Του Στέλιου Τορομανίδη/ info@eurohoops.net
Με αφορμή το πέρας σχεδόν 15 χρόνων από την είσοδο των ισχυρών ανδρών στην πειραϊκή ΚΑΕ, το Eurohoops πραγματοποιεί μια μίνι αναδρομή των πεπραγμένων τους, αναδεικνύοντας τις δέκα πιο έντονες στιγμές αυτής της πορείας, η οποία έχει σημαδευτεί από μεγάλες χαρές, όπου τα αδέλφια έγιναν σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων του Ολυμπιακού, αλλά και σεζόν που δεν εξελίχθηκαν με τον επιθυμητό τρόπο και σύμφωνα με τις προσδοκίες μιας ομάδας όπως οι “ερυθρόλευκοι”.
Ωστόσο το μόνο που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς είναι η αγάπη για την ομάδα τους, τον Ολυμπιακό!
Το καλοκαίρι του 2004 οι κκ Γιώργος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος μπήκαν στην ΚΑΕ Ολυμπιακός, αρχικά συμβάλλοντας οικονομικά και με κίνητρο την μεγάλη αγάπη τους για τους “ερυθρόλευκους”. Την αμέσως προηγούμενη σεζόν οι Πειραιώτες είχαν ολοκληρώσει την ευρωπαϊκή τους διαδρομή στο Top 16 της Ευρωλίγκας (8-12 ρεκόρ), ενώ κατέλαβαν την 8η θέση της κανονικής περιόδου στην Α1!
Τα χρόνια που ακολούθησαν, ο Ολυμπιακός άρχισε αργά και σταθερά να ανεβάζει απόδοση εντός και εκτός συνόρων, με αναβάθμιση του ρόστερ, μεταγραφές Ελλήνων ταλαντούχων παικτών και αρκετά καλές πορείες μέχρι τα playoffs της Ευρωλίγκας (2005-2006, 2006-2007 και 2007-2008) και τους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος.
Το 2009 οι αδελφοί Αγγελόπουλοι πήραν όλο το πακέτο των μετοχών και τον απόλυτο έλεγχο της ΚΑΕ από τον Σωκράτη Κόκκαλη, με στόχο να οδηγήσουν ξανά την αγαπημένη τους ομάδα στην κορυφή.
Οι κομβικές κινήσεις και αποφάσεις που άλλαξαν την ιστορία!
Πριν παρουσιάσουμε τις δέκα σημαντικότερες (θετικές ή αρνητικές) στιγμές του Ολυμπιακού επί εποχής Αγγελόπουλων, αξίζει να εστιάσουμε σε ορισμένες κομβικές κινήσεις τους που άλλαξαν το ρου της ιστορίας των “ερυθρολεύκων”.
– Το καλοκαίρι του 2008 ξοδεύουν ένα… κάρο λεφτά για να ενισχύσουν σε μεγάλο βαθμό τους Πειραιώτες ώστε να ανταγωνιστούν στα ίσα τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Υπογράφουν την επιστροφή του “τσάρου” Θοδωρή Παπαλουκά στο Μεγάλο λιμάνι που τότε ήταν από τους καλύτερους πόιντ γκαρντ της γηραιάς ηπείρου, ενώ συμφωνούν μεταξύ άλλων με τον δυο φορές πρωταθλητή Ευρωλίγκας, Νίκολα Βούισιτς και τον Τζος Τσίλντρες. Τον Αμερικανό σμολ φόργουορντ των Ατλάντα Χοκς σε μια μετακίνηση, η οποία είχε προκαλέσει αίσθηση σε όλο τον μπασκετικό πλανήτη!
Έναν χρόνο αργότερα πείθουν και τον Λιθουανό NBAερ, Λίνας Κλέιζα να αφήσει την Αμερική δημιουργώντας μαζί με τους προαναφερθέντες και τους ταλαντούχους παίκτες που υπήρχαν στο ρόστερ (Τεόντοσιτς, Σχορσιανίτης, Βασιλόπουλος, Μπουρούσης κλπ) μια πραγματικά καλή ομάδα.
Αποτέλεσμα: Μπορεί ο Ολυμπιακός να μην κατέκτησε Ευρωλίγκα και Α1, όμως με τις συγκεκριμένες κινήσεις επανήλθε για τα καλά στο προσκήνιο. Την σεζόν 2008-2009 συμμετείχε σε Final Four έπειτα από δέκα χρόνια, ένα χρόνο αργότερα (2009-2010) προκρίθηκε στον τελικό μετά από το 1997, την ώρα που στην Ελλάδα έχανε στις λεπτομέρειες το τρόπαιο του πρωταθλητή κατακτώντας παράλληλα το Κύπελλο του 2010.
– Τον Ιούλιο του 2010 προχώρησαν ίσως στις πιο σημαντικές κινήσεις της μέχρι τώρα σταδιοδρομίας τους ως πρόεδροι των “ερυθρολεύκων”. Υπέγραψαν τον Βασίλη Σπανούλη αφαιρώντας τον από το ρόστερ του Παναθηναϊκού, ενώ λίγο πιο πριν είχαν προσλάβει στην άκρη του πάγκου των Πειραιωτών τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Τον άνθρωπο που είχε οδηγήσει τον Ολυμπιακό στους τελευταίους μέχρι τότε σπουδαίους τίτλους του (Ευρωλίγκα και Α1 το 1997).
Αποτέλεσμα: Με “καθυστέρηση” ενός έτους, ο Ολυμπιακός ξανακατέκτησε τις συγκεκριμένες κορυφές και πέτυχε εκπληκτικούς θριάμβους που θα αναλύσουμε παρακάτω.
-Το καλοκαίρι του 2011 πήραν μια απόφαση που απέφερε αρχικά σπουδαίες επιτυχίες, αλλά τα τελευταία χρόνια την αγωνιστική πτώση των “ερυθρολεύκων”. Μπορεί στις αρχές εκείνης της θερινής περιόδου να είχαν αποφασίσει την αποχώρηση τους από τους Πειραιώτες λόγω κάποιων κατά την γνώμη τους καταστάσεων στο ελληνικό μπάσκετ που δεν τους άφηναν να οδηγήσουν τον Ολυμπιακό στην κορυφή, όμως εν συνεχεία πείστηκαν να προχωρήσουν μεν, με κάποιες διαφοροποιήσεις δε. Έριξαν το μπάτζετ κατακόρυφα χτίζοντας μια ομάδα με ηγέτη τον Βασίλη Σπανούλη, υπαρχηγό τον Γιώργο Πρίντεζη και γύρω τους ορισμένους ταλαντούχους και ικανούς όπως αποδείχτηκε Έλληνες και ξένους παίκτες. Ακόμα και σήμερα ακολουθούν το ίδιο οικονομικό μοντέλο, όπως άλλωστε αναφέρουν σε κατά καιρούς συνεντεύξεις τους οι ίδιοι, αναγνωρίζοντας παράλληλα την δυσκολία της παραμονής στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ με τις συγκεκριμένες συνθήκες.
Αποτέλεσμα: Τα πρώτα χρόνια η τακτική – που ακολούθησαν μαζί πάντα με λίγη τύχη που είναι απαραίτητη εννοείται στο κορυφαίο επίπεδο – έφερε εξαιρετικά αποτελέσματα, τα οποία δεν τα περίμενε ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλαθλος του Ολυμπιακού! Οι “ερυθρόλευκοι” έγιναν μια ομάδα πρότυπο για τον τρόπο που διαχειρίζεται και αντιδρά σε δύσκολες καταστάσεις, οι οποίες την κάνουν να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Με άλλα λόγια έγινε ένα σύνολο που το χαρακτήριζαν οι υπερβάσεις, αφού κατάφερνε να θέτει νοκ άουτ ομάδες με διπλάσιους και τριπλάσιους ετήσιους προϋπολογισμούς.
Παρόλα αυτά, η φθορά του χρόνου στις “κολώνες” της ομάδας και κάποιοι εκ του αποτελέσματος λάθος χειρισμοί στις προσθαφαιρέσεις του ρόστερ, σε συνάρτηση με την περαιτέρω αγωνιστική άνοδο των ομάδων Ευρωλίγκας, που έχουν στην διάθεση τους πολύ μεγαλύτερους οικονομικούς προϋπολογισμούς, οδήγησαν τους Πειραιώτες σε μια πτωτική πορεία την τελευταία διετία, ενώ εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ο Ολυμπιακός θα παραμείνει χωρίς τρόπαιο για τρίτη συνεχόμενη σεζόν.
Και αφού κάναμε μια αναφορά στις σημαντικότερες κινήσεις των Αγγελόπουλων στην μέχρι τώρα 15ετή παρουσία τους στην ηγεσία των “ερυθρολεύκων”, ας δούμε έναν πίνακα με τα επιτεύγματα του Ολυμπιακού και να θυμηθούμε τις δέκα πιο κομβικές στιγμές των Πειραιωτών από το 2004 έως σήμερα.
Αναλυτικά τα μέχρι τώρα επιτεύγματα του Ολυμπιακού επί εποχής Αγγελόπουλων (2004 μέχρι σήμερα):
| Διοργάνωση | Επιτεύγματα |
| Ευρωλίγκα | 2 τρόπαια (2012, 2013)
5 τελικοί (2010, 2012, 2013, 2015, 2017) 6 Final Four (2009, 2010, 2012, 2013, 2015, 2017) 12 παρουσίες στα playoffs (2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 20912μ 2013, 2014, 2015, 2017, 2018) |
| Α1 | 3 τρόπαια (2012, 2015, 2016) |
| Κύπελλο Ελλάδος | 2 τρόπαια (2010, 2011) |
| Διηπειρωτικό | 1 τρόπαιο (2013) |
Να ξεκινήσουμε από τις έξι κορυφαίες επιτυχίες με χρονολογική σειρά…
1. Κατάκτηση Ευρωλίγκας το 2012
Ρεκόρ (Ν-Η) σεζόν: 14-8
Ημιτελικός: Ολυμπιακός–Μπαρτσελόνα 68-64
Τελικός: Ολυμπιακός–ΤΣΣΚΑ Μοσχας 62-61
Μια σεζόν που ξεκίνησε χωρίς πολλές φιλοδοξίες ένεκα της μείωσης του μπάτζετ και του ρίσκου εκτός κάποιων εξαιρέσεων με παίκτες φιλόδοξους μεν, άπειρους όμως στο κορυφαίο επίπεδο, εν τέλει εξελίχθηκε σε απόλυτη επιτυχία.
Ο Ολυμπιακός του Ντουσαν Ίκβοβιτς προκρίθηκε στο Top 16 την τελευταία στιγμή, χάρη στην εκτός έδρας νίκη του την 10η αγωνιστική της regular season απέναντι στην γαλλική Νανσύ. Εν συνεχεία υπέγραψε τους Έισι Λο και Τζόι Ντόρσει που έδεσαν ιδανικά με το υπόλοιπο σύνολο, ανέβασε την απόδοση του, πέρασε στα playoffs όπου κατάφερε να πάρει “εκδίκηση” από την Σιένα για τον αποκλεισμό του την προηγούμενη χρονιά, ενώ στο Final Four αν και ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ, νίκησε τόσο την Μπαρτσελόνα, όσο και την “πανάκριβη” ΤΣΣΚΑ Μόσχας για να κατακτήσει την Ευρωλίγκα για πρώτη φορά έπειτα από 15 σεζόν.
2. Κατάκτηση ελληνικού πρωταθλήματος το 2012
Ρεκόρ (Ν-Η) regular season: 23-1
Προημιτελικοί: Ολυμπιακός–ΠΑΟΚ 2-0
Ημιτελικοί: Ολυμπιακός-Πανιώνιος 3-0
Τελικοί: Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 3-2
Για τον Ολυμπιακό δεν αποτελούσε επιτυχία να φτάσει στον τελικό, αλλά να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Άλλωστε προκρίθηκε για 7η συνεχόμενη φορά στους αγώνες που κρίνουν τον τίτλο απέναντι στον Παναθηναϊκό. Τις προηγούμενες έξι δεν τα είχε καταφέρει. Όμως την σεζόν 2011-2012 και λίγες μέρες έπειτα από τον θρίαμβο της Πόλης, η “αρμάδα” του “Ντούντα” τα κατάφερε. Σε μια σειρά που έφτασε τα πέντε ματς πήρε το πολυπόθητο πρωτάθλημα μετά από 15 χρόνια με 3-2 νίκες και διέκοψε την εννιαετή κυριαρχία των “πρασίνων”.
3. Κατάκτηση Ευρωλίγκας το 2013
Ρεκόρ (Ν-Η) σεζόν: 22-9
Ημιτελικός: Ολυμπιακός–ΤΣΣΚΑ Μόσχας 69-52
Τελικός: Ολυμπιακός–Ρεάλ Μαδρίτης 100-88
Ο προπονητής άλλαξε, καθώς ο Γιώργος Μπαρτζώκας διαδέχτηκε τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, όμως οι αρχές και οι ηγέτες παρέμειναν ακριβώς όπως ήταν, με το ρόστερ να διαφοροποιείται ελάχιστα…
Η σεζόν ξεκίνησε με δυο ήττες στους πρώτους τρεις αγώνες Ευρωλίγκας, όμως ο Ολυμπιακός γρήγορα βρήκε τα πατήματά του και προκρίθηκε άνετα στο Top 16. Εκεί είχε λίγα σκαμπανεβάσματα αλλά εν τέλει πήρε το εισιτήριο για τα προημιτελικά και μάλιστα με πλεονέκτημα έδρας.
Η Εφές αποδείχτηκε ζόρικος αντίπαλος. Οι “ερυθρόλευκοι” νίκησαν τα πρώτα δυο παιχνίδια της σειράς στο ΣΕΦ, έχασαν τα επόμενα δυο στην Πόλη και επικράτησαν στο κρίσιμο Game 5 για να προκριθούν στην τελική τετράδα όπου με επιβλητικό μπάσκετ επιβλήθηκαν των ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Ρεάλ Μαδρίτης, με αποτέλεσμα να πάρουν το τρόπαιο της διοργάνωσης. Ο συγκεκριμένος τίτλος ήταν ο δεύτερος συνεχόμενος στην διοργάνωση, κάτι που έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής άλλες δυο ομάδες στην εποχή των Final Four (1988 μέχρι σήμερα). Βέβαια αναφερόμαστε για τις Γιουγκοπλάστικα (1989, 1990 και 1991) και Μακάμπι Τελ Αβίβ (2004 και 2005)