By Nikos Varlas / varlas@eurohoops.net
Malcolm Delaney, Barcelona ile kontratını feshetmesinin hemen ardından Eurohoops’a özel açıklamalarda bulundu ve takımdan ayrılma kararı ile fesih konusundaki hislerine dair samimi ifadeler kullandı.
Takımdan asla kontratının uzatılması konusunda bir teklif gelmediğini dile getiren Delaney, Birleşik Devletler’e dönüş kararını da ailesinin yanında olabilmek ve antrenman tesislerini kullanabilmek için aldığını belirtti.
Ayrıca “Heurtel ve Pangos sakatken ilk 5 oyuncusu olmamasına rağmen” iki aylık süreçte onu üzen şeyin ne olduğunu ve sezon içerisinde “yaptığı fedakarlıkları” da anlattı. Eurohoops’a yaptığı açıklamada Delaney, kendisine kucak açan kulüp ve taraftarla ilgili hiçbir kötü hissi olmadığını ve tek beklentisinin takımdan birinin kendisine ulaşıp Barcelona’daki geleceği konusunda açıkça konuşması olduğunu belirtti.
Eurohoops: Kontratının feshi nasıl gerçekleşti?
Malcolm Delaney: Öncelikle, Barcelona’da kalmak konusunda, uzun süre orada kalmak istememle ilgili neden böyle konuştuklarını anlıyorum. Barcelona ile imzaladığım zaman sadece bir yıl oynamak için imzalamadım. Açık olmak istiyorum. Bunu sadece taraftarlar için yapıyorum. Başka kimse umurumda değil çünkü taraftarlar bana kucak açtı. Ayrıca eski takım arkadaşlarım için yapıyorum. Benim için en doğru karar buydu. Barcelona için, başka bir kulüp için verilmiş bir karar değil. Kendim için aldığım bir karardı bu. Sözleşmeyi imzaladığım zaman Avrupa’da hiçbir takımla bir yıl oynamak için imzalamak istemiyordum. Bir yıllık kontrat için Çin’e dönerdim istesem. Barcelona’ya imza attığım zaman yıl içerisinde de tekrar tekrar dediğim gibi bu şehri çok sevdiğimi, taraftarların bana kucak açtığını insanların anlamasını istiyorum. Barcelona, kendimi ve kariyerimi gelecekte görebildiğim bir yerdi. Yalan değildi, gösteriş için yapmamıştım. Barcelona, evim olabilir gibi gelmişti.
Sezon içerisinde Barcelona’ya gittiğim zaman takımda süper yıldız olma beklentim yoktu. Sadece gidip kendi rolümü oynamak istiyordum. Ne yapmam gerektiğini biliyordum. Takımda öncelikli isimlerden biri olmalıydım, biliyordum. Ancak oraya en çok şutu ben kullanayım diye gitmedim. Takımdaki rol benim için rahat bir rol değildi, ilk 5 oynamam gerekiyor gibi geliyordu. Daha büyük bir rolde oynamam gerektiğini düşünüyordum ve bu hem Barcelona hem de başka bir takım için geçerli. Thomas (Heurtel) oynamıyordu. Kevin Pangos oynamıyordu. Ben yine de ilk 5 oyuncusu değildim. Takımdaki tek oyun kurucuydum ama ilk 5 oynamıyotrdum. Her ne kadar hoşuma gitmese de takım için her şeyi yaptım. İnsanlar paradan falan söz ediyorlar. Ben takımdaki kimsenin yapmadığı kadar fedakarlık yaptım. Barcelona’da oynamak için normalde kazanacağımdan daha az parayı kabul ettim. Daha küçük bir rolü kabullendim. Maç başına 22 dakika süre aldım, NBA’de de aşağı yukarı o kadar oynuyordum. Çok fedakarlık yaptım. Bana bencil falan demek isteyen varsa gidip aldığım sürelere, maç başına kaç şut attığıma bakın. O sistemde bana hiç yer yoktu. Her şey takım içindi. Bir sözleşmeyi hak ettiğimi düşünüyordum ama hiç teklif gelmedi. Barcelona benden sözleşmemi uzatmamı hiç istemedi. Menajerlerim, başka takımların ilgisi olacağı için bunu görüşmemiz gerektiğini söylediler Barcelona’ya.
Coronavirüs salgını öncesinde bile yeni bir kontrat almam gerektiğini düşünüyordum. Bir anlamda bu, bakış açımı değiştirdi çünkü ben kulübüme her şeyimi veriyormuşum ama karşılığı aynı değilmiş gibi gelmeye başladı. Barcelona’ya karşı hiçbir saygısızlığım yok, Barcelona konusunda hiçbir olumsuz düşüncem yok. Herkesle konuştum ve hep Barcelona’da olmak istediğimi söyledim. Benim elimde değildi, Barcelona’dan teklif yoktu.
Sezonu bitirmek konusuna gelirsek de benim için konu çok basit. Bu bir mesele değil, evde kalmak istemiyordum. Planım takıma dönmekti ama öncelikle sezonun oynanacağından, sonra da en azından gelecek sezonu konuşabileceğimizden emin olmak istiyordum. Gelecekte bir teklif falan da şart değil, sadece konuşmak için. Gelecek sezon bana bir anlamda bir güvence vermelerini istiyordum. Temmuz’da oynamak konusunda planlar konuşuluyordu. Bir güvence yoksa Temmuz’da oynamayacaktım.”
Eurohoops: Fesih nasıl bu kadar çabuk gerçekleşti?
Delaney: Aslında çabuk olmadı. Benim son haftalarda menajerlerimle konuştuğum bir şeydi bu. Mesele para değil, işin profesyonel kısmıyla ilgili de değil. Mesele benim sağlığım. Bu yüzden ABD’ye döndüm. Barcelona’da tek başıma iki ay oturamazdım. ABD’ye dönmeye karar verdiğim zaman bu gelip antrenman yapmak içindi. Ailemin yanındayım ve evimdeki basketbol saham, spor salonuma erişimim var. Daha fazla alanım var. Dışarı çıkıp antrenman yapabilirim. Tatil için eve gelmedim, bu doğru değil. Barcelona basını, arkadaşlarımla Meksika’da olduğuma dair bir haber yapıp Hawks dönemimden bir fotoğraf paylaştı. ABD’ye geldiğimden beri evimden çıkmadım.
Neticede kontratımı feshetme kararımı kesin kılan şey, 4-5 hafta kadar önce kendimi huzursuz hissetmem oldu. Barcelona, Zoom aracılığıyla antrenmanlara başladı. İlk açıkladıklarında Barcelona saatiyle 11’de antrenman yapılacaktı, burada saat sabah 5 oluyor o sırada. Gördüğüm zaman antrenöre mesaj atıp katılamayacağımı söyledim ve üç saat kadar ileri alıp alamayacaklarını sordum. Beni de antrenmana dahil etmeyi denemeleri gerektiğini düşünüyordum. Mesajıma cevap verip ayarlamaya çalışacağını söyledi ama sonra yapamadığını yazdı neticede. Neden bilmiyorum ama takımın bir parçası değilmişim gibi geldi. Beni dışarıda bıraktılar ve bu da pek hoşuma gitmedi. Mart başından beri, muhtemelen son maçımızdan beri koç Pesic ile konuşmadım. ABD’ye döndüğümden beri kimseyle konuşmadım. Tek konuştuğum insan antrenörümüz oldu. Takım doktoru da iyi olup olmadığımı sormak için bana ulaştı. Yönetimden kimse ulaşmadı. Yanlış geldi bu durum, özellikle de bir oyuncu bu kadar fedakarlık yapıyorken. Herkes Barcelona’da kalmamı ne kadar istediğini söylüyordu ama kimse hâlimi hatrımı sormadı.
Belki de bütçe ile ilgili bir sıkıntı vardı ama benim tek derdim iletişim konusuydu. Biri benimle iletişime geçip diyebilirdi ki ‘Malcolm, kalmanı istiyoruz.’ O kadar büyük bir teklif yapmasalar da olurdu, en azından bir teklif yapılsaydı.
Kulübe, takım arkadaşlarıma ve teknik ekibe beni ağırladıkları için teşekkür ediyorum. Keyifli bir yıl geçirdik ve bence sezon durmamış olsa EuroLeague ve ACB’yi kazanırdık.”
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!