Του Γιάννη Γιανναράκη/ info@eurohoops.net
Η δεύτερη στροφή της Ευρωλίγκας αποτελεί παρελθόν, με ομάδες να περνούν έχοντας το πόδι πατημένο στο γκάζι και άλλες να γλιστράνε με ευκολία στο κερμπ. Οι εκπρόσωποι μας δεν κατόρθωσαν να κάνουν ούτε τώρα το 2/2, ανταλλάσοντας ρόλους αυτή τη φορά. Στα εκτός -καθαρά- Ελληνικού ενδιαφέροντος, η Φενέρ αναζητάει τον εαυτό της, η Εφές τα πλεονέκτημα που πίστευε πως είχε και η άμυνα της Μακάμπι τον Κάρολ! Προσθέστε στο μείγμα ένα ρητό από τα παλιά και ξάφνου τα παρακάτω συμπεράσματα αποκτούν ουσία και ενδιαφέρον για κατανάλωση μπόλικης φαιάς ουσίας.
1. Παναθηναϊκός, μια ομάδα με “ληγμένο” διαβατήριο!
Όχι, ήττα του Παναθηναϊκού στην Γαλλία από την Βιλερμπάν δεν σηματοδοτεί την συντέλεια του κόσμου ούτε κατακρεουργεί τις όποιες ελπίδες των πρασίνων για ένα πλασάρισμα στην οκτάδα. Στο τελικό ταμείο η αυτοκτονία της Γαλλίας μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική, όμως μετά τα περσινά πεπραγμένα κανείς δεν μπορεί να στοιχηματίσει εύκολα εναντίον του.
Βέβαια, σε σχέση με την περασμένη σεζόν υπάρχουν διαφοροποιήσεις. Η βασικότερη εξ αυτών βρίσκεται στην άκρη του πάγκου. Ο Πεδουλάκης δεν είναι, δεν θα γίνει και δεν χρειάζεται να γίνει Ρικ Πιτίνο. Πρέπει απλά να χρησιμοποιήσει σωστά τα όπλα που διαθέτει. Με αυτό το σκεπτικό, είναι εγκληματικό μπασκετικά να δίνεις την τελευταία επίθεση στα χέρια του “θολού” Νικ Καλάθη, ο οποίος λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα είχε σπαταλήσει αψυχολόγητα μια επίθεση σουτάροντας τρίποντο μετά από ντρίπλα.
#Basket @EuroLeague Énorme victoire de @LDLCASVEL sur le #Pana @paobcgr 79-78 Calathes n’aura pas réussi à inverser le score pic.twitter.com/2VkHaQhyLs
— Le Pays d’Entre Loire et Rhône (@LePays4269) October 10, 2019
Ειδικότερα από την στιγμή που Φρεντέτ και Τόμας έδειχναν ικανοί να πάρουν την σωστή απόφαση με την μπάλα στα χέρια.
Βέβαια, ακόμα κι αν η κατάληξη της προσπάθειας του ομογενή γκαρντ ήταν επιτυχής, αυτό δεν θα αναιρούσε το γεγονός ο Παναθηναϊκός για πολλοστή φορά χάνει τον εαυτό του μακριά από το Ο.Α.Κ.Α. . Η αστάθεια που παρουσιάζει το Τριφύλλι είναι σχεδόν σοκαριστική, κάτι που αποδεικνύεται και μέσω των αριθμών. Οι Πράσινοι μετράνε μόλις πέντε νίκες στα τελευταία 19 εκτός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια τους, ενώ αν αφαιρεθεί από την εξίσωση η… περίοδος χάριτος ελέω Πιτίνο, το ρεκόρ τους φτάνει στο 1-9, με την τελευταία νίκη να έρχεται πριν σχεδόν ένα χρόνο κόντρα στην Μπουντούτσνοστ (67-72 στις 02/11/2018)!
Η στατιστική δεν βάζει την μπάλα στο καλάθι, όμως η αλήθεια είναι αμείλικτη. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να γαλουχηθεί μακριά από το “σπίτι” του, αν θέλει να βρίσκεται εντός των εξελίξεων της πιο ανταγωνιστικής Euroleague όλων των εποχών.
2. Καπετάνιε, μήπως όντως στραβά αρμενίζουμε;
Ακόμα και σε αυτή την έκδοση της διοργάνωσης, όπου το ροζ φύλλο αγώνα είναι το Α και Ω για κάθε ομάδα με στόχο, η εικόνα ήταν αυτή που πρόδωσε την Φενέρ. Όλοι έχουν δικαίωμα σε μια κακή βραδιά, με λάθη και αστοχία, στα επίπεδα του εκνευριστικού όπως εκείνη της Πέμπτης. Η συνολική επιθετική συγκομιδή (56 πόντοι, τρίτη χειρότερη επί εποχής Ομπράντοβιτς) φανερώνει στον ύψιστο βαθμό πως η καλοκουρδισμένη μηχανή των περασμένων ετών χρειάζεται ξεσκούριασμα.
Την τελευταία φορά που η Φενέρ ξεκινούσε τη σεζόν με δύο ήττες, σταρ των Τούρκων ήταν οι Γκιστ και Σεφολόσα, όσο και ο ανερχόμενος Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς. Την ίδια στιγμή, ο Ομπράντοβιτς ήταν καθ’ οδόν για το όγδοο και τελευταίο Final Four της θητείας του στον Παναθηναϊκό.
Ουδείς δεν έμεινε εκτός στόχων την δεύτερη αγωνιστική, όμως είναι προφανές ότι οι Τούρκοι περνούν ξεκάθαρη περίοδο ντεφορμαρίσματος. Ο Κώστας Σλούκας είναι μέχρι στιγμής σκιά του εαυτού του, ο Βέσελι δείχνει ότι θα χρειαστεί χρόνο για να επανέλθει πλήρως, ενώ ο Λοβέρν παραμένει εκτός, με τον Σέρβο τεχνικό να μην γνωρίζει πότε θα τον έχει ξανά στην διάθεση του.
Μοναδική “παραφωνία” σε αυτή την ατμόσφαιρα είναι ο Νάντο Ντε Κολό, ο οποίος ήδη κάνει απόσβεση των χρημάτων που δαπανήθηκαν για την απόκτηση του.
Η επιστροφή στη Κωνσταντινούπολη έρχεται στο καλύτερο δυνατό σημείο για την Φενέρ, η οποία οφείλει να κάνει ολικό restart μπροστά στο κοινό της, απέναντι στην πάντα επικίνδυνη Μπασκόνια. Σε περίπτωση που το σκηνικό των πρώτων αγώνων επαναληφθεί, ο “Μάστερ” των πάγκων, εκτός από την… μιλιά, θα χάσει και τον ύπνο του.
3. Οι καλές ομάδες έχουν σουτέρ. Οι κορυφαίες έχουν “φονιάδες”.
Σύμφωνοι, η επίθεση δίνει το θέαμα και η άμυνα τα πρωταθλήματα. Τι συμβαίνει όμως όταν η άμυνα αδυνατεί να σταματήσει την επίθεση;
“Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση” όπως λέει και ο σοφός λαός. Πρώτος απ’ όλους, φαίνεται πως συμμερίζεται αυτή την άποψη ο Τζέισι Κάρολ. Ομπραντόριο, Μπασκόνια, Μπαρτσελόνα, Παναθηναϊκός και πολύ προσφάτως Μακάμπι οφείλουν να συμφωνήσουν μαζί του. Ο αμερικανός σούτινγκ γκαρντ παρέδωσε για άλλη μια φορά τα διαπιστευτήρια του, απαντώντας σε όσους αναρωτιούνται γιατί παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι της Ρεάλ από το 2011 και έπειτα.
Η κίνηση του, απλή και αποτελεσματική παντός καιρού. Γρήγορη κίνηση πίσω από τον ψηλό screener, ταχεία έξοδο από το pick και άμεση εκτέλεση δίχως ντρίπλα και ανεξαρτήτως συνθηκών. Η αντιμετώπιση από την άμυνα των Ισραηλινών κάθε άλλο παρά ξεκάθαρη ήταν και ο 36χρονος άσος δεν άφησε την ευκαιρία να περάσει ανεπιστρεπτί. Ο Σφαιρόπουλος γύρισε στη γραμματεία και ζήτησε τάιμ άουτ πριν καν δει την κατάληξη του σουτ και ο Πάμπλο Λάσο δικαιώθηκε γιατί μας (ξανά)απέδειξε το προφανές. Ένας σουτέρ εξελίσσεται σε “φονιά”, μόνο αν τον αφήσεις να αποτελειώσει τα “θύματα” του.
4. Ξεκάθαροι ρόλοι, το πρώτο ελιξήριο ενός μυστηρίου!
Οι αριθμοί μπορεί να είναι “φίλοι” μας, ενίοτε όμως κρύβουν πονηρές παγίδες. Μια από αυτές, έρχεται μέσω της βαθμολογίας. Οκτώ ομάδες βρίσκονται αυτή την στιγμή στο 1-1, όμως χωρίζονται εύκολα σε 2+1 κατηγορίες. Εκείνες που είδαν την δεύτερη αγωνιστική να τους απογειώνει ψυχολογικά (βλ. Ερυθρό Αστέρα και Άλμπα παρά την ήττα της), είδε άλλες να προβληματίζονται (βλ. Παναθηναϊκό, Μπασκόνια) και ανάμεσα τους έναν Ολυμπιακό!
Οι ερυθρόλευκοι είναι μακράν του δεύτερου το πιο άλυτο μυστήριο της φετινής Ευρωλιγκάς και μια νίκη απέναντι στην -δίχως σαφές πλάνο- Βαλένθια δεν μπορεί να μας προσδώσει ασφαλή συμπεράσματα. Η εικόνα πάντως, επιτρέπει αισιοδοξία. Ο Μίλουτινοφ υπενθύμισε -στον εαυτό του κυρίως- για ποιο λόγο είναι ο κορυφαίος σέντερ της Ευρώπης, ο Παπανικολάου πραγματοποίησε την πιο μεστή του εμφάνιση από το περσινό ρεσιτάλ κόντρα στη Μπασκόνια και ο Κουζμίνσκας έδειξε πως μπορεί να προσφέρει πολύτιμες λύσεις.
Η ενεργοποίηση του Κόνιαρη προσέφερε την απαραίτητη ενέργεια και το σίγουρο είναι πως ο νεαρός γκαρντ πρέπει να στηριχτεί ακόμα περισσότερο, κυρίως επιθετικά, μιας και στην άμυνα ήταν εξαιρετικός (3 κλεψίματα και 1 τάπα). Τελευταιοί μα διόλου εξαιρετέοι, οι κατά πολλούς… “γερόλυκοι” Σπανούλης και Πρίντεζης κατέστησαν σαφές πως όσο υπάρχουν στον μπασκετικό χάρτη ο Ολυμπιακός θα ξεκινάει και θα τελειώνει σε αυτούς.
Θα είναι λάθος να θεωρήσει κάποιος πως τα προβλήματα της Γαλλίας εξαφανίστηκαν δια μαγείας. Κενά υπάρχουν (κυρίως στις θέσεις “1” και “5”), τρανταχτές αδυναμίες επίσης. Οι ερυθρόλευκοι δεν μπορούν “ετσιθελικά” να κερδίσουν μέσα στη Μόσχα ή στη Μαδρίτη. Το μόνο που μπορούν είναι να συνεχίσουν να παίζουν με ρόλους, αρχή, μέση και τέλος στις επιθέσεις τους και μπόλικο κίνητρο. Με υπηρεσιακό ή μόνιμο Κεμζούρα.
5. Εφές, η εξαίρεση ενός αδιαμφισβήτητου κανόνα!
“Ομοιογένεια, αξία ανεκτίμητη”, έτσι; Αμ δε! Σε μια Ευρωλίγκα όπου η πληθώρα των ομάδων που στοχεύουν στη κορυφή παρουσιάζουν κοσμογονικές αλλαγές σε σχέση με πέρσι, η μοναδική εξ αυτών που ξεκίνησε με τον ίδιο κορμό έπρεπε θεωρητικά να εκκινεί με αβαντάζ. Αντ’ αυτού, εκείνη (μαζί με την συμπολίτισσα της) δείχνει ως η πλέον ευάλωτη στην αρχή της φετινής σεζόν. Η Εφές είδε την κακοτυχία να της χτυπά την πόρτα από νωρίς. Κλήθηκε να αγωνιστεί κόντρα στην πιο “γεμάτη” ομάδα της Ευρώπης (Μπαρτσελόνα) δίχως τον ηγέτη της (Λάρκιν), τον αναπληρωματικό του (Μπομπουά) αλλά και τον glue-guy του ρόστερ (Μοερμάν). Ηττήθηκε με 64-74 και ουδέποτε έδειξε ικανή να πάρει τα ηνία της υπόθεσης.
Απέναντι στην πρωτάρα Άλμπα Βερολίνου, δεν είναι υπερβολικό να ειπωθεί πως θα είχε πάθει σοβαρό κάζο αν τα… 10 προβλεπόμενα λεπτά του Λάρκιν δεν τριπλασιάζονταν.
Στα θετικά της δύσκολης επικράτησης με 106-105 το ξέσπασμα των δύο σημείων αναφοράς στα γκαρντ (Λάρκιν-Μίσιτς) αλλά και οι 36 πόντοι που πήρε από την… “αεροπορία” (Ντάνστον-Πλάις).
Για να μην ξεχνάμε τα βασικά, είναι δεδομένο πως οι Τούρκοι έχουν αλλάξει επίπεδο. Η αστάθεια που τους χαρακτήριζε δεν υπάρχει πλέον ως έννοια στον ορίζοντα του Βοσπόρου, όμως η φετινή χρονιά όπως ξεκίνησε είναι μια πρόκληση για τον Εργκίν Αταμάν, ο οποίος καλείται να βρει την “χρυσή συνταγή” παρά τις όποιες απουσίες.