Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Σε ένα παιχνίδι πολύ υψηλής έντασης και στα μεγαλύτερα σημεία του με άμυνες στα όρια του φάουλ, η Μπαρτσελόνα κατάφερε να κερδίσει τον Παναθηναϊκό και να πάρει το πλεονέκτημα για τις δύο προνομιούχες πρώτες θέσεις.
Υπήρχαν δύο σημεία κλειδιά στα οποία πόνταρε η Μπαρτσελόνα. Σημεία τα οποία ελάχιστα είχαμε δει στα προηγούμενα παιχνίδια της. Το 1ο ήταν το παιχνίδι στο χαμηλό ποστ του Σατοράνσκι και η δημιουργία από εκείνο το σημείο. Ειδικά στο δεύτερο δεκάλεπτο που η Μπαρτσελόνα γύρισε το παιχνίδι ο Τσέχος γκάρντ δημιούργησε 10 πόντους για εκτελέσεις από τον Τόμιτς πάνω στη βοήθεια και στις κακές περιστροφές της άμυνας, αλλά και από τον Αμπρίνες μετά από συνεχόμενα σκριν μακριά από τη μπάλα.
Το 2ο σημείο ήταν ο Πλάις. Ο Γερμανός σέντερ ήταν αρκετά πιο γρήγορος στο recovery μετά από pick and roll, ενώ με τα μεγάλα χέρια του δυσκόλεψε πολύ τα τελειώματα του Μπατίστα και έκοψε τις διεισδύσεις των περιφερειακών προς το ισπανικό καλάθι. Σε αυτό το κομμάτι βοήθησε και η αρκετά βελτιωμένη άμυνα των Καταλανών μετά τη 1η περίοδο.
Ο Πλάις έκανε τρομερή δουλεία και στο επιθετικό κομμάτι με τα πολύ γρήγορα κοψίματα του στο καλάθι και τα τελειώματα του μετά από τις εξαιρετικές δημιουργίες του Μαρσελίνιο στα pick and roll στο 2ο ημίχρονο. Παρά τη τρομαχτική πίεση που άσκησαν οι Πράσινοι πάνω στη μπάλα οι δύο γκάρντ της Μπάρτσα τελείωσαν το παιχνίδι με 10 τελικές πάσες.
Ο Παναθηναϊκός ήταν εξαιρετικός στη 1η περίοδο στο επιθετικό κομμάτι. Κυκλοφόρησε καλά τη μπάλα, προσπάθησε να δημιουργήσει με αρκετούς παίχτες και όχι μόνο με το Διαμαντίδη, ενώ πάσαρε τη μπάλα μέσα στο καλάθι στο κατάλληλο τάιμινγκ με τον Μπατίστα να είχε πάρει την ιδανική θέση για να τελειώσει τις φάσεις.
Οι Καταλανοί είχαν διαφορετική αντιμετώπιση στα pick and roll του Παναθηναϊκού ανάλογα με τον αν μέσα στο γήπεδο ήταν ο Γκιστ η ο Φώτσης. Ο Ντόελμαν κατά βάση έδινε βοήθειες με καταφανέστατη τακτική να δωθεί ελεύθερο το σουτ του Γκιστ. Με τον Φώτση στο παρκέ η άμυνα των Καταλανών έκλεινε πολύ στη ρακέτα με βοήθεια στο ζωγραφιστό από τον αμυντικό της αδύνατης πλευράς.
Ο Ντόελμαν έδειξε μεγάλες αδυναμίες στο αμυντικό κομμάτι όντας αργός στις περιστροφές, ενώ δεν μπορούσε να σταματήσει τον Γκιστ ούτε όταν έβαζε τη μπάλα στο παρκέ, ούτε όταν προσπαθούσε να ποστάρει. Στο επιθετικό κομμάτι έκανε όμως μεγάλη ζημιά με τα σουτ κυρίως από την αδύναμη πλευρά, αλλά και τα μεγάλα σουτ ενδιάμεσης απόστασης προς το τέλος του παιχνιδιού στα οποία είναι εξαιρετικός.
Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να δημιουργήσει προβλήματα και στον Μαρσελίνιο στο αμυντικό κομμάτι με προσπάθεια να τον οδηγήσουν στο ποστ είτε ο Διαμαντίδης, είτε ο Νέλσον. Αυτό το κομμάτι της τακτικής όσο πέρναγε το παιχνίδι εγκαταλείφθηκε χωρίς να μπορεί να εξηγηθεί αυτή η επιλογή.
Στο τέλος το παιχνίδι έγινε αρκετά… ροκ με τις άμυνες να είναι πολύ σκληρές και πολλές προσπάθειες και των δύο ομάδων να είναι εκτός σχεδίου. Συνολικά η Μπαρτσελόνα κυκλοφόρησε καλύτερα τη μπάλα μοιράζοντας 25 τελικές πάσες, σκόραρε μεγάλα σουτ κάθε φορά που ο Παναθηναϊκός επιχειρούσε αντεπίθεση, ενώ οι Πράσινοι έκαναν και μεγάλα λάθη στα τελευταία λεπτά.
Συγκεκριμένα δεν πήραν στο τρανζίσιον παιχνίδι όσα παίρνουν οι ομάδες που αντιμετωπίζουν τη Μπαρτσελόνα, ένα κομμάτι του αγώνα που θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη φθορά στους Καταλανούς. Αυτή ήταν η τέταρτη ήττα του Παναθηναϊκού από τη Μπαρτσελόνα τη φετινή χρονιά και αυτό μάλλον δείχνει ότι οι Ισπανοί έχουν βρει το κουμπί των Πράσινων.