By Giannis Antetokunmpo/ Follow @G_ante34
Atina’da kaldığı kısa süre içerisinde verdiği röportajdan sonra, Giannis Antetokounmpo, Eurohoops için resmi bloguna yazdı. ABD’ye döndü ve bireysel gelişimi üzerinde çalışıyor. 1 Ağustos’da tekrar Yunanistan’a dönecek ve Yunanistan milli takımı ile çalışmalara başlayacak.
O zamana kadar blogu sayesinde insanlarla iletişim kurmaya devam edecek. Giannis’in yazısında Yunanistan milli takımına katılmasıyla sonlanacak yaz döneminin tadını çıkartacak. Şu andan itibaren kariyerinin bir sonraki kısmının rengi mavi ve beyaz olacak!
Dosya: Çalışma Etiği
Sahip olduğu yeteneklere göre, bir oyuncunun tarih yazmasını ve atletik “tavanına” ulaşmasını ya da aşmasını sağlayacak olguları aklımda açıkça belirledim.
Bir numara çalışma etiği. 2 Numara zihniyet. Saha içinde ve dışında aklına koyduğu şey. 3 numara, hiyerarşideki son sıra, ise yetenek. Bu işin gidişi bu. Denediğim her şeyde mükemmeliyetçi olan bir insan olarak doğdum. Keyif aldığım sürece tabii ki. Okulda mükemmel bir öğrenci değildim. Ama oturup sistematik bir şekilde çalışsaydım olabilirdim de. Ama o kadar fazla motivasyonum yoktu. Basketbolu seviyordum.
Basketbol oynamak ve daha iyi olmak için antrenman yapmak beni mutlu ediyor. Bir diğer kritik etkense hedefe bağlı kalabilmek. Kazanmak için göstereceğiniz çaba acının üstesinden geliyor. Hem zihinsel hem de fiziksel acının.
Brooklyn’de Nets‘le oynadığımız bir maçı hatırlıyorum. Bileğimi burkmuştum ve çok acı çekmiştim. Jason Kidd’e beni oyundan almaması için yalvarmıştım. Kendimi kazanmaya adadım. Acının gittiğini düşündüm ve maçı bitirmeyi başardım. En önemli şeyse maçı kazandık.
Bir sonraki maç olan Toronto Raptors karşılaşmasında oynamayacağım kesindi. Maçta oynamadım ve soyunma odasında egzersiz bisikleti sürdüm. Ekrandaki anlatımı dinliyordum. Raptors için kolay bir galibiyet olacağını söylediler. Bunu dinleyemezdim. Beni çok rahatsız etti.
Hava atışına beş dakika kala, milli marş okunurken, benche geldim ve bu akşam oynamama ihtimalimin olmadığını söyledim. Koç ilk başta izin vermedi. Bana ayağım daha kötü olacağı için oynama şansım olmadığını söyledi.Daha iyi hissettiğime dair onu ikna etmeye çalıştım. Sonunda oynamama izin verdi. O akşam kaybettik ama oynamamış olsaydım, maçın sonunda çok çok daha kötü hissederdim.
Sır
Tüm efsaneler, tarih sayfalarında tüm zamanların en iyileri olarak yer alanlar, zihniyetlerini en büyük silahları olarak kullandılar. Yaptıkları şeylere olan kararlılıklarını ve o işten duydukları heyecanları… Çoğunun müthiş yetenekleri vardı ama gerekli karaktere sahip değillerdi.
Her gün endişeli kalkıyorum. Aklımda beni strese sokan bir düşünce var. Çok yetenekli olduğum ve bu yüzden…çok fazla çalışmak zorunda kalmayacağım hissine kapılmaktan korkuyorum. Çünkü eğer bu hisse kapılmazsam, NBA’de iyi bir kariyerim olacak.
Bu benim için yeterli değil. Yeteneğimi ziyan etmemek ve ulaşmam gereken seviyeye ulaşamamaktan kaçınmak için her gün daha sıkı çalışıyorum. Her zaman bu endişeye sahiptim ve bu da beni pozitif olarak doğru yola yöneltiyor.
İnsanın doğası böyledir işte ve çoğu zaman atletler de buna kapılır. Bir maçta ya da bir süre iyi oynadığınızda, yakaladığınız şöhretle yetinmek sadece insana özgüdür. Ne kadar çok kazanırsanız bunun başınıza gelme ihtiymali de o kadar fazla. Özellikle bu sezon, rol modellerimi uzun yıllar zirvede kalan ve en iyisi olan oyunculardan seçtim.
Kişisel ve kolektif hedeflere birden fazla kez ulaşan ama daha sonra daha aç, daha kararlı, daha komple oyunla bir kez daha o hedefe saldıran oyunculardan…
Rol model olarak en iyisi
Oturdum ve düşündüm. Aynı durumda Jordan, Kobe, Magic, Lebron ne yapardı? Jordan 6 şampiyonluk kazandı, finallerde MVP ödülleri kazandı. Ama yine de kendini asla memnun edemedi! Oynadığı zaman gözlerini ve oyunundaki siniri görebilirsiniz.
Benim ada hedefim 40 yaşına kadar NBA’de yüksek seviyelerde oynamak. Bir şeyler başardığım zaman keyif ve tatmin duygusu hissetmek, eğlenmek. Bir hedef anlaşıldığında, hemen diğerini de belirlemelisiniz.
Herkese iyi bir yaz, sağlık ve tatillerinde fiziksel bir dinlenme diliyorum. Sezon sonunda Yunanistan’da çok güzel bir hafta geçirdim ama şimdi Milwaukee’deyim ve şimdiden koçlarımla çalışmaya başladım bile. Kaybedecek zaman yok.
Milli takıma katılmak için dönene kadar, sizlerle resmi blogum sayesinde iletişimde kalmaya devam edeceğim. Tüm mesajları okuyorum ve onları güçlenmek için ekstra motivasyon olarak kullanıyorum…
Kendinize iyi bakın ve benim için de yüzün!