Του Γιάννη Γιανναράκη/ info@eurohoops.net
H έβδομη αγωνιστική της φετινής Euroleague βρίσκεται ήδη στα “βιβλία” της διοργάνωσης, δίχως αυτό να σημαίνει πως τα… απόνερα περνούν απαρατήρητα. Ο Παναθηναϊκός συνέχισε να προοδεύει και ο Ολυμπιακός να απογοητεύει, την ώρα που η ομάδα-θύτης αμφοτέρων, Βιλερμπάν, αποδείκνυε πως δεν αποτελεί πυροτέχνημα. Η Αρμάνι συνέχισε να γλυκοκοιτάζει την κορυφή, που κατέχει η Μπαρτσελόνα, ελέω… Κόρι Χίγκινς, ενώ η Χίμκι, ομάδα-σύμβολο της αστάθειας, δείχνει να αποκτά την στάμπα της ελίτ.
1. Η αποκαθήλωση μιας “εξόδου” που στερείται ηρωικού σχεδιασμού
O Ολυμπιακός, προς έκπληξή κανενός, δεν κατάφερε να σταθεί εμπόδιο στην αρκετά σκαλιά ανώτερη Aναντολού Εφές, από την οποία και ηττήθηκε με 90-65 στο σχεδόν άδειο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Οι κάτι παραπάνω (σύμφωνα με την Ευρωλίγκα) από 5.000 οπαδοί που βρέθηκαν στο φαληρικό γήπεδο κάθε άλλο παρά ευχαριστημένοι έμειναν, όμως η αλήθεια είναι πως η εικόνα που παρουσίασαν οι ερυθρόλευκοι το βράδυ της Πέμπτης είναι πιθανότατα παρόμοια με αυτή που θα παρουσιάσουν για το υπόλοιπο της χρονιάς.
Η ομάδα του Κεστούτις Κεμζούρα δεν κατάφερε να σταθεροποιήσει την καλή εικόνα που είχε στην πρώτη περίοδο, δέχθηκε ούτε λίγο ούτε πολύ 32 πόντους στο δεύτερο δεκάλεπτο και βρέθηκε σε θέση να κυνηγάει τους Τούρκους για όλο το υπόλοιπο τον υπόλοιπο αγώνα. Η άμυνα των ερυθρόλευκων ήταν για μία ακόμη φορά ήταν κατώτερη των περιστάσεων, καθώς οι Λάρκιν και Μίτσιτς έστησαν “πάρτι”, πέτυχαν μαζί 52 πόντους και έκαναν “σεφτέ”, μετά την μέτρια βραδιά στο ΟΑΚΑ.
Η χρησιμοποίηση του Ριντ για ένα εύλογο χρονικό διάστημα φανέρωσε τις αδυναμίες που ούτως ή άλλως ήταν γνωστές. Η απουσία αγωνιστικού ρυθμού ήταν εμφανής και οι εννέα μήνες αποχής του σίγουρα κάνουν τη διαφορά σε αυτό το χρονικό σημείο, καθώς ήταν πασιφανές ακόμα και στον πλέον απλό θεατή ότι ο Αμερικάνος δεν μπορούσε να ακολουθήσει με επάρκεια τους κοντούς των Τούρκων στα pick n’ roll. Ο Ρότσεστι από την άλλη, έμεινε σχεδόν εκτός rotation για λόγους τακτικής όπως ανέφερε το προπονητικό επιτελείο των ερυθρολεύκων, κάτι που σίγουρα προβληματίζει καθώς είναι απορίας άξιον πώς ένας παίκτης ο οποίος ήρθε να ενισχύσει μία ομάδα δεν μπορεί να της δώσει τα βασικά τα οποία αναζητεί μέσα στο παρκέ.
Πλέον, δεν αποτελεί μυστικό ότι η φετινή έκδοση του Ολυμπιακού είναι σίγουρα η χειρότερη της τελευταίας δεκαετίας και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου μέχρι τα Χριστούγεννα οι ερυθρόλευκοι – εκτός συγκλονιστικότατου απροόπτου- θα έχουν χάσει το τρένο της οκτάδας. Τέλος, αν δεν φανεί σύντομα μια έστω βιώσιμη προοπτική για τον σύλλογο από πλευράς ρόλων και ονομάτων, ελλοχεύει σοβαρότατος κίνδυνος να “πεταχτεί” μία ολόκληρη σεζόν στα απομεινάρια μιας επανάστασης η οποία δεν είχε, τελικά, γερά θεμέλια.