Του Γιάννη Γιανναράκη/ info@eurohoops.net
Η αυλαία της πρώτης φετινής διαβολοβδομάδας έπεσε με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο. Η αγωνιστική δράση της Πέμπτης (31/10) αλλά κυρίως της Παρασκευής (1/11) – μιας ιστορικής μέρας της πρώτης με 7 αναμετρήσεις – άφησε πίσω της προβληματισμούς, χαμόγελα και ανοιχτές “πληγές”.
Η απότομη προσγείωση του Ολυμπιακού από την Μακάμπι σε συνδυασμό με την νίκη-χρυσάφι του Παναθηναϊκού επί της Εφές έδωσε μία γλυκόπικρη ελληνική γεύση, την ώρα που η Αρμάνι του Ετόρε Μεσίνα γινόταν η πρώτη ομάδα που καταφέρνει φέτος να κερδίσει την Μπαρτσελόνα εκτός συνόρων.
Τα… ψυχολογικά προβλήματα της Φενέρ και η σημαντική αλλά μη πειστική νίκη της Ρεάλ κλείνουν τα συμπεράσματα μιας αγωνιστικής που δίνει τα εφόδια για τις σπουδαίες αναμετρήσεις που έπονται.
Τέλος, Αρμάνι Μιλάνο και Μάκαμπι Τελ Αβίβ ήταν οι μοναδικές εκ των 18 ομάδων που έβγαλαν “σκούπα¨σε αυτή την πρώτη διπλή αγωνιστική εβδομάδα της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στην Ευρώπη.
1. Είδε “άσπρη” μέρα στα… μαύρα!
Σε οριακές καταστάσεις, που εντείνουν την πίεση, την ένταση των παλμών και αναγκάζουν τις μεγάλες προσωπικότητες να βγουν μπροστά, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να βρει επιτέλους ήρωες εκτός του γνωστού και μη εξαιρετέου Νικ Καλάθη. Ο Ταϊρίς Ράις ήρθε από τον πάγκο για να ξεκουράσει τον μέχρι τότε εξαιρετικό Φριντέτ και έμελλε να είναι ο καθοριστικός παρονομαστής. Έκανε πράγματα και θαύματα στο δεύτερο ημίχρονο και οδηγήσε μαζί με τον ξεχασμένο μέχρι πρότινος Γιώργο Παπαγιάννη τους Πράσινους σε μία μεγάλη και κυρίως πειστική νίκη επί της Εφές. Μια επικράτηση που δεν αποκλείεται να αποδειχθεί “χρυσός” στο τελικό ταμείο, δεδομένου ότι ο Παναθηναϊκός, μετά την ήττα που εκτελίχθηκε σε παλινωδία κόντρα στη Χίμκι, χρειαζόταν να υπενθυμίσει σε όλους πως, στα χαρτιά τουλάχιστον, είναι ομάδα οκτάδας. Οι παίκτες του Αργύρη Πεδουλάκη έχουν βατό πρόγραμμα τις επόμενες αγωνιστικές και το παιχνίδι της Πέμπτης ήταν κομβικό, καθώς γύρισε μία και καλή ο διακόπτης, πριν τα “must win” παιχνίδια που έρχονται.
Βέβαια, το γεγονός ότι το Τριφύλλι αδυνατούσε να χτίσει διαφορά και να επιβάλει την υπεροχή του κόντρα σε μία Εφές που σούταρε με 1/13 τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο ήταν τουλάχιστον προβληματικό. Όμως όταν τα γάλατα “έσφιξαν” και οι Τούρκοι προσπαθούσαν να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω από το παιχνίδι, τότε ήταν που φάνηκε ότι ο Παναθηναϊκός έχει λύσεις, παρότι είναι ευνόητο ότι θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από τα ατομικά ξεσπάσματα παικτών όπως ο Γιώργος Παπαγιάννης, ο Ταϊρίς Ράις και ο Ιωάννης Παπαπέτρου, αν ο στόχος παραμένει μια μάχη επί ίσοις όροις για το Final Four.
Υ.Γ. Έργο τέχνης η μαύρη φανέλα.
2. Τάραχη, ο Γκριγκόνις που φέρνει…
Πριν την αρχή της χρονιάς, δύσκολα θα έβρισκες κάποιον που θα σου έλεγε ότι τα τέλη Οκτωβρίου θα έβρισκαν την ομάδα του Ζοτς στο ψυχιατρείο.
Το πρόβλημα της Φενέρ ξεπερνάει τα όρια του αγωνιστικού, όπως φάνηκε και στο παιχνίδι με τη Ζαλγκίρις. Αλλωστε, όταν αγωνίζεσαι εντός έδρας και βρίσκεσαι μπροστά με 74-67 σχεδόν δύο λεπτά πριν το τέλος, κόντρα σε μία ομάδα που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστεί ανώτερη από εσένα, τότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι μία απλή και τυπική για τα δεδομένα σου διαχείριση.
Οι Τούρκοι δεν κατάφεραν να κάνουν ούτε αυτό. Προσέφεραν σημάδια ζωής στους Λιθουανούς και εκείνοι το εκμεταλλεύτηκαν με τον καλύτερο τρόπο, κλέβοντας μία νίκη από την αρχή της αναμέτρησης αλλά και κατά τη διάρκεια της φαινόταν πολύ, μα πολύ, μακρινή.
Ταυτόχρονα, υπέγραψαν το χειρότερο ξεκίνημα του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στην προπονητική καριέρα του στην Ευρωλίγκα, ενώ το πραγματικά αξιοσημείωτο είναι πως ο Σέρβος τεχνικός ποτέ του δεν είχε αρνητικό ρεκόρ μετά από έξι αγωνιστικές.
Πάρα το 1-5, δύσκολα μπορεί κάποιος να ξεγράψει μία ομάδα που μετράει συνεχόμενες παρουσίες στα τελευταία Final Four και έχει καταφέρει να φτάσει στην κατάκτηση της διοργάνωσης. To μόνο σίγουρο είναι πως ο θρυλικός μάστερ των πάγκων έχει πολύ περισσότερη δουλειά από ότι φαίνεται στις οθόνες μας.
3. Ηρεμία, πριν την τρικυμία!
Τρεις σερί ήττες ήταν πολλές, ειδικότερα όταν μιλάμε για την Ρεάλ Μαδρίτης. Η “Βασίλισσα” κάθε άλλο παρά έπεισε με τις εμφανίσεις της στις τελευταίες αγωνιστικές, με αποκορύφωμα την ήττα της από την Μπάγερν στο Μόναχο το βράδυ της Τρίτης. Το γεγονός ότι MVP των Μαδριλένων στη συγκεκριμένη εμφάνιση ήταν ένας 17χρονος θα έπρεπε να δημιουργεί επιπλέον προβληματισμό στον Πάμπλο Λάσο, οποίος είδε την ομάδα του για τρίτο σερί ευρωπαϊκό παιχνίδι να εμφανίζεται τουλάχιστον νωχελική Η επιστροφή στη Μαδρίτη για το παιχνίδι με την Άλμπα ήταν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να διορθωθούν αυτά που πριν από δύο εικοσιτετράωρα θεωρούνταν αδιόρθωτα.
Το τελικό 85-71 δεν αντικατοπτρίζει πλήρως την δυσκολία με την οποία ήρθε το ροζ φύλλο αγώνα για τους Μαδριλένους. Βέβαια, τα συγκεκριμένα παιχνίδια δεν είθισται να μένουν στις μνήμες των φιλάθλων για το θέαμα που προσφέρουν, όμως πάντοτε δίνουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνισμού στο τέλος. Κανένα πρόβλημα δεν λύθηκε εν μία νυκτί, ούτε μπορεί ο Λάσο μπορεί να λέει ότι έχει στο χέρι του ένα τελειωμένο πλοϊόν. Η εξόρμηση στο Βελιγράδι για το παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα χαρακτηρίζεται ως κάτι παραπάνω από κομβική, καθώς είναι αυτή που θα κρίνει την ψυχολογία με την οποία θα πάει η πολυνίκης του θεσμού στο πρώτο Ευρωπαϊκό κλάσικο κόντρα στην πανίσχυρη αλλά όπως φάνηκε τρωτή Μπαρτσελόνα.
4. Ίδιες κρουαζιέρες, διαφορετικοί καπετάνιοι!
Κανένα σερί και κανένα αήττητο δεν διαρκεί για πάντα. Όλοι έχουν αυξομειώσεις και το σίγουρο είναι πως δεν γίνεται η σεζόν να μην είναι καρδιογράφημα για μια ομάδα που τώρα σιγά-σιγά επιστρέφει ξανά στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Αυτά τα σκαμπανεβάσματα είχαν εμφανιστεί κυρίως εντός συνόρων καθώς στην ΑCB η Μπαρτσελόνα δεν είναι και στο καλύτερο της πρόσωπο όμως κόντρα στην Αρμάνι είδαμε μία έκδοση των μπλαουγκράνα που Σίγουρα δεν μπορεί να φοβίσει κανέναν.
Σε κάθε περίπτωση, η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στο νικητή και στην περίπτωση της Αρμάνι αυτό πρέπει να ειπωθεί. Η Ιταλική ομάδα έχει καταφέρει να πετύχει συνεχόμενες νίκες μετά το κακό της ξεκίνημα και το κυριότερο από όλα πείθει με την απόδοση της, με εφαλτήριο την καλή εμφάνιση στο ΟΑΚΑ και τη νίκη επί του Παναθηναϊκού.
Η ομάδα του Ετόρε Μεσίνα χτυπάει από τότε συνεχώς τις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας και αν συνεχίσει έτσι θα βάλει πλώρη όχι μόνο για μία θέση στην οκτάδα, μετά από αρκετά χρόνια ανομβρίας, αλλά και για ένα δυνατό αβαντάζ για παρουσία στο Final Four της Κολωνίας.
Είναι πολύ νωρίς για ασφαλή συμπεράσματα όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Ιταλοί παρουσιάζουν κάτι που η Μπαρτσελόνα όσο ταλέντο κι αν περιέχει δεν το έχει δείξει. Συνοχή, αποφασιστικότητα και κυρίως ηρεμία και προσήλωση μέσω του ανθρώπου που κατευθύνει το καράβι.