Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Ο Παναθηναϊκός είναι ο μεγάλος νικητής του ντέρμπι κόντρα στον Ολυμπιακό με 99-93, σε ένα ματς που αποτελεί διαφήμιση για το ελληνικό μπάσκετ και σίγουρα θα θυμόμαστε για χρόνια. Όπως και τον Ταϊρίς Ράις, καθώς ο Αμερικανός γκαρντ έβαλε 41 πόντους και ταυτόχρονα το όνομά του ανάμεσα στους κορυφαίους της Ευρωλίγκας και της ευρωπαϊκής ιστορίας των ”αιώνιων” ντέρμπι!
Ο Ράις είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση παίκτη. Στα 32 του χρόνια και με… ανάστημα που δεν πείθει όσους δεν ξέρουν ποιος πραγματικά είναι, δεν συγκίνησε όλους τους φίλους του Παναθηναϊκού όταν ανακοινώθηκε από τη ”πράσινη” ΚΑΕ το περασμένο καλοκαίρι. Μετά το βράδυ της Παρασκευής (6/12) όμως, έκανε και τον… τελευταίο δύσπιστο να αναθεωρήσει πλήρως. Και το Eurohoops είναι εδώ για να θυμίσει πως η προσωπικότητα του Ράις ήταν πάντα εκεί για την ομάδα του, ειδικά όταν η μπάλα ”έκαιγε”.
40άρα; Όχι και πρώτη φόρα!
Η διαδρομή του Ράις στο μπάσκετ ξεκίνησε από το κολέγιο και τους Boston College Eagles. Στα 4 χρόνια του εκεί, φρόντισε να δείξει ότι είναι ένα αγνό επιθετικό ταλέντο. Με μέσο όρο 15,9 πόντους και 4,5 ασίστ, ο Αμερικανός ”έφτιαξε” το όνομά του, με αποκορύφωμα το ματς με αντίπαλο το North Carolina Tar Heels τη 1η Μαρτίου του 2008. Στην ήττα με 90-80, ο Ράις ήταν ασταμάτητος με 46 πόντους (6/13 δίποντα, 8/12 τρίποντα, 10/11 βολές), 2 ριμπάουντ και 2 ασίστ. Δηλαδή, σε 39′ συμμετοχής, έβαλε το 57,5% των πόντων της ομάδας του!
Εντυπωσιακό επίτευγμα, αλλά ο ίδιος έδωσε τη καταλληλότερη απάντηση πριν λίγο καιρό: ”Στο τέλος, το μόνο που μετράει είναι η νίκη. Δεν έχει σημασία πόσους πόντους βάζεις ατομικά, αν δεν κερδίσεις το ματς, τίποτα δεν μετράει για μένα. Όλοι θυμούνται το ματς που είχα βάλει 46 πόντους στο κολεγιακό πρωτάθλημα, όμως αυτό το ματς το είχαμε χάσει. Θα προτιμούσα να είχα 10 πόντους και να κερδίζαμε. Αυτή είναι η προσέγγισή μου”.
Το σημαντικότερο καλάθι του και ο ”μαγικός” τελικός!
Το καλοκαίρι του 2013 και μετά από μία μεστή χρονιά με τη Μπάγερν Μονάχου, ο Ντέιβιντ Μπλατ αποφασίζει να τον κάνει παίκτη της Μακάμπι, σε μία κίνηση που αν και φαινομενικά δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο, έμελλε να είναι μία από τις ουσιαστικότερες στην σύγχρονη ιστορία της ομάδας. Ο τότε 26χρονος γκαρντ βρέθηκε δίπλα στους Ντέβιν Σμιθ και Ρίκι Χίκμαν, στο φινάλε της σεζόν όμως ήταν αυτός που ξεχώρισε.
Μπορεί στον ημιτελικό του Final Four το 2014 κόντρα στη ΤΣΣΚΑ (67-68) να μέτρησε μόλις 13 πόντους (5/9 δίποντα, 3/4 βολές), παρόλα αυτά το τελευταίο δίποντο που πέτυχε στο -5”, ήταν το πιο σημαντικό καλάθι της καριέρας του. Γιατί; Πολύ απλά με αυτό έστειλε στον τελικό τη Μακάμπι και της επέτρεψε να διεκδικήσει το τρόπαιο της Ευρωλίγκας!
Καλή η πρόκριση, όμως ο τελικός του Μιλάνου ήταν παιχνίδι-ορόσημο για τον Ράις. Στο ματς που έκρινε τα πάντα, η προσωπικότητα του Αμερικανού ήταν το κρυφό ”όπλο” του Μπλατ. Με 26 πόντους (4/13 δίποντα, 3/4 τρίποντα, 9/9 βολές) ήταν ο πρώτος σκόρερ της Μακάμπι και του τελικού και αφού χάρισε στους Ισραηλινούς το μεγάλο τρόπαιο, πήρε σπίτι του και το MVP του Final Four, ξεκινώντας παράλληλα ένα τρομερό σερί ατομικών βραβείων!
Στα κρίσιμα ήταν και πάλι… Ράις!
Η επόμενη σεζόν (2014/15) τον βρήκε στη Χίμκι του Ρίτας Κουρτινάιτις. Έχοντας αναλάβει τον ρόλο του ηγέτη πλέον, παρά το εξαιρετικό ρόστερ των Ρώσων, ο Ράις βρήκε τον τρόπο και ξεχώρισε και πάλι. Και όχι απλά απογειώθηκε ατομικά, αλλά φρόντισε να προσθέσει ακόμα έναν τίτλο -ομαδικό και ατομικό- στο παλμαρέ του.
Η χρονιά εκείνη παραμένει η κορυφαία του (ευρωπαϊκά) σε μέσο όρο σκοραρίσματος, με 17 πόντους ανά ματς. Η Χίμκι έμοιαζε το απόλυτο φαβορί για τη κατάκτηση του τίτλου και ο Ράις φρόντισε και πάλι να στείλει την ομάδα του ένα βήμα πριν τη κούπα. Στα ημιτελικά του EuroCup, ήταν πρώτος σκόρερ και στα δύο ματς κόντρα στη τότε Μπάνβιτ (νυν Μπαντιρμά). Στο ματς της Τουρκίας (83-82) ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του με 22 πόντους (6/12 δίποντα, 2/7 τρίποντα, 4/4 βολές) και 7 ασίστ, βοηθώντας τη Χίμκι να χάσει με τη μικρότερη δυνατή διαφορά και να της αρκεί απλά μία νίκη με +2 στη Ρωσία για τη πρόκριση.
Και ο Ράις δεν απογοήτευσε. Ήταν και πάλι κορυφαίος της Χίμκι με 28 πόντους (6/11 δίποντα, 4/8 τρίποντα, 4/4 βολές) και 4 ασίστ, έστειλε τους Ρώσους στο μεγάλο ραντεβού. Εκεί, δεν χρειάστηκε να κάνει πολλά, μιας και η διαφορά ποιότητας με τη Γκραν Κανάρια ήταν εμφανέστατη. Στο 66-91 στην Ισπανία μέτρησε 13 πόντους (2/5 δίποντα, 3/8 τρίποντα) και 5 ασίστ, ενώ στη νίκη με 83-64 στη Μόσχα είχε 16 πόντους (5/8 δίποντα, 2/6 τρίποντα) και 6 ασίστ, αριθμοί που ήταν αρκετοί για χαρίσουν στο Ράις το βραβείο του MVP Τελικών, αλλά και αυτό της σεζόν στο EuroCup. Και οι διακρίσεις, δεν είχαν τελειώσει ακόμα.