by Eurohoops Team / info@eurohoops.net
EuroLeague’in resmi internet sitesinde en iyiler listelerini yapmaya devam eden Vladimir Stankovic bu kez Final Four’un arifesinde bu zamana kadarki en iyi 10 Final Four’u sıraladı. İşte Stankovic’in kaleminden EuroLeague tarihinin en iyi 10 Final Four’u…
Formatın bugünkü halini aldığı 1988 yılından bu yana bütün Final Four’ları gördüm. Bunlardan 25’ini kendi gözlerimle deneyimlerken geriye kalanını da televizyondan seyrettim. Bunlar benim anılarımdaki en heyecan verici anlar. Her şeyden biraz var: dram, duygu, kahramanlar ve trajik figürler, muhteşem maçlar, mükemmel yıldızlar ve harika koçlar. Canlı olarak tanıklık etmediğim Final Four’lardan 1988 yılındakinde Bob McAdoo’yu hatırlıyoruum. Avrupa’da oynamış en iyi Amerikalı oyunculardan biriydi. 1989 Münih’ten Toni Kukoc ve Dino Radja’nın yeteneklerini hatırlıyorum, 1991 Paris’ten muhteşem Kukoc – Zoran Savic ikilisini hatırlıyorum, Jugoplastika ile üçlemeyi yapmışlardı. 1999 Münih’ten ise Litvanya’nın lokomotifi Zalgiris’in dahi oyun kurucusu Tyus Edney ile kupayı kaldırışını hatırlıyorum.
10. 2004 – MUCİZE!
Eğer 2004’teki Maccabi Tel Aviv ile Fortitudo Bologna arasında oynanan maçın 118-74’lük skoruna bakılırsa şöyle bir düşünce oluşturulabilir: Tarihin en farklı galibiyeti, mucize bunun neresinde? Bu biraz kandırmacalı bir soru çünkü mucize birkaç hafta öncesinde Top 16 sonunda ortaya çıkmıştı. Maccabi neredeyse Zalgiris Kaunasa tarafından eleniyordu. Derrick Sharp’ın son anda gelen üç sayılık basketi Maccabi’nin maçı uzatmasını sağladı ve sonrasında galip gelen İsrail ekibi, kendi şehrindeki Final Four’a kadar ilerledi. Anthony Parker, Sarunas Jasikevicius, Nikola Vujcic, Maceo Baston, Tal Burstein, Gur Shelef, Sharp, David Bluthenthal gibi isimlerden oluşan mükemmel bir takımdı… Lakin şampiyonluklarını bir mucizeye borçlular.
9. 1993 – SÜRPRİZ
Eğer bana Final Four tarihinin en büyük sürprizi sorulacak olursa Atina’da düzenlenen finallerde Limoges’un Real Madrid ve Benetton Treviso’yu yenerek kupayı kaldırmasını söylerim. Geçmiş yıllardaki Jugoplastika ve Partizan’ın şampiyonlukları da sürprizdi elbette fakat onlar yetenekli takımlardı. Limoges ise azimli ve çok çalışan bir takımdı. Tabii ki birkaç iyi oyuncuya da sahiptiler. Özellikle Michael Young ve Jure Zdovc artı bir de Richard Dacoury’nin tecrübesi… Koç Boza Maljkovic takımına liderlik ederek elindeki oyuncu grubuyla en iyisini başardı. Çemberi savunan bir oyun tarzıyla yarı finalde Real Madrid’i 62-52, finalde de Benetton’ı 59-55 yendiler. Bu şampiyonluk bir koçun en büyük meziyetinin elindeki oyunculardan alacağı verim olduğunu gösterdi.