Του Στέλιου Τορομανίδη/ info@eurohoops.net
Με αφορμή το πέρας σχεδόν 15 χρόνων από την είσοδο των ισχυρών ανδρών στην πειραϊκή ΚΑΕ, το Eurohoops πραγματοποιεί μια μίνι αναδρομή των πεπραγμένων τους, αναδεικνύοντας τις δέκα πιο έντονες στιγμές αυτής της πορείας, η οποία έχει σημαδευτεί από μεγάλες χαρές, όπου τα αδέλφια έγιναν σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων του Ολυμπιακού, αλλά και σεζόν που δεν εξελίχθηκαν με τον επιθυμητό τρόπο και σύμφωνα με τις προσδοκίες μιας ομάδας όπως οι “ερυθρόλευκοι”.
Ωστόσο το μόνο που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς είναι η αγάπη για την ομάδα τους, τον Ολυμπιακό!
Το καλοκαίρι του 2004 οι κκ Γιώργος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος μπήκαν στην ΚΑΕ Ολυμπιακός, αρχικά συμβάλλοντας οικονομικά και με κίνητρο την μεγάλη αγάπη τους για τους “ερυθρόλευκους”. Την αμέσως προηγούμενη σεζόν οι Πειραιώτες είχαν ολοκληρώσει την ευρωπαϊκή τους διαδρομή στο Top 16 της Ευρωλίγκας (8-12 ρεκόρ), ενώ κατέλαβαν την 8η θέση της κανονικής περιόδου στην Α1!
Τα χρόνια που ακολούθησαν, ο Ολυμπιακός άρχισε αργά και σταθερά να ανεβάζει απόδοση εντός και εκτός συνόρων, με αναβάθμιση του ρόστερ, μεταγραφές Ελλήνων ταλαντούχων παικτών και αρκετά καλές πορείες μέχρι τα playoffs της Ευρωλίγκας (2005-2006, 2006-2007 και 2007-2008) και τους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος.
Το 2009 οι αδελφοί Αγγελόπουλοι πήραν όλο το πακέτο των μετοχών και τον απόλυτο έλεγχο της ΚΑΕ από τον Σωκράτη Κόκκαλη, με στόχο να οδηγήσουν ξανά την αγαπημένη τους ομάδα στην κορυφή.
Οι κομβικές κινήσεις και αποφάσεις που άλλαξαν την ιστορία!
Πριν παρουσιάσουμε τις δέκα σημαντικότερες (θετικές ή αρνητικές) στιγμές του Ολυμπιακού επί εποχής Αγγελόπουλων, αξίζει να εστιάσουμε σε ορισμένες κομβικές κινήσεις τους που άλλαξαν το ρου της ιστορίας των “ερυθρολεύκων”.
– Το καλοκαίρι του 2008 ξοδεύουν ένα… κάρο λεφτά για να ενισχύσουν σε μεγάλο βαθμό τους Πειραιώτες ώστε να ανταγωνιστούν στα ίσα τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Υπογράφουν την επιστροφή του “τσάρου” Θοδωρή Παπαλουκά στο Μεγάλο λιμάνι που τότε ήταν από τους καλύτερους πόιντ γκαρντ της γηραιάς ηπείρου, ενώ συμφωνούν μεταξύ άλλων με τον δυο φορές πρωταθλητή Ευρωλίγκας, Νίκολα Βούισιτς και τον Τζος Τσίλντρες. Τον Αμερικανό σμολ φόργουορντ των Ατλάντα Χοκς σε μια μετακίνηση, η οποία είχε προκαλέσει αίσθηση σε όλο τον μπασκετικό πλανήτη!
Έναν χρόνο αργότερα πείθουν και τον Λιθουανό NBAερ, Λίνας Κλέιζα να αφήσει την Αμερική δημιουργώντας μαζί με τους προαναφερθέντες και τους ταλαντούχους παίκτες που υπήρχαν στο ρόστερ (Τεόντοσιτς, Σχορσιανίτης, Βασιλόπουλος, Μπουρούσης κλπ) μια πραγματικά καλή ομάδα.
Αποτέλεσμα: Μπορεί ο Ολυμπιακός να μην κατέκτησε Ευρωλίγκα και Α1, όμως με τις συγκεκριμένες κινήσεις επανήλθε για τα καλά στο προσκήνιο. Την σεζόν 2008-2009 συμμετείχε σε Final Four έπειτα από δέκα χρόνια, ένα χρόνο αργότερα (2009-2010) προκρίθηκε στον τελικό μετά από το 1997, την ώρα που στην Ελλάδα έχανε στις λεπτομέρειες το τρόπαιο του πρωταθλητή κατακτώντας παράλληλα το Κύπελλο του 2010.
– Τον Ιούλιο του 2010 προχώρησαν ίσως στις πιο σημαντικές κινήσεις της μέχρι τώρα σταδιοδρομίας τους ως πρόεδροι των “ερυθρολεύκων”. Υπέγραψαν τον Βασίλη Σπανούλη αφαιρώντας τον από το ρόστερ του Παναθηναϊκού, ενώ λίγο πιο πριν είχαν προσλάβει στην άκρη του πάγκου των Πειραιωτών τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Τον άνθρωπο που είχε οδηγήσει τον Ολυμπιακό στους τελευταίους μέχρι τότε σπουδαίους τίτλους του (Ευρωλίγκα και Α1 το 1997).
Αποτέλεσμα: Με “καθυστέρηση” ενός έτους, ο Ολυμπιακός ξανακατέκτησε τις συγκεκριμένες κορυφές και πέτυχε εκπληκτικούς θριάμβους που θα αναλύσουμε παρακάτω.
-Το καλοκαίρι του 2011 πήραν μια απόφαση που απέφερε αρχικά σπουδαίες επιτυχίες, αλλά τα τελευταία χρόνια την αγωνιστική πτώση των “ερυθρολεύκων”. Μπορεί στις αρχές εκείνης της θερινής περιόδου να είχαν αποφασίσει την αποχώρηση τους από τους Πειραιώτες λόγω κάποιων κατά την γνώμη τους καταστάσεων στο ελληνικό μπάσκετ που δεν τους άφηναν να οδηγήσουν τον Ολυμπιακό στην κορυφή, όμως εν συνεχεία πείστηκαν να προχωρήσουν μεν, με κάποιες διαφοροποιήσεις δε. Έριξαν το μπάτζετ κατακόρυφα χτίζοντας μια ομάδα με ηγέτη τον Βασίλη Σπανούλη, υπαρχηγό τον Γιώργο Πρίντεζη και γύρω τους ορισμένους ταλαντούχους και ικανούς όπως αποδείχτηκε Έλληνες και ξένους παίκτες. Ακόμα και σήμερα ακολουθούν το ίδιο οικονομικό μοντέλο, όπως άλλωστε αναφέρουν σε κατά καιρούς συνεντεύξεις τους οι ίδιοι, αναγνωρίζοντας παράλληλα την δυσκολία της παραμονής στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ με τις συγκεκριμένες συνθήκες.
Αποτέλεσμα: Τα πρώτα χρόνια η τακτική – που ακολούθησαν μαζί πάντα με λίγη τύχη που είναι απαραίτητη εννοείται στο κορυφαίο επίπεδο – έφερε εξαιρετικά αποτελέσματα, τα οποία δεν τα περίμενε ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλαθλος του Ολυμπιακού! Οι “ερυθρόλευκοι” έγιναν μια ομάδα πρότυπο για τον τρόπο που διαχειρίζεται και αντιδρά σε δύσκολες καταστάσεις, οι οποίες την κάνουν να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Με άλλα λόγια έγινε ένα σύνολο που το χαρακτήριζαν οι υπερβάσεις, αφού κατάφερνε να θέτει νοκ άουτ ομάδες με διπλάσιους και τριπλάσιους ετήσιους προϋπολογισμούς.
Παρόλα αυτά, η φθορά του χρόνου στις “κολώνες” της ομάδας και κάποιοι εκ του αποτελέσματος λάθος χειρισμοί στις προσθαφαιρέσεις του ρόστερ, σε συνάρτηση με την περαιτέρω αγωνιστική άνοδο των ομάδων Ευρωλίγκας, που έχουν στην διάθεση τους πολύ μεγαλύτερους οικονομικούς προϋπολογισμούς, οδήγησαν τους Πειραιώτες σε μια πτωτική πορεία την τελευταία διετία, ενώ εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ο Ολυμπιακός θα παραμείνει χωρίς τρόπαιο για τρίτη συνεχόμενη σεζόν.
Και αφού κάναμε μια αναφορά στις σημαντικότερες κινήσεις των Αγγελόπουλων στην μέχρι τώρα 15ετή παρουσία τους στην ηγεσία των “ερυθρολεύκων”, ας δούμε έναν πίνακα με τα επιτεύγματα του Ολυμπιακού και να θυμηθούμε τις δέκα πιο κομβικές στιγμές των Πειραιωτών από το 2004 έως σήμερα.
Αναλυτικά τα μέχρι τώρα επιτεύγματα του Ολυμπιακού επί εποχής Αγγελόπουλων (2004 μέχρι σήμερα):
| Διοργάνωση | Επιτεύγματα |
| Ευρωλίγκα | 2 τρόπαια (2012, 2013)
5 τελικοί (2010, 2012, 2013, 2015, 2017) 6 Final Four (2009, 2010, 2012, 2013, 2015, 2017) 12 παρουσίες στα playoffs (2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 20912μ 2013, 2014, 2015, 2017, 2018) |
| Α1 | 3 τρόπαια (2012, 2015, 2016) |
| Κύπελλο Ελλάδος | 2 τρόπαια (2010, 2011) |
| Διηπειρωτικό | 1 τρόπαιο (2013) |
Να ξεκινήσουμε από τις έξι κορυφαίες επιτυχίες με χρονολογική σειρά…
1. Κατάκτηση Ευρωλίγκας το 2012
Ρεκόρ (Ν-Η) σεζόν: 14-8
Ημιτελικός: Ολυμπιακός–Μπαρτσελόνα 68-64
Τελικός: Ολυμπιακός–ΤΣΣΚΑ Μοσχας 62-61
Μια σεζόν που ξεκίνησε χωρίς πολλές φιλοδοξίες ένεκα της μείωσης του μπάτζετ και του ρίσκου εκτός κάποιων εξαιρέσεων με παίκτες φιλόδοξους μεν, άπειρους όμως στο κορυφαίο επίπεδο, εν τέλει εξελίχθηκε σε απόλυτη επιτυχία.
Ο Ολυμπιακός του Ντουσαν Ίκβοβιτς προκρίθηκε στο Top 16 την τελευταία στιγμή, χάρη στην εκτός έδρας νίκη του την 10η αγωνιστική της regular season απέναντι στην γαλλική Νανσύ. Εν συνεχεία υπέγραψε τους Έισι Λο και Τζόι Ντόρσει που έδεσαν ιδανικά με το υπόλοιπο σύνολο, ανέβασε την απόδοση του, πέρασε στα playoffs όπου κατάφερε να πάρει “εκδίκηση” από την Σιένα για τον αποκλεισμό του την προηγούμενη χρονιά, ενώ στο Final Four αν και ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ, νίκησε τόσο την Μπαρτσελόνα, όσο και την “πανάκριβη” ΤΣΣΚΑ Μόσχας για να κατακτήσει την Ευρωλίγκα για πρώτη φορά έπειτα από 15 σεζόν.
2. Κατάκτηση ελληνικού πρωταθλήματος το 2012
Ρεκόρ (Ν-Η) regular season: 23-1
Προημιτελικοί: Ολυμπιακός–ΠΑΟΚ 2-0
Ημιτελικοί: Ολυμπιακός-Πανιώνιος 3-0
Τελικοί: Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 3-2
Για τον Ολυμπιακό δεν αποτελούσε επιτυχία να φτάσει στον τελικό, αλλά να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Άλλωστε προκρίθηκε για 7η συνεχόμενη φορά στους αγώνες που κρίνουν τον τίτλο απέναντι στον Παναθηναϊκό. Τις προηγούμενες έξι δεν τα είχε καταφέρει. Όμως την σεζόν 2011-2012 και λίγες μέρες έπειτα από τον θρίαμβο της Πόλης, η “αρμάδα” του “Ντούντα” τα κατάφερε. Σε μια σειρά που έφτασε τα πέντε ματς πήρε το πολυπόθητο πρωτάθλημα μετά από 15 χρόνια με 3-2 νίκες και διέκοψε την εννιαετή κυριαρχία των “πρασίνων”.
3. Κατάκτηση Ευρωλίγκας το 2013
Ρεκόρ (Ν-Η) σεζόν: 22-9
Ημιτελικός: Ολυμπιακός–ΤΣΣΚΑ Μόσχας 69-52
Τελικός: Ολυμπιακός–Ρεάλ Μαδρίτης 100-88
Ο προπονητής άλλαξε, καθώς ο Γιώργος Μπαρτζώκας διαδέχτηκε τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, όμως οι αρχές και οι ηγέτες παρέμειναν ακριβώς όπως ήταν, με το ρόστερ να διαφοροποιείται ελάχιστα…
Η σεζόν ξεκίνησε με δυο ήττες στους πρώτους τρεις αγώνες Ευρωλίγκας, όμως ο Ολυμπιακός γρήγορα βρήκε τα πατήματά του και προκρίθηκε άνετα στο Top 16. Εκεί είχε λίγα σκαμπανεβάσματα αλλά εν τέλει πήρε το εισιτήριο για τα προημιτελικά και μάλιστα με πλεονέκτημα έδρας.
Η Εφές αποδείχτηκε ζόρικος αντίπαλος. Οι “ερυθρόλευκοι” νίκησαν τα πρώτα δυο παιχνίδια της σειράς στο ΣΕΦ, έχασαν τα επόμενα δυο στην Πόλη και επικράτησαν στο κρίσιμο Game 5 για να προκριθούν στην τελική τετράδα όπου με επιβλητικό μπάσκετ επιβλήθηκαν των ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Ρεάλ Μαδρίτης, με αποτέλεσμα να πάρουν το τρόπαιο της διοργάνωσης. Ο συγκεκριμένος τίτλος ήταν ο δεύτερος συνεχόμενος στην διοργάνωση, κάτι που έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής άλλες δυο ομάδες στην εποχή των Final Four (1988 μέχρι σήμερα). Βέβαια αναφερόμαστε για τις Γιουγκοπλάστικα (1989, 1990 και 1991) και Μακάμπι Τελ Αβίβ (2004 και 2005)
4. Πρόκριση στον τελικό της Ευρωλίγκας το 2015
Ρεκόρ (Ν-Η) σεζόν: 22-8
Playoffs: Μπαρτσελόνα–Ολυμπιακός 1-3
Ημιτελικός: Ολυμπιακός–ΤΣΣΚΑ Μόσχας 70-68
Τελικός: Ολυμπιακός-Ρεάλ Μαδρίτης 59-78
Ο Ολυμπιακός δυο χρόνια έπειτα από το “back to back” τρόπαιο του Λονδίνου επέστρεψε σε Final Four αν και βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Ο λόγος; Η πρόκριση με μειονέκτημα έδρας στα playoffs και μάλιστα απέναντι στην Μπαρτσελόνα που μετρούσε τρεις συνεχόμενες παρουσίες στην τελική τετράδα.
Στον πρώτο αγώνα της σειράς γνώρισε “βαριά” ήττα με 73-57, όμως απάντησε με “break” στο δεύτερο ματς της Βαρκελώνης (76-63). Η “μονομαχία” οδηγήθηκε στο ΣΕΦ που οι “ερυθρόλευκοι” με δυο δύσκολες νίκες μπόρεσαν να πάρουν το “εισιτήριο” για την Μαδρίτη χάρη στους εκπληκτικούς Βασίλη Σπανούλη και Γιώργο Πρίντεζη.
Εκεί για άλλη μια φορά οι Πειραιώτες (τρίτη στην σειρά) επικράτησαν της ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε ημιτελικό Ευρωλίγκας με την σπουδαία εμφάνιση του V Span στο δελυτερο ημίχρονο του παιχνιδιού. Αυτή ήταν άλλη μια μεγάλη υπέρβαση για τον Ολυμπιακό που είχε συνηθίσει τους αντιπάλους του σε δύσκολες ανατροπές. Άλλωστε αυτές είχαν περάσει το DNA του από την σεζόν 2011-2012 και μετά σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Στον τελικό και απέναντι στην οικοδέσποινα του Final Four Ρεάλ Μαδρίτης όμως δεν μπόρεσε να επαναλάβει τις επιτυχίες στα ματς τίτλου της διετίας 2012-2013 και ηττήθηκε με 78-59.
5. Κατάκτηση ελληνικού πρωταθλήματος το 2016
Ρεκόρ (Ν-Η) regular season: 25-1
Προημιτελικοί: Ολυμπιακός-Ρέθυμνο 2-0
Ημιτελικοί: Ολυμπιακός–ΑΕΚ 3-0
Τελικοί: Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 3-1
Είναι γνωστό και ως το πρωτάθλημα των “buzzer beater” του Σπανούλη! Όχι άδικα. Οι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός συναντήθηκαν ως είθισται στους τελικούς της Α1, με την εξέλιξη και το σασπένς της σειράς να έχουν μείνει στην ιστορία. Τρία “break”, μια παράταση, δυο νικητήρια τρίποντα και μια κόντρα σώμα με σώμα για την κατάκτηση του τροπαίου.
Οι “πράσινοι” έσπασαν την έδρα των “ερυθρολεύκων” στον πρώτο αγώνα παίρνοντας το πλεονέκτημα και μαζί τον τίτλο του φαβορί για το πρωτάθλημα. Από εκεί και πέρα η “μάχη” εξελίχθηκε σε “show” του V Span. Ο αρχηγός των Πειραιωτών που μέχρι εκείνη την στιγμή είχε διανύσει μια μέτρια για τα δεδομένα του σεζόν, με αποτέλεσμα να επικριθεί από φιλάθλους και μερίδα του Τύπου, έδωσε μια εμφατική “απάντηση”.
Με “buzzer beater” τρίποντο μπροστά στην άμυνα του Νικ Καλάθη στο Game 2 του ΟΑΚΑ έδωσε την νίκη στους “ερυθρολεύκους”, εν συνεχεία ηγήθηκε της ομάδας του για το 2-1 του ΣΕΦ και ο εκπληκτικός του μονόλογος ολοκληρώθηκε στο “σπίτι” του “τριφυλλιού” με άλλο ένα νικητήριο σουτ τριών πόντων, αυτή την φορά μπροστά στον Δημήτρη Διαμαντίδη που έπαιζε το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του, καθώς δεν υπήρξε Game 5. Αποτέλεσμα το τρόπαιο να καταλήξει στους Πειραιώτες και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι να οδηγούν τους “ερυθρόλευκους” σε δεύτερο σερί τίτλο πρωταθλητή Ελλάδος έπειτα από 22 χρόνια (τότε ήταν στην προεδρία του Ολυμπιακού ο Σωκράτης Κόκκαλης).
6. Πρόκριση στον τελικό της Ευρωλίγκας το 2017
Ρεκόρ (Ν-Η) σεζόν: 23-14
Playoffs: Ολυμπιακός–Εφές 3-2
Ημιτελικός: Ολυμπιακός–ΤΣΣΚΑ Μόσχας 82-78
Τελικός: Ολυμπιακός-Φενερμπαχτσέ 64-80
Η πρώτη σεζόν με το νέο φορματ της Ευρωλίγκας βρήκε τον Ολυμπιακό πρωταγωνιστή. Οι Αγγελόπουλοι ενίσχυσαν τους “ερυθρολεύκους” με πολλές επιλογές σε όλες τις θέσεις λόγω των επιπλέον αγώνων και του βεβαρημένου προγράμματος.
Παρόλα αυτά οι τραυματισμοί “χτύπησαν” άλλη μια φορά τους Πειραιώτες, με σημαντικότερες απώλειες αυτές των Ματ Λοτζέσκι και Ντάνιελ Χάκετ που έχασαν το μεγαλύτερο κομμάτι της αγωνιστικής περιόδου. Το σύνολο του Γιάννη Σφαιρόπουλο όμως με εφαλτήριο την άμυνα έκανε για άλλη μια φορά την υπέρβαση. Εξασφάλισε την τρίτη θέση της “regular season” με σχετική άνεση και στα playoffs είχε το πλεονέκτημα έδρας απέναντι στην αρκετά ανταγωνιστική Εφές.
Η σειρά ήταν πραγματικό ντέρμπι με την τουρκική ομάδα να πραγματοποιεί το “break” στον δεύτερο αγώνα και τον Ολυμπιακό να απαντά στο τέταρτο παιχνίδι. Με τους ηγέτες τους για άλλη μια φορά να είναι η “αιχμή του δόρατος”, οι “ερυθρόλευκοι” προκρίθηκαν με 3-2 νίκες και στο δέκατο Final Four της ιστορίας τους (έκτο επί εποχής Αγγελόπουλων) εξασφάλισαν την όγδοη συμμετοχή τους σε τελικό (πέμπτη επί εποχής Αγγελόπουλων) νικώντας για τέταρτη σερί φορά σε τελική τετράδα την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Στον τελικό δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν τον θρίαμβο, καθώς έχασαν από την Φενερμπαχτσέ που ήταν η “οικοδέσποινα” του μεγάλου ραντεβού.
Ας θυμηθούμε, όμως, και τις τέσσερις πιο ηχηρές αποτυχίες…
1. Χαμένη σειρά τελικών Α1 το 2013 απέναντι στον Παναθηναϊκό με 3-0
Λίγες μέρες έπειτα από την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου τροπαίου Ευρωλίγκας στο Λονδίνο, ο Ολυμπιακός ρίχτηκε στην “μάχη” των τελικών της Α1 απέναντι στον Παναθηναϊκό που δεν συμμετείχε στο Final Four της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στην Ευρώπη και είχε όλο τον χρόνο να προετοιμαστεί αγωνιστικά και ψυχολογικά με στόχο τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδος.
Μπορεί ο Έισι Λο να αγωνίστηκε ελάχιστα στους τελικούς και ο Βαγγέλης Μάντζαρης καθόλου (λόγω τραυματισμών), όμως σε καμία περίπτωση αυτό δεν μπορεί να δικαιολογήσει την απώλεια του πρωταθλήματος με 3-0 και μάλιστα έχοντας το πλεονέκτημα έδρας. Οι “πράσινοι” έπαιξαν καλύτερα, είχαν περισσότερες δυνάμεις και εγκλώβισαν με την άμυνα τους τα ατού των Πειραιωτών για να φτάσουν ξανά στην κορυφή της ελληνικής λίγκας.
Βέβαια να επισημάνουμε πως ο τρίτος αγώνας δεν ολοκληρώθηκε λόγω επεισοδίων και ενώ στο παρκέ του ΣΕΦ το “τριφύλλι” προηγούνταν με 76-72 μόλις 1’27 πριν την λήξη. Οι ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια και οι τελικοί κατέληξαν στον Παναθηναϊκό.
2. Αποκλεισμός στο Top 16 της Ευρωλίγκας την σεζόν 2015-2016
Ρεκόρ (Ν-Η) στην κανονική περίοδο: 8-2
Ρεκόρ (Ν-Η) στο Top 16: 6-8
Ήταν η πρώτη φορά επί εποχής Αγγελόπουλων (αν εξαιρέσουμε την σεζόν 2004-2005) που ο Ολυμπιακός έμενε εκτός playoffs, οπότε αυτό από μόνο του συνιστά την συγκεκριμένη αγωνιστική περίοδο άξια αναφοράς, με την αρνητική έννοια.
Όπως πολύ σωστά έλεγαν εκείνη την εποχή οι παίκτες του Ολυμπιακού, “Κανείς δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία”, όμως από την άλλη η “ευχή” και “κατάρα” ενός μεγάλου συλλόγου είναι να πρωταγωνιστεί και να τρέφεται από τις επιτυχίες. Η ομάδα που την σεζόν εκείνη διατηρούσε το ρεκόρ των περισσοτέρων συμμετοχών σε προημιτελική φάση της διοργάνωσης στην σύγχρονη μορφή της (2000 και έπειτα) μαζί την Μπαρτσελόνα έμεινε εκτός της φάσης των “8”, καθώς σε έναν πολύ δύσκολο όμιλο του Top 16 (Ολυμπιακός, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Μπασκόνια, Χίμκι, Ζαλγκίρις Κάουνας και Μπάμπεργκ) κατέγραψε 6 νίκες και 8 ήττες καταλαμβάνοντας την πρότελευταια θέση του γκρουπ.
Οι δυο ήττες από την Μπάμπεργκ και η εκτός έδρας αποτυχία από την Ζαλγκίρις με 20 πόντους (75-55) ήταν τα αποτελέσματα που στοίχισαν παραπάνω στους “ερυθρόλευκους” που για πρώτη φορά από το 2011-2012 και έπειτα έδειξαν “τρωτοί”. Πως κάτι δεν πάει καλά και τα ζόρια μιας απαιτητικής σεζόν “φθείρουν” κατά πολύ μια ομάδα χαμηλού μπάτζετ (σε σχέση με αυτό των ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Φενέρ κλπ), με αποτέλεσμα να μην αποφέρει θετικό απολογισμό, μια σκέψη που γιγαντώθηκε την τελευταία διετία των συνεχόμενων απουσιών από το Final Four.