Του Γιάννη Γιανναράκη/ info@eurohoops.net
Η ώρα των αποδείξεων έφτασε!
Ο Ολυμπιακός του Ντέιβιντ Μπλατ ταξιδεύει στη Γαλλία για να αντιμετωπίσει την άκρως επικίνδυνη αλλά άπειρη Βιλερμπάν στην πρεμιέρα της φετινής Ευρωλίγκας. Μπορεί το παρελθόν να μην παίζει μπάσκετ, αλλά οι ερυθρόλευκοι μόνο ικανοποιημένοι μπορούν να αισθάνονται με την απόδοση και τα αποτελέσματα τους στις πρώτες στροφές της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης κατά τη τρέχουσα δεκαετία. Οι τελευταίοι μήνες των 2010s βρίσκουν την ομάδα του Πειραιά στην πλέον περιπετειώδη καμπή της σύγχρονης ιστορίας του.
Ωστόσο, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Επτά νίκες σε εννέα πρεμιέρες, με τις τέσσερις εξ αυτών να έρχονται μακριά από το Σ.Ε.Φ. (δύο από αυτές στα «Δύο Αοράκια» του Ηρακλείου). Πάμε όμως να δούμε κατά σειρά τα ποδαρικά των ερυθρόλευκων, από την επίδειξη δύναμης κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, μέχρι και το θρίαμβο στη Μόσχα σε βάρος της Χίμκι.
2010/11: Το ορεκτικό, σε ένα γεύμα δίχως… επιδόρπιο!
18 Οκτωβρίου 2010 και ο Ολυμπιακός υποδέχεται στο Φάληρο τη Ρεάλ Μαδρίτης, στη πρεμιέρα της regular season. Οι ερυθρόλευκοι, λίγους μήνες μετά τη υπόκλιση στην ανωτερότητα της Μπαρτσελόνα στο τελικό του Παρισιού, εμφανίζονται αλλαγμένοι μπροστά στο κοινό τους. Η πρώτη και σημαντικότερη διαφοροποίηση έρχεται από την θέση του πάγκου, εκεί όπου ο Ντούσαν Ίβκοβιτς έχει αντικαταστήσει τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Η υπεροπλία σε δημιουργία (Παπαλουκάς, Τεόντοσιτς), σκοράρισμα (Σπανούλης) και «αεροπορία» (Μπουρούσης, Νεστέροβιτς) καλά κρατεί, ενώ η αποχώρηση των δύο μεγάλων σταρ της περασμένης σεζόν, Λίνας Κλέιζα και Τζος Τσίλντρες, δίνει το έναυσμα για επενδύσεις με το βλέμμα στο μέλλον, τόσο με τους Μαυροκεφαλίδη και Παπανικολάου, όσο και με τον Φράνκο Κέσελ, που πιάνει λιμάνι όντας το νέο μεγάλο αστέρι της Σερβικής σχολής.
Απέναντι τους στη πρώτη στροφή της διοργάνωσης στεκόταν η Ρεάλ Μαδρίτης του Έτορε Μεσίνα. Η «Βασίλισσα» δεν έχαιρε της παρουσίας ενός μεγάλου σταρ στη σύνθεση της. Στον αντίποδα βέβαια, ο Ιταλός τεχνικός είχε δώσει το χρίσμα στους ανερχόμενους τότε γκαρντ, Σέρχιο Γιούλ και Σέρχι Ροντρίγκεθ αλλά και στους μετέπειτα… προδότες Άντε Τόμιτς και Νίκολα Μίροτιτς.
Η αύρα των νεαρών Μαδριλένων έδειχνε να μπλέκει σε περιπέτειες τους ερυθρόλευκους, οι όποιοι έφτασαν μέχρι και το -9 (21-30) στα μέσα της δεύτερης περιόδου. Σε εκείνο το σημείο μίλησε η ποιότητα των παικτών του Ίβκοβιτς. Μπουρούσης και Σπανούλης έδωσαν επιθετικό ρεσιτάλ, την ώρα που ο Μεσίνα βοηθούσε άθελα του το comeback των γηπεδούχων, δεχόμενος τεχνική ποινή για διαμαρτυρία. Το 21-30 μετατράπηκε σε 32-30, κάτι που ανάγκασε τους φιλοξενούμενους να μπουν στη θέση του κυνηγού. Ήταν φανερό πως ο Ολυμπιακός χρειαζόταν ένα επιθετικό ξέσπασμα για να «σβήσει» το ματς. Το έναυσμα ήρθε με το απίστευτο τρίποντο του Λουκά Μαυροκεφαλίδη στο τέλος της τρίτης περιόδου (62-56) και από εκείνο το σημείο το παιχνίδι μετατράπηκε σε… two man show!
Τεόντοσιτς και Παπαλουκάς διέλυσαν τις πολυπρόσωπες άμυνες του Μεσίνα, ο Κέσελ με τρίποντο εν κινήσει έστειλε την διαφορά πάνω από τους δέκα (67-56 8’ 30’’ πριν το τέλος) και από κει και πέρα οι «ερυθρόλευκοι» δεν κοίταξαν ποτέ πίσω, επικρατώντας με το ευρύ 82-66.
Ο Ολυμπιακός κατέκτησε εν τέλει την πρώτη θέση του ομίλου με επτά νίκες σε δέκα αγώνες, ενώ στο Top 16 θα κατακτούσε και πάλι την πρωτιά, μπροστά από Βαλένθια και Φενέρ,
Βέβαια, η σεζόν δεν έμελλε να τελειώσει πανηγυρικά για το σύνολο του Ίβκοβιτς, που έμεινε εκτός Final Four από την Σιένα, παρά την εμφατική του νίκη στο πρώτο ματς της σειράς (89-41).
2011/12: Η καλή μέρα δεν φαίνεται πάντα από το πρωί
Η έναρξη της σεζόν 2011-2012 βρίσκει τους Πειραιώτες σε μια ιστορική καμπή. Η αποτυχίες της προηγούμενης σεζόν έχουν φέρει ριζική αλλαγή ρότας στο λιμάνι. Οι «κολώνες» του περσινού οικοδομήματος (πέρα του Βασίλη Σπανούλη) αποχωρούν και την θέση τους παίρνουν ο νεαρός Βαγγέλης Μάντζαρης, ο Πέρο Άντιτς, ο Κάιλ Χάινς αλλά και οι Πρίντεζης, Παπανικολάου και Σλούκας, που αποκτούν κομβικούς ρόλους στο ροτέισον.
Η πρεμιέρα των ερυθρολεύκων στην έδρα της «Ελληνικής παροικίας» του Μπιλμπάο (Κατσικάρης στο πάγκο και Βασιλειάδης στο παρκέ) επιφύλασσε την πρώτη ήττα της ομάδας του Πειραιά σε πρεμιέρα μετά από πέντε χρόνια.
Οι παίκτες του Ίβκοβιτς βρίσκονταν τουλάχιστον για 30 λεπτά στην διεκδίκηση του αγώνα, με τον Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους να αναπληρώνει επάξια (15 πόντοι με δύο τρίποντα) την απώλεια του Παπανικολάου ο οποίος αντιμετώπισε πρόβλημα με τα φάουλ. Από κοντά και ο Κάιλ Χάινς, για έναν Ολυμπιακό που είδε τον Μάρκο Μπάνιτς να τον πληγώνει ανεπανόρθωτα με 20 πόντους και αναπάντητα μεγάλα σουτ και τον Ντορ Φίσερ να σημειώνει άλλους 16.
Παρά το κακό ξεκίνημα, το σύνολο του Ίβκοβιτς τερμάτισε στη δεύτερη θέση του ομίλου, χάνοντας την πρωτιά στην διαφορά πόντων με την Φενέρ. Έπειτα, προκρίθηκε στα Playoffs ως δεύτερη σε όμιλο με ΤΣΣΚΑ, Γαλατάσαραϊ και Εφές, για να πάρει εκδίκηση από την Σιένα του Νίκου Ζήση και να προκριθεί με 3-1 στο Final Four της Κωνσταντινούπολης. Η συνεχεία γνωστή, δια… «πεταχταριού»!
2012/13: Αέρας πρωταθλητή, το αντίδοτο στα κενά διαστήματα
«Κάθε αρχή και δύσκολη», όπως δήλωσε ο MVP του αλησμόνητου τελικού της Κωνσταντινούπολης, Κώστας Παπανικολάου. Ο Ολυμπιακός, μετά την άκρως επιτυχημένη σεζόν που πέρασε, επιστρέφει για να διατηρήσει τα κεκτημένα του. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αντικαθιστά τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος αποχωρεί μετά την επιστροφή στην κορυφή και εντός συνόρων. Το ρόστερ παραμένει αναλλοίωτο, με μοναδική προσθήκη εκείνη του Στράτου Περπέρογλου, ο οποίος αλλάζει στρατόπεδο, αποχωρώντας από τον Παναθηναϊκό για χάρη των Πειραιωτών.
Αντίπαλος στη πρεμιέρα είναι η Κάχα Λαμποράλ του Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Οι Βάσκοι παρουσιάζουν ένα αξιοπρόσεκτο ρόστερ, με παίκτες εγνωσμένης αξίας (Νοτσιόνι και Σαν Εμετέριο), τον φοβερό και τρομερό Μασιέ Λάμπε που αναδεικνύεται σε παίκτη αποκάλυψη της σεζόν, αλλά και παίκτες που θα απασχολούσαν για τα καλά τα ευρωπαϊκά (και όχι μόνο) γήπεδα στο εγγύς μέλλον (Μπιέλιτσα, Ερτέλ και Κοζέρ). Προσθέστε σε αυτό το μείγμα τους πάντα αξιόλογους Όλεσον και Καμπέθας και δημιουργείται ένας συνδυασμός που μπορεί να πληγώσει τον οποιονδήποτε.
Ο Ολυμπιακός κάλλιστα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε «θύμα» των Ισπανών, οι οποίοι μάλιστα ξεκίνησαν με εξαιρετικό ρυθμό, προηγούμενοι με οκτώ πόντους στην αρχή της δεύτερης περιόδου (20-28). Οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα καλείτο από νωρίς να επιδείξουν το μέταλλο τους και το έκαναν, τρέχοντας ένα εμφατικό σερί 16-1, κλείνοντας εν τελεί το ημίχρονο στο +11, χάρη σε δύο μεγάλα σουτ από τους Σπανούλη και Περπέρογλου.
Οι φιλοξενούμενοι αποδείχθηκαν εφτάψυχοι, επιστρέφοντας στο ματς δια χειρός… Λάμπε (60-64 στο 25’). Η αφύπνιση του Γιώργου Πρίντεζη απεκατέστησε εν μέρει την τάξη. Ένα μεγάλο τρίποντο του Πέρο Άντιτς έγειρε την πλάστιγγα υπέρ των ερυθρολεύκων (80-73, τρία λεπτά πριν το τέλος). Οι απέλπιδες προσπάθειες του Ερτέλ δεν είχαν αντίκρισμα και ο Ολυμπιακός επικράτησε με 85-81.
Πρίντεζης (17π.), Σπανούλης (16π.) και Περπέρογλου (14π.) ξεχώρισαν για το σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα, ο οποίος θα έγραφε ιστορία μερικούς μήνες μετά, όντας ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατακτά του «Άγιο Δισκοπότηρο» της Ευρώπης.
2013/14: Ριζικές αλλαγές, παρόμοιο αποτέλεσμα!
Αν η κατάκτηση της κορυφής αποτελεί ιστορικό κατόρθωμα για κάθε ομάδα, η διατήρηση εκεί είναι σίγουρα μια επιτυχία που αγγίζει τα όρια του αλησμόνητου. Ο Ολυμπιακός, μετά το πέρας της απόλυτης καταξίωσης έρχεται αντιμέτωπος με το αναπόφευκτο. Βασικά γρανάζια της επιτυχίας αποχωρούν. Ο Παπανικολάου γίνεται κάτοικος Βάρκελωνης, ο Χάινς πηγαίνει στη Μόσχα ενώ ο Πέρο Άντιτς κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι για να αγωνιστεί στους Χοκς. Αν συμπεριλάβουμε και τα αυξανόμενα προβλήματα τραυματισμών του Έισι Λο, συμπληρώνεται για τα καλά το παζλ της αναγκαίας ανανέωσης.
Στο λιμάνι καταφθάνουν παίκτες-στοιχήματα, από τους οποίους κάποιοι κατόρθωσαν να εξελιχθούν σε παίκτες- κλειδιά (Ντάνστον και Λοτζέσκι). Η εντός έδρας πρεμιέρα του Ολυμπιακού κόντρα στη Μαλάγα του μετέπειτα ερυθρόλευκου Κουζμίνσκας εξελίσσεται σε ιδανικό ντεμπούτο για έναν παίκτη που δεν θα κατάφερνε (κυρίως λόγω τραυματισμών) να αφήσει το στίγμα του.
Ο ήδη γνωστός στο ευρύ κοινό Μπρεντ Πέτγουει εμφανίζεται από το πουθενά την ώρα που ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο -10 (35-45) και δίνει την σπίθα που έλειπε από τους Πειραιώτες. Μαζί με τον Κώστα Σλούκα αποτελούν τους εκφραστές ενός σερί 11-0 που φέρνει τούμπα το ματς και δίνει την απαραίτητη αυτοπεποίθηση στους συμπαίκτες τους, προκειμένου να μην ξαναχάσουν τα ηνία του αγώνα. Το τελικό 69-61 έρχεται φυσιολογικά για τον Ολυμπιακό, ενώ ο Πέτγουει σταματάει στους 13 πόντους, την ώρα που ο Ματ Λοτζέσκι προσθέτει 12 με 3/4 τρίποντα.
Οι Πειραιώτες ήταν καταιγιστικοί στην πρώτη φάση, όντας αήττητοι σε 10 ματς, όμως στο Top 16 θα μείνουν πίσω από Μπαρτσελόνα και Αρμάνι, γεγονός που τους στέλνει πάνω στην Ρεάλ με μειονέκτημα έδρας. Η υπερπροσπάθεια των τριών τελευταίων αγώνων δεν θα έχει αντίκρισμα, καθώς το τελικό 3-2 θα αφήσει τον Ολυμπιακό εκτός Final Four, δίνοντας οριστικά τέλος στη διετή κυριαρχία του.
2014/15: «Σπανουλιάδα», μέρος πρώτο!
Η εξόρμηση στη Βαλένθια για την πρώτη αγωνιστική της Ευρωλίγκας γίνεται κάτω από πρωτόγνωρες συνθήκες για τον Ολυμπιακό της τωρινής δεκαετίας. Οι ερυθρόλευκοι βρίσκονται σε αναζήτηση ταυτότητας, καθώς η απρόσμενη ήττα από τον λειψό Παναθηναϊκό στο άδειο Ο.Α.Κ.Α. φέρνει τον Γιώργο Μπαρτζώκα στη πόρτα της εξόδου. Με τον Μίλαν Τόμιτς στη θέση του υπηρεσιακού προπονητή οι Πειραιώτες ψάχνουν μια ένεση ψυχολογίας επί Ισπανικού εδάφους.
Ο Βασίλης Σπανούλης δίνει το σύνθημα (21 πόντοι, 10 κερδισμένα φάουλ και καθοριστικές άμυνες), ο Μίλαν Τόμιτς να κάνει κίνηση-ματ, βάζοντας σχήμα με τέσσερις κοντούς στο 35’ και ο Κώστας Σλούκας (14π.) με 1+2 βολές υπογράφει την υπερπολύτιμη νίκη του Ολυμπιακού με 68-71 στην έδρα των μελλοντικών πρωταθλητών Ισπανίας.
Παρά την παραφιλολογία των ημερών, οι παίκτες του Τόμιτς απέδωσαν κατά διαστήματα ποιοτικότατο μπάσκετ, έχοντας παράλληλα… εκνευριστική ψυχραιμία σε μια έδρα που μόνο φιλόξενη δεν ήταν, καθώς ήταν το πρώτο ματς Ευρωλίγκας στο «Pabellon Fuente De San Luis» μετά 1.288 μέρες.
Με την έλευση του Γιάννη Σφαιρόπουλου το τρένο μπαίνει για τα καλά στις ράγες. Η τρίτη θέση στον όμιλο του Top 16, πίσω από ΤΣΣΚΑ και Φενέρ φέρνει την Μπαρτσελόνα στο δρόμο για το Final Four. Οι Πειραιώτες ανατρέπουν τα προγνωστικά και αποκλείουν τους Καταλανούς, με το τρίποντο του Γιώργου Πρίντεζη στο τέλος του τέταρτου αγώνα να υπογράφει την επιστροφή στην τετράδα μετά από απουσία ενός έτους. Στον ημιτελικό της Μαδρίτης κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, ο εξαφανισμένος μέχρι το 36’ Βασίλης Σπανούλης βάζει το ένα μεγάλο σουτ μετά το άλλο και στέλνει τον Ολυμπιακό στο τελικό για τρίτη φορά τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Η οικοδέσποινα Ρεάλ αποδεικνύεται ανυπέρβλητο εμπόδιο, όμως τα επεισόδια της… «Σπανουλιάδας» έχουν ήδη γραφτεί ανεξίτηλα στο μυαλό των απανταχού μπασκετόφιλων.
2015/16: Τα διαπιστευτήρια του μεγαλύτερου ερυθρόλευκου «what if»
Τι είχες Γιάννη; Τι είχα πάντα.
Κάπως έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η παράδοση που είχε χτίσει ο Ολυμπιακός, όσον αφορά τις πρεμιέρες του τα προηγούμενα χρόνια. Τα καλώς κείμενα προφανώς και δεν γινόταν να αλλάξουν από την Τσεντεβίτα, οπότε το ζητούμενο ήταν πως θα ανταποκρινόταν ο Ολυμπιακός μακριά από το Σ.Ε.Φ. . Το παιχνίδι γινόταν επί κρητικού εδάφους, καθώς η εισβολή των φιλάθλων της ομάδας μετά το buzzer beater του Γιώργου Πρίντεζη κόντρα στη Μπαρτσελόνα επέφερε τιμωρία της έδρας των Πειραιωτών. Βέβαια, η άκρως φιλόξενη ατμόσφαιρα στα «Δύο Αοράκια» αποτέλεσε εξαιρετικό εφαλτήριο για ένα σύνολο που τώρα χτιζόταν και εμφανιζόταν με προσθαφαιρέσεις.
Η σημαντικότερη εξ αυτών ήρθε στους ψηλούς. Η αποχώρηση του Μπράιαν Ντάνστον έφερε στο Πειραία τον διακαή πόθο του Σφαιρόπουλου που άκουγε στο όνομα Πάτρικ Γιάνγκ. Ο θηριώδης σέντερ εμφάνιζε όλα τα χαρακτηριστικά που απαιτούνταν για να συνεχίσει ότι άρχισε το 2011 ο Τζο Ντόρσεϊ. Αν κρίνουμε μάλιστα από το πρώτο επίσημο δείγμα γραφής, είχε όλα τα φόντα για τον ξεπεράσει.
Ο Αμερικανός σέντερ κάνει επίδειξη δύναμης κόντρα στους Κροάτες. Τελείωνει τον αγώνα με 16 πόντους, 6 ριμπάουντ και 26 στο σύστημα αξιολόγησης, όντας ο MVP της πρώτης αγωνιστικής!
Παράλληλα, οδηγεί -μαζί με τον Γιώργο Πρίντεζη (20π.)- τον Ολυμπιακό σε μια νίκη πολύ δυσκολότερη απ’ ότι δείχνει το τελικό 76-61.
Η συνέχεια βέβαια, επιφύλασσε πολύ πικρή γεύση. Στο συναρπαστικό αγώνα κόντρα στην Εφές (91-87 υπέρ του Ολυμπιακού μετά από παράταση) ο Γιάνγκ αποχωρεί τραυματίας, με την διάγνωση να είναι εξοντωτική: ρήξη χιαστού. Η επάνοδος που Αμερικανού αργεί. Όταν εν τέλει πραγματοποιείται, δεν μοιάζει σε τίποτα αυτό που εμφανίστηκε στην αρχή της σεζόν, αφήνοντας τους φιλάθλους του Ολυμπιακού να αναρωτιούνται τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν ο ίδιος έμενε υγιής.
Παράλληλα οι ερυθρόλευκοι πραγματοποιούν την χειρότερη πορεία της δεκαετίας, μένοντας εκτός playoffs για πρώτη φορά από το 2005!
2016/17: Η ανορθογραφία μιας εξαιρετικής παράδοσης
Νέα σεζόν, νέο σύστημα, νέα πραγματικότητα. Ο Ολυμπιακός ταξιδεύει στην Μαδρίτη για να αντιμετωπίσει τη Ρέαλ, στην πρώτη αγωνιστική του νέου συστήματος που εγκαθιδρύει η Euroleague, σε μια προσπάθεια «αμερικανοποίησης» του προϊόντος. Η περσινή παταγώδης αποτυχία έχει εντρυφήσει την ανάγκη μιας ικανοποιητικής πορείας στο μυαλό των ερυθρόλευκων. Από πλευράς ρόστερ, ο Κεμ Μπιρτς αποτελεί τον αντικαταστάτη του Οθέλο Χάντερ που αποχώρησε για την ΤΣΣΚΑ, ενώ η προσθήκη του Έρικ Γκριν φέρνει ενθουσιασμό, δεδομένων των επιθετικών αρετών του Αμερικανού.
Η πολυαναμενόμενη πρεμιέρα πάντως, δεν αφήνει πολλά περιθώρια ενθουσιασμού. Οι Πειραιώτες γνωρίζουν βαριά ήττα με 83-65, όντας έρμαιο των ορέξεων των γηπεδούχων στο τελευταίο κομμάτι της αναμέτρησης.
Σίγουρα, όταν ο Βαγγέλης Μάντζαρης έβαζε μπροστά την ομάδα του Πειραιά με 51-49, 14 λεπτά πριν το τέλος, ουδείς φανταζόταν το 15-2 σερί των Μαδριλένων που θα ακολουθούσε, με ενορχηστρώτες τους Γιούλ (22π.) και Ντόντσιτς (11π.). Η ανησυχητική ανομβρία του Γκριν στα κρίσιμα σημεία ήχησε σαν καμπανάκι για τους φιλοξενούμενους, που κράτησαν μόνο την καλή παρουσία των Λοτζέσκι (14 πόντοι με 3 τρίποντα) και Μπιρτς (6 πόντοι και 10 ριμπάουντ).
Η συνέχεια βέβαια επιφύλασσε πολλαπλά χαμόγελα για τον Ολυμπιακό, ο οποίος τερμάτισε τρίτος με απολογισμό 19 νίκες και 11 ήττες. Στα playoffs κόντρα στην Εφές, παρότι έχασε το πλεονέκτημα της έδρας επανήλθε, νίκησε στα δύο τελευταία ματς χάρη στον εκπληκτικό Βασίλη Σπανούλη και έκλεισε εισιτήριο για Κωνσταντινούπολη.
Απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, οι παίκτες του Σφαιρόπουλου έκαναν το 4/4 κόντρα στη «Ρωσική Αρκούδα» σε Final Four και πέρασαν ξανά σε τελικό, τον τέταρτο του σε έξι χρόνια! Βέβαια, η παράδοση που τον ήθελε να συναντά τις οικοδέσποινες συνεχίστηκε. Η Φενέρ έπαιζε κυριολεκτικά εντός έδρας και έδειξε από το πρώτο λεπτό πως δεν θα αφήσει αυτή την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη. Το τελικό 80-65 επιβεβαίωσε την κυριαρχία της ομάδας του Ομπράντοβιτς, απέναντι όμως σε έναν Ολυμπιακό που επιβεβαίωσε για πολλοστή φορά πως δεν αποτελεί ομάδα πυροτέχνημα.