By Frank Urbina / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 21 Kasım 2017 tarihinde HoopsHype’ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
2016 yazı, takımları mahvetti.
Ligdeki yeni televizyon anlaşması nedeniyle maaş bütçesi 70 milyon dolardan 94 milyon dolar seviyelerine çıktı, hem de bir yazda. Bu bir yıllık inanılmaz artış, organizasyonları kesinlikle para harcamaları gerektiğine inandırdı ve çoğu da harcadı. Harcarken de düşünmeden, para saçarak yaptılar bunu.
Birçok kişi, bir yıllık böylesi bir artış yerine ligin, maaş bütçesini her yıl belli oranda artırmakla daha sağduyulu bir artış yapmış olacağı kanısındaydı.
Nihayetinde Kevin Durant, Golden State Warriors’a gitti. Keza ligin yakın geleceğindeki en arsız geçişleri, kontratları da yine aynı dönemde gördük.
Elbette tüm “taşınmaz kontratlar” 2016 yılında imzalanmadı, göreceksiniz zaten. Takaslanması mümkün gözükmeyen kontratlar o vahim yazın öncesinde de imzalanıyordu ve NBA var olduğu sürece imzalanmaya devam edecek.
Miles Plumlee/Dört yıl, $50 milyon
Daha yeni takas olmuş bir oyuncunun takas olamayacağını söylemek mantıksız geliyor ama Miles Plumlee’nin kontratı da pek mantıklı değil.
2016 yazında imzalanan (çünkü tabii ki o zaman imzalanacaktı) sözleşmesi dört yıllık ve 50 milyon dolar değerinde. Elinde hâlâ üç yıllık, 37,5 milyon dolar değerinde bir kontrat var ve azıcık olsun oynayabilse bu miktar, uygun miktarın yarısı değerinde olurdu.
Ne yazık ki, kendisi 29 yaşında ve bu sıralar G-League’de takılıyor. Geçtiğimiz sezon ise ortalama 10,8 dakika süre alıp yalnızca 2,5 sayı ve 2,1 ribaund ortalamaları ile oynadı.
Aslında Atlanta tarafından organizasyonla yıldızı pek barışmayan Dwight Howard’dan bir an önce kurtulmak için takas edildi.
Ancak bu durum, takası iyi bir takas yapar mı?
Kesinlikle hayır. Neyse ki Hawks zaten yeniden yapılanmaya gittiği için çok da önemli değil. Yani bütçelerinde fazladan bir gider olması, onları en azından birkaç sezon daha etkilemeyecek.
Al Horford/Dört yıl, $113,3 milyon
Tamamen dürüstçe söylüyorum, Boston Celtics’te kötü bir kontrat bulmak neredeyse imkansız. NBA’de bir organizasyon ne kadar doğru yönetilebilirse o kadar doğru işler yapıyorlar.
Celtics genel menajeri ve basketbol operasyonları başkanı Danny Ainge, geleceğe yatırım yaparken güncel zirve yarışına da takımını harika adapte etti. Birçok takım için bunu gerçekleştirmek bir yana düşünmek bile imkansız neredeyse.
Boston’da 8 haneli paralar kazanan yalnızca üç oyuncu var. Kaldı ki, 8 hane bugünün NBA’inde düşük bir miktar. 2016-2017 sezonunda, diğer tüm oyuncular 6 milyon doların altında paralar kazanıyorlardı.
Beantown’da büyük paralar kazanan üç oyuncu, Gordon Hayward, Kyrie Irving ve Al Horford arasında, Hayward malum sebeplerle çalışmamıza dahil edilmedi. Diğer ikili ise Celtics formasıyla sezon başında oynadıkları oyunla şimdiden MVP yarışına dahil oldular.
Buna rağmen bu üçlü arasında takası imkansız bir kontrat seçecek olsak, Horford’ın kontratı olur.
Bazı çeşitli gelişmiş ölçütlere göre, Horford bu sezon Brad Stevens’ın en iyi oyuncusu. Skor üretiyor, pas dağıtıyor, savunma yapıyor ve ribaund alıyor. Bunları yaparken takımların uyumuna yardımcı olan küçük şeylerin de tamamını yapmayı ihmal etmiyor.
Ancak 31 yaşında ve kontratında hâlâ üç yıllık bir zaman ve 86,7 milyon dolar bulunuyor. Sözleşmesinin son yılında, 33 yaşında 30,1 milyon dolar kazanacak.
Söyleyebileceklerim bu kadar: Horford’ın kontratı birkaç sezon sonra takımın çok da işine gelmeyecek.
Tabii ki işler bu şekilde gittiği sürece, Horford’ın zarif yapısı da düşünülünce Celtics için bu durum çok da sorun olmayacak. İşlerin böyle gitmesi de epey olası…
Timofey Mozgov/Dört yıl, $64 milyon
30 Haziran 2016’yı 1 Temmuz’a bağlayan gece takvimler ertesi günü gösterdiği dakikalarda imzalanan ilk kontratlardan biri olan Mozgov’un kontratının NBA’deki en kötü anlaşmalardan biri olduğu kanıtlandı. Bu kontrattan çıkmak için Lakers’ın potansiyeli yüksek genç skorer D’Angelo Russell’ı Mozgov ile birlikte Brooklyn Nets’e göndermesi gerekti.
Bu yıl şu ana kadar Rus pivot Nets’in 22 maçının 14’ünde ilk 5’te başladı ancak maç başına 13,3 dakika civarında oynayabildi ve 4,5 sayı ile 3,3 ribaund ortalamaları tutturdu.
Brooklyn’in hareketsiz ve şut tehdidi olmayan Mozgov’u takaslamak için başka bir takım bulması, en iyi ihtimalle şüphe götürür bir fikir gibi gözüküyor.
Dwight Howard/Üç yıl, $70.5 milyon
Dwight Howard ile Nicolas Batum arasında zor bir karar vermem gerekiyordu.
Howard daha yaşlı tabii ama 2017-2018 sezonu sonrasında yalnızca bir sezonluk kontratı kalıyor ve Charlotte Hornets formasıyla bu sezon şu ana kadar iyi işler yaptı ve elit seviyede bir pota savunmacısı oldu.
Öte yandan, Batum’un kontratında üç yıl daha var ve son sezonunda 31 yaşında olacak. Yine aynı sezon, 27,1 milyon dolar kazanacak ve son zamanlarda sağlıklı kalma konusunda biraz şanssız.
Buna rağmen Hawks’ın sırf Howard’dan kurtulmak için dolandırılmak zorunda kalması da epey ezici bir üstünlük kuruyor.
Dahası, Batum farklı pozisyonları savunabilen harika bir oyun kurucu forvet ve ligdeki neredeyse her takımda ilk 5 oynayabilir. Howard’ın günümüzdeki small ball modasına uyum sağlaması çok daha zor gözüküyor.
Belki de bu kararı almak o kadar da zor değildir aslında bakılınca.
Cristiano Felicio/Dört yıl, $32 milyon
Geçtiğimiz yazın serbest oyuncu transfer döneminin açılış günlerinde imzalanan ilk kontratlardan biriydi Felicio’nunki. Felicio, Bulls’un kendisi için beslediği umutların karşılığını veremedi.
Bu sezon maç başına 16,3 dakika süre alan Felicio, 3,8 sayı ve 3,9 ribaund ortalamaları ile oynuyor.
Kontratının yüklü bir kontrat olduğu elbette söylenemez ancak dört yıl için 32 milyon doları, tavanı üçüncü sınıf bir pivot olan bir oyuncuya verince yine de yüksek bir miktar oluyor.
Tristan Thompson/Beş yıl, $82 milyon
Her ne kadar Kevin Love, Tristan Thompson’a oranla yıllık çok daha fazla kazanıyor olsa da Love’ın yetenekleri kısıtlı pivota oranla çok daha becerikli bir oyuncu olduğu düşünülürse bu kolay bir seçim oldu.
Thompson’ın beş yıllık, 82 milyon dolar değerindeki kontratında 2017-2018 sezonu bittikten sonra bile iki yıllık bir süre olacak. Daha da endişe verici kısmı ise Teksaslı pivotun giderek azalan verimi.
Geçtiğimiz sezon sakatlık nedeniyle sahalardan uzak kalmadan önce Thompson, maç başına 21,6 dakika alıyordu ve bu kendisinin kariyerindeki en düşük maç başı süre ortalaması. Ayrıca 4,4 sayı ve 6,4 ribaund gibi kötü ortalamalarla oynuyordu.
Kariyeri boyunca savunmada çok fazla sorumluluk aldığı ve her pozisyonda elinden geleni yaptığı için, ki son üç sezondur haziran aylarını takım elbise ile geçiriyor, Thompson’ın oyuncu olarak veriminin tükendiğini görüyor olabilir miyiz?
Umarız öyle değildir. Ama öyleyse bile en azından bir şampiyonluğu ve bir de emeklerinin karşılığını veren, hayat değiştirecek bir kontratı var.
Jon Leuer/Dört yıl, $42 milyon
Pistons’ta en yüksek maaş alan üç oyuncu, Andre Drummond, Tobias Harris ve Reggie Jackson, 2017-2018 sezonuna harika başladılar ve zor geçen 2016-2017 sezonundan sonra kendilerini affettiriyorlar.
Her üç oyuncu da her takımın isteyeceği türden oyuncular. Drummond, elit seviyede ribaund alıyor; Harris, ısındığında şutlarıyla etrafını yakıyor; Jackson ise ortalama üstü bir saha içi lideri.
Diğer yandan, Jon Leuer’in iyi tarafı iyi bir yedek uzun olması. 28 yaşındaki Leuer’in kontratında iki yıl daha var ve başka bir takımın herhangi bir takasta bu kontratı almasını beklemek güç.
Al Jefferson/Üç yıl, $30 milyon
Bir zmaanlar post hücumu için Al Jefferson’a topu verirdiniz onun da size sayı kazandıracağı neredeyse garanti olurdu.
O günler çok geride kaldı.
Artık 2,08’lik dev iyi post oyunu oynayabilen oyuncuların üstün kabul edildiği antik basketbolu anımsatmaktan başka bir şey yapmıyor.
Jefferson’ın atletizmi hep kısıtlıydı ancak artık hiç yok. Ne savunma yapabiliyor ne de alan açabiliyor. Herhangi bir takımda Jefferson’a rol bulmak çok zor.
Kontratında yalnızca 14 milyon dolarlık bir garanti meblağ kalmış olsa da herhangi bir takım bir zamanlar ölümcül bir skorere bu paraları verir mi?
Muhtemelen hayır.
James Johnson/Üç yıl, $43.3 milyon
Miami Heat, James Johnson’ın South Florida’da kalacağı süreyi böyle müsrifçe uzatarak risk aldı.
2016-2017 sezonu öncesinde Johnson yedi sezonda maç başına 18,3 dakika ile 6,5 sayı ve 3,2 ribaund ortalamalarıyla oynuyordu. Sonra Erik Spoelstra’nın kendisine benchten gelen bir forvet olarak özgürlük vermesiyle Wake Forest menşeli yıldız kendine uygun rolü buldu.
O sezon kariyerinin en yüksek sayı (12,8), ribaund (4,9), asist (3,6) ve üç sayılık atış yüzdesi (34,0) ortalamalarını yakaladı ve neredeyse Heat’i beklenmedik bir playoff macerasına taşıyordu.
Pat Riley ve dostları da kendisini büyük bir kontratla ödüllendirdi.
Johnson, kontratının sonunda 33 yaşında olacak ve 15,8 milyon dolar kazanacak. Geçen sezonki üç sayı yüzdesinin bir yanılgı olduğu ortaya çıkar ve kendisini böylesi önemli bir oyuncu yapan atletizmini de kaybederse, Heat, kombo forvetini başka takımlara göndermek konusunda sıkıntı yaşayabilir.
Matthew Dellavedova/Üç yıl, $38.4 milyon
John Henson da bu seçim için epey iddialı bir aday olsa da pasör ve iyi bloklar yapabilen bir uzun olarak bazı yetenekleri var onun.
Henson, Greg Monroe’nun Phoenix Suns’a gidişinin ardından artan rolünün getirdiği avantajı iyi kullandı ve 10,4 sayı, 7,0 ribaund, 2,2 asist ve 1,6 blok ortalamaları yakaladı.
Öte yandan, Matthew Dellavedova’nın rolü ise Eric Bledsoe’nun gelişiyle birlikte daha da azaldı.
Kariyeri boyunca %39,3 ile şut atan Avustralyalı oyun kurucunun en iyi yönü, sıkı savunması.
Ancak takımlar yalnızca topsuz oyun oynayabilen, tamamen verimsiz ve kontratında iki yıl için 19,2 milyon dolarlık bir miktar daha bulunan bir saha içi liderini takasla kadrolarına katarlar mı?
Muhtemelen hayır.
Joakim Noah/Dört yıl, $72.6 milyon
Bir zamanlar, Joakim Noah bir MVP adayıydı.
2013-2014 sezonunda yetenekli pivot, 12,6 sayı, 11,3 ribaund ve 5,4 asist ortalamaları tutturmuştu. Oyunun her iki yönünde de durdurulmaz bir oyuncu olduğunu kanıtlayan Noah, MVP oylamasında sezonu dördüncü sırada tamamlamıştı.
Daha sonra ilerleyen yaşı ve sakatlıklar ortaya çıktı ve Noah kariyerinin devamında artık eskisi kadar verimli olmadığının işaretlerini vermeye başladı.
Ancak o dönemler Knicks’in başkanı olan Phil Jackson için bu önemli miydi? Elbette hayır. Jackson, Noah ile 2016 yazında dört yıl için 72,6 milyon dolarlık bir anlaşma imzaladı.
Bugün, 2017-2018 sezonu bittikten sonra bile Noah’ın kontratında iki yıllık, 37,8 milyon dolar değerinde bir miktar daha var. Zar zor hareket edebilen bir uzun için astronomik bir miktar…
Chicago Bulls’un eski yıldızının eski formunu kazanabilme şansı var mı?
Cevabı kendisine bırakalım:
Noah asked if he feels he can be the player he was: “Probably not.”
— Steve Popper (@StevePopper) 17 Kasım 2017
“Noah’a eski hâline dönüp dönemeyeceği soruldu: ‘Muhtemelen hayır.’”
Bismack Biyombo/Dört yıl, $72 milyon
Orlando Magic, Büyük 2016 Serbest Oyuncu Piyasası Cümbüşü’nün asıl kurbanlarından biriydi ve kanıt olarak Bismack Biyombo’nun kontratından fazlasına ihtiyacınız yok.
Kontratında iki yıl için 32 milyon dolarlık bir değer ve son yılında oyuncu opsiyonu bulunan Biyombo için Orlando’nun 2019-2020 sonrası sözleşmenin bitmesini beklemekten başka çaresi yok.
Hiçbir rakip takım kariyeri boyunca 4,1 sayı ve 4,5 ribaund ile oynayan bir pivotun sözleşmesinin altına girmek için atlamaz. En azından yanında ciddi anlamda takası diğer takım için tatlı hâle getirecek bir parça yoksa.
Jerryd Bayless/Üç yıl, $27 milyon
Oynayabilecek kadar sağlıklı olduğu sürece Jerryd Bayless’ın verimliliğine şüphe yok.
Asıl mesele, Arizonalı oyuncunun uzun zamandır sakatlıklardan yakasını kurtaramamış olması. 2015-2016 ve 2016-2017 sezonlarında forma giyebileceği 164 maçın yalnızca 55’inde sahadaydı Bayless. 2017-2018 seznunda da bileğindeki rahatsızlık nedeniyle şimdiden maç kaçırdı.
Zaten 29 yaşındaki Bayless’ın kontratında 17,5 milyon dolarlık bir miktar daha var ve iş o noktaya gelirse Philadelphia 76ers’ın, tecrübeli kombo guardın sözleşmesini başka bir takıma göndermesi hiç de kolay olmaz.
Jonas Valanciunas/Dört yıl, $64 milyon
Muhtemelen, Toronto Raptors için, çıkılması en zor kontratların, ilk 5 başlayan iki uzunlarının kontratları olması iyiye işaret değil.
Ama en azından Serge Ibaka, hâlâ bir şekilde boyalı bölgeyi savunabiliyor ve üçlük tehdidiyle alan açabiliyor. Öte yandan Jonas Valanciunas ise NBA’deki pivot formunun ilk örneklerinden biri: Boyalı bölge dışında çok da yeteneği olmayan, sırtı dönük hücum edebilen, savunmada yavaş kalan pivot.
Litvanyalı dev, 2020’de sınırsız serbest oyuncu durumuna düşecek ve muhtemelen Toronto’nun ilk 5’inde oynayacak yeni bir uzunu kadrosuna katması için o zamana kadar beklemesi gerekecek.
Ian Mahinmi/Dört yıl, $64 milyon
Washington Wizards pivotu Ian Mahinmi 31 yaşında, maç başına 12,9 dakikada 3,4 sayı ve 3,6 ribaund ortalamaları ile oynuyor. Bir de… Kontratının son senesinde, 2019-2020 sezonunda kendisine 15,5 milyon dolar bir ödeme yapılacak ve kendisi 33 yaşında olacak.
Takımın ikinci uzunu olmak bir yana, kariyerinin o noktasında benchten gelerek asgari bir rol üstlense bile baya şaşırtıcı olur.
Şöyle söyleyelim: Washington’ın Mahinmi’nin kontratını takaslamanın bir yolunu bulması, Warriors’ın bu sezon playofflarda ilk turda elenmesinden daha şaşırtıcı olur.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!
Eurohoops Fırın, İstatistik ve Çeviri’den çıkan özel içerikler için tıklayın!