Του Ευάγγελου Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Μία λίστα με τεράστια ονόματα, που ναι μεν κατέκτησαν το δαχτυλίδι του πρωταθλητή, ποτέ όμως δεν το συνδύασαν με το Βραβείο του MVP στους Τελικούς!
Κάποιοι είχαν περισσότερες από μία ευκαιρίες, άλλοι μόλις μία, όμως το γεγονός πως δεν κατέκτησαν μία από τις σημαντικότερες ατομικές διακρίσεις, είναι πάντα κάτι που τραβάει τα βλέμματα.
Ο Στεφ Κάρι είναι μέσα σε αυτή την λίστα, όμως είναι και η αφορμή για το κείμενο αυτό. Με 31 πόντους, 8,5 ασίστ και 6,5 ριμπάουντ στους δύο πρώτους Τελικούς απέναντι στους Καβαλίερς, βάζει πλώρη για το Βραβείο που λείπει από την τροπαιοθήκη του!
Το εν λόγω βραβείο φέρει το όνομα του Μπιλ Ράσελ, που αν και κατέκτησε 11 πρωταθλήματα, δεν ήταν Πολυτιμότερος, γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε τότε η διάκριση αυτή! Η τελευταία φορά που ο Ράσελ πήρε το πρωτάθλημα ήταν το 1969, με την λίγκα να εδραιώνει το βραβείο με την έναρξη της σεζόν 1969/70!
Δεν το πήρε ποτέ, όμως το όνομά του θα το συνοδεύει για πάντα!
Πάμε να δούμε πέντε χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
Όσκαρ Ρόμπερτσον (1 πρωτάθλημα, 1971)
Την σεζόν 1970/71, στην πρώτη του με την φανέλα των Μπακς, ο Ρόμπερτσον έφτασε ως την κορυφή του ΝΒΑ, πλάι στο πλευρό του Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ. Ο δέυτερος όμως ήταν εκείνος που αναδείχθηκε Πολυτιμότερος στους Τελικούς, έχοντας 27,5 πόντους και 18,5 ριμπάουντ! Όχι ότι οι 23,5 πόντοι και οι 9,5 ασίστ του Ρόμπερτσον ήταν μηδαμινοί!
Κέβιν ΜακΧέιλ (3 πρωταθλήματα, 1981, 1984, 1986)
Σημαντικό γρανάζι των Σέλιτκς την δεκαετία του 1980, όταν η ομάδα της Βοστώνης σήκωσε 3 πρωταθλήματα! Ο ΜακΧέιλ, που θεωρείται ένα από τα καλύτερα ”4άρια” όλων των εποχών, άφησε το στίγμα του, όμως δεν ηταν αρκετό για μία ατομική διάκριση όπως αυτή της λίστας μας.
Ντέιβιντ Ρόμπινσον (2 πρωταθλήματα, 1999, 2003)
Ένας από τους πιο ολοκληρωμένους ψηλούς,που είδε ποτέ το ΝΒΑ, δεν κατάφερε να σηκώσει το βραβείο του καλύτερου σε σειρά Τελικών. Είχε την τύχη να έχει συμπαίκτη τον Τιμ Ντάνκαν, που όμως ήταν και… κατάρα, καθώς και το 1999 και το 2003, ήταν αυτός που αναδείχθηκε MVP και όχι ο ”Ναύαρχος”!
Τζούλιους Έρβινγκ (1 πρωτάθλημα, 1983)
”Χρυσό” μέλος των Σίξερς, όταν και ”σκούπισαν” τους Λέικερς στους Τελικούς του 1983. Ο Έρβινγκ ήταν εκπληκτικός, όμως ο Μόζερ Μαλόουν ήταν ακόμα καλύτερος και σήκωσε αυτός το βραβείο!
Κέβιν Γκαρνέτ (1 πρωτάθλημα, 2008)
O MVP του 2004 έφτασε στην κορυφή του ΝΒΑ το 2008, όταν μαζί με τους Πολ Πιρς και Ρέι Άλεν, επικράτησαν των Λέικερς και έκαναν τη Βοστώνη να παγηγυρίσει! Παρόλα αυτά, ο Πις διακρίθηκε για την παρουσία τους στους Τελικούς, αφήνοντας τον ”KG” χωρίς βραβείο MVP σε τελική σειρά!
Σκότι Πίπεν (6 πρωταθλήματα, 1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998)
Και καταλήγουμε στην πιο περίεργη περίπτωση όλων. Ο Σκότι Πίπεν ευτύχησε να πανηγυρίσει έξι τρόπαια, στους Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν. Σε όλες τις σειρές Τελικών, ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών πήρε σπίτι του τα βραβεία MVP. Έτσι, ο Πίπεν δεν μπόρεσε ποτέ να διακριθεί ατομικά. Όμως, πώς θα μπορούσε, όταν είχε για συμπαίκτη τον Τζόρνταν; Όπως και να έχει, αξίζει μία θέση στην λίστα αυτή.