By Dan Favale / Çeviri: Yılmazcem Özardıç & Mehmet Bahadır Akgün
Bu yazı, ilk olarak 17 Temmuz 2017 tarihinde yayınlanmıştır.
Geçtiğimiz yıl maaş tavanı fırladığında verilen kontratları hatırlıyor musunuz? O dönem neredeyse hiçbir kontrat “kötü” olarak nitelendirilmemişti.
Gerçek Dünya’ya hoş geldiniz.
Geçtiğimiz sezonun maaş fırlaması artık geride kaldı ve her takımın elindeki maddi rahatlık neredeyse tamamen kayboldu. Herkes tarafından iyi olarak gösterilen kontratlar, artık “eh” denecek hâle geldi. Savunulabilir kontratların artık savunulacak yanı kalmadı. Kötü gösterilen kontratlar daha da kötü duruma geldi.
2017’deyiz.
Biz de Basketball Reference ve NBA.com’un verileri ışığında pozisyon pozisyon NBA’in en kötü kontratlarına bakacak ve onları değerlendireceğiz. Unutmayın, biz yönetim tarafından durumu inceleyeceğiz. Bu anlaşmalar, oyuncuların pişman olması gereken kontratlar tabii ki değiller.
Yıl sonunda biten kontratlar burada değerlendirilmeye alınmayacak. LeBron James’in kontratının bir yıllık olması veya Andrew Nicholson’ın 3 yıl 19 milyon dolar değerindeki sözleşmesinin maaş bütçesini büyük oranda etkilememesi, bu isimler ve kontratlarını listenin dışında bırakıyor. Bizim listeye aldığımız oyuncuların ortak paydası, uzun yıllar yüklü kontratla oynayacak ve takımların maaş bütçelerini zora sokacak olmaları.
En Kötü Kontratlı Beşinci Uzun Forvet: James Johnson, Miami Heat
Yaş: 30
2016-17 Maç Başı İstatistikleri: 12,8 sayı, 4,9 ribaund, 3,6 asist, 1,0 top çalma, 1,1 blok, %47,9 sahaiçi isabet
Kalan Sözleşmesi: 4 yıl, 60 milyon dolar
Uzun forvet pozisyonunu saygıyla anarak başlayalım bu kısma. Bu mevkiide beş tane kötü sözleşme bulmak hayli zor, zira hakkında çok kötü yorumlar yapılacak çok sayıda oyuncu yok.
James Johnson’ı beşinci sıraya yerleştirmek özellikle acı veriyor. Kim Yunan heykeli gibi 2,05’lik, LeBron James’in yeteneklerini sahip atletik bir oyuncuyu sevmez ki?
Miami baş antrenörü Erik Spoelstra geçiş hücumlarını yönlendirme ve istediği zaman potaya gitme özgürlüğünü verdi Johnson’a. Bunlar Johnson’ın çabuk atış kullanmadan asla denemediği lükslerdi. Dahası bu artan süresi yeni bir savunma kimliği ortaya çıkardı. Johnson artık neredeyse her pozisyonu değişebiliyor ve Heat de onu NBA’in en iyi kanatlarına ya da uzunlarına vermekten çekinmiyor.
Yalnızca üç oyuncu daha 2016-2017 sezonunu 100 pozisyon başına 20 sayı, 9 ribaund, 6 asist ve 2 blok ortalamaları ile tamamladı: Giannis Antetokounmpo, Kevin Durant ve Marc Gasol. Eğer eğlenmekten nefret ediyorsanız bunların saçma istatistikler olduğunu söyleyin ama bu iş ciddi.
Bu da beraberinde şu soruyu getiriyor: Johnson’ın bu listede ne işi var?
60 milyon dolar çok para. Dört yıl da uzun zaman. Johnson sözleşmesi bitmeden 35 yaşına girecek. Patlamayı geç yaptığı için bu rakamlar normal ama aynı zamanda bu durum Heat’in ince bir ip üzerinde yürüdüğü anlamına da geliyor. Geçtiğimiz sezon Johnson ilk kez 2.000 dakika süre aldı, 600 şut attı ve Miami de bunun karşılığında kendisine 60 milyon dolarlık bir güven oyu verdi.
Gordon Hayward’ın durumunu beklemesinin ödülü müydü bu? Piyasanın durumundan ötürü mü bu kadar çok para kazanıyor? Başkan Pat Riley Dwyane Wade Chicago’ya gittiğinden beri biraz hassaslaştı mı? Sebep her neyse, bu pahalı ve riskli bir sözleşme. Miami’nin geleceğini de Johnson’ın 30’larının ortasına geleceği yaşlarda göstereceği performansa bağlamış oluyorsunuz bu sözleşmeyle.
En Kötü Kontratlı Dördüncü Uzun Forvet: Marvin Williams, Charlotte Hornets
Yaş: 31
2016-17 Maç Başı İstatistikleri: 11,2 sayı, 6,6 ribaund, 1,4 asist, 0,8 top çalma, 0,7 blok, %42,2 sahaiçi isabet
Kalan Sözleşmesi: 3 yıl, 42,3 milyon dolar
Marvin Williams’ın bu listede isminin bulunması tamamen geçen yılki düşüş ve bu noktadan geri dönüş yapamama ihtimaliyle ilgili.
Hornets takımı, artık rakiplerin Williams’ın şutlarını riske edebileceği bir takım değil. Michael Carter-Williams ve Dwight Howard’ın takıma katılması, boş şut için alan açma konusunda takıma hiçbir yarar sağlamayacak. Michael Kidd-Gilchrist bir tehdit değil ve Batum da 2013-2014’ten beri lig ortalamasında bir şutör değil.
Eğer Williams 2015-2016 sezonundaki gibi yeniden %40 civarında üçlük atarsa, farklı bir takımda bulunduğu için böyle olacak. Ryan Anderson’ın savunmada daha yüksek farkındalığa sahip bir versiyonu olarak gözüktüğü bir önceki yıl talipleri sıraya girerdi. Fakat ligin genelinde hantal uzun forvetlerden kurtulma eğilimi ve kısa forvette oynamaya zorlanarak geçirdiği çok fazla zaman savunmadaki yeteneklerini de büyük oranda köreltti.
Rakipleri Williams ile karşılaştığında pota çevresinde %57,3 ile isabet buldular. Bu da maç başına en az dört şutu bu şekilde savunan 85 oyuncu arasında, savunma anlamında en kötü yedinci yüzde. Williams, perdeleri değişebilecek bir oyuncu değil. Ve uzun forvet pozisyonunda kaliteli kanatlar oynatan takımlar da bire bir hücumlarda Williams’ın üzerinden oynuyor.
Tamamen pivot pozisyonuna geçmek Williams için ideal bir çözüm olur ama Hornets’ın 5 numaradan dağıtacak yeterli süresi yok. O sürelere sahip takımlar da değerli bir parça almadan ya da ciddi bir sözleşme yükünden kurtulmadan 40 milyon doların üzerinde bir kumar oynamazlar.
En Kötü Kontratlı Üçüncü Uzun Forvet: Serge Ibaka, Toronto Raptors
Yaş: 28
2016-17 Maç Başı İstatistikleri: 14,8 sayı, 6,8 ribaund, 0,9 asist, 0,5 top çalma, 1,6 blok, %48,0 sahaiçi isabet
Kalan Sözleşmesi: 3 yıl, 65 milyon dolar
Sözleşme süresi kısa olmasa, Ibaka’nın bu listede yeri çok daha üstlerde olurdu. Raptors‘ın kendisi ile önümüzdeki üç yıl boyunca sözleşmesi bulunuyor. Olası bir başarının verimini almak için yeterli bir süre ama en kötü ihtimalin gerçekleşmesi durumunda da tünelin sonundaki ışığı görmelerine yetecek kadar kısa bir süre aynı zamanda.
Rob Mahoney, SI.com’da şöyle yazmıştı:
“Üç sayılık atışlar ve pota savunma becerileri form için önemli yetenekler ve Ibaka perde değişimlerinde kısa oyuncuları savunurken birçok uzundan daha iyi. Hareket halindeyken karar verme ya da ters eşleşmelerden avantaj yakalama konusunda asla iyi bir oyuncu olmayabilir. Normalden daha fazla pivot pozisyonunda süre alması durumunda Ibaka’nın ribaund becerisi konusunda da şüphe etmek için geçerli sebepler var. Fakat Ibaka’nın zaten yüksek seviyede yapabildiği şey Raptors’a vereceği katkı için yeterince değerli, özellikle de sözleşmesinin yalnızca üç yıllık olduğu düşünülürse. Ibaka’nın oyun tarzı atletizm doğrultusunda gelişti ve Toronto da kendisini yalnızca Ibaka’ya 31 yaşına gelene kadar ödenecek yüksek ücretlerle koruma altına aldı.
Ibaka Raptors’a kendi pozisyonunda rakibine üstünlük kurma garantisi veremezse sözleşme süresi para miktarı kadar önemli olmayacaktır. Artık 4 numarada eskisi gibi fark yaratmıyor. Üçlük atabilen uzun forvetler sıradan oyuncular artık.
Rakip pivotlarla eşleşmesi de aynı şekilde verim getirmiyor takımına. Oyun kurup şut bloklayabilen oyuncular çok da yaygın değil ama Ibaka’nın yeteneklerini ortalama kılabilecek kadar sık bulunuyorlar. Dripling üzerinden oyun kuramıyor ve savunmadaki perde değişme yetileri de serbest atış çizgisinin ötesine geçemiyor.
Potayı savunma konusunda yapabildikleri bile abartılıyor olabilir. Rakipleri, boyalı bölge civarında geçtiğimiz sezon Ibaka karşısında %52,6 ile isabet buldular. Bu rakam maç başına altı ya da daha fazla şuta savunma yapan oyuncular arasında 27. sırada yer alıyor.
Bileği yumuşak uzunlar kendilerine bir takım bulurlar. Ibaka Toronto ile antrenmanlara katıldıktan sonra daha iyi bir performans gösterebilir. Ama aynı zamanda Toronto’ya gelmeden çok önce altın çağlarını geride bırakmış da olabilir ve bu durumda Raptors için Thunder‘a önümüzdeki üç yıl boyuncu Ibaka’nın yalnızca 2017-2018 sezonunda kazanacağı paradan daha az kazanacak olan Patrick Patterson’dan daha iyi bir parça olmayacaktır.
En Kötü Kontratlı İkinci Uzun Forvet: Harrison Barnes, Dallas Mavericks
Yaş: 25
2016-17 Maç Başı İstatistikleri: 19,2 sayı, 5,0 ribaund, 1,5 asist, 0,8 top çalma, 0,2 blok, %46,8 sahaiçi isabet
Kalan Sözleşmesi: 3 yıl, 72,3 milyon dolar
Harrison Barnes, ilk sezonunda konfor sınırlarının çok dışında Golden State Warriors forması giyerken beklentileri inanılmaz seviyelere çıkarmıştı. Geçtiğimiz sezon Mavericks formasıyla bire bir hücumlarda %45,7 ve post oyunlarında %47,6 gibi isabet yüzdeleri yakalayarak izleyenleri şaşırtmış, takımında skoru taşıyan isim olmuştu.
Dallas’ın en sık kullandığı dizilişlerde Barnes görece bir rahatlıkla hem patlayıcı hem de geleneksel savunma görevleri konusunda sıkıntı yaşadığı 4 numarada yer aldı. Dirk Nowitzki’nin pivot pozisyonuna geçtiği dakikalarda uzun forvet pozisyonunda yeterince verim sağlayamadı ama Warriors forması giydiği dönemdeki güvenilirliği de çok kez gözden kaçırıldı.
Netice: Barnes kilit bir figür değil.
Barnes’ın ürettiği skorun Dallas hücumlarının yanında ilgisiz ve hücumun akışı içinde gerçekleşmediği çok sayıda maç var. Serbest atış çizgisine gittiği pek söylenemez. Dahası takım arkadaşları da sırf Barnes bir tehdit oluşturduğu için daha iyi oyuncular olamıyor. Maç başına 19 sayının üzerinde bir ortalama yakalayan 36 oyuncu arasında, serbest atış istatistiklerinde 34. sırada bulunan Barnes, 100 pozisyon başına yapılan asistlerde de son sırada yer alıyor.
Hatta baş antrenör, tasdikli büyücü Rick Carlisle bile böylesi kısıtlı bir birinci hücum opsiyonu rotasyonunda ortalama bir hücum düzeni kuramıyor. Mavericks, Barnes’ın sahada olduğu dakikalarda, kenarda olduğu dakikalara oranla 100 pozisyon başına 0,3 sayı daha az atarak hücum verimliliğinde 24. sırada yer aldı.
Dennis Smith Jr.’ı rotasyona dahil etmek işleri biraz kolaylaştırabilir ve Barnes da dahil diğer tüm oyuncular daha iyi gözükebilir. Fakat maksimum sözleşmeye sahip oyuncular çaylak oyuncuların açacakları paraşütlere ihtiyaç duymamalı.
Belki de mesele budur zaten, zira Barnes maksimum sözleşme alacak bir oyuncu değil. Ona verilen bu sadece.
En Kötü Kontratlı Birinci Uzun Forvet: Ryan Anderson, Houston Rockets
Yaş: 29
2016-17 Maç Başı İstatistikleri: 13,6 sayı, 4,6 ribaund, 0,9 asist, 0,4 top çalma, 0,2 blok, %41,8 sahaiçi isabet
Kalan Sözleşmesi: 3 yıl, 61,3 milyon dolar
Bir yılda neler değişiyor…
Ryan Anderson’ın dört yıllık 80 milyon dolar değerindeki sözleşmesi geçtiğimiz yaz büyük bir övgüyle karşılanmamıştı ama hiç kötü bir sözleşme olarak da görülmüyordu. Houston’daki ilk yılında %40,3 ile üçlük atınca bu düşüncelerin tamamen aksi yönde gerçekleşmesini de beklemiyorsunuz.
Ama işte geldiğimiz nokta bu.
Knicks, Carmelo Anthony’nin takas görüşmelerine ara vermeden önce, New York Daily News’ten Stefan Bondy ve Frank Isola’ya göre, Anderson için yeni bir takım bulmak Rockets‘ın öncelikli hedefiydi. Houston Rockets’ın olası bir takasta maaş bütçesinin açılması için Ryan Anderson’ı kullanması gerekiyordu fakat New York cephesi Anderson’ı istemedi. İki tarafın bu takası gerçekleştirmek için üçüncü bir takıma ihtiyacı vardı ama bu durumda da ESPN’den Adrian Wojnarowski’nin haberine göre kendi maaş bütçesini kullanacak dördüncü bir takıma ihtiyaç duyuldu.
Benzer haberler Lowe’un kamuoyu ile paylaştıklarıyla devam etti. Diğer talipler de Anderson’ı almak için Rockets’tan iki tane ilk tur draft hakkı istiyordu. Maaş bütçelerindeki boşluk azaldıkça o maaşlardan kurtulmanın bedeli de artıyor haliyle ve Anderson, kendisi gibi 4 numaraların tek yapması gerekenin şut atmak olduğu dönemdeki ilgiyi görmüyor hiçbir takımdan.
Daha da kötüsü, eğer savunma konusunda istikrar sağlayabilecek yeteneklere sahip olmayan, sabit şut atabilen bir oyuncuya ihtiyaç duyan bir takım varsa o da Mike D’Antoni’nin Rockets’ı. Dolayısıyla Anderson’dan kurtulmaya yönelik tüm çabaları Anderson’ın çekebileceği tüm ilgiyi de boşa çıkarmış oluyor.