Eρευνα του Eurohoops: Οι παίκτες απαντούν! Ευρωλίγκα ή Κίνα μετά το NBA;

Του Διονύση Αραβαντινού / @AravantinosDA

Οι τρεις καλύτερες διοργανώσεις στον κόσμο είναι χωρίς αμφιβολία το NBA, η Ευρωλίγκα και το κινεζικό πρωτάθλημα (CBA). Οι κορυφαίοι παίκτες του πλανήτη αγωνίζονται σε αυτά τα πρωταθλήματα και κάποιοι από αυτούς είχαν την ευκαιρία να πάρουν γεύση και από τα τρία.

Αυτοί οι παίκτες, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι Αμερικανοί, έχουν την ευκαιρία να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο, να δουν διαφορετικές πόλεις και να γνωρίσουν διαφορετικές κουλτούρες, αλλά και διαφορετικά στυλ μπάσκετ, γήπεδα, οπαδούς κλπ.

Ποιες είναι οι βασικές διαφορές των διοργανώσεων αυτών; Πώς μπορεί η Ευρωλίγκα και η κινέζικη Λίγκα να μικρύνουν την ψαλίδα από το NBA; Θα ήταν καλύτερο να ισχύσουν οι ίδιοι κανόνες και στις τρεις λίγκες; Ας δούμε τί απαντούν οι πρωταγωνιστές…

1. Ποιες είναι οι [βασικές] διαφορές μεταξύ των τριών πρωταθλημάτων (NBA, EL, CBA);

• Ντι Τζει Γουάιτ: Στο NBA σου παρέχονται οι εγκαταστάσεις που μπορείς να χρησιμοποιήσεις όλο το 24ωρο, ενώ στην κινέζικη Λίγκα μπορεί να κλείσουν τα φώτα, αμέσως μόλις τελειώσει η προπόνηση. Όταν αγωνιζόμουν στην Ευρωλίγκα με τη Μπασκόνια είχαμε μεν πρόσβαση στο προπονητικό κέντρο, αλλά όχι όπως στο NBA. Το μπάσκετ είναι όλη μέρα, κάθε μέρα στο ΝΒΑ. Έχεις πρόσβαση σε όλα, προσωπικούς σεφ, κλπ. Στην Κίνα, μένεις σε ένα ξενοδοχείο, τρώγοντας φαγητό ξενοδοχείου, και τα ταξίδια δεν είναι τόσο ευχάριστα. Στην Ευρώπη, τα ταξίδια ήταν κάπως ίδια, όπως σε μια κανονική ευρωπαϊκή ομάδα.

• Ντορέλ Ράιτ:

• NBA: Οι καλύτεροι παίκτες στον κόσμο. Ο μεγαλύτερος ανταγωνισμός στον κόσμο. Τίποτα δεν μπορεί ποτέ να ανταγωνιστεί το NBA. Οι τύποι παίζουν στο υψηλότερο επίπεδο και δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει αυτό.
• Ευρωλιγκα: Δεύτερη καλύτερη διοργάνωση στον κόσμο. Παίζεις με παίκτες από όλο τον κόσμο σε νεαρή ηλικία πριν πάνε στο ΝΒΑ. Το διεθνές παιχνίδι εξελίσσεται. Οι νέοι παίκτες έχουν την ευκαιρία να παίξουν στο δεύτερο υψηλότερο επίπεδο σε πολύ μικρή ηλικία, όπως ο Λούκα Ντόντσιτς. Μερικοί από τους καλύτερους Αμερικανούς παίκτες έρχονται επίσης στην Ευρώπη για να παίξουν στην Ευρωλίγκα. Η Ευρωλίγκα είναι εξαιρετική επειδή το παιχνίδι  είναι περισσότερο ομαδικό. Σπάνια ένας παίκτης θα βάζει σε κάθε ματς 20 + πόντους. Το σκορ το μοιράζονται μερικοί παίκτες βάζοντας 8-12 πόντους. Αυτό είναι εντυπωσιακό. Ο μέσος όρος των 12-14 πόντων στην Ευρώπη αντιστοιχεί στους 22 στο ΝΒΑ. Πολλοί απορούν όταν κάποιοι Ευρωπαίοι γίνονται ντραφτ στο ΝΒΑ έχοντας μέσο όρο έξι πόντους. Είναι πολύ δύσκολο να σκοράρεις στην Ευρώπη. Είναι διαφορετικό. Θα πρέπει να κοπιάσεις στην Ευρώπη για να σκοράρεις, ενώ το NBA είναι περισσότερο showtime. Η ατμόσφαιρα είναι το κάτι τρελό.
• Κινέζικη Λίγκα: Στην Κίνα πληρώνεσαι πολλά λεφτά. Πηγαίνοντας εκεί και δείχνοντας τις ικανότητές σου. Το γεγονός ότι μια ομάδα μπορεί να έχει μόνο δύο ξένους παίκτες στο ρόστερ της, αναμφισβήτητα πλήττει το CBA. Προσπαθούν να εξελίξουν τους Κινέζους παίκτες, αλλά αν θέλουν να ανταγωνιστούν την Ευρωλίγκα, πρέπει να προσελκύσουν περισσότερους Αμερικανούς παίκτες. Τα χρήματα δεν έχουν σχέση. Το κινέζικο πρωτάθλημα απέχει πολύ από την Ευρωλίγκα. Είναι περισσότερο μια βιτρίνα για τους Αμερικανούς να πηγαίνουν εκεί και να σκοράρουν πολλούς πόντους. Είναι ακόμα μια μεγάλη πλατφόρμα και πολλοί χρησιμοποιούν τον ανταγωνισμό για να επιστρέψουν στο NBA. Πολλοί παίκτες επίσης το βλέπουν σαν μια ευκαιρία να βγάλουν καλά λεφτά και να στηρίξουν την οικογένειά τους. Μια ομάδα στην CBA θα είναι καλή αν έχει σπουδαίους Κινέζους παίκτες. Η λογική στο CBA για τους ξένους παίκτες είναι να σκοράρουν περισσότερους από 30 πόντους σε κάθε ματς.

• Τζος Άκογνον: Έχεις την ευκαιρία για πολλά σουτ στο κινέζικο πρωτάθλημα. Πραγματικά δεν τους νοιάζει πολύ η άμυνα σου. Προς το τέλος του παιχνιδιού, θέλουν να βλέπουν να παίζεις άμυνα απέναντι στους άλλους Αμερικάνους. Το βασικό ζητούμενο στην Κίνα είναι να προσπαθείς να βάζεις πολλούς πόντους και να κερδίζεις. Ο τρόπος με τον οποίο σκοράρεις ή κερδίζεις δεν είναι τόσο σημαντικός όσο είναι στην Ευρώπη, όπου όλα είναι τόσο δομημένα και το κάθε σουτ έχει σημασία. Το ΝΒΑ είναι ένα παιχνίδι αριθμών. Η Ευρώπη είναι το πιο δύσκολο και το πιο αυστηρό πρωτάθλημα από τα τρία.

• Μπόμπι Μπράουν: Το ΝΒΑ είναι πιο αθλητικό και γρήγορο. Το παιχνίδι παίζεται σε μεγάλες ταχύτητες και με μεγάλη ενέργεια. Η Ευρωλίγκα είναι  πιο Physical με πολλές επαφές. Ορισμένες ομάδες έχουν υψηλότερο ρυθμό παιχνιδιού. Είναι πιο ανταγωνιστική. Το κινέζικο πρωτάθλημα έχει βελτιωθεί πολύ όσον αφορά τους Κινέζους παίκτες και τους ξένους που παίζουν στη λίγκα. Το παιχνίδι εκεί είναι υψηλής ταχύτητας, με υψηλά σκορ, παρόμοιο με το NBA. Το ΝΒΑ είναι προφανώς το καλύτερο πρωτάθλημα, και ακολουθεί η Ευρωλίγκα.

• Κρίς Σίνγκλετον:
• NBA: Οι διαφορές μεταξύ των τριών μεγαλύτερων πρωταθλημάτων στον κόσμο είναι οι εξής: ταλέντο, ομάδα και κουλτούρα. Στα μάτια μου, το NBA έχει αλλάξει δραστικά τα τελευταία χρόνια από την άμυνα που παιζόταν, μέχρι το ποιος μπορεί να βάλει την μπάλα στο καλάθι. Το NBA θα έχει πάντα ταλέντο, επειδή έχει τέτοια προβολή. Κάθε παιδί ονειρεύεται να παίξει στο NBA.
• Ευρωλίγκα: Η Ευρωλίγκα είναι το καλύτερο πρωτάθλημα που βασίζεται στην ομαδικότητα γιατί, παρόλο που ένας παίκτης μπορεί να έχει γεμάτη στατιστική, μπορεί επίσης να παίξει καλά και στα δύο πλευρές του παρκέ. Και όταν ένας παίκτης είναι σε άσχημη μέρα, οι συμπαίκτες του μπορούν να καλύψουν το κενό και να σκοράρουν αυτοί. Εκτός αυτού, οι προπονητές επικεντρώνονται περισσότερο στην αμυντική λειτουργία και τις βασικές αρχές του παιχνιδιού.
• Κινέζικη Λίγκα: Καλάθια. Η κινέζικη Λίγκα έχει να κάνει κυρίως με τη στατιστική και πώς τα στατιστικά στοιχεία μεταφράζονται σε νίκες. Όταν έπαιζα στην Κίνα, το έμαθα αυτό από πρώτο χέρι. Έπρεπε να συνεισφέρω με μεγάλους αριθμούς, να βάζω πολλούς πόντους και να παίρνω ριμπάουντ για να ανταμειφτώ στο τέλος. Δεν ήταν άσχημα. Οι ξένοι παίκτες που παίζουν στο κινέζικο πρωτάθλημα μπορούν να παίξουν τόσο στην Ευρωλίγκα όσο και στο NBA, ανάλογα με το ρόλο που θέλουν να έχουν.

• Άλεξ Κίρκ:
• NBA: Υπάρχει πολύ παιχνίδι απομόνωσης στο NBA και οι αμυντικές προσαρμογές είναι λίγο διαφορετικές λόγω του κανονισμού των τριών δευτερολέπτων στην άμυνα. Όσο για την ατμόσφαιρα, η παρουσία του κόσμου δεν γίνεται αισθητή μέχρι την τέταρτη περίοδο.
• Ευρωλίγκα: Η Ευρωλίγκα μοιάζει πολύ με το NCAA όσον αφορά το στυλ παιχνιδιού. Πολύ περισσότερες συνεργασίες και συστήματα. Σε ορισμένα γήπεδα της Ευρωλίγκας, μόλις μπαίνεις στο παρκέ ως αντίπαλη ομάδα γίνεσαι αντικείμενο αποδοκιμασιών. Αυτές οι ατμόσφαιρες είναι συναρπαστικές. Βεβαίως η Ευρωλίγκα δεν έχει τα ίδια έσοδα από το μάρκετινγκ (το ίδιο ισχύει και για την κινέζικη Λίγκα), και αυτό είναι μια από τις μεγαλύτερες διαφορές, ειδικά αν είσαι ξένος, δεν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον για εσένα από πλευράς μάρκετινγκ σε αυτές τις ξένες χώρες.
• Κινέζικη Λίγκα: Το κινέζικο πρωτάθλημα μοιάζει με το NBA, όσον αφορά τον αριθμό των isolation καταστάσεων, ειδικά για τους Αμερικανούς γκάρντ. Η ατμόσφαιρα όμως ήταν κάπως περίεργη. Σου έδινε την εντύπωση ότι οι ομάδες πλήρωναν τους οπαδούς να έρχονται στα παιχνίδια και να χειροκροτούν και τις δύο ομάδες ανεξάρτητα από το ποιος κάρφωνε ή έβαζε τρίποντο.

• Τζος Πάουελ:

• NBA: Το ΝΒΑ είναι το καλύτερο. Δεν είναι τυχαίο ότι θεωρείται το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο. Η ιδέα του μπάσκετ είναι πολύ διαφορετική. Οι καλύτεροι και πιο ταλαντούχοι αθλητές βρίσκονται εκεί. Μοιάζει με την κινέζικη Λίγκα, με την έννοια ότι το παιχνίδι είναι πιο ατομικό και έχουν κάποιους ίδιους κανονισμούς. Όπως είπε ο Λούκα Ντόντσιτς, είναι ευκολότερο να σκοράρεις στο ΝΒΑ. Ο τρόπος που ανταγωνίζονται οι παίκτες είναι διαφορετικός, ο κανονισμός των τριών δευτερολέπτων είναι μια τεράστια διαφορά, καθώς η ρακέτα είναι πολύ πιο ανοικτή. Τα παιχνίδια στο NBA επειδή είναι πάρα πολλά είναι κάπως πιο χαλαρά. Στο ΝΒΑ αν δεν μπορείς να παίξεις άμυνα, θα εκτεθείς άσχημα. Στην Ευρώπη, ακόμη και στην κινέζικη λίγκα, δεν εκτίθεσαι τόσο εύκολα, επειδή υπάρχουν ορισμένες άμυνες που μπορούν να σε βοηθήσουν οι συμπαίκτες σου (ζώνη, βοήθειες). Το ΝΒΑ θα εκθέσει τις αδυναμίες σου.
• Ευρωλίγκα: Στην Ευρώπη οι ομάδες θέλουν να έχουν βαθύ πάγκο και δίνουν χρόνο σε όλους. Η Ευρωλίγκα είναι μια καταπληκτική διοργάνωση με πολλούς σπουδαίους παίκτες. Ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας, ο τρόπος που παίζεται το παιχνίδι είναι διαφορετικός. Οι ατμόσφαιρες είναι επίσης εντελώς διαφορετικές. Στο ΝΒΑ, οι ομάδες δεν έχουν να αντιμετωπίσουν την ίδια πίεση με τις ομάδες της Ευρώπης, επειδή κάθε παιχνίδι είναι σημαντικό, κάθε παιχνίδι παίζεται σαν ένα παιχνίδι πλέι-οφ.
• Κινέζικη Λίγκα: Το κινέζικο πρωτάθλημα δεν έχει τον κανονισμό των τριών δευτερολέπτων στο ζωγραφιστό που είναι μια τεράστια διαφορά. Επίσης στην Κίνα υπάρχουν μεν ντέρμπι, κυρίως λόγω αντιπαλότητας, αλλά ως επί το πλείστον, αυτό που ζητάνε από σένα είναι να βάζεις πολλούς πόντους. Δεν δικαιούσαι να έχεις άσχημες βραδιές. Υπάρχουν τύποι που παίζουν στο NBA και που δεν μπορούν να παίξουν στο εξωτερικό και υπάρχουν παιδιά που παίζουν καταπληκτικά στο εξωτερικό, αλλά δεν μπορούν να ξεχωρίσουν στο NBA. Και υπάρχουν κάποιοι παίκτες που μπορούν να κάνουν και τα δύο. Η αμυντική διαφορά στον κανονισμό των τριών δευτερολέπτων βοηθά αυτούς που δεν μπορούν να παίξουν άμυνα ένας με ένα.

• Μάτσει Λάμπε:
• NBA: Προφανώς το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο με την καλύτερη οργάνωση. Δεν μπορεί να συγκριθεί με τα άλλα δύο πρωταθλήματα, επειδή οι καλύτεροι παίκτες αγωνίζονται στο NBA. Το στυλ είναι διαφορετικό, είναι περισσότερο ένα πρωτάθλημα των παικτών, όπου τα αστέρια έχουν τον πρώτο λόγο. Το πρωτάθλημα είναι επικεντρωμένο στα highlights και στο να σκοράρουν πολλούς πόντους οι αστέρες. Οι ρακέτες είναι πιο ανοικτές.
• Ευρωλίγκα: Το δεύτερο καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο. Η κύρια διαφορά μεταξύ του NBA και της Ευρωλίγκας είναι ότι οι ομάδες της τελευταίας δεν παίζουν μόνο εκεί. Παίζουν επίσης στα αντίστοιχα εθνικά πρωταθλήματα τους. Το στυλ παιχνιδιού είναι επίσης διαφορετικό και έχει διαφορετικούς κανόνες. Είναι πιο ομαδικό. Πολύ περισσότερα συστήματα, περισσότερο pick n’ roll. Είναι ένα διαφορετικό στυλ παιχνιδιού που παίζεται με διαφορετικούς κανονισμούς.
• Κινέζικη Λίγκα: Προσπαθεί να μιμηθεί το τρόπο παιχνιδιού του NBA όσο το δυνατόν περισσότερο. Υπάρχουν μόνο δύο ξένοι σε κάθε ομάδα της λίγκα, γεγονός που την καθιστά ενδιαφέρουσα. Οι δύο ξένοι παίκτες της κάθε ομάδας μπορούν να παίξουν ταυτόχρονα μόνο στο δεύτερο και στο τρίτο δωδεκάλεπτο.

• Ντέρικ Ουίλιαμς: Όλοι γνωρίζουν τι επίπεδο είναι το ΝΒΑ. Η Ευρωλίγκα είναι ένα άλλο μεγάλο πρωτάθλημα με μεγάλο ανταγωνισμό. Η κινέζικη Λίγκα είναι επίσης ένα καλό πρωτάθλημα, αλλά οι κανόνες είναι λίγο διαφορετικοί. Μια ομάδα μπορεί να έχει μόνο δυο ξένους παίκτες στο ρόστερ της. Στα εθνικά πρωταθλήματα της Ευρώπης επίσης υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί στον αριθμό των ξένων. Ανταγωνιστικά, θα ταξινομήσω πρώτο το ΝΒΑ, δεύτερη την Ευρωλίγκα και τρίτο το κινέζικο πρωτάθλημα. Αυτό που μου αρέσει στην Ευρωλίγκα είναι ότι κάθε παιχνίδι έχει μεγάλη σημασία. Η κανονική περίοδος διαρκεί λιγότερο με 30 παιχνίδια και κάθε παιχνίδι μπορεί να αλλάξει την τύχη μιας ομάδας. Ειδικά με την φρενήρη μάχη για την είσοδο στα Playoffs. Η κανονική περίοδος του NBA έχει 82 παιχνίδια, κάτι που μερικές φορές επηρεάζει τους παίκτες. Μερικοί παίκτες, αρχίζουν να φορτσάρουν μετά την διακοπή για το All-Star Game, στα τέλη Φεβρουαρίου.

• Μάλκολμ Ντιλέινι:

• NBA: Το ΝΒΑ είναι το σπουδαιότερο πρωτάθλημα στον κόσμο. Όλοι το γνωρίζουν.
• Ευρωλίγκα: Πολύ κοντρολαρισμένη. Πρέπει να κάνεις τα πάντα ως ομάδα. Τρώτε μαζί, φοράτε τα ίδια ρούχα κλπ. Η Ευρώπη είναι περισσότερο στυλ κολεγίων για τους Αμερικανούς, όσον αφορά την ομαδική ατμόσφαιρα. Περισσότερο ομαδικό πνεύμα. Είναι περισσότερο κουλ η ζωή από ό, τι στην Κίνα.
• Κινέζικη Λίγκα: Το μπάσκετ στην Κίνα μπορεί να είναι πολύ καλό ή πολύ κακό. Εάν έχεις μια ομάδα με καλούς Κινέζους παίκτες, τότε μπορείς να γίνεις ομάδα υψηλού επιπέδου. Σχεδόν σε κάθε ομάδα υπάρχουν δύο Αμερικανοί παίκτες και από εκεί και πέρα πολλοί Κινέζοι που παίζουν σκληρά. ένα γκρουπ ομάδων διεκδικεί το πρωτάθλημα, αλλά δεν είναι τόσο άσχημο όσο το θεωρούν πολλοί. Οι παίκτες σκοράρουν πολλούς πόντους, αλλά συνήθως άλλοι κερδίζουν τα πρωταθλήματα. Οι ομάδες που κερδίζουν πρωταθλήματα στην Κίνα είναι συνήθως οι ομάδες με καλούς Αμερικανούς και Κινέζους παίκτες. Οι περισσότεροι βλέπουν τους παίκτες που σκοράρουν 60, 70 πόντους ή κατά μέσο όρο 40 πόντους ανά παιχνίδι, αλλά συνήθως, αυτοί οι παίκτες δεν κερδίζουν πρωταθλήματα. H Κίνα είναι πολύ σκληρή. Μπορεί να βάζεις 30 πόντους και να σε αποδεσμεύσουν. Πολλά γήπεδα δεν έχουν θέρμανση, και οι θεατές αναγκάζονται να φοράνε μπουφάν. Έχω βρεθεί σε γήπεδα όπου έπρεπε να έχεις θερμαντήρες στον πάγκο, για να παραμένεις ζεστός.

2. Πως μπορεί να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ της Ευρωλίγκα και του CBA από το NBA?

• Ντι Τζει Γουάιτ:  Δεν νομίζω ότι το χάσμα μπορεί να γεφυρωθεί στον απόλυτο βαθμό, αλλά δίνει σε παίκτες, όπως και εγώ, που έπαιξαν στο NBA και έπρεπε να ακολουθήσουν μια διαφορετική διαδρομή, μια ευκαιρία να κερδίσουν χρήματα και να παίξει σε υψηλό επίπεδο μέσα σε μεγάλο ανταγωνισμό, ιδίως στην Ευρωλίγκα. Πιστεύω ότι η κινέζικη Λίγκα γίνεται όλο και καλύτερη και πιο ανταγωνιστική, ειδικά από την στιγμή που πολλοί Ευρωπαίοι πηγαίνουν εκεί. Θεωρώ ότι αυτά τα δύο πρωταθλήματα θα συνεχίσουν να εξελίσσονται. Η Ευρωλίγκα είναι σίγουρα το δεύτερο καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο. Πολλοί από τους παίκτες που παίζουν εκεί θα μπορούσαν να αγωνιστούν στο ΝΒΑ, οπότε πιστεύω ότι θα συνεχίσει να βελτιώνεται.

• Μπόμπι Μπράουν: Δεν ξέρω αν αυτό θα συμβεί ποτέ. Το ΝΒΑ είναι το καλύτερο πρωτάθλημα με τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο και με πολλά χρήματα. Πολλές ομάδες της Ευρωλίγκα φέρνουν Αμερικανούς παίκτες για να ανέβουν επίπεδο. Δεν νομίζω ότι η κινέζικη Λίγκα μπορεί ποτέ να μικρύνει την απόσταση με το ΝΒΑ, αλλά είναι ένα πρωτάθλημα που βελτιώνεται κάθε χρόνο. Οι Κινέζοι παίκτες προοδεύουν συνεχώς και υπάρχουν παίκτες που αγωνίζονται στο NBA, όπως ο Zhou Qi (Χιούστον Ρόκετς) και ο Ding Yanyhuang (Ντάλας Μάβερικς). Aυτοί οι παίκτες δούλεψαν πολύ στην Κινεζική λίγκα και τώρα βλέπουν τα αποτελέσματα αυτής της δουλειάς.

• Ντορέλ Ράιτ: Πιστεύω ότι θα πρέπει να μεγαλώσει ο αριθμός των ομάδων στην Ευρωλίγκα, να γίνονται περισσότερα παιχνίδια σε διαφορετικές πόλεις. Είναι πολύ ανταγωνιστική. Πέρασα πάρα πολύ όμορφα στην Ευρωλίγκα. Παίζοντας απέναντι σε μεγάλες ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Φενερμπαχτσέ, ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός. Ξέρω πόσο σημαντικά είναι τα εγχώρια πρωταθλήματα για τους οπαδούς. Στο παρελθόν, έκανα λάθος λέγοντας ότι έπρεπε να φύγουν από τα εθνικά πρωταθλήματα και οι συμπαίκτες μου με κοιτούσαν σαν να είμαι τρελός, αναρωτώμενοι αν μιλούσα σοβαρά. Μετά από ένα χρόνο στη Μπρόζε, το καταλαβαίνω πια απόλυτα αυτό. Οι οπαδοί θέλουν πολύ τον εγχώριο τίτλο. Πιστεύω ότι η Ευρωλίγκα βρίσκεται στο σωστό δρόμο, συνεχίζοντας να εξελίσσει νέους παίκτες. Η κινέζικη Λίγκα πρέπει να αυξήσει τον αριθμό των ξένων έτσι ώστε να κάνει το πρωτάθλημα πιο ανταγωνιστικό. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα βλέπαμε τους ίδιους και τους ίδιους να βάζουν 70 πόντους. Είναι σπουδαίο, αλλά αυτοί οι παίκτες θα κουραστούν. Τους θέλεις φρέσκους για πολλά χρόνια, όχι για 2-3 χρόνια. Η Κίνα πληρώνει καλά, αλλά αυτό που της λείπει πραγματικά είναι η μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα.

• Κρις Σίνγκλετον: Είναι δύσκολο για την Ευρωλίγκα να καλύψει την απόσταση που την χωρίζει με το  ΝΒΑ, επειδή δεν είναι ανεξάρτητο πρωτάθλημα όπως η κινέζικη Λίγκα ή το NBA. Έτσι, είναι πολύ δύσκολο. Το κινέζικο πρωτάθλημα έχει την δυνατότητα να μικρύνει την απόσταση αν αποκτήσει περισσότερους αστέρες και αυξήσει τον αριθμό των ξένων παικτών σε κάθε ομάδα. Έχουν την ευκαιρία να γεφυρώσουν το χάσμα με το ΝΒΑ, κάτι που εξαρτάται αποκλειστικά από το κατά πόσο είναι πρόθυμοι να το κάνουν.

• Άλεξ Κίρκ: Η απλή απάντηση θα ήταν περισσότερα χρήματα. Είναι σε θέση να πληρώνουν περισσότερο τους παίκτες και τους προπονητές, αλλά και να προσφέρουν περισσότερα στους παίκτες. Βάρη, δίαιτες και περισσότερες ευκαιρίες μάρκετινγκ εκτός παρκέ. Υποθέτω ότι ο απλός τρόπος για να γίνει αυτό θα ήταν η μετάδοση των αγώνων της Ευρωλίγκας και της κινέζικης Λίγκας σε όλο τον κόσμο, για να έχει μεγαλύτερη προβολή. Μπασκετικά δεν νομίζω ότι υπάρχει τεράστια απόσταση. Δεν λέω ότι οι ομάδες της Ευρωλίγκας θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς αλλά υπάρχουν μερικοί πραγματικά καλοί παίκτες που παίζουν στην Κίνα και την Ευρώπη που έχουν παίξει ή παίζουν σήμερα στο NBA. Έτσι, δεν βλέπω τεράστια διαφορά στα τρία πρωταθλήματα, αλλά συνολικά, η μεγάλη διαφορά είναι τα χρήματα.

• Τζος Πάουελ: Θα είναι πολύ δύσκολο. Νομίζω ότι η Ευρωλίγκα είναι πιο κοντά στο να γεφυρώσει το χάσμα με το NBA, από οποιοδήποτε άλλο πρωτάθλημα, λόγω του επιπέδου του ταλέντου που υπάρχει εκεί.

• Μάτσει Λάμπε: Η Ευρωλίγκα έχει μικρύνει την απόσταση με το ΝΒΑ χάρη στις μικρές λεπτομέρειες. Η σεζόν της Ευρωλίγκας είναι μικρότερη από αυτή του NBA. Η κανονική περίοδος του NBA έχει 82 παιχνίδια, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν πολλά κακά παιχνίδια. Ο αγώνας διαρκεί περισσότερο, οπότε υπάρχουν πολλές κακές κατοχές και φάσεις. Ειδικά αν παίζεις σε μια ομάδα που δεν κερδίζει συχνά. Στην Ευρωλίγκα δεν το συναντάς αυτό. Τα παιχνίδια διαρκούν λιγότερο και έχουν μεγαλύτερη ένταση. Δίνεται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια. Θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να γεφυρώσει το χάσμα η κινέζικη Λίγκα, ιδίως λόγω του περιορισμού με τους δύο ξένους. Οι Κινέζοι παίκτες έχουν προοδεύσει πολύ, αλλά θα χρειαστεί χρόνος.

• Ντέρικ Ουίλιαμς: Πάντα είχα στο μυαλό μου αυτή την ερώτηση, διότι αυτή την στιγμή το ένα τέταρτο των παικτών του NBA αποτελείται από Ευρωπαίους. Έτσι, για παράδειγμα, εάν πάρετε τους 70+ Ευρωπαίους παίκτες που αγωνίζονται στο ΝΒΑ και τους γυρίσετε στην Ευρώπη, τότε οι δυο διοργανώσεις δεν θα έχουν μεγάλη διαφορά. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το NBA θα χάσει την αίγλη και την αξία του, αλλά οι Ευρωπαίοι παίκτες είναι πολύ καλοί και έχουν διαφορετική σκέψη και τρόπο παιχνιδιού. Ο αμερικανικός τρόπος παιχνιδιού είναι πιο επιθετικός και πιο αθλητικός, ενώ η ευρωπαϊκή προσέγγιση είναι πιο τακτική και ομαδική. Οι Ευρωπαίοι επίσης είναι καλοί σουτέρ και όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα το ΝΒΑ, όλα περιστρέφονται γύρω από το σουτ τριών πόντων.Πρέπει να έχεις καλούς σουτέρ ακροβολισμένους γύρω από τα αστέρια σου. Εκεί πιστεύω ότι οι Ευρωπαίοι κάνουν την διαφορά, έχοντας την δυνατότητα να σουτάρουν καλά από διαφορετικές θέσεις του παρκέ. Ένα τέλειο παράδειγμα θα ήταν ο Κρίσταπς Πορζίνγκις. Βλέποντας τον κόσμο από τα 2.21 παίζει στο τέσσερα ή στο πέντε και μπορεί να σουτάρει τρίποντα. Δεν υπάρχουν πάρα πολλοί Αμερικανοί που μπορούν να κάνουν αυτά που κάνει. Άρα η απάντηση είναι ναι, μπορούν να καλύψουν την διαφορά. Τα παιχνίδια του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Κίνα θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Αν η Σερβία κατέβει πλήρης, τότε μπορεί να κοντράρει τον οποιονδήποτε. Σε γενικές γραμμές, το ευρωπαϊκό μπάσκετ κάνει μεγάλα άλματα προόδου.

• Μάλκολμ Ντιλέινι: Ποτέ δεν θα μικρύνει η απόσταση. Επίσης δεν πιστεύω καν ότι η κινέζικη Λίγκα θα πλησιάσει την Ευρωλίγκα. Στην Ευρώπη το μπάσκετ είναι πολύ πιο σοβαρό και πειθαρχημένο. Στο κινέζικο πρωτάθλημα μπορείς να έχεις μόνο δύο ξένους, άρα δεν μπορούμε να το συγκρίνουμε με την Ευρωλίγκα. Αν υπήρχε η δυνατότητα να υπάρχουν 5 Αμερικάνοι σε κάθε ομάδα στην Κινα, τότε δεν θα υπήρχε διαφορά. Αλλά κανένα πρωτάθλημα δεν θα πλησιάσει ποτέ το NBA. Δεν είναι ακόμη κοντά αυτή η στιγμή.

3. Θα έπρεπε και οι τρεις διοργανώσεις να έχουν τους ίδιους κανονισμούς? Πόσο δύσκολη είναι η προσαρμογή?

• Ντι Τζει Ουάιτ: Πιστεύω ότι θα ήταν σωστό να υπάρχουν οι ίδιοι κανονισμοί, αλλά δεν νομίζω αυτό ότι θα συμβεί ποτέ. Το ΝΒΑ διαφέρει από την Ευρώπη, και όταν ήρθα έπρεπε να προσαρμοστώ στον κανονισμό με τα φάουλ. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να προσαρμοστώ. Παρακολουθούσα διάφορα παιχνίδια στην τηλεόραση μόνο και μόνο για να καταλάβω τον κανονισμό. Στο NBA ή την κινέζικη Λίγκα η κάθε κατοχή δεν είναι τόσο σημαντική όσο στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη, κάθε κατοχή μετράει. Το σκάουτινγκ είναι επίσης λίγο διαφορετικό στην Ευρώπη, καθώς και οι φιλοσοφίες των προπονητών. Αλλά συνολικά το μπάσκετ είναι μπάσκετ.
• Κρις Σίνγκλετον: Είναι δύσκολο να υπάρξουν ίδιοι κανονισμοί. Το NBA έχει τις περισσότερες διαφορές μεταξύ των τριών πρωταθλημάτων. Υποτίθεται ότι είναι το καλύτερο πρωτάθλημα και έτσι θέλουν να παραμείνει διαφορετικό και ίσως να συνεχίσουν να το αλλάζουν, για να το κάνουν πιο θεαματικό και ενδιαφέρον

• Ντορέλ Ράιτ: Δεν νομίζω ότι είναι καλή ιδέα.

• Άλεξ Κίρκ: Θα έλεγα ναι. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να υπάρχει διαφορά στον τρόπο με τον οποίο παίζεται το παιχνίδι σε όλο τον κόσμο. Η μεγαλύτερη διαφορά θα ήταν ο κανονισμός των τριών δευτερολέπτων στην άμυνα και δεν ξέρω κατά πόσο θα άλλαζε η Ευρωλίγκα και η κινέζικη Λίγκα αν προσθετόταν αυτός ο κανονισμός. Κάτι που θα ήθελα να δω στο ΝΒΑ είναι ο κανονισμός που επιτρέπει να αγγίξεις τη μπάλα αφού βρει στεφάνη. Θα ήταν εκπληκτικό. Όσο για την Ευρωλίγκα θα μπορούσε να προσθέσει άλλα δύο λεπτά σε κάθε περίοδο, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον. Μερικές φορές χάνει το ίδιο το παιχνίδι, γιατί ο χρόνος είναι πολύς και το ματς καθυστερεί σε κάποια σημεία. Μου αρέσει ο γρήγορος ρυθμός της Ευρωλίγκας (τέσσερα 10λεπτα).

• Τζος Πάουελ: Νομίζω ότι πρέπει να ισχύσουν οι ίδιους κανονισμοί, αντί να έχουμε όλους αυτούς τους διαφορετικούς. Θα πρέπει να υπάρχουν οι ίδιοι κανονισμοί σε όλο τον κόσμο και οι ίδιες διαστάσεις γηπέδου. Εάν θέλουμε να κάνουμε το μπάσκετ ενιαίο θα πρέπει αυτό να συμβεί. Προφανώς, το στυλ του παιχνιδιού μπορεί να είναι διαφορετικό, αλλά οι κανονισμοί θα μπορούσαν να είναι ίδιοι, τουλάχιστον για να προσπαθήσουμε να το κάνουμε όσο το δυνατόν πιο όμοιο. Κατάφερα να προσαρμοστώ στις διαφορές των κανονισμών, αλλά δεν νομίζω ότι όλοι οι παίκτες μπορούν να το κάνουν. Κάποιοι κανονισμοί θα εκθέσουν ορισμένους παίκτες. Οι παίκτες έχουν συνηθίσει να κάνουν κάτι με έναν τρόπο και έτσι είναι δύσκολο. Νομίζω ότι θα ήταν ωραίο αν οι κανονισμοί ήταν ίδιοι.

• Μάτσει Λάμπε: Είναι περίπλοκο επειδή τα στυλ είναι τόσο διαφορετικά. Ειδικά μεταξύ της Ευρωλίγκας και του NBA. Ξέρω ότι προσπαθούν να κάνουν ίδιους τους κανονισμούς, αλλά νομίζω ότι αυτό θα πάρει πολύ χρόνο. Κάθε πρωτάθλημα διοργανώνεται εντελώς διαφορετικά. Το ΝΒΑ είναι πρωτάθλημα των παικτών. Μπορείς να εκμεταλλευτείς εμπορικά τα αστέρια, να πουλήσεις φανέλες, παπούτσια κ.λπ. Η Ευρωλίγκα δεν έχει φτάσει ακόμα στο σημείο αυτό, και συνολικά το παιχνίδι παίζεται διαφορετικά.

• Ντέρικ Ουίλιαμς: Στην αρχή ήταν λίγο δύσκολο να προσαρμοστώ στους κανονισμούς, λόγω του ότι είμαι κάπως υβριδικός παίκτης και το παιχνίδι μου στηρίζεται στις διεισδύσεις προς το καλάθι. Στην Ευρώπη, μπορείς να παραμείνεις για πολλή ώρα στο ζωγραφιστό. Δεν υπάρχουν τρία δευτερόλεπτα στην άμυνα. Μπορείς να παίξεις ζώνη, έτσι πρέπει να έχεις διαφορετικές κινήσεις, τακτικές και τρόπους να βάλεις την μπάλα στο καλάθι. Στην αρχή ήταν δύσκολο. Προσπαθούσα να κάνω μερικά από τα πράγματα τα οποία είχα συνηθίσει, αλλά δεν μπορούσα. Μετά από μερικά παιχνίδια όμως, συνήθισα. Σκέφτηκα τι κινήσεις μπορώ να κάνω μόλις φτάσω εκεί. Αλλά, είναι διαφορετικό. Θα στο επιβεβαιώσουν οι Ευρωπαίοι που πάνε στο ΝΒΑ. Προσπαθούν να αγγίξουν την μπάλα αφού βρει στεφάνη. Η αθλητικότητα παίζει επίσης τεράστιο ρόλο. Στην Ευρώπη, δεν σφυρίζουν ”τσεκάρισμα” στους γοφούς και πολλές επαφές κάτω από το καλάθι, όπως κάνουν στο ΝΒΑ. Τα αστέρια του NBA μπορούν να σουτάρουν 13,14,15 ελεύθερες βολές σε ένα ματς. Σφυρίζουν πολύ. Δεν λέω ότι θέλουν να βλάψουν τους παίκτες, μπορεί να θέλουν να κρατήσουν το παιχνίδι λίγο “καθαρότερο”, αλλά προτιμώ τις επαφές και την αθλητικότητα του παιχνιδιού στην Ευρώπη. Προσπαθώ να ψάξω για την επαφή, αντί να την αποφύγω.

• Μάλκολμ Ντιλέινι: Δεν νομίζω ότι πρέπει να ισχύσουν ίδιους κανονισμοί, επειδή το μπάσκετ δεν είναι ίδιο. Το ΝΒΑ είναι ένα πολύ διαφορετικό πρωτάθλημα από την Ευρωλίγκα. Δεν μπορούν να υπάρχουν ίδιοι κανονισμοί, εκτός αν θέλουμε να ενώσουμε τις δυο διοργανώσεις. Τα τελευταία δύο χρόνια, όμως, η Ευρωλίγκα έχει εφαρμόσει ορισμένους κανονισμούς του NBA.