By Aris Barkas/ barkas@eurohoops.net
Bu yıl, geçtiğimiz sezonla kıyaslanınca çok şeyin değişmediği bir yıl oldu. Ki bu da normal bir evrim. İlgi daha ziyade kıta turnuvalarına yoğunlaştı ve Avrupa’da 100’den fazla takım bu dört turnuvada boy gösterdi. Birçok durumda, playoff dönemine kadar neticede ödül EuroLeague’e katılmak bile olsa yerel ligler arkaplanda kaldı.
Bununla birlikte, bu yıl büyük kayba uğrayan bir yerel lig de var: Yunanistan Basketbol Ligi. Bunun dışında Avrupa’da diğer liglerin sıralamasında inanılmaz bir değişiklik olduğunu söylemek mümkün değil.
SIRALAMALAR
1. İspanya – Liga Endesa (-)
2. Türkiye – Tahincioğlu BSL (-)
3. VTB League (-)
4. Almanya – BBL (-)
5. İtalya – Legabasket (+1)
6. Fransa – ProA (+1)
7. Yunanistan – HEBA (-2)
8. İsrail – Winner’s League (-)
9. Adriatic League – ABA (-)
10. Litvanya – LKL (-)
İspanya – Dominasyon
Beş EuroLeague takımı, EuroCup ve Şampiyonlar Ligi’nin şampiyonları da aynı ligdeyken Avrupa’da daha iyi bir ortalama kaliteye sahip bir lig olduğunu iddia edemezsiniz. Dahası ligdeki takım sayısını önümüzdeki iki sezon boyunca 16’ya düşürmek de gayet iyi bir fikir gibi gözüküyor. Buna en azından gelecekte alt ligdeki takımların Liga Endesa’da mücadele etmek için mali standartları karşılamasının daha kolay olacağını da ekleyebiliriz. Hâl böyle olunca bu sıra için İspanya Ligi’ni söylemek gayet kolay oluyor.
Türkiye – Tasdik
EuroLeague şampiyonu Fenerbahçe Doğuş‘un evi, EuroCup’ta iki takımın yanı sıra Beşiktaş gibi yükselen bir değer ve böylesi bir basketbol aklı İspanya Ligi’nin kalite seviyesiyle kıyaslanabilir. Yine de Türkiye’nin bir basketbol kültürü ve altyapısı oturtmaya çalıştığı gerçeği geçerliliğini koruyor. Henüz bu anlamda İspanya ile aynı seviyede değiller. Kısa bir süreliğine, 2015-2016 sezonunda İspanya’da yaşanan mali sıkıntılar, Türklerin EuroLeague’de yükseldiği döneme rastlamış ve İspanyolların zirvedeki yeri sallanmaya başlamıştı. Fakat bu sallantı bir devrilmeye dönüşmedi.
VTB League – Refah
Takımları, oyuncuları ve koçları var ama taraftarın ilgisi yok. VTB Ligi hâlâ bu sorunu çözmeye çalışıyor. Geçtiğimiz sezon başarılı bir All-Star organizasyonu düzenlediler ve bu yıl aynı organizasyonu Saint-Petersburg’da tekrarlayacaklar. Dahası, EuroLeague’dekine benzer bir playoff ve Final Four organizasyonu da düzenleme ihtimalleri var. Bu ihtimal gerçekleşirse uzun yıllardır gördüğümüz en ilginç VTB Ligi’ne tanıklık edebiliriz.
Almanya – Durağanlık
Almanların BBL’i 2020’ye kadar Avrupa’nın en iyi ligi yapma planı muhtemelen şimdiden yattı. Brose Bamberg, EuroLeague’de; Bayern Münih de EuroCup’ta yer almasına ve Alba Berlin gibi köklü bir markaya sahip olmasına rağmen yerel ilgiden fazlasına erişebilen başka bir takım yok BBL’de. İstisnai durumlar hariç yıldız oyuncu bulunmaması da düşünülürse iyi ama spektakülerlikten uzak bir lig kalıyor elimizde. Mali istikrar, BBL’in en büyük kozu olmaya devam ediyor. Ancak daha fazlasını yapmazlarsa geri adım atabilirler.
İtalya – Yeniden Doğuş
Şampiyon olmasalar da burası hâlâ Olimpia Milano‘nun ligi. Fakat Virtus Bologna’nın dönüşü ve Massimo Zanetti’nin desteği Olimpia’nın karşısına sonunda mali anlamda iyi bir rakip sundu. Geçtiğimiz yıl hayli ilginç bir lig oynandı ve Trento ile Venezia da bu iki takıma karşı iyi birer rakip olabilirler. Özellikle Trento. Dolayısıyla İtalya’da bir gelişme olduğu çok açık.
Fransa – Ortada
ProA, hayli saygıdeğer ve VTB ile birlikte tüm kulüplerin bütçelerini açıklayan tek lig. Bu, Avrupa basketbolu için hiç de yabana atılır bir durum değil. Fransa şampiyonunu tahmin etmek hiç de kolay değil. Ligde her şey olabilir ve buna EuroLeague’e gelecek sezon bir takımın dönmesi ihtimali de dahil. Bu da zaten her üç ligin benzer olduğu düşünülürse, İtalya ve Almanya ile kıyaslanınca ligin en büyük defosu.
Yunanistan – Çöküş
Umutla geçen bir sezonun ardından Yunanistan yeniden iki takımın üzerine kurulu bir lig olma durumuna geri dönüş yaptı. Olympiakos ve Panathinaikos‘un dışında yalnızca AEK bu ikiliye rakip olmayı umut edebiliyor ve onlar bile büyük maçların hiçbirinde bu ikiliye ciddi bir rakip olamaz. Aris, koç Panagiotis Giannakis’i takımın başına getirmesine rağmen mali sorunlarla boğuşuyor. Kaynakların yetersiz olması, ligdeki diğer takımlar için de esas problem. Sonuç olarak da bu durum Yunanistan’ın Avrupa’da EuroCup’a takım göndermeyen tek büyük lig olarak kalmasına neden oldu. Yunanistan için durumu kurtaran şey ise saha içinde oynanan oyun. Bu lig, muhtemelen hâlen İtalya, Fransa ve Almanya ile kıyaslanınca daha iyi bir beceri tavanına sahip.
İsrail – Yükseliş
Maccabi Tel Aviv her şeye yeniden başlıyor. Hapoel Jerusalem şampiyon oldu ve EuroLeague’de oynamak istiyor. Avrupa’da en çok Amerikalının bulunduğu lig de İsrail Ligi. Bu noktada, iki önemli takıma sahip olmak da lig sıralamalarında ilk beşi zorlamak içni yeterli. Yine de yerli yeteneklerin düşük seviyesi İsrail için sorun olmaya devam ediyor.
Adriatic League – Gelişim
Crvena Zvezda bile mali sorunlar yaşıyor ve bu da zaten olayın özeti. Adriatic Ligi bu yıl ikinci bir lige bile sahip olacak ve eski Yugoslav takımları Avrupa’nın diğer takımları ve NBA için yetiştirici taraf olmaktan gayet memnun gözüküyor. Bu lig, gözlemciler tarafından eski kıtadaki hiçbir ligin izlenmediği kadar izleniyor. Yerli yetenek seviyesi çok yüksek fakat en zengin liglerin sahip olduğu kaliteye sahip değiller.
LKL – Onur
Burası, Zalgiris Kaunas’ın ülkesi. Lietuvos Rytas da yeniden yarışın içine girmeye çalışıyor. Zalgiris ise yıllardır rahatlıkla rakiplerini geçip domine eden takım oldu. Bu yıl her takım için belirlenen minimum 400.000 euro bütçe, bilmeniz gerekenleri büyük oranda anlatıyor aslında. Yine de, Litvanya’da basketbol bir din ve taraftarların ilgisi Avrupa’da başka hiçbir şeyle kıyaslanamaz.