Του Γιάννη Γιανναράκη/ info@eurohoops.net
Τόσο μεγάλη δόση -ευρωπαϊκής- εμπειρίας δύσκολα βρίσκεις σε Αμερικανό παίκτη Οκτώβριο μήνα. Ο Ολυμπιακός τον εντόπισε, τον κυνήγησε και εν τέλει τον έκανε δικό του, καθώς οι “ερυθρόλευκοι” έγιναν και επίσημα η 12η (!) ομάδα της Γηραιάς Ηπείρου που εμπιστεύεται τον Τάιλερ Ρότσεστι.
Ο 34χρονος πλέον γκαρντ έχει κατορθώσει κατακτήσει τουλάχιστον ένα -ατομικό ή ομαδικό- τρόπαιο σε πέντε διαφορετικές χώρες (Σερβία, Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισραήλ). Το μονοπάτι τον έφερε επί ασιατικού εδάφους την τελευταία διετία, όμως ο ίδιος δεν άργησε εντέλει να επιστρέψει στην Ευρώπη και τον Ολυμπιακό, δέκα χρόνια αφότου έκανε για πρώτη φορά το υπερατλαντικό ταξίδι.
Δείτε εδώ το πλήρες στατιστικό του προφίλ από τη βάση δεδομένων του Eurohoops
Οι κολεγιακές περιπέτειες και η καθιέρωση στα… αζήτητα της Γερμανίας!
Τα νεανικά χρόνια στις Η.Π.Α. κάθε άλλο παρά ρόδινα ήταν για τον Ρότσεστι, ο οποίος φοίτησε στο άσημο Τουλέιν, προτού μεταπηδήσει στο Ουάσινγκτον Στέιτ (κολέγιο που έχει φοιτήσει μεταξύ άλλων και ο Κλέι Τόμσον). Εκεί παρέμεινε μέχρι το τέλος της ακαδημαϊκής ζωής του (2007-09). Η μη επιλογή του στο Draft του 2009 κάθε άλλο παρά απροσδόκητη ήταν, με τον ίδιο να ετοιμάζει βαλίτσες για Γερμανία και την Γκέτινγκεν. Η σεζόν 2009-10 θα αποτελέσει εφαλτήριο της γνωριμίας του Αμερικανού με το νέο του περιβάλλον. Ο Ρότσεστι φρόντισε να δηλώσει παρών, καθώς οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση του EuroChallenge Cup (προάγγελο του Europe Cup), όντας ο MVP του Final Four.
Οι εμφανίσεις του αποτέλεσαν το καλύτερο διαβατήριο, καθώς του εξασφάλισαν συμβόλαιο στη Γαλατάσαραϊ. Εκεί όμως δεν στέριωσε, καθώς το τέλος της σεζόν τον βρήκε και πάλι επί γερμανικού εδάφους, αυτή τη φορά για λογαριασμό της Άλμπα Βερολίνου.
Η αρχή της σεζόν 2011-12 τον βρίσκει στη Γαλλία και τη Λε Μαν, όπου και πραγματοποιεί εντυπωσιακή χρονιά (16.3 πόντοι, 6.4 ασίστ σε 35.2 λεπτά συμμετοχής), αναγκάζοντας τις ομάδες της Ευρωλίγκας να ασχοληθούν με την περίπτωση του.
Η αποθαρρυντική αρχή στην Ευρωλίγκα και η απογείωση ελέω… Νίζνι!
H πρώτη του παρουσία στο κορυφαίο επίπεδο κάθε άλλο παρά επιτυχημένη μπορεί να κριθεί. Η θητεία του στη Κάχα Λαμποράλ πέρασε απαρατήρητη (7.6 λεπτά συμμετοχής στην Ευρωλίγκα), με τον ίδιο να αποχωρεί κακήν κακώς για την ιταλική Μπιέλα. Την επόμενη σεζόν παρέμεινε στη γειτονική χώρα, πήρε την ευκαιρία από τη Σιένα όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι την τράβηξε και από τα μαλλιά (6.5 πόντοι σε 16.7 λεπτά συμμετοχής).
Το καλοκαίρι του 2014 τον βρήκε και πάλι δίχως ομάδα και με ελάχιστες ελπίδες. Τότε ήταν που η άσημη Νίζνι έψαχνε τον ηγέτη της, ενόψει της πρώτης της παρουσίας στην Ευρωλίγκα. Οι Ρώσοι είπαν ναι στο ρίσκο και Ρότσεστι φρόντισε να τους δικαιώσει πανηγυρικά. Ο Αμερικανός πραγματοποίησε εκπληκτικές εμφανίσεις (18.9 πόντοι και 5.7 ασίστ σε 30 λεπτά συμμετοχής), οδήγησε την ομάδα του στο Top16 και εντέλει κατέκτησε το βραβείο “Αλφόνσο Φορντ”, όντας ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης!