By Dan Favale / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 24 Nisan 2018 tarihinde BR’da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
NBA oyuncularını onlarca milyon dolarlık kontratlarla bağlamak her zaman kolay olmuyor. Gelin bir bakalım.
Bazen serbest kontrat dönemlerinde karar almak çocuk oyuncağı. LeBron James mesela, maksimum kontratı hak ediyor çünkü kendisi Yenilmezler ordusunun onur üyesi. Golden State Warriors‘ın Kevin Durant, yine bir indirim istemiyorsa ona verebileceği parayı vermeli çünkü Durant de onlar için Stephen Curry kadar önemli neredeyse.
Diğer yüksek profilli örnekler ise bu kadar aşikar isimler değil. Bazıları insanlara migren ağrısı veriyor, uyku kaçırıyor. Birkaç tanesi ise gerçekten çözülmez gözüküyor.
Değerleri belirsiz, çaylak kontratını henüz bitiren aşina isimler ise genelde en zorları oluyor. Takımlar, onları henüz yapmadıkları şeyler için ödüllendirmeye çalışıyor ve genelde bu durum hak edilenden fazla bir maaş ödemesi ile sonuçlanıyor. Bu yaz ise çok sayıda bu tip oyuncu olacak.
Daha fazla sorumluluk almaya hazır etkili rol oyuncuları ve dev sakatlıklardan dönmeye çalışan üstün yetenekler de aynı kapsama giriyor. Bazıları kendilerini rotasyon derinliğinde boğuşan ve vergi yükümlülükleriyle uğraşan takımlarda bulacaklar ve gelecekleri de havada asılı kalacak sonuç olarak.
Bu yaklaşan maaş görüşmeleri de tahmini en zor olanlar. Ufak işleri boşverin. Houston Rockets‘ın o dönem 33 yaşında olacak Chris Paul’a maksimum kontrat vermek isteyip istememesiyle ilgilenmiyoruz. Orlando Magic, Aaron Gordon’a (sınırlı serbest) ederinden fazlasını vermek istemeyecek ancak onlar için makul bir mihenk taşı olmaya en yakın isim Gordon. Piyasasnın üzerindeki bir teklifi eşleyerek o maaşı vermek, sorunlarının en küçüğü. Bu kararlar onu göndermek kadar zor kararlar kesinlikle değil.
Daha ziyade kırılgan durumlara bir bakalım. Bu oyuncular tamamen umutsuz vakalar değil ancak bir sonraki kontratları da çıkacak iç tartışmalarda can sıkmaya meyilli.
Not: Oyuncu ya da takım opsiyonu bulunan olası serbest oyuncular, bu havuzdan çıkarılacak ve farklı bir yazıda tartışılacak.
Will Barton, Denver Nuggets
Yaş (1 Temmuz itibariyle): 27
Kontrat Durumu: Sınırsız serbest oyuncu
2017-18 İstatistikleri: 15.7 sayı, 5.0 ribaund, 4.1 asist, 1.0 top çalma, 0.6 blok, %45.2 şut isabet oranı
Gelişmiş istatistikleri: 16.2 oyuncu verimliliği (PER), 54.11 kazandırdığı sayılar (TPA), 0.70 artı-eksi verimliliği (RPM)
Will Barton’ın Denver Nuggets ile sözleşmesini uzatması garanti değil. Takımın arka alanın Gary Harris ile Jamal Murray var ve geleceğe hazırlar. Barton ise ilk 5 başlamak istiyor.
Denver Post’tan Gina Mizell’a yaptığı açıklamada “Gelecek sezon maçlara ilk 5’te başlayacağımı bilmeliyim, beni yaz döneminde bu teşvik edecek,” ifadelerini kullandı Barton. “Ben daha önce bunu hiç yapmadım ya da bu durumda bulunmadım. Beni ben yapan bu, beni her yıl daha iyi yapan bu. Hedefim kesinlikle bu olacak.”
Barton’ı kısa forvet pozisyonunda ilk 5 başlatmak da bir seçenek. Oyuncu opsiyonu bulunan Wilson Chandler da yaz döneminde serbest kalabilir. Barton’ın Harris, Murray, Nikola Jokic ve Paul Millsap ile birlikte sahada kaldığı 65 dakikada Nuggets, rakiplerine 100 pozisyon başına 32.7 sayı fark attı.
Bu istatistiğin… Hiçbir kıymeti yok. Barton’ı kesinlikten uzak biçimde ilk 5’e yerleştirmek bench’i de tehlikeye atıyor. Nuggets’ın, Jokic ve Murray’den biri veya ikisi birden kenardayken hücumda akışı sağlayabilecek başka bir yön değiştirebilecek oyun kurucusu yok. Barton, bu sezon Harris veya Millsap’in sakatlıklarla boğuştuğu dönemlerde çoğunlukla gereksiz yere 40 maça ilk 5’te başladı.
Barton’ı bir hiç uğruna kaybetmek, rotasyon politikasında uzlaşma sağlamaktan daha kötü olur. Ve Chandler serbest kalacak olursa rotasyonda yapılacak bu ayarlamalar da bir ölçüde faydalı olabilir hatta. Ancak maliyet önemli. Barton, geçen yaz yaklaşık 40 milyon dolar değerinde dört yıllık bir kontratı reddetti ve artık daha fazlasını isteyebilir.
Harris’in dört yıllık, 84 milyon dolarlık kontratı başlamak üzere, Jokic de muhtemelen maksimum kontrat almak üzereyken Nuggets ona piyasa değerini verebilir mi? Chandler’ın kontratını uzatma kararı Nuggets’ı Barton’a maaş vermekten alıkoyar mı? Barton’ı altıncı adam ve ilk 5’te başlatmak için sınırın üzerine çıkmak zorunda mı kalacak?
Ne olursa olsun Denver’ın bir kanat oyuncusuna ihtiyacı var. Barton, bir lüks olmaktan ziyade Nuggets için bir gereklilik. Özellikle de oyun kurucu pozisyonunda alabildiği süreler göz önünde bulundurulunca durum bu. Ancak ona, Chandler’a ve Jokic’e maaşı başka bir yere taşırmadan kontrat vermek lüks vergisini devreye sokacak. Nuggets, playoffları da kaçırdıktan sonra alınan bu sonucu toparlamak için büyük baskı altında olacak. Tabii üçüncü sıradaki Portland Trail Blazers ile aralarındaki yalnızca üç galibiyet farkından olumlu bir anlam çıkarmazlarsa.
DeMarcus Cousins, New Orleans Pelicans
Yaşı: 27
Kontrat Durumu: Sınırsız Serbest
2017-18 İstatistikleri: 25.2 sayı, 12.9 ribaund, 5.4 asist, 1.6 top çalma, 1.6 blok, %47.0 şut isabet oranı
Gelişmiş İstatistikler: 22.6 PER, 200.03 TPA, 3.71 RPM
DeMarcus Cousins’ın bir sonraki kontratı zaten New Orleans Pelicans için bir sorun olacaktı. Geçen sezon, kontratının bitmesine 15 aydan kısa zaman kala onu kadroya katarak risk aldılar.
Onu kalmaya ikna edecek kadar iyi oynayacaklar mıydı? Diğer taliplerden gelecek dört yıllık maksimum kontratlarla aradaki farkı beş yıllık bir kontrat kapatacak mıydı? Cousins’ın ayrılığı Anthony Davis’in takas talebine yol açacak mıydı?
New Orleans Pelicans, artık bu ispat yükümlülüğünü taşımıyor. Cousins’ın sezonu kapatmasına neden olan aşil sakatlığıyla işler onların tarafına döndü. Artık maksimum kontrat alması beklenmiyor ve tedavi süreci sonrası çıkabileceği nokta da bazı talipleri korkutuyor.
Pelicans onu istiyorsa takımda tutacaktır. Bunu daha önce söyleyemezlerdi. Şimdi ona ihtiyaçları olup olmadığına karar vermeleri gerekiyor.
Cousins’ın yokluğu Pelicans’ı Davis’in yanına dört şutör dizdikleri bir modele itti ve bu model iyi işliyor gibi gözüküyor. Jrue Holiday, hücumda istediklerini yapmak için daha fazla özgürlüğe sahip. Yanında Rajon Rondo varken bile durum bu. Nikola Mirotic ise dripling üzeri hücum ettiğinde ölümcül olabiliyor. Özellikle de perde değişimlerinden yararlandığında. Hem de topu kendi ellerinde öldürmüyor. Cousins’ın normal sezonda top kullanma oranı, onun top kullanma oranını %10’dan fazla düşürüyordu.
İlk turda Blazers‘ı süpürmüş olmak ise bu ikilemi daha da zorlaştırdı. Sakatlıktan dönecek bir Cousins, Mirotic’ten daha iyi bir tekil tehdit olacak. Bu durum sorguya açık değil. Ancak Mirotic, bu takımda daha iyi bir parça olabilir. Hücumda topa ihtiyaç duymayan ve Davis’in potada hayat karartmasına olanak sağlayan bir 4 numara…
Rakamlar da bunu gösteriyor. Pelicans’ın Mirotic, Davis ile birlikte sahadayken ve durum tersiyken rakipleriyle durumuna bir bakın:
Davis – Mirotic (normal sezonda): +10.7 (576 dakika)
Davis – Mirotic (playoff): +19.4 (119 dakika)
Davis – Cousins: +4.2 (1.094 dakika)
Cousins ve Mirotic arasında seçim yapmak yanlış duruyor. Biri All-Star, diğeri değil. Mirotic, benchten getirilip iyi bir üçlük performansı gösterebilir. Böylece de Pelicans, kendi pastasından payını alır. Özellikle de Cousins hamlesi, tek başına, Pelicans’a büyük bir maaş bütçesine mâl olmayacağı için durum bu.
Cousins’ı takımda tutacaklar mı? Tutmalılar mı? Cousins’ın kontratının maliyeti ve uzunluğu, bunları önemsiz hâle getirebilir mi? Bilmiyoruz. Pelicans da bilmiyor gibi.
Derrick Favors, Utah Jazz
Yaş: 26
Kontrat Durumu: Sınırsız Serbest
2017-18 İstatistikleri: 12.3 sayı, 7.2 ribaund, 1.3 asist, 0.7 top çalma, 1.1 blok, %56.3 şut isabet oranı
Gelişmiş İstatistikler: 18.8 PER, 115.90 TPA, 0.25 RPM
Derrick Favors, yakın zaman önce gidecek gibi gözüküyordu.
Muhtemelen köşe üçlüğü atamıyorsa en iyi oynadığı pozisyon pivot pozisyonu ve Utah Jazz‘in elinde zaten Rudy Gobert var. Bu görevi paylaştırmak güzel ve Favors – Gobert tandemi birkaç yıldır işe yarıyor ancak ikili, takım gibi sezona düzen dışında başladı.
Takas döneminin bitmesine yakan KSL.com’dan Andy Larsen, şunları yazmıştı:
“Favors, Jazz yönetimine bu yaz kontratını uzatma niyeti olmadığını belirtti.”
Şubat ayından sonra ona bağlı oyunları da bu durumu çok değiştirmedi.
Jae Crowder, maçları 4 numara pozisyonunda tamamladı ve Utah’ın en iyi dizilişlerinin çoğunda dört dışarıda, bir de içeride oyuncu rotasyonu kullanıldı. Eğer anlamı yoksa onu takımda tutmak gereksiz pahalı olur.
Yine de Favors, Jazz’in kendisini zamanından önce planlardan çıkarmasına izin vermedi. Fazla iyi oynadı. Ocak ayının ortalarında Gobert sakatlıktan döndükten sonra Fransız yıldızla birlikte sahada bulunduğu dakikalarda Utah, rakiplerine 100 pozisyon başına 15 fark attı ve Favors, Oklahoma City Thunder ile oynanan playoff ilk turunda da birleştirici bir rol üstlendi.
Jazz’in playofflardaki ilk dört maçında yalnızca Joe Ingles ve Ricky Rubio, Favors’tan daha iyi bir artı-eksi verimliliğine sahipti. Favors, Oklahoma City’yi hücum ribaundlarında ezdi ve hatta birkaç üçlük bile yolladı. Başantrenör Quin Snyder, an itibariyle onu son periyotlarda Jae Crowder’dan daha çok kullanıyor.
Bundan sonra ne olacağını büyük oranda fiyat durumu belirleyecek. Jazz, şutu istikrarsız bir uzuna daha yıllık 15 milyon dolarlık bir yatırımı meşrulaştıramaz. Buna gerek de olmayacak. Öyle bir teklif yapılmayacak. NBA’de bir dolu dev var ve bu yaz piyasa serbest oyunculara nazik davranmayacak.
Jazz’in gözü başkasının üzerinde değilse Favors’ı takımda tutmak, makul bir çekiciliğe sahip. İsterlerse yeterli parayı çıkarabilirler ve normal sezonda önemli anlarda kullandıkları Crowder da ön alanlarının gidişatı hakkında çok fikir veriyor.
Favors’ın Utah’taki geleceği kısa vadeli bir kontrat imzalamayı isteyip istemediğine ve takımın kendisinin iyi bir üçlük tehdidi olması konusunda ne kadar inançlı olacağına bağlı.
Zach LaVine, Chicago Bulls
Yaş: 23
Kontrat Durumu: Sınırlı Serbest
2017-18 İstatistikler: 16.7 sayı, 3.9 ribaund, 3.0 asist, 1.0 top çalma, 0.2 blok, %38.3 şut isabet oranı
Gelişmiş İstatistikler: 14.6 PER, minus-34.93 TPA, minus-3.41 RPM
Zach LaVine’i takımda tutmak, Chicago Bulls‘a pahalıya mâl olmayacaktır. Bu sezon diz sakatlığı nedeniyle yalnızca 24 maça çıkabilen sonra da aynı dizinden geçirdiği sakatlıkla yine sahalardan uzak kalan bir oyuncu için rakipler dev paralar yatırmayacaktır.
Chicago’nun açmazı daha ziyade ilke konusunda.
LaVine aslında geçen yaz yapılan Jimmy Butler takasının altın parçası gibiydi. Ona yüksek bir maaş vermemek, Kris Dunn ve Lauri Markkanen’in gelecek için daha önemli olduklarını ve Bulls’un söz konusu kontratın en azından bir kısmında hata yaptığını kabul etmeye benzeyecek.
İşlevsel inatçılık, genel menajer Gar Forman ve başkan yardımcısı John Paxson’ın bu kararını almasına engel olabilir. Neticede kim dev bir takasın kilit noktası olarak alınan bir oyuncunun doğru düzgün bir yıl bile geçmeden üstünü çizer ki? Ve LaVine, takıma geldiği dönemde sakatlandı. Bu da Bulls’un hep uzun oyunu oynamaya meyilli olduğunu gösteriyor.
“Buradan geri dönüş yok” tutumunun mali etkilerinden fazlası da var. LaVine’e hak ettiğinden fazla maaş vermek, bir ayak bağı olacak ancak onu takımda tutmak, etrafındakilerin gelişimini önleyecek olursa maliyetten bağımsız sorun yaratacak.
Diğer oyuncuların kendisine topu vermesine dayalı oyun tarzıyla Markkanen gibi biri, böyle bir durumda özellikle elde olmayan bir olumsuz etkiye maruz kalacak. LaVine, Chicago’da 36 dakika başına 19.5 şut denedi. Bu sezon 20 maçtan fazla oynayan tüm oyuncular arasında bu anlamda dokuzuncu sırada. Bu sayı, Bulls’un onu organizasyonun yıldızı olmaya en yakın parça olarak gördüğüne dair bir garip safsataya sebep oluyor.
As Blog A Bull’s Easy Eis şöyle yazmıştı:
“Zach LaVine ile Lauri Markkanen’in bu sezon birlikte oynadığı 19 maçın 12’sinde LaVine, Markkanen’den daha çok şut attı. İlk 10 sıradan seçtiği bir oyuncuyu organizasyonun yüzü yapmaya çalışan bir takımda bu yaşanamaz. Bulls’un şu anda kazanmaya yönelik bir basketbol oynamak için üzerinde çok az baskı var. Bu yüzden de geleceğinin yıldızlarını, devamlı bir lider iş yükü ile rahat ettirmeye konsantre olmalılar.
Bu noktada birçok kişi Markkanen’in gelişiminin Bulls’un geleceğini doğrudan etkileyeceğinin farkında. Dunn da en kötü ihtimalle NBA’de çift yönlü bir oyun kurucu olacak yeteneğe sahip gözüküyor. LaVine’in mevcut yeteneğini ve potansiyeli tavanını sorgulamaya gerek yok ancak şu anda takıma çok daha çabuk ve uzun vadeli değer katan iki oyuncunun tavanlarını tehlikeye atmaya değecek bir umut vaat edip etmediği hâlâ belirsiz.”
Bundan sonra ne yapacaklarını bulmak zorunda olmaları kıskanılacak bir konu değil. Belki de piyasa o kadar durgun olacak ki önemli olmayacak. LaVine’in Bulls’un geleceğiyle uyumsuz olduğunu söylemek de mantıksız olur. Pas tuttu diyebilmek için 24 maçtan fazlası lazım.
Aynı şekilde Chicago’nun onu vazgeçilmez görmesi de mantıksız olacaktır. Bu ismin değerine karar vermek konusunda iyi şanslar…