By Lefteris Moutis/ moutis@eurohoops.net
Πριν μερικές μέρες, ο Ετόρε Μεσίνα ισχυρίστηκε ότι η Ευρωλίγκα πρέπει να αλλάξει το σύστημα διεξαγωγής της και να αντικαταστήσει το Φάιναλ Φορ με σειρά τελικών στις τρεις νίκες. Συμφωνείτε;
Φάιναλ Φορ
Ενα από τα trademarks του ευρωπαϊκού μπάσκετ είναι το Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας. Τέσσερις ομάδες σε μια πόλη παλεύουν για τον τίτλο σε τρία παιχνίδια ζωής ή θανάτου είναι το όνειρο κάθε μπασκετικού φιλάθλου. Αυτό το γεγονός συγκεντρώνει το ενδιαφέρον (τουλάχιστον) των φιλάθλων των τεσσάρων ομάδων που συμμετέχουν από δυο, τρεις ή τέσσερις συνήθως χώρες, αλλά και των ντόπιων φιλάθλων που θα ήθελαν να απολαύσουν το Φάιναλ Φορ στην πόλη τους. Επιπλέον, όλες οι παράλληλες εκδηλώσεις γύρω από το Φάιναλ Φορ βοηθούν την ανάπτυξη και τη δημοφιλία του αθλήματος. Πόσο άσχετο είναι επίσης το γεγονός ότι το Φάιναλ Φορ του NCAA είναι ένα από τα πιο δημοφιλή γεγονότα στο μπασκετικό κόσμο;
Σειρές τελικών στις τρεις νίκες
Είναι αλήθεια ότι το σύστημα διοργάνωσης θα ήταν δίκαιο αν η Ευρωλίγκα θεσμοθετούσε μέχρι τέλους σεριές νοκ άουτ, στις τρεις νίκες. Στα προημιτελικά απολαύσαμε όλα αυτά τα χρόνια μερικές πραγματικά απίθανες σειρές και όπως πάντα η καλύτερη ομάδα μπορεί να επιβληθεί πιο εύκολα σε σειρά τελικών παρά σε μονό αγώνα. Η Ευρωλίγκα υιοθέτησε το μοντέλο του ΝΒΑ (σειρές τελικών μέχρι τέλους) στην πρώτη της εκδοχή, αλλά επέστρεψε στιε ρίζες της μετά από μόλις ένα χρόνο. Σε αυτή την περίπτωση, τα τηλεοπτικά δικαιώματα θα ήταν περισσότερο, το ενδιαφέρον κατά τη διάρκεια των τελικών θα ήταν μεγαλύτερο, αλλά πόσο διευρυμένο θα ήταν όλο αυτό;
Συμπέρασμα: Στην Ευρώπη έχουμε Φάιναλ Φορ
Όλα όσα είπε ο Μεσίνα για τα μειονεκτήματα του ισχύοντος συστήματος είναι σωστά. Ο νικητής δεν μπορεί να κρίνεται σε δυο μονά παιχνίδια σε διάστημα τριών ημερών. Δεν είναι δίκαιο. Ωστόσο, αυτό είναι το μπάσκετ. Και αυτός είναι ο αθλητισμός. Ποιος θα μπορούσε να θυμάται την Παρτιζάν του 1992; Την Μπανταλόνα του 1994; Τον Παναθηναϊκό του 2002; Τον Ολυμπιακό του 2012; Την Μακάμπι του 2014; Σε σειρές τελικών όλες αυτές οι ομάδες πιθανότατα θα αποτύγχαναν να κατακτήσουν τον τίτλο. Ωστόσο “κάθε αγωνιστική μέρα” τα πάντα είναι πιθανά. Και στο μπάσκετ είναι ωραίο να περιμένεις “να συμβεί το αδύνατο”.