Του Γιάννη Γιανναράκη/ info@eurohoops.net
Πρεμιέρα με εκπλήξεις, επίδειξη δυνάμεων και ανάμεικτα συναισθήματα για τις Ελληνικές ομάδες. Η πρώτη αγωνιστική της φετινής Ευρωλίγκα είχε λίγο… απ’ όλα, προσφέροντας μπόλικη τροφή για σκέψη σε κοινό και κριτικούς. Παρά το γεγονός πως βρισκόμαστε σε ένα πολύ πρώιμο στάδιο της σεζόν, τα πεπραγμένα στο παρκέ δημιούργησαν εντυπώσεις που χρίζουν ανάλυσης ενόψει της συναρπαστικής συνέχειας. Σε ένα διήμερο που αφήνει πίσω του μια πολύ καλή πρόγευση, αυτά είναι τα πρώτα 5+1 συμπεράσματα, μέσα από τα μάτια του Eurohoops.
1. Ο γάμος Τζέιμς-ΤΣΣΚΑ δεν είναι χαμένος από χέρι!
Το ταξίδι της ΤΣΣΚΑ στην Ιβηρική χερσόνησο για το παιχνίδι με την Βαλένθια έκρυβε σίγουρα παγίδες για την ομάδα του Δημήτρη Ιτουδη, παρά το γεγονός πως η ομώνυμη ομάδα παρουσιάζει ρόστερ κατώτερο των περιστάσεων. Η νίκη επιτακτική, η πειστική εμφάνιση αναγκαία. Δεν είναι ψέμα πως η εικόνα του πρώτου δεκαλέπτου ήταν ανησυχητική από πλευράς πρωταθλητών Ευρώπης. Η αμυντική προσήλωση δεν βρισκόταν σε ικανοποιητικά επίπεδα και είναι σίγουρο πως αν η Βαλένθια δεν σούταρε με 0/7 από το τρίποντο στα πρώτα λεπτά το έργο θα είχε σίγουρα διαφορετική τροπή.
Ωστόσο, εκεί που σταματάει η μπασκετική λογική εμφανίζεται ο εικονιζόμενος. Δεν είναι υπερβολικό να πούμε πως ο Μάικ Τζέιμς έκλεισε πολλά στόματα με την χθεσινή του εμφάνιση. Κυρίως όσων θεώρησαν πως ο γάμος του με την ΤΣΣΚΑ έχει αποτύχει προτού καλά καλά περαστούν τα στέφανα. Καλώς ή κακώς, αυτή ήταν η γνώμη της πλειοψηφίας. Για να λέμε τα πράγματα από κάθε οπτική, ουδείς μπορεί να εγγυηθεί πως ο Αμερικανός θα δηλώσει παρών όταν «σφίξουν τα γάλατα», με τρανό παράδειγμα την αγωνιστική του καθίζηση στο τέλος της περσινής regular season με την Αρμάνι.
Βέβαια, μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, ο Τζέιμς μπορεί να περηφανεύεται για το γεγονός πως κατορθώνει να παίξει το παιχνίδι στον δικό του (εντυπωσιακά) γρήγορο ρυθμό, δίχως να προσθέτει την επιπολαιότητα (κανένα λάθος) στο DNA της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Ουδείς γνωρίζει την εξέλιξη των πραγμάτων, όμως το μόνο σίγουρο είναι πως σήμερα ο Δημήτρης Ιτουδης έχει κάθε δικαίωμα να νιώθει πως βρήκε τον ηγέτη που έψαχνε στο δρόμο για το repeat.
The MVP for Round 1!
The elite scorer @TheNatural_05 started the season on ?#GameON pic.twitter.com/qVheLBFvt3
— EuroLeague (@EuroLeague) October 5, 2019
2. Ο Μίροτιτς κατέφθασε και διψάει για την κορυφή!
Ποια ήταν η πρώτη σκέψη κάθε μπασκετόφιλου στην είδηση πως ο Νικόλα Μιροτιτς επιστρέφει στην Ευρώπη για χάρη της Μπαρτσελονα; «Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου». Απολύτως δικαιολογημένα, καθώς η ζημιά ήταν τόσο οικονομική, όσο και επικοινωνιακή, καθώς κολλούσε στον ίδιο την ταμπέλα του «άπιστου» από νωρίς. Ωστόσο, το πέρασμα του χρόνου φανερώνει σιγά σιγά το σχέδιο ή μάλλον την έλλειψη που επικρατεί στην ψυχοσύνθεση του Ισπανού. Είναι δύσκολο να φτάνεις στην πηγή και να μην πίνεις νερό. Ειδικότερα όταν αυτό συμβαίνει επανειλημμένα. Οι δύο χαμένοι τελικοί (2013 εναντίον του Ολυμπιακού και το 2014 κόντρα στη Μακάμπι) φαίνεται πως κόστισαν στον 28χρονο φόργουορντ , ο οποίος επέλεξε να προσπαθήσει να αφήσει την στάμπα του στην Ευρωλιγκα, παρά να αποτελεί «έναν ακόμα παίκτη» στο NBA.
Η απόφαση του ενισχύεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός πως διάλεξε μια ομάδα που αγνοεί την έννοια της ευρωπαϊκής κορυφής από το 2010! Η εμφάνιση του κόντρα στην δευτεραθλήτρια (και λειψή) Εφές φανέρωσε με τον πιο τρανό τρόπο πως ο Μίροτιτς είναι ικανός να «βγάλει από την μύγα ξίγκι» προκειμένου να κατακτήσει αυτό που λείπει από την συλλογή του. Αυτό που για εκείνον μετράει περισσότερο απ’ ότι ένα δαχτυλίδι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
3. Ο Παναθηναϊκός, με ή χωρίς σούπερ σταρ, ήταν είναι και θα είναι η ομάδα του Καλάθη!
Έχει χιλιοειπωθεί από την αρχή της προετοιμασίας πως το φετινό ρόστερ είναι ότι ποιοτικότερο έχει να παρουσιάσει ο Παναθηναϊκός από την απαρχή της ευρωπαϊκής του ξηρασίας και έπειτα. Η σχετική υπεροπλία σε όλες τις θέσεις (με εξαίρεση τους ψηλούς) έχει επιτευχθεί με παίκτες σημαντικής αξίας για τα ελληνικά δεδομένα. Το πρόβλημα του ροτέισον στον «άσο» δεν υπάρχει πλέον με την παρουσία του Ράις, ενώ οι Τζόνσον και Φριντετ ήρθαν και «τάραξαν’ τα νερά κατά το μεταγραφικό παζάρι. Αν συνυπολογίσουμε την αγωνιστική βελτίωση του Ντεσόν Τόμας, δημιουργείται ένα σαφές ερώτημα.
Ποιος είναι ο ηγέτης του φετινού Παναθηναϊκού;
Παρότι το ερώτημα αυτό για κάποιους απαντήθηκε από τον αγώνα της Εθνικής κόντρα στην Τσεχία, το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα έκανε ακόμα πιο οφθαλμοφανή την πραγματικότητα. Ο Παναθηναϊκός, από την απόσυρση του Δημήτρη Διαμαντίδη και εντεύθεν φέρνει φαρδιά πλατιά το όνομα του Νικ Καλάθη σε κάθε τομέα του παιχνιδιού του. Ο Έλληνας γκαρντ βρίσκεται στο peak της αγωνιστικής του κατάστασης και μπορεί να περηφανεύεται πως πέραν του Φακούντο Καμπάτσο δεν έχει αντίπαλο στην θέση «1». Οι ορέξεις του Νικ επηρεάζουν σε τεράστιο βαθμό τον Παναθηναϊκό και τις ελπίδες του για πρόκριση εξ αρχής στα playoffs.
Στο ματς της πρεμιέρας ο ιθύνων νους των πρασίνων τελείωσε με 21 πόντους, ενώ μοίρασε τις μισές ασίστ τις ομάδας του (7 από τις 14) δείχνοντας πως ακόμα και με την δεδομένη ενίσχυση στο κομμάτι της δημιουργίας, ο ίδιος παραμένει το σημαντικότερο βαρόμετρο για την απόδοση της ομάδας. Άλλωστε, ο Αργύρης Πεδουλάκης δεν δείχνει πρόθυμος να βγάλει τα κλειδιά από την τσέπη του Έλληνα άσου, γνωρίζοντας πως το πρόβλημα του τριφυλλιού δεν είναι το ότι έχει εξελιχθεί σε ομάδα του Νικ Καλάθη, αλλά ότι δεν έδειχνε ποτέ ικανή να γίνει ομάδα ΚΑΙ του Νικ Καλάθη.
4. Η Αρμανί μπορεί, αλλά δεν θα γίνει τόσο εύκολα ομάδα νικητών!
Το DNA ενός ολόκληρου οργανισμού που βασίζεται σε βραχυχρόνια πλάνα δεν αλλάζει από την μία στιγμή στην άλλη. Τα βήματα πως την σωστή ή έστω την διαφορετική κατεύθυνση είναι αργά και σταδιακά. Η επιστροφή του Έτορε Μεσίνα στην Ευρώπη για λογαριασμό της Αρμάνι Μιλάνο έφερε ενθουσιασμό και ταυτόχρονα πολλά βλέμματα στην ιταλική πόλη για την εξέλιξη του συγκεκριμένου πρότζεκτ. Ο πρώην βοηθός του Γκρεγκ Πόποβιτς πήρε εξ αρχής τα κλειδιά της ομάδας και έδειξε με το καλημέρα πως θα θέσει τους δικούς του όρους με κάθε κόστος. Αρνήθηκε την επιστροφή του Μάικ Τζέιμς, επενδύοντας στην περιφέρεια με έναν παίκτη ορχήστρα (Σερχιο Ροντρίγκεθ), έναν σπεσιαλίστα ειδικών καταστάσεων (Μάικλ Ρολ) και μια επιθετική μηχανή με μηδαμινές παραστάσεις στην Ευρώπη (Σέλβιν Μακ).
Η προσθήκη του Ουάιτ στην ήδη ποιοτική γραμμή των ψηλών έδειξε πως ο Μεσίνα θέλει πρωτίστως να δημιουργήσει ένα σύνολο που θα έχει το «know how», αψηφώντας τις τελευταίες αποτυχίες που γνώρισε ο σύλλογος λόγω κάκιστης διαχείρισης των εν γένει συνθηκών. Στην πάντα επικίνδυνη πρεμιέρα κόντρα στην Μπάγερν, το πείραμα του Μεσίνα πέρασε κάτω από τον πήχη. Το πραγματικά προβληματικό εντοπίζεται στο γεγονός πως ο 40χρονος Λουίς Σκόλα που μέχρι πριν 10 μέρες βρισκόταν στις… παραλίες (τρόπος του λέγειν) ήταν μακράν του δεύτερου ο καλύτερος παίκτης των Ιταλών.
Ο Ροντρίγκεθ δεν έδωσε την ηρεμία που έπρεπε όταν η μπάλα έκαιγε, ο Ρολ δεν κατάλαβε καν τις αρμοδιότητες του στο παρκέ ενώ ο Μακ είχε μείνει να σκέφτεται τον…αμερικανικό τρόπο άμυνας. Η ήττα μόνο καταστροφή δεν είναι. Η Ευρωλίγκα είναι μαραθώνιος, όχι σπριντ και αυτό ίσως να είναι το πλεονέκτημα του Μεσίνα, ο οποίος ποντάρει στο γεγονός ότι η εύρεση χημείας θα ξεκλειδώσει το μάξιμουμ από κάθε παίκτη. Σε κάθε περίπτωση, το πρώτο τεστ απέδειξε περίτρανα πως οι συνήθειες μιας ζωής δεν αλλάζουν με ενέργειες μιας μέρας. Η αλλοίωση της ηττοπάθειας έρχεται εντός του παρκέ, όχι μέσα από φουσκωμένες επιταγές. Πάντως, χαρά στην υπομονή τους. Θα την χρειαστούν.
5. Αυτός ο Ολυμπιακός σου προκαλεί κλαυσίγελο και… αμηχανία!
Οι ανορθογραφίες που μπορεί να παρουσιαστούν στην πρεμιέρα μιας ομάδας στο κορυφαίο επίπεδο είναι ένα φαινόμενο κάτι παραπάνω από λογικό. Αυτό που δεν νοείται, είναι ένα σύνολο να εμφανίζεται δίχως σαφές πλάνο στο παρκέ της -με διαφορά- χειρότερης ομάδας της φετινής διοργάνωσης. Ο Ολυμπιακός του Ντέιβιντ Μπλατ κατόρθωσε να γράψει με χρυσά γράμματα το όνομα του στο βιβλίο της αρνητικής ιστορίας του συλλόγου. Πραγματοποίησε την χειρότερη ευρωπαϊκή του πρεμιέρα, ενώ γνώρισε την την πιο βαριά ήττα του από γαλλική ομάδα στα χρονικά της Ευρωλίγκας.
Πάνω από όλα, παρουσίασε ένα προϊόν που κάθε άλλο παρά θελκτικό ήταν προς τον κόσμο του μπάσκετ όπως ειπώθηκε και στο πρώτο φετινό Eurohoops Show. Μηδαμινές αλληλοκαλύψεις, επιθετικό αλαλούμ, ακατανόητες αλλαγές με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εκείνο του Κουζμίνσκας, ο οποίος… ξεχάστηκε στον πάγκο, ενώ είχε ξεκινήσει τον αγώνα με έξι πόντους σε τέσσερα λεπτά. Το λέι… πολύ απ του Τσέρι, οι κάκιστες επιλογές του Μπάλντγουιν και η απελπιστική εικόνα του Μιλουτίνοφ αποτελούν απλά τα κερασάκια σε μια τούρτα που έκανε μέχρι και τους πιο απαισιόδοξους φιλάθλους των ερυθρόλευκων να… χαμογελούν από αμηχανία.
Υπάρχει άραγε λοιπόν επιστροφή για ένα καράβι που έχει σαλπάρει δίχως προορισμό; Εκείνοι που γνωρίζουν οφείλουν, αρχής γενομένης από το ματς κόντρα στη Βαλένθια, να παρουσιάσουν κάτι που θα… μοιάζει έστω με μπάσκετ. To #mexritelous αρχίζει και τελειώνει εκεί που αρχίζουν οι γραμμές του παρκέ. Όσο πιο γρήγορα γίνει αντιληπτό, τόσο ευκολότερα θα αποφευχθεί ένα ιστορικό ναυάγιο που δεν τιμάει τον σύλλογο και τους αρχηγούς του.