Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Απέχουμε μόλις λίγα 24ωρα από τη μεγάλη μάχη του Φάϊναλ 4 στη Μαδρίτη και το Eurohoops μέσω του Μεγεθυντικού Φακού προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει τους 2 μεγάλους ημιτελικούς. Σε αυτό το κομμάτι θα εστιάσουμε στον 2ο ημιτελικό ανάμεσα στους διοργανωτές της Ρεάλ και τη Τουρκική Φενέρμπαχτσε.
Ανάλυση
Αν μιλούσαμε στην αρχή της χρονιάς για αυτό το παιχνίδι, το πιθανότερο είναι να λέγαμε για μια μάχη run and gun, με πολλά σουτ, γρήγορο ρυθμό και υψηλό σκορ. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς όμως, η Φενέρμπαχτσε άλλαξε αρκετά τη ταυτότητα της, με τη παρουσία του Ζήση, τον τραυματισμό του Χίκμαν και την εξαιρετική παρουσία του Βέσελι στη θέση 5, που έδωσε μεγάλες δυνατότητες στη Φενέρ να ανοίγει την άμυνα της και να πηγαίνει στις αλλαγές με μικρότερο ρίσκο.
Η Ρεάλ είναι μια ομάδα ρυθμού, μια ομάδα που στηρίζεται στην εξαιρετική της περιφέρεια. Είναι η ομάδα με τον μεγαλύτερο μέσο όρο κατοχών και η 2η καλύτερη επίθεση στη φετινή Ευρωλίγκα. Οι 3 γκαρντ της Ρεάλ (Ρούντι, Γιουλ, Σέρχιο Ροντρίγκες) σημειώνουν περίπου το 40% των πόντων και μοιράζουν το 60% από τις τελικές πάσες της Ισπανικής ομάδας. Οι Ισπανοί έχουν τη τάση στις κατοχές τους να δημιουργούν συνθήκες εκτέλεσης από τα πρώτα δευτερόλεπτα.
Με σκριν μακριά από τη μπάλα, συνήθως για τον Ρούντι και τον Κάρολ σε πολύ μεγάλη συχνότητα όταν αυτός βρίσκεται στο παρκέ, προσπαθούν να αναγκάσουν σε ανισορροπία την άμυνα από την αρχή. Από εκεί και πέρα οι Μαδριλένοι λειτουργούν εκτός συστήματος, και οι αποφάσεις για την εξέλιξη της επίθεσης, είναι αποφάσεις που θα πάρουν οι παίχτες κυρίως με το ένστικτο. Η Ρεάλ σπάνια έχει ως κατεύθυνση το παιχνίδι στο ποστ και οι περισσότερες μπάλες που φτάνουν εκεί πηγαίνουν μετά από κυκλοφορία της μπάλας, ή σαν ύστατη λύση προς το τέλος των επιθέσεων. Ας δούμε 2 χαρακτηριστικά Plays της Ρεάλ που ξεκινάνε με τον τρόπο που είπαμε.
Ο Ρούντι παίρνει σκριν στη κορυφή και πάει σε ένας εναντίον ενός με τον Ρέγες να ανοίγει διάδρομο.
Ο Κάρολ βγαίνει από τα σκριν και πασάρει πάνω στην αλλαγή, βγάζοντας όλη την άμυνα της Μπαρτσελόνα εκτός φάσης. Με πάσα από τον ένα ψηλό στον άλλο τελειώνει εύκολα η φάση.
Σπουδαίος άξονας ο Κάρολ στο επιθετικό κομμάτι, που όταν βρίσκεται στο παρκέ, με πολλά σκριν μακριά από τη μπάλα να γίνονται ώστε να του δώσουν το χρόνο για εκτέλεση κατά βάση –μιας και ο Αμερικανός είναι σούπερ σουτέρ- η για κάποια πάσα που θα εκμεταλλευτεί τις ανισορροπίες της αντίπαλης άμυνας.
Τις περισσότερες φορές, όσο η άμυνα καθυστερεί την επίθεση των Μαδριλένων και όσο πιο βαθιά μέσα στη κατοχή γίνει το σουτ, είναι και περισσότερες οι πιθανότητες για να μη βρουν σκορ οι Ισπανοί. Ο Σέρχιο είναι ο παράγοντας Χ σε αυτή την ομάδα. Όταν είναι σε καλή μέρα, τρέχει το γήπεδο, πασάρει εξαιρετικά και μπορεί να δημιουργήσει αρκετά ρήγματα για δικές του εκτελέσεις η πάσες για ανοιχτά σουτ.
Φενέρμπαχτσε/ Ούλκερ
Από την άλλη και η Φενέρμπαχτσε είναι μια ομάδα που στηρίζεται και αυτή αρκετά στους περιφερειακούς της παίχτες. Με Ζήση και Πρέλντζιτς κατά βάση στην οργάνωση του παιχνιδιού και στο στήσιμο των περισσότερων plays στο επιθετικό κομμάτι, και τους Γκάουντλοκ και Μπογκντάνοβιτς, να έχουν μεν επιθέσεις κυρίως σε απομονώσεις αλλά και πολλά ανοιχτά σουτ από την αδύναμη πλευρά.
Ο Σιπάχι παίρνει σκριν πηγαίνει στη διείσδυση και όταν ή άμυνα διπλώνει προς τα μέσα πασάρει στην αδύνατη πλευρά για ελεύθερο σουτ του Μπογκντάνοβιτς.
Την μεγάλη διαφορά στο επιθετικό παιχνίδι των Τούρκων την κάνει η τρομαχτική ποιότητα του Μπιέλιτσα από τη θέση 4. Ένας παίχτης ο οποίος μπορεί να εκτελέσει ακόμα και από τα 8 μέτρα, με την ίδια ευκολία μπορεί να στήσει πικ εν ρολ, να ποστάρει και να πασάρει σε κάθε ευκαιρία. Μπορεί να τρέξει το γήπεδο και μαζί με τον Βέσελι αποτελεί ίσως το καλύτερο δίδυμο ψηλών σε τρανζίσιον επίθεση.
Ο Μπιέλιτσα από θέση οργανωτή κάνει τη κάθετη πάσα στον Ερντέν που έχει πάρει σκριν μέσα στη ρακέτα και τελειώνει εύκολα τη φάση.
Η Φενέρμπαχτσε δοκιμάζει να πάει τη μπάλα στο ποστ κυρίως με τον Βέσελι όταν όμως αυτός παίζει στη θέση 4, που λόγω δύναμης και εκρηκτικότητας μπορεί να κάνει ζημιές. Σημαντικός παράγοντας για το παιχνίδι είναι και η μέρα στην οποία θα βρεθεί ο Γκάουντλοκ. Όταν ο Αμερικανός είναι σε καλή μέρα και σκοράρει με υψηλά ποσοστά συνήθως η ομάδα του δεν χάνει.
Στο κομμάτι της άμυνας, οι Τούρκοι δείχνουν ελαφρώς πιο δυνατοί και αυτό συμβαίνει λόγω της εκπληκτικής ικανότητας του Βέσελι σε αυτό το κομμάτι. Ο Τσέχος παίζει εξαιρετικές άμυνες αλλαγών, είναι αρκετά καλός μπλοκέρ και κλείνει διαδρόμους προς το καλάθι της ομάδας του.
Κομβική θα είναι η μάχη των ριμπάουντ με τις 2 ομάδες να είναι εξαιρετικές στο κομμάτι αυτό, και ο ρυθμός του αγώνα. Αν το παιχνίδι πάει σε ελεγχόμενο τρανζίσιον, είναι κάτι που βολεύει την Τουρκική ομάδα, ενώ αν ο ρυθμός ανοίξει τελείως η Ρεάλ έχει τεράστιο πλεονέκτημα.
Τα κλειδιά του αγώνα
Για τη Ρεάλ
- Άνοιγμα του ρυθμού, εκμετάλλευση των ικανότατων περιφερειακών της.
- Περιορισμός των Γκάουντλοκ και Μπιέλιτσα.
- Να πάρει τα αμυντικά ριμπάουντ, να μη δώσει ρυθμό μέσω 2ων κατοχών στον Βέσελι.
Για τη Φενέρμπαχτσε
- Έλεγχος του ρυθμού, υπομονή στη κυκλοφορία μπάλας, αναζήτηση της καλύτερης επιλογής.
- Γρήγορες επιστροφές στην άμυνα.
- Εκμετάλλευση του Μπιέλιτσα στο επιθετικό κομμάτι, ειδικά όταν απέναντι του έχει τον εξαιρετικό αλλά αργό Ρέγες που είναι πιο πολύ παίχτης ρακέτας.
Όσο για πρόβλεψη θα δίναμε ένα μικρό πλεονέκτημα στη Ρεάλ Μαδρίτης, λόγω έδρας αλλά μόνο υπέρβαση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η νίκη της Φενέρμπαχτσε.