By Semih Tuna /stuna@eurohoops.net
Euroleague’de başarısızlık denilince akla gelen ilk kulüp olan, beklenti karşılayamamanın sembolü EA7 Emporio Armani Milan, yeni sezona -her zaman olduğu gibi- büyük beklentilerle giriyor.
İstikrarsızlığın artık istikrar haline gelmiş İtalyan kulübünde 9 yeni oyuncu ve yeni bir koç var.
TRANSFERLER VE KADRO
Renkli.
Milano kadrosundan bahsetmek için öne koyulabilecek en uygun sıfatlardan birisi bu. İşin kötü tarafından bakarsak bu sıfat ‘çorba’ da olabilecek potansiyelde.
Andrew Goudelock, hiçbir zaman sevdiğim tarzda bir basketbol oyuncusu olmadı. Onu alıyorsanız, etrafında bir kadro şekillendirmeniz gerekiyor. Aynı şey biraz daha altta bahsedeceğim Jordan Theodore için de geçerli. Her şeyi geçiyorum… Andrew Goudelock, üzerinde bir takım kurmaya değecek bir oyuncu mudur? Bu sorunun benim için tek bir yanıtı var: Hayır. Bu yaştan itibaren, Simone Pianigiani gibi takımın dizginlerini rahat bırakan bir koç ile birlikte saha içinde huzursuzluk yaratması mümkün müdür? Bence evet. Kısa rotasyonunda bu kadar dominant isim varken top paylaşımı konusunda İtalyan medyasında demeç okumaya hazır olmalıyız.
Milli Takım Kalnietis ile kulüp takımı Kalnietis arasında senelerdir fark var. Onunla sözleşmeyi yenilediler. Bu sezon yükü az olacak. İdare edebilir.
Goudelock’tan bahsettik. Dairis Bertans her takımın kadrosunda bulunması gereken, gerek yarı saha basketboluna gerekse açık saha basketboluna uygun, akarı kokarı olmayan, işini her zaman titizlikle yapan bir şütör guard. Sezon içinde çatlak seslerin artma ihtimaline karşı yedekte böyle bir ismin tutmanız sizin her zaman avantajınıza olur. Türkiye topraklarında kalmasını çok isterdim. Gerektiği değer verilmiyor.
3 senedir Galatasaray Odeabank forması giyen Vlad Micov, belki kulüp içindeki işlerin garip bir hal aldığı son dönemde heyecanını kaybetmiş gibiydi. Yeni bir macera ona çok iyi gelecek. Hele de Theodore gibi penetre özelliği ön planda olan bir oyun kurucu ile beraber. Micov’un Orelik’e göre artısı topu yere vurabilmesi, sahayı daha iyi okuyabilmesi fakat diğer açılardan (ribaund, konsantrasyon, savunma) Orelik geçtiğimiz yıl inanılmaz bir seviyede oynamıştı. Micov’un her zaman standart bir oyunu oldu.
İtalyanlar bir dönem Simone Fontecchio’dan çok şey bekliyordu. Altyapı takımlarını kasıp kavuruyor, fiziği ile kısalara üstünlük kurabiliyordu. O dönem geride kaldı. Yine de rotasyon için gayet verimli hamle. Awadu Abass da aynı şekilde.
Amath M’Baye korkunç bir atlet. Yüzü dönük oynayabiliyor, topu yere vurup adamını geçebiliyor, şut atabiliyor. Profesyonel kariyerine Japonya’da başlayıp 3 sene orada oynadıktan sonra geçtiğimiz yıl Enel Brindisi ile İtalya Ligi’ni kasıp kavurdu. Çok önemli ekleme. Hazırlık döneminde de bunu gördük. Yontulması gereken oyun noktaları hala olsa da sadece potansiyel olarak bile yatırım yapılması gereken bir isimdi.
10 maç oynamasa da bir sonraki dakikaya sürekli kendini hazır tutan Davide Pascolo ve ‘ya tutarsa’ kıvamında bir transfer olan Cory Jefferson ile 4 numara pozisyonu da sağlam gözüküyor.
Beşiktaş Sompo Japan’ın çok isteyip alamadığı Arturas Gudaitis’i Eurobasket’in hemen sonrasında transfer eden Olimpia Milano da 5 numara pozisyonu biraz sallantılı gözüküyor. Rahat 45 yaşında gözüken Marco Cusin’in ayakları her geçen sezon biraz daha yavaşlıyor. Tarczewski güven vermiyor ve sakatlık açısından ‘saatli bomba’ olan Pat Young’a ne olacağı belli değil. Young Kasım ayına kadar sahalardan uzak kalacak.