Του Γιάννη Γιανναράκη/ info@eurohoops.net
Τρίτη αγωνιστική… done and dusted, με τη χαρά να μην εμφανίζεται εντός συνόρων, μιας και Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός δείχνουν να αντιμετωπίζουν ζητήματα που θέτουν σε κίνδυνο τις όποιες ελπίδες που διατηρούν για την οκτάδα. Κατά τα αλλά, το “Saras Effect” χτύπησε και πάλι με θύμα τη Ρεάλ Μαδρίτης, την ώρα που Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ αποκτούν ήδη διαφορά από τους υπόλοιπους. Η ωδή στον Νάντο Ντε Κολό και bonus της… απογοήτευσης συμπληρώνουν το παζλ της τρίτης edition των συμπερασμάτων του Eurohoops.
1. O Νάντο Ντε Κολό αρνείται πεισματικά να περπατήσει παράλληλα με τη Φενέρ
Είναι ανήκουστο, σχεδόν ειρωνικό, ένας αθλητής που αγωνίζεται κάτω από τις οδηγίες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς να εμφανίζει καθολική άρνηση όσον αφορά τη σύμπνοια με τους συμπαίκτες του. Αν συνέβαινε το κατά πολλούς φυσιολογικό, τότε η Φενέρ θα βρισκόταν αυτή τη στιγμή σε βαθιά κρίση, καθώς κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί πως δίχως την παρουσία του Γάλλου οι Τούρκοι θα κατόρθωναν να κάμψουν την αντίσταση της Μπασκόνια εντός έδρας.
Παρότι πολλοί τείνουν να “μιλούν” πέρα από τους αριθμούς, αυτή τη φορά κάθε ανάλυση σταματάει στα νούμερα. Οι 39 πόντοι του Ντε Κολό είναι ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ επίτευγμα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ του 2019. Με άμυνες πιο πολυσύνδετες από πότε. Με ψηλούς πολύ ποιοτικότερους σε σχέση με το παρελθόν. Σε μια ομάδα που το βάθος του ρόστερ και οι προσπάθειες που αντιστοιχούν στον καθένα καθιστούν σχεδόν απαγορευτική μια τέτοια επίδοση.
Τουλάχιστον, ο πάλαι ποτέ NBAer φρόντισε να μας δείξει τι χρειάζεται ένας παίκτης για να φτάσει τη 40αρα στη φετινή Euroleague. Προσωπικότητα, εξωφρενική αποτελεσματικότητα (15/21 εντός πεδιάς) και κυρίως, μια ομάδα που αδυνατεί να ακολουθήσει λόγω ντεφορμαρίσματος.
2. Τον Σάρας δεν θα τον υποτιμάς. Tον Σάρας!
Ναι, σύμφωνοι, δεν έχει και το καλύτερο ρόστερ της σταδιοδρομίας του, ούτε μπορεί να θεωρηθεί φαβορί για μια θέση στην οκτάδα. Η φετινή Ζαλγκίρις ξεκίνησε τη προσπάθεια της, με στόχο να πραγματοποιήσει πορείες παρόμοιες με εκείνες των δύο τελευταίων χρόνων. Δεν έχει ίδιο υλικό σε σχέση με πέρσι, ενώ και πάλι παρουσιάζεται με παίκτες-στοιχήματα. Όμως, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους μάλλον πρέπει να έχει εμμονή με τα τζακ-ποτ!
Δεν νομίζω πως περίμενε κανείς ότι η Ρεάλ Μαδρίτης θα δεχόταν τέτοιο βατερλό μέσα στο Κάουνας. Το γήπεδο της Ζαλγκίρις δεν είναι ούτε θα γίνει ποτέ εύκολη υπόθεση για καμία ομάδα, όμως όπως φάνηκε και στη πρεμιέρα κόντρα στη Μπασκόνια, η έδρα δεν κερδίζει μόνη της.
Βέβαια, σε σχέση με τη πρώτη αγωνιστική, υπήρχε μια ειδοποιός διαφορά που ήρθε από… Φάληρο μεριά! Ο Ζακ ΛεΝτέι κατέφθασε στη Λιθουανία ως ο αντικαταστάτης του Μπράντον Ντέιβις. Με μια κάκιστη χρονιά στη πλάτη του και τη πίεση υπαρκτή από το πρώτο λεπτό, είναι απορίας άξιο πως καταφέρνει ο Σάρας να βγάζει το μάξιμουμ (και) από αυτό τον παίκτη. Το μόνο που μένει, είναι η εμφάνιση κόντρα στη “Βασίλισσα” να γίνει συνήθεια. Σε τέτοια περίπτωση, το ταβάνι της Ζαλγκίρις θα έχει τρυπήσει από πολύ νωρίς.
3. Δώστε του χέρια, να βγάζει τα μάτια του!
Πολύ καλά τα υπερφυσικά, τα deja vu και οι μπασκετικές παραφιλοσοφίες, όμως το φετινό ξεκίνημα του Παναθηναϊκού κάθε άλλο παρά ανεξήγητο είναι. Όσο σκληρό κι αν ακουστεί, οι πράσινοι σε καθεμία από τις τρεις πρώτες εμφανίσεις του δεν μπόρεσαν να αφήσουν γλυκιά γεύση στο κοινό τους, καθώς ο τρόπος που διαχειρίζονται τις ειδικές καταστάσεις είναι τουλάχιστον προβληματικός. Κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, οι επιλογές του τελευταίου πενταλέπτου λίγο έλειψε να στραβώσουν ένα παιχνίδι που έδειχνε να έχει πάρει το δρόμο του.
Το παρολίγον πάθημα, όχι μόνο δεν έγινε μάθημα, αλλά επαναλήφθηκε με ακόμα χειρότερο σενάριο. Τα πεπραγμένα του Βιλερμπάν αναλύθηκαν, διατυπώθηκαν στο μυαλό των παικτών, όμως το τέλος της τρίτης στροφής συνεπάγεται με… μηδέν εις το πηλίκον.
Μπορούν να ειπωθούν πολλά για τις στιγμές των παικτών του Τριφυλλιού, όσο και για την τελευταία επίθεση του Καλάθη. Ωστόσο, το παιχνίδι χάθηκε σε τρεις άμυνες, μερικά λεπτά νωρίτερα.
1. Ο Wiley μένει πίσω με παθητική στάση στο πικ πάνω στον Michov, με 2 δευτερόλεπτα να απομένουν.
2. Ο Rice επιλέγει να πάει under στο σκριν, o Wiley όμως
ακολουθεί και εκείνος μέχρι μέσα.
3. Πάλι οι ίδιοι πρωταγωνιστές, πάλι λάθος συνεννόηση, πάλι τρίποντο. pic.twitter.com/qpfaJC4v3P— Giannarakis_ (@0CDVf4jnJV7wx42) October 20, 2019
Το ταξίδι στο ανατολικότερο άκρο της “Γηραιάς Ηπείρου” μπορεί να προκαλέσει αναταράξεις, ακόμα και εξελίξεις, αν οι πράσινοι επαναλάβουν πατατράκ ανάλογο με αυτά των τελευταίων αγωνιστικών. Αν το μπασκετικά λογικό δεν αποφευχθεί, δεν αποκλείεται η Αγία Πετρούπολη να αποδειχθεί η τελευταία στάση στο ταξίδι της επιστροφής νο3 του Αργύρη Πεδουλάκη στους πρωταθλητές Ελλάδας.
Υ.Γ. Αυτή η ντρίπλα του Σέρχι Ροντρίγκεθ στον Καλάθη, είναι το μπάσκετ…!
El Chacho.#PAOAXM #paobc pic.twitter.com/gILF1NKaDg
— BasketHead (@the_BasketHead) October 17, 2019
4. Το ξυπνητήρι (ξανά)χτύπησε. Θα το ακούσει;
Το διήμερο της απότομης προσγείωσης του Ελληνικού μπάσκετ ολοκληρώθηκε τη Παρασκευή, με τον Ολυμπιακό να παίρνει τη σκυτάλη της απογοήτευσης και να γνωρίζει μια ήττα που θα μπορούσε να θεωρηθεί εκτός προγράμματος, αν ο ίδιος είχε στοιχειοθετήσει ένα πρόγραμμα. Η εμφάνιση κόντρα στη Ζενίτ φανέρωσε την πραγματικότητα που παραποιήθηκε είτε προς το χειρότερο (Βιλερμπάν) είτε προς το καλύτερο (Βαλένθια). Στατικές επιθέσεις, μηδαμινή αξιοποίηση από το post και κινήσεις απελπισίας όποτε το κεντρικό pick του Σπανούλη έπεφτε σε τοίχο.
Μόνο έτσι εξηγούνται τα 21 σουτ του Πάντερ, επίδοση που δεν θεωρείται εξωφρενική λόγω της μικρής βαρύτητας του ονόματος, αλλά λόγω της κακής βραδιάς στην οποία βρισκόταν ο Αμερικανός! Όπως είπαμε και την προηγούμενη εβδομάδα, το μόνο που διαχωρίζει τον Κόνιαρη από το υψηλό επίπεδο είναι το τσαγανό που παρουσίασαν πιτσιρικάδες στη θέση του όταν τους δόθηκε η ευκαιρία. Η επιλογή του Κεμζούρα να τον αποσύρει αμέσως μετά τα δύο εύστοχα σουτ του μόνο θάρρος δεν πρόκειται να δώσει στο νεαρό γκαρντ, ο οποίος όμως αξίζει ιδιαίτερη μεταχείριση, καθώς αποτελεί ίσως την σοφότερη μεταγραφική κίνηση των ερυθρόλευκων στο μεταγραφικό παζάρι.
Στο δια ταύτα, αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ολυμπιακού. Δεν είναι δυνατόν ο καλύτερος σέντερ της Ευρώπης να βγαίνει από το παρκέ και στην θέση του να περνάει ένας… Ρούμπιτ. Παράλληλα, είναι πρακτικά αδύνατον μια ομάδα που κυνηγάει την οκτάδα (υποθετικά) να στηρίζεται δημιουργικά αποκλειστικά και μόνο από τον 37χρονο Βασίλη Σπανούλη. Είναι μη βιώσιμο και μπορεί να εξελιχθεί σε οδυνηρό, αν ο Ολυμπιακός δεν ξυπνήσει προτού το ξυπνητήρι ηχεί ακόμα προειδοποιητικά και όχι καταλυτικά.
5. Αήττητες, μα πάνω από όλα άτρωτες!
Είναι προφανές πως ο βαθμολογικός πίνακας της Euroleague δεν προσφέρει υλικό για σοβαρά συμπεράσματα, κυρίως από τη μέση και κάτω. Ωστόσο, στα ανώτερα στρώματα του, δύο ονόματα δεσπόζουν αρχοντικά.
Από την μια, εμφανίζεται η κάτοχος των σκήπτρων. Η ΤΣΣΚΑ του Δημήτρη Ιτούδη ξεκίνησε νωθρά εντός συνόρων, στην Ευρώπη όμως είναι τουλάχιστον κυριαρχική. Μετά τις εύκολες και αναμενόμενες νίκες επί των Βαλένθια και Μπάγερν, ήρθε το πρώτο “δυνατό” τεστ για να επιβεβαιώσει την ανωτερότητα της παρέας του Χάινς. Αν ο Μάικ Τζέιμς μπορέσει να σταθεροποιήσει την απόδοση του και δεν εξαφανιστεί από τον Απρίλιο και μετά, ο στόχος της Κολωνίας φαντάζει κάθε άλλο παρά δύσβατος για τους πρωταθλητές Ευρώπης.
Από την άλλη, η αγριεμένη υπερομάδα. Η Μπαρτσελόνα, μέσα σε συνθήκες πολέμου στη πρωτεύουσα της Καταλονίας, επικράτησε πολύ εύκολα της Άλμπα Βερολίνου, βάζοντας για τα καλά στην εξίσωση του ροτέισον και τον Κόρι Χίγκινς. Το πραγματικά σοκαριστικό είναι το γεγονός πως η ομάδα του Πέσιτς μετράει +53 στα πρώτα τρία της ματς, δίχως καν να ρολάρει! Η άλλη πλευρά του νομίσματος λέει πως καμία από τις ομάδες που αντιμετώπισε (Εφές δίχως Λάρκιν, Ζενίτ, Άλμπα) δεν μπορεί να θεωρηθεί δύσκολος αντίπαλος, αν και όπως φαίνεται στη φετινή Ευρωλίγκα δεν υπάρχουν ματς “ρουτίνας”, ακόμα και για ομάδες που έχουν την ευκαιρία να φέρνουν από τον πάγκο παίκτες όπως ο Άλεξ Αμπρίνες.