Του Γιάννη Γιανναράκη/ info@eurohoops.net
Η αυλαία της πρώτης φετινής διαβολοβδομάδας έπεσε με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο. Η αγωνιστική δράση της Πέμπτης (31/10) αλλά κυρίως της Παρασκευής (1/11) – μιας ιστορικής μέρας της πρώτης με 7 αναμετρήσεις – άφησε πίσω της προβληματισμούς, χαμόγελα και ανοιχτές “πληγές”.
Η απότομη προσγείωση του Ολυμπιακού από την Μακάμπι σε συνδυασμό με την νίκη-χρυσάφι του Παναθηναϊκού επί της Εφές έδωσε μία γλυκόπικρη ελληνική γεύση, την ώρα που η Αρμάνι του Ετόρε Μεσίνα γινόταν η πρώτη ομάδα που καταφέρνει φέτος να κερδίσει την Μπαρτσελόνα εκτός συνόρων.
Τα… ψυχολογικά προβλήματα της Φενέρ και η σημαντική αλλά μη πειστική νίκη της Ρεάλ κλείνουν τα συμπεράσματα μιας αγωνιστικής που δίνει τα εφόδια για τις σπουδαίες αναμετρήσεις που έπονται.
Τέλος, Αρμάνι Μιλάνο και Μάκαμπι Τελ Αβίβ ήταν οι μοναδικές εκ των 18 ομάδων που έβγαλαν “σκούπα¨σε αυτή την πρώτη διπλή αγωνιστική εβδομάδα της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στην Ευρώπη.
1. Είδε “άσπρη” μέρα στα… μαύρα!
Σε οριακές καταστάσεις, που εντείνουν την πίεση, την ένταση των παλμών και αναγκάζουν τις μεγάλες προσωπικότητες να βγουν μπροστά, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να βρει επιτέλους ήρωες εκτός του γνωστού και μη εξαιρετέου Νικ Καλάθη. Ο Ταϊρίς Ράις ήρθε από τον πάγκο για να ξεκουράσει τον μέχρι τότε εξαιρετικό Φριντέτ και έμελλε να είναι ο καθοριστικός παρονομαστής. Έκανε πράγματα και θαύματα στο δεύτερο ημίχρονο και οδηγήσε μαζί με τον ξεχασμένο μέχρι πρότινος Γιώργο Παπαγιάννη τους Πράσινους σε μία μεγάλη και κυρίως πειστική νίκη επί της Εφές. Μια επικράτηση που δεν αποκλείεται να αποδειχθεί “χρυσός” στο τελικό ταμείο, δεδομένου ότι ο Παναθηναϊκός, μετά την ήττα που εκτελίχθηκε σε παλινωδία κόντρα στη Χίμκι, χρειαζόταν να υπενθυμίσει σε όλους πως, στα χαρτιά τουλάχιστον, είναι ομάδα οκτάδας. Οι παίκτες του Αργύρη Πεδουλάκη έχουν βατό πρόγραμμα τις επόμενες αγωνιστικές και το παιχνίδι της Πέμπτης ήταν κομβικό, καθώς γύρισε μία και καλή ο διακόπτης, πριν τα “must win” παιχνίδια που έρχονται.
Βέβαια, το γεγονός ότι το Τριφύλλι αδυνατούσε να χτίσει διαφορά και να επιβάλει την υπεροχή του κόντρα σε μία Εφές που σούταρε με 1/13 τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο ήταν τουλάχιστον προβληματικό. Όμως όταν τα γάλατα “έσφιξαν” και οι Τούρκοι προσπαθούσαν να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω από το παιχνίδι, τότε ήταν που φάνηκε ότι ο Παναθηναϊκός έχει λύσεις, παρότι είναι ευνόητο ότι θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από τα ατομικά ξεσπάσματα παικτών όπως ο Γιώργος Παπαγιάννης, ο Ταϊρίς Ράις και ο Ιωάννης Παπαπέτρου, αν ο στόχος παραμένει μια μάχη επί ίσοις όροις για το Final Four.
Υ.Γ. Έργο τέχνης η μαύρη φανέλα.
2. Τάραχη, ο Γκριγκόνις που φέρνει…
Πριν την αρχή της χρονιάς, δύσκολα θα έβρισκες κάποιον που θα σου έλεγε ότι τα τέλη Οκτωβρίου θα έβρισκαν την ομάδα του Ζοτς στο ψυχιατρείο.
Το πρόβλημα της Φενέρ ξεπερνάει τα όρια του αγωνιστικού, όπως φάνηκε και στο παιχνίδι με τη Ζαλγκίρις. Αλλωστε, όταν αγωνίζεσαι εντός έδρας και βρίσκεσαι μπροστά με 74-67 σχεδόν δύο λεπτά πριν το τέλος, κόντρα σε μία ομάδα που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστεί ανώτερη από εσένα, τότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι μία απλή και τυπική για τα δεδομένα σου διαχείριση.
Οι Τούρκοι δεν κατάφεραν να κάνουν ούτε αυτό. Προσέφεραν σημάδια ζωής στους Λιθουανούς και εκείνοι το εκμεταλλεύτηκαν με τον καλύτερο τρόπο, κλέβοντας μία νίκη από την αρχή της αναμέτρησης αλλά και κατά τη διάρκεια της φαινόταν πολύ, μα πολύ, μακρινή.
Ταυτόχρονα, υπέγραψαν το χειρότερο ξεκίνημα του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στην προπονητική καριέρα του στην Ευρωλίγκα, ενώ το πραγματικά αξιοσημείωτο είναι πως ο Σέρβος τεχνικός ποτέ του δεν είχε αρνητικό ρεκόρ μετά από έξι αγωνιστικές.
Πάρα το 1-5, δύσκολα μπορεί κάποιος να ξεγράψει μία ομάδα που μετράει συνεχόμενες παρουσίες στα τελευταία Final Four και έχει καταφέρει να φτάσει στην κατάκτηση της διοργάνωσης. To μόνο σίγουρο είναι πως ο θρυλικός μάστερ των πάγκων έχει πολύ περισσότερη δουλειά από ότι φαίνεται στις οθόνες μας.