by Haley O’Shaughnessy / Çeviri: Anıl Can Sedef
Playoff’lar daha önce eleştirilen isimlerin parkede bu eleştirilere verdikleri muhteşem cevaplarla geçiyor. Manu Ginobili tüm dünyaya henüz emekli olmadığını ve olmasına gerek de olmadığını gösterdi. Dwyane Wade 36 yaşında Miami’nin iş bitiricisi olarak önemli roller üstleniyor. Derrick Rose için bile benzer şeyler söylenebilir.
Ama bu playoff’larda kendilerini asıl gösterenler genelde yerel medyanın dilindeki “yardımcı oyuncular” oldu. Bazıları yerel medyanın dahi dikkatini çekememiş isimlerdi. Bu isimler oyunlarıyla gerçek hallerinin kaçırılıp yerlerine bir başkasının konduğunu düşünüyor.
Artık onları övmenin zamanı geldi:
Jrue Holiday
Evet, Jrue Holiday’in iyi bir oyuncu olduğunu herkes aslında biliyordu. Gerçi ben 5 yıl, 132 milyon dolarlık bir sözleşme verilecek kadar iyi olduğunu düşünmüyordum ama eski fikirlerimin, para benim cebimden çıkmıyorsa, değişmesiyle hiçbir sorunum yok. Pelicans, Portland’ı süpürdükten sonra Evan Turner basketbolu bilenlerin Jrue Holiday’in oynadığı oyunun sadece formda olmasıyla ilgili olmadığını da bildiğini söyledi.
Özellikle bu sezon ve özellikle DeMarcus Cousins sakatlıktan sonra Holiday, New Orleans’ın ihtiyaç duyduğu 132 milyon dolarlık oyuncuya dönüştü. Ayrıca bu sezon son beş yıldır ilk kez ligin büyük bölümünde sahada olabildi (67 maç). Playoff’larda kendisi ve ailesi sağlıklı Jrue bambaşka bir seviyeye doğru uçuşa geçti. Blazers‘ın dört galibiyetinin üçünde sadece Kaptan Davis’i tamamlayacak ideal yolcu olmakla kalmadı, kokpite geçip uçağın kontrolünü zaman zaman ele aldı.
Seri başlarken Portland’ın net olarak bir oyun kurucu avantajı vardı. Ama bir maçta Holiday, Damian Lillard’ın havasını söndürdü. Şu an oyunu Yılın Savunma 5’ine girmesi için vermeyen herkes muhtemelen utanç içinde. Çünkü rakibi kitleyen savunmasının yanında maç başına 27.8 sayı attı. Golden State‘in New Orleans karşısına (şu anlık muhtemel) çıkışı muhteşem bir oyun kurucu düellosu getirebilir.
Justise Winslow
Justise Winslows genelde oynadığından daha iyi bir basketbol sergilemeseydi dahi Joel Embiid’in maskesini canlı yayında çiğnediği için bu listeye girebilirdi.
Playoff’lara girerken eski lotarya seçiminden hücum anlamında beklentiler düşüktü ama Winslow takımının ilk turdaki enerji kaynağı olmayı başardı.
Miami’nin onun için en uygun takım olup olmadığı hala tartışılır. Ama Ben Simmons ve Sixers karşısındaki sert oyunu, Pat Riley’nin mimarı olduğu sert Heat zihniyetinin iliklerine işlediğini gösteriyor.
Ricky Rubio
Russell Westbrook’u öyle bir saf dışı bırakmış durumda ki eski takım arkadaşını ve dostunun adını anmayı bir yıl boyunca reddetmiş yıldız oyuncu, Ricky Rubio’yu durdurmayı hedeflediğini itiraf edecek noktaya geldi.
Rubio playoff serisinin üçüncü maçını şutlarıyla kazandı. Bu yedi kelime kariyerinde daha önce hiç bir araya gelmemişti. Çünkü kendisi bir şutör değildi, şutlarıyla maç kazanmamıştı ve 2017 yazında Jazz‘e takas edilmeden önce tek bir maç dahi playoff oynamamıştı.
Thon Maker
Bucks – Celtics serisinin ilk iki maçında Maker hala çok uzun boylu ve kollu bir soru işaretiydi. O iki maçta bir dakika oynamış, iki şut kaçırmak dışında bir şey yapmamıştı. O iki maç Milwaukee mağlubiyetleriyle bitti ve üçüncüyle dördüncü maçta John Henson’ın sakatlanmasıyla Thon fırtınası sahneye çıktı.
10 blok, 5 üçlük isabeti, toplam 22 sayı ve Bucks hanesine yazdırdığı iki galibiyet. Kariyer rekoru kırarak beş blok yaptığı karşılaşmaları kimse beklemiyordu.
Özellikle Aron Baynes’le eşleştiğinde 21 yaşındaki oyuncunun kararlılığı ve kendisinden güçlü ve kalıplı bir ismin arkasında duruşu dikkat çekti. Kendisini kalıbı dolayısıyla basketbol açısından bir “uzun” olarak tanımlamak zor ama yaptığı işler tam da bu oyuncuların yapması gerekenler.