρόπο. Σε αντίθεση με τις περισσότερες ομάδες της διοργάνωσης χρησιμοποιεί με πολύ μικρότερη συχνότητα τα πικ εν ρολ και προτιμά να αφήνει τους ημίψηλους παίχτες της να κάνουν παιχνίδι. Είναι μια δύσκολη ομάδα για να αντιμετωπιστεί γιατί σχεδόν όλοι οι παίχτες της και κυρίως οι forwards μπορούν να βάλουν τη μπάλα στο παρκέ και να δημιουργήσουν η και να εκτελέσουν σε παιχνίδι ένας εναντίον ενός. Μπορούν ακόμα να πασάρουν αλλά και να πάνε με διείσδυση προς το καλάθι. Επίσης σχεδόν όλοι έχουν αξιοπρεπές σουτ από μέση και μακρινή απόσταση και έτσι δεν διστάζουν καθόλου να πάρουν ακόμα και δύσκολες προσπάθειες. Ένα ιδιαίτερο στυλ μπάσκετ που παρέα με τη δύναμη της έδρας οδηγεί την ομάδα από τη Λιθουανία στην επόμενη φάση.
Εντός έδρας η Νεπτούνας μεταμορφώνεται προς το καλύτερο. Σε 5 παιχνίδια έχει κερδίσει τα 4, χάνοντας μόνο από τον Ολυμπιακό στη παράταση ενώ σκοράρει σε όλα περισσότερους από 80 πόντους με το μέσο όρο να είναι 84. Επίσης τα νούμερα στα σουτ είναι εξαιρετικά με τη Νεπτούνας στις νίκες να έχει κοντά στο 60% στα σουτ 2 πόντων και πάνω από 40% στα σουτ 3 πόντων. Αντιθέτως όταν βγαίνει από τη Λιθουανία χάνει τεράστιο μέρος της δύναμής της. Χαρακτηριστικά έχει ηττηθεί σε όλα τα εκτός έδρας παιχνίδια με ένα μέσο όρο 18 πόντων σκοράροντας κάτω από 70 πόντους στα 3 από τα 4 παιχνίδια της και μόνο απέναντι στον Ολυμπιακό άγγιξε τους 80 με τα ποσοστά της να είναι σε κάθετη πτώση.
Άρωμα Top16
Το βράδυ της Πέμπτης είχαμε τρεις μάχες από τα προσεχώς της διοργάνωσης με άρωμα Top16. Τρία ντέρμπι μεταξύ ομάδων που θα είναι στην επόμενη φάση και όλα είχαν δραματικό φινάλε.
Ήταν ένα ακόμα παιχνίδι που απέδειξε ότι η Τουρκική ομάδα έχει αρχίσει να βρίσκει τα πατήματα της και κάποιους αυτοματισμούς σε άμυνα και επίθεση. Με το κλασικό πρόβλημα της μη ύπαρξης δημιουργίας από τη θέση “1”, αλλά και με την ομάδα να παρουσιάζει ένα πιο αυτοματοποιημένο και ομαδικό παιχνίδι. Οι Τούρκοι έψαξαν αρκετά για να βρουν λύσεις μέσα στο καλάθι και τελικά το δίδυμο Μπιέλιτσα και Βέσελι έκανε τη διαφορά. Με τον Σέρβο να αναλαμβάνει για μια ακόμα φορά στα κρίσιμα το ρόλο του δημιουργού και τον Βέσελι να βοηθάει με την παρουσία του στο άνοιγμα των αποστάσεων στην επίθεση – ενώ πρόσφερε και τα μέγιστα στην άμυνα και στα ριμπάουντ με τα γρήγορα πόδια του και την αθλητικότητά του – οι Τούρκοι δεν πήραν μεγάλη βοήθεια επιθετικά από τον Γκάουντλοκ. Η άμυνα των Καταλανών εστιάστηκε επάνω του αρχικά με τον Χεζόνια κατά κύριο λόγο σε ασφυκτικό press στη μπάλα, αλλά και με βοήθεια από τον πιο κοντινό παίχτη όταν ο Αμερικανός ξεκίναγε να ντριπλάρει με σκοπό να φύγει η μπάλα από τα χέρια του. Σε αυτό το κομμάτι οι Τουρκοι απλώθηκαν στο γήπεδο και με καλές πάσες και κυκλοφορία βρήκαν ανοιχτά σουτ με κύριο εκφραστή τον Μπογκντάνοβιτς αλλά και αρκετούς διαδρόμους προς το καλάθι.
Από την άλλη μεριά η Μπαρτσελόνα ναι μεν έχασε, αλλά αποκόμισε πολλά κέρδη από αυτό το παιχνίδι. Αν αναλογιστούμε ότι οι Καταλανοί αγωνίστηκαν χωρίς τους Ναβάρο και Όλεσον, ενώ και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού είδαν αν αποχωρούν τραυματίες και οι Αμπρίνες, Νάχμπαρ μάλλον κατόρθωμα μπορεί να θεωρηθεί ότι έφτασαν να παίζουν τη νίκη τους στο ένα σουτ, στη μια άμυνα. Τα μεγάλα κέρδη ήταν τρία. Πρώτον η μεγάλη εμφάνιση του Μαρσελίνιο που ξεκίνησε τη χρονιά ελαφρός νωχελικά αλλά φαίνεται να βρίσκει ρυθμό σιγά σιγά. Είναι ο παίχτης βαρόμετρο στη δημιουργία της Μπάρτσα και είναι σημαντικό να βρίσκει ρυθμό. Κατά δεύτερο λόγο η καλύτερη εμφάνιση του Τόμας τη φετινή σεζόν. Χρησιμοποιήθηκε αρκετά σαν το πάτημα ή τη 3η πάσα που τελείωνε της φάσεις κυρίως μετά από καταστάσεις πικ εν ρολ με κίνηση στη base line. Είναι παίχτης που μπορεί να παίξει και στο ποστ, μπορεί να βάλει τη μπάλα στο παρκέ αλλά και να βοηθήσει στο τρανζίσιον. Έχει καλό positioning μέσα στο γήπεδο ενώ έχει και καλή αντίληψη των φάσεων. Για ένα παιδί που βρίσκεται 2η χρονιά στην Ευρώπη μπορεί να προσφέρει πολλά ακόμα.
Από τη στιγμή που μιλάμε για ταλέντα είμαστε υποχρεωμένοι να αναφερθούμε στον Χεζόνια. Ένα παιδί μόλις 19 χρονών, αρκετά ψηλό για γκαρντ, με εκπληκτικό μπασκετικό κορμί. Έπαιξε ασφυκτική άμυνα στον Γκάουντλοκ αναγκάζοντάς τον να μείνει χαμηλά στο σκοράρισμα. Στο επιθετικό κομμάτι σκόραρε μεγάλα σουτ μετά από σκριν αλλά και πάνω από τους αντιπάλους του με πολύ μπασκετικό θράσος και με άπειρες δυνατότητες. Κινείται καλά πίσω από σκριν, βάζει τη μπάλα στο παρκέ, σουτάρει εξαιρετικά ενώ είναι και καταπληκτικός στο ανοιχτό γήπεδο. Ένας παίχτης που έχει όλο το μέλλον μπροστά του και μπορεί να κάνει θαύματα.
Σπουδαίο παιχνίδι έγινε και στο Μιλάνο ανάμεσα στην Ολύμπια και στο Παναθηναϊκό με τους Ιταλούς να κατακτούν τη δραματική νίκη μετά από δύο άστοχες βολές του Διαμαντίδη στο τέλος. Τα στοιχεία που έκριναν του παιχνίδι ήταν τα εξής:
- Πίεση στη μπάλα με άξονες τους Χάκετ, Τσερέλα και Μος
- Περιορισμός των πικ εν ρολ που είχαν άξονα τον Μπατίστα
- Λάθη
- Χάκετ στην επίθεση
Οι Ιταλοί από την αρχή του παιχνιδιού είχαν σαν επιδίωξη τη πίεση στη μπάλα και κυρίως στο Διαμαντίδη και τον Σλότερ. Ο κύριος σκοπός τους ήταν να μην βρεθούν διάδρομοι, να μην τροφοδοτηθεί εύκολα ο Μπατίστα αλλά και να δυσκολέψουν τη κυκλοφορία της μπάλας. Αυτό το κατάφεραν σε πολύ μεγάλο βαθμό αναγκάζοντας τον Παναθηναϊκό να κάνει 21 συνολικά λάθη, ενώ την ίδια στιγμή σκόραρε μόλις 10 σουτ δύο πόντων. Οι Ιταλοί ρίσκαραν στο τρίποντο, οι Πράσινοι σούταραν καλά αλλά αυτό δεν έφτανε. Ο Μπατίστα πήρε ελάχιστες φορές τη μπάλα με καλές προϋποθέσεις στην επίθεση, κλείστηκε πολύ καλά, ενώ και στην άμυνα αντιμετώπισε πολλά προβλήματα με αποτέλεσμα να μη μπει ποτέ στο παιχνίδι. Οι Πράσινοι πλην Διαμαντίδη δεν μπόρεσαν να βρουν δημιουργία και είναι χαρακτηριστικό ότι ο αρχηγός τους τελείωσε τον αγώνα με 11 ασσίστ και μόλις 3 λάθη την ώρα που όλη η υπόλοιπη ομάδα είχε μόλις 4 τελικές πάσες και 18 λάθη.
Για τους Ιταλούς στην επίθεση ηγετικό ρόλο για μια ακόμα φορά ανέλαβε ο Ντάνιελ Χάκετ. Μια αλλαγή που είχαμε επισημάνει και την προηγούμενη εβδομάδα. Η μπάλα κυκλοφορεί καλύτερα, και οι επιλογές είναι πιο λογικές. Για 3ο παιχνίδι στη σειρά ο Χάκετ σκοράρει πάνω από 20 πόντους παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο και στις 2 πλευρές του παρκέ. Με τον Χάκετ σε αναβαθμισμένο ρόλο η Ολύμπια μετράει δύο νίκες και μόνο μια ήττα στη Βαρκελώνη σε παιχνίδι που κρίθηκε στο πόντο.
Άλλο ένα δραματικό παιχνίδι έγινε στην Ανδαλουσία με την ΤΣΣΚΑ να καταφέρνει να διατηρήσει το αήττητό της. Ένα παιχνίδι που είχε δύο όψεις. Μέχρι το 25 λεπτό η Μάλαγα κυριαρχούσε με άξονα την καλή της άμυνα αλλά και τα πολλά επιθετικά ριμπάουντ. Οι Ισπανοί πήραν πολλούς πόντους 2ης ευκαιρίας από μια ομάδα που είναι από τις καλύτερες στα ριμπάουντ. Η διαφορά έφτασε ακόμα και τους 20 πόντους στις αρχές της 3ης περιόδου αλλά εκεί άλλαξαν όλα.
Οι Ρώσοι θωράκισαν την άμυνα τους και στη επίθεση ανέλαβε ρόλο η περιφέρεια τους. Ντε Κολό και Ουίμς ανέλαβαν δράση στο επιθετικό κομμάτι σκοράροντας κυρίως με διεισδύσεις πάνω στις αλλαγές μετά από σκριν. Η άμυνα της Μάλαγα δεν είχε τις απαραίτητες βοήθειες και δεν μπόρεσε να κλείσει τους διαδρόμους με σκοπό να προστατέψει τη ρακέτα της. Χωρίς τον Τεόντοσιτς το επιθετικό παιχνίδι των Ρώσων παρουσιάζει μια δυσλειτουργία με την μπάλα να μη περνάει μέσα στο καλάθι με την ίδια ευκολία. Λείπει η φαντασία και η ποικιλία την οποία προσθέτει ο Σέρβος στο παιχνίδι. Το ανησυχητικό για τη Μάλαγα είναι ότι δέχτηκε μεγάλο αριθμό πόντων – μεταξύ αυτών το καλάθι της ισοφάρισης του Ουίμς αλλά και το νικητήριο καλάθι και φάουλ του Ντε Κολό- με τον ίδιο τρόπο χωρίς να βρίσκει τρόπο να προστατέψει το καλάθι της από τις διεισδύσεις των Ρώσων. Και οι δύο ομάδες θα εμφανιστούν καλύτερες στο Top16 με τις προσθήκες των τραυματιών τους.
Με Χοστόφ και Μακλίν οδηγούς.!!
Η Νίζνι ήθελε μια υπέρβαση για να μη μιλήσουμε για θαύμα, δηλαδή νίκη απέναντι στην Έφες στην Κωνσταντινούπολη χωρίς τον Ροτσέστι, τον καλύτερο της παίχτη στη διοργάνωση και 1ο σκόρερ της Ευρωλίγκα. Ακόμα και έτσι έμεινε ζωντανή με μια τεράστια νίκη που την οφείλει στον Ντμίτρι Χοστόφ και την τρομερή της άμυνα. Όλα ξεκίνησαν από την άμυνα με τον Παραχούσκι να είναι συγκλονιστικός, παίζοντας για δύο καθώς ήταν πολύ καλός στο ατομικό μαρκάρισμα αλλά και στις βοήθειες. Θυσίασαν μεγάλη ενέργεια στην άμυνα οι παίχτες της Νίζνι και έκλεισαν τους διαδρόμους προς το καλάθι κάνοντας ακόμα και τους 61 πόντους που σημείωσαν οι Τούρκοι να φαίνονται πολλοί. Στο τέλος και με τη μπάλα να καίει, δράση ανέλαβε ο 25 Ρώσος γκαρντ σκοράροντας τα 2 μεγαλύτερα σουτ 3 πόντων των τελευταίων 2 λεπτών με αποκορύφωμα το σουτ που διαμόρφωσε το 61-65 9 δευτερόλεπτα πριν το τέλος. Η Έφες για ένα ακόμα παιχνίδι παρουσίασε πολλά προβλήματα στο επιθετικό κομμάτι με τη μπάλα να κυκλοφορεί δύσκολα και τα καλάθια να μπαίνουν με αίμα. Ακόμα και η δυνατή της άμυνα που κράτησε τη Νίζνι χαμηλά, δεν έφτανε για να της δώσει τη νίκη.
Η Άλμπα κατάφερε να περάσει στο Top16 με νίκη μέσα στη Γαλλία απέναντι στη Λιμόζ. Μια νίκη που και αυτή είχε σαν βάση την άμυνα ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Δεν άφησαν τους Γάλλους να τρέξουν και πίεσαν σχεδόν όλες τις μπάλες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Μακλίν έκλεψε δύο φορές τη μπάλα στη γραμμή του τρίποντου με πίεση πάνω στον αντίπαλο φόργουορντ. Η Γερμανική άμυνα δεν έδωσε τίποτα στους Γάλλους και στο επιθετικό κομμάτι ανέλαβε δράση η αποκάλυψη της φετινής σεζόν Τζαμέλ Μακλίν. Σκόραρε 18 πόντους με πολύ καλά ποσοστά, μοίρασε ιδανικά τη μπάλα δίνοντας ελεύθερα σουτ στους συμπαίχτες του και απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι είναι ένας πανέξυπνος παίχτης με τον τρόπο που κινείται αλλά και βλέπει το γήπεδο. Το είχαμε υποστηρίξει από την αρχή ότι η Άλμπα είναι ομάδα με υλικό για Top16 και βρίσκεται πολύ άξια εκεί.
Η απογοήτευση…
Αν μια ομάδα μπορεί να χαρακτηριστεί απογοήτευση του πρώτου γύρου αυτή δεν είναι άλλη από τη Βαλένθια. Μια ομάδα που μπήκε στη διοργάνωση με πολλές υποσχέσεις αλλά ουδέποτε κατάφερε να βρει σταθερό ρυθμό και μια σειρά καλών αγώνων. Σίγουρα έπαιξαν αρκετά πράγματα ρόλο. Κάποιος μπορεί να πει για τις απουσίες μιας και οι Ανδαλουσιανοί αναγκάστηκαν να παίξουν αρκετά παιχνίδια χωρίς την κολόνα τους Ντούμπλιεβιτς αλλά και χωρίς τον καλύτερο point guard σε θέματα άμυνας στη μπάλα και οργάνωσης Βαν Ρόσομ. Άλλοι θα μιλήσουν για τα παιχνίδια που έχασαν στο τέλος, αφού οι Ισπανοί έχασαν 5 από τα 7 παιχνίδια με διαφορές από 1 έως 7 πόντους. Η αλήθεια είναι ότι η Βαλένθια πέρα από αυτές τις δικαιολογίες μπερδεύτηκε πολύ με την παρουσία του Μπούικς στο ξεκίνημα, ο οποίος δεν μπόρεσε να δώσει βοήθειες και δεν μπόρεσε ποτέ να προσαρμοστεί στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ένας ακόμα λόγος της αποτυχίας είναι ότι οι Ισπανοί παρουσιάστηκαν πολύ κακοί στο αμυντικό κομμάτι δεχόμενοι σε όλα τα πολύ κρίσιμα παιχνίδια και κυρίως στην Κλαϊπέδα και την Βιτόρια περισσότερους από 90 πόντους. Παρουσιάστηκαν κακοί σε όλους τους τομείς της άμυνας και αυτό τους κόστισε. Είναι άσχημο μια ομάδα με υλικό πολύ καλό ακόμα και για το Top16 να καταποντίζεται με τέτοιο τρόπο αλλά η βαθμολογική της θέση ήταν τελικά ανάλογη των εμφανίσεων της.
Η νέα Μπασκόνια
Για ένα αρκετά εύλογο χρονικό διάστημα στο παιχνίδι ζωής η θανάτου απέναντι στη Βαλένθια είδαμε μια Λαμποράλ από το άμεσο μέλλον. Είδαμε πώς θα λειτουργεί η ομάδα μετά τη φυγή του Ερτέλ και τη προσθήκη του Τζέιμς. Ειδικά στο 1ο ημίχρονο που ο Ερτέλ αγωνίστηκε για μόλις 6 λεπτά είδαμε αλλαγές στο τρόπο παιχνιδιού των Βάσκων. Με την παρουσία του Τζέιμς στη 5αδα, χρησιμοποιείται αυτός σαν point guard για να κατεβάσει τη μπάλα, όμως δεν έστησε κανένα play των Βάσκων. Η Μπασκόνια χρησιμοποίησε τρεις άλλους άξονες δημιουργίας. Οι δύο ήταν ο Κοσέρ και ο Σαν Εμετέριο. Και οι δύο παίρνανε τη μπάλα στα χέρια τους μετά από σκριν μακριά από τη μπάλα στα φτερά και υποδεχόμενοι τη μπάλα στο high post. Εκεί ξεκινούσαν τα plays είτε με άμεση επίθεση στο καλό τους διάδρομο, δηλαδή στα δεξιά για τον Σαν Εμετέριο και στα αριστερά για τον Κοσέρ η έστηναν αυτοί ένα πικ εν ρολ για να δημιουργήσουν μις ματς και μετά είτε να επιτεθούν οι ίδιοι, είτε να περάσουν τη μπάλα μέσα στις αλλαγές, είτε να ψάξουν τις διαγώνιες πάσες αν κλείσει η άμυνα στη ρακέτα. Η Βαλένθια δεν έκλεισε καλά τους διαδρόμους και κάπως έτσι δικαιολογείται η μεγάλη εμφάνιση του Κοσέρ που τελείωσε πολλά plays στη κίνηση μετά από σκριν με ντράϊβ στον αριστερό διάδρομο.
Η 3η πηγή δημιουργίας είναι ο Σενγκέλια. Ο Γεωργιανός μετά από off ball σκριν είχε δύο επιλογές. Η 1η ήταν να βγει στη περιφέρεια και να ξεκινήσει ένα play απομόνωσης βάζοντας την μπάλα στο παρκέ, κάτι στο οποίο είναι πολύ καλός και η άλλη ήταν να δεχτεί ένα σκριν στη βασική γραμμή και να πάρει τη μπάλα στο χαμηλό ποστ για να επιτεθεί η να δημιουργήσει από εκεί. Στο διάστημα που έπαιξαν χωρίς τον Ερτέλ οι Βάσκοι σκόραραν συνεχώς και με ποσοστά στα σουτ 2 πόντων που άγγιξαν το 70%. Σαφώς και δεν θα είναι εύκολο κάθε βράδυ να συμβαίνει αυτό αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε τι τρικ θα εμφανίσει ο Ναβάρο για να καλύψει την απώλεια του ταλαντούχου Γάλλου που ήταν και ο παίχτης ορχήστρα της ομάδας μέχρι τώρα. Οι Βάσκοι παρά το μεγάλο τους όνομα και ιστορία στη διοργάνωση είναι overachievers μέχρι τώρα και τους αξίζει σεβασμός γιατί είχαν απώλειες με τραυματισμούς, αλλαγές σε ρόστερ και προπονητή και ελάχιστοι υπολογίζανε να τους δούνε στο Top16.
Ο MVP
Το παιχνίδι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον Ερυθρό Αστέρα είχε ελάχιστα πράγματα να προσφέρει μέσα στο παρκέ από άποψη θεάματος και μεγαλύτερο ενδιαφέρον είχε το εξωαγωνιστικό κομμάτι. Στο αγωνιστικό κομμάτι είδαμε ξανά τους Ερυθρόλευκους του Βελιγραδιού να είναι πού physical στην άμυνα, να σπάνε όλα τα σκριν και να πιέζουν ασφυκτικά τη μπάλα. Από την αρχή της διοργάνωσης μέσα από αυτή τη στήλη είχαμε επισημάνει ότι οι Σέρβοι είναι η καλύτερη ομάδα στο κομμάτι της ατομικής άμυνας. Σχεδόν για όλο το παιχνίδι ο Ερυθρός Αστέρας είχε τον έλεγχο αλλά στο τέλος έχασε λόγω των μεγάλων σουτ που σκόραρε ο Ολυμπιακός στα κρίσιμα σημεία. Οι Ερυθρόλευκοι του Πειραιά είχανε μεγάλες δυσκολίες να δημιουργήσουν plays λόγω πίεσης και κυρίως ο Σλούκας έδωσε λύσεις με τις πάσες του και το άνοιγμα του παιχνιδιού.
Ο Ολυμπιακός κατάφερε να περιορίσει τον Μαριάνοβιτς μετά από τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού. Και κάπως έτσι ερχόμαστε στο Σέρβο γίγαντα. Ακόμα και στη βραδιά που περιορίστηκε κατάφερε να σκοράρει 17 πόντους και να πάρει 13 ριμπάουντ. Είναι τρομαχτικά βελτιωμένος στο τομέα της τεχνικής με τη μπάλα στο ποστ ενώ έχει και εξαιρετική οπτική του γηπέδου πασάροντας τη μπάλα πολύ καλά. Τελειώνει φάσεις στο χαμηλό ποστ και έχει εξαιρετική αίσθηση του χώρου. Στην άμυνα είναι πολύ καλός ακόμα και στις αλλαγές και όταν χρειάζεται να μαρκάρει γκαρντ ανταποκρίνεται. Μόνο προς το τέλος του παιχνιδιού όταν και είχε κουραστεί δεν είχε τις ίδιες αντιδράσεις. Κατά τη γνώμη μας είναι ο MVP του 1ου γύρου με μέσους όρους 17 πόντων και 11 ριμπάουντ. Έχει τρομερό μέλλον στη διοργάνωση και σίγουρα η ομάδα του θα είναι ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΑΤΗ και στο Top16.