Του Στέφανου Τάτσιου/ info@eurohoops.net
Ο Σέρβος προπονητής που πέρασε και από το παρκέ και από τον πάγκο του Ολυμπιακού, ανακοινώθηκε πως θα συνεχίσει την καριέρα του ως πρώτος προπονητής, στους “ερυθρόλευκους” της πατρίδας του, κλείνοντας με αυτό τον τρόπο το μεγαλύτερο κεφάλαιο της επαγγελματικής του ζωής.
Ο Μίλαν Τόμιτς πέρασε 23 χρόνια στον Ολυμπιακό, αρχικά από το 1991 έως και το 2004 ως παίκτης της ομάδας (2004 και ως προπονητής), ενώ από το 2008 μέχρι και το τέλος της περασμένης σεζόν (2017-18) είχε τον ρόλο του βοηθού ή του assistant coach στον πάγκο των Πειραιωτών και συνεργάστηκε με τους Παναγιώτη Γιαννάκη, Ντούσαν Ιβκοβιτς, Γιώργο Μπαρτζώκα και Γιάννη Σφαιρόπουλο.
Το Eurohoops σας γυρίζει στο παρελθόν και κάνει μία μικρή αναδρομή στην τεράστια καριέρα του “θρύλου” του Ολυμπιακού, Μίλαν Τόμιτς!
Από τα… 18 του στο λιμάνι και βασικό μέλος της “κόκκινης” δυναστείας!
Ολα στην σχέση Ολυμπιακού-Τόμιτς, ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1991, όπου ο νεαρός τότε Μίλαν αποχώρησε από την Ραντίντσκι και ήρθε στην Ελλάδα, ως αμούστακο ακόμα αγόρι για να ξεκινήσει μία μεγάλη καριέρα. Ο Τόμιτς στάθηκε τυχερός, αφού με τον ερχομό του στο λιμάνι και στον Ολυμπιακό, βρήκε μία ομάδα που “χτιζόταν” για να τα… “σαρώσει” όλα υπό τις οδηγίες του Γιάννη Ιωαννίδη και την διοίκηση του Σωκράτη Κόκκαλη.
Ο Σέρβος γκαρντ, με τα τρομερά ψυχικά αποθέματα, το “εγκεφαλικό” παιχνίδι και το… “φαρμακερό” σουτ, από την αρχή έδειξε πως θα αποτελούσε έναν παίκτη “κλειδί” για τις επιτυχίες του Ολυμπιακού.
Ο Τόμιτς ήταν ένας από τους “στυλοβάτες” της “χρυσής εποχής” Ιωαννίδη στον Ολυμπιακό, όντας ενεργό μέλος και καθοριστικός στα 4 συνεχόμενα πρωταθλήματα που κατακτήθηκαν (1993-96), στο Κύπελλο του 1994, αλλά και στις δύο συνεχόμενες παρουσίες σε τελικούς Ευρωλίγκας και στις ισάριθμες νίκες κόντρα στον Παναθηναϊκό στα Final Four του Τελ Αβίβ (1994) και της Σαραγόσα (1995).
Το τέλος της εποχής Ιωαννίδη το καλοκαίρι του 1996, βρήκε τον Μίλαν Τόμιτς ως έναν εκ των ηγετών εντός και εκτός παρκέ των Πειραιωτών και πάνω του ο Ντούσαν Ιβκοβιτς -που ήρθε στην θέση του σπουδαίου Έλληνα προπονητή- θα μπορούσε να βασιστεί για “χτίσει” την κορυφαία χρονιά του συλλόγου (1997).
Την σεζόν 1996-97 ο Ολυμπιακός δεν έπαιζε καλά, μέχρι τα μέσα της χρονιάς, όμως με τους ηγέτες της ομάδας Σιγάλα, Φασούλα και Τόμιτς να βγαίνουν μπροστά και τον “Ντούντα” να… προσαρμόζεται, οι “ερυθρόλευκοι” έκαναν τα πάντα τέλεια μέχρι το τέλος της σεζόν και… έγραψαν ιστορία!
Ο Ολυμπιακός εκείνης της αγωνιστικής περιόδου, κατέκτησε αρχικά το Κύπελλο Ελλάδας, μετά το πρώτο του ευρωπαϊκό στην Ρώμη κόντρα στην Μπαρτσελόνα και στο τέλος το 5ο συνεχόμενο πρωτάθλημα Ελλάδας κόντρα στην ΑΕΚ.
Ο Μίλαν Τόμιτς εκτός από ηγέτης, ήταν και ένας εκ των βασικών πρωταγωνιστών της “ερυθρόλευκης” δυναστείας στην δεκαετία του 90′, όμως και μετά που ήρθαν για τον σύλλογο τα δύσκολα, ήταν ξανά… εκεί.
Ως ηγέτης και στα… “άγονα” χρόνια του Ολυμπιακού
Μετά από την τρομερή πενταετία των “ερυθρόλευκων” σε Ελλάδα και Ευρώπη, στο λιμάνι ήρθε η… “παρακμή” και τα άγονα 15 χρόνια μακριά από τους μεγάλους τίτλους μέχρι και το 2012.
Ο Μίλαν Τόμιτς ήταν εκεί από το 1998 μέχρι και το 2004, δεν άφησε τον Ολυμπιακό και παρά τις δύσκολες στιγμές στις εγχώριες διοργανώσεις και στην Ευρωλίγκα, έμεινε στην ομάδα της καρδιάς και μάλιστα ως αρχηγός.
Η κατάσταση στον Ολυμπιακό ειδικά από το 2002 μέχρι και το 2004 ήταν “τραγική”, αφού από τον σύλλογο πέρασαν παίκτες χαμηλού επιπέδου και κυρίως ο Μίλαν Τόμιτς έμεινε ως παίκτης και αρχηγός της ομάδας, ώστε να την στηρίξει στα δύσκολα.
Αυτά τα 7 πολύ δύσκολα χρόνια που ο Σέρβος γκαρντ έμεινε στον Πειραιά μετά το σερί των επιτυχιών, οι “κόκκινοι” κατέκτησαν μόλις 1 Κύπελλο το 2002 με εκείνον να σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο, ενώ έλαβαν μέρος και στο Final Four του 1999 στο Μόναχο όπου και κατέλαβαν την 4η θέση.
Την τελευταία του σεζόν (2003-04) στο λιμάνι της καρδιάς του, ο Τόμιτς δεν είχε μόνο τον ρόλο του παίκτη-αρχηγού, αλλά και του προπονητή αφού ανέλαβε στο τέλος της χρονιάς, τον πάγκο της ομάδας, αντί του Ντράγκαν Σάκοτα.
Φυσικά μετά από αυτή την εμπειρία, αποχώρησε και συνέχισε να αγωνίζεται στην ιταλική Ορόρα, ενώ έκλεισε και τυπικά την μεγάλη του καριέρα ως παίκτης στον Κολοσσό Ρόδου το 2006.