By Dan Favale / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 24 Nisan 2018 tarihinde BR’da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
NBA oyuncularını onlarca milyon dolarlık kontratlarla bağlamak her zaman kolay olmuyor. Gelin bir bakalım.
Bazen serbest kontrat dönemlerinde karar almak çocuk oyuncağı. LeBron James mesela, maksimum kontratı hak ediyor çünkü kendisi Yenilmezler ordusunun onur üyesi. Golden State Warriors‘ın Kevin Durant, yine bir indirim istemiyorsa ona verebileceği parayı vermeli çünkü Durant de onlar için Stephen Curry kadar önemli neredeyse.
Diğer yüksek profilli örnekler ise bu kadar aşikar isimler değil. Bazıları insanlara migren ağrısı veriyor, uyku kaçırıyor. Birkaç tanesi ise gerçekten çözülmez gözüküyor.
Değerleri belirsiz, çaylak kontratını henüz bitiren aşina isimler ise genelde en zorları oluyor. Takımlar, onları henüz yapmadıkları şeyler için ödüllendirmeye çalışıyor ve genelde bu durum hak edilenden fazla bir maaş ödemesi ile sonuçlanıyor. Bu yaz ise çok sayıda bu tip oyuncu olacak.
Daha fazla sorumluluk almaya hazır etkili rol oyuncuları ve dev sakatlıklardan dönmeye çalışan üstün yetenekler de aynı kapsama giriyor. Bazıları kendilerini rotasyon derinliğinde boğuşan ve vergi yükümlülükleriyle uğraşan takımlarda bulacaklar ve gelecekleri de havada asılı kalacak sonuç olarak.
Bu yaklaşan maaş görüşmeleri de tahmini en zor olanlar. Ufak işleri boşverin. Houston Rockets‘ın o dönem 33 yaşında olacak Chris Paul’a maksimum kontrat vermek isteyip istememesiyle ilgilenmiyoruz. Orlando Magic, Aaron Gordon’a (sınırlı serbest) ederinden fazlasını vermek istemeyecek ancak onlar için makul bir mihenk taşı olmaya en yakın isim Gordon. Piyasasnın üzerindeki bir teklifi eşleyerek o maaşı vermek, sorunlarının en küçüğü. Bu kararlar onu göndermek kadar zor kararlar kesinlikle değil.
Daha ziyade kırılgan durumlara bir bakalım. Bu oyuncular tamamen umutsuz vakalar değil ancak bir sonraki kontratları da çıkacak iç tartışmalarda can sıkmaya meyilli.
Not: Oyuncu ya da takım opsiyonu bulunan olası serbest oyuncular, bu havuzdan çıkarılacak ve farklı bir yazıda tartışılacak.
Will Barton, Denver Nuggets
Yaş (1 Temmuz itibariyle): 27
Kontrat Durumu: Sınırsız serbest oyuncu
2017-18 İstatistikleri: 15.7 sayı, 5.0 ribaund, 4.1 asist, 1.0 top çalma, 0.6 blok, %45.2 şut isabet oranı
Gelişmiş istatistikleri: 16.2 oyuncu verimliliği (PER), 54.11 kazandırdığı sayılar (TPA), 0.70 artı-eksi verimliliği (RPM)
Will Barton’ın Denver Nuggets ile sözleşmesini uzatması garanti değil. Takımın arka alanın Gary Harris ile Jamal Murray var ve geleceğe hazırlar. Barton ise ilk 5 başlamak istiyor.
Denver Post’tan Gina Mizell’a yaptığı açıklamada “Gelecek sezon maçlara ilk 5’te başlayacağımı bilmeliyim, beni yaz döneminde bu teşvik edecek,” ifadelerini kullandı Barton. “Ben daha önce bunu hiç yapmadım ya da bu durumda bulunmadım. Beni ben yapan bu, beni her yıl daha iyi yapan bu. Hedefim kesinlikle bu olacak.”
Barton’ı kısa forvet pozisyonunda ilk 5 başlatmak da bir seçenek. Oyuncu opsiyonu bulunan Wilson Chandler da yaz döneminde serbest kalabilir. Barton’ın Harris, Murray, Nikola Jokic ve Paul Millsap ile birlikte sahada kaldığı 65 dakikada Nuggets, rakiplerine 100 pozisyon başına 32.7 sayı fark attı.
Bu istatistiğin… Hiçbir kıymeti yok. Barton’ı kesinlikten uzak biçimde ilk 5’e yerleştirmek bench’i de tehlikeye atıyor. Nuggets’ın, Jokic ve Murray’den biri veya ikisi birden kenardayken hücumda akışı sağlayabilecek başka bir yön değiştirebilecek oyun kurucusu yok. Barton, bu sezon Harris veya Millsap’in sakatlıklarla boğuştuğu dönemlerde çoğunlukla gereksiz yere 40 maça ilk 5’te başladı.
Barton’ı bir hiç uğruna kaybetmek, rotasyon politikasında uzlaşma sağlamaktan daha kötü olur. Ve Chandler serbest kalacak olursa rotasyonda yapılacak bu ayarlamalar da bir ölçüde faydalı olabilir hatta. Ancak maliyet önemli. Barton, geçen yaz yaklaşık 40 milyon dolar değerinde dört yıllık bir kontratı reddetti ve artık daha fazlasını isteyebilir.
Harris’in dört yıllık, 84 milyon dolarlık kontratı başlamak üzere, Jokic de muhtemelen maksimum kontrat almak üzereyken Nuggets ona piyasa değerini verebilir mi? Chandler’ın kontratını uzatma kararı Nuggets’ı Barton’a maaş vermekten alıkoyar mı? Barton’ı altıncı adam ve ilk 5’te başlatmak için sınırın üzerine çıkmak zorunda mı kalacak?
Ne olursa olsun Denver’ın bir kanat oyuncusuna ihtiyacı var. Barton, bir lüks olmaktan ziyade Nuggets için bir gereklilik. Özellikle de oyun kurucu pozisyonunda alabildiği süreler göz önünde bulundurulunca durum bu. Ancak ona, Chandler’a ve Jokic’e maaşı başka bir yere taşırmadan kontrat vermek lüks vergisini devreye sokacak. Nuggets, playoffları da kaçırdıktan sonra alınan bu sonucu toparlamak için büyük baskı altında olacak. Tabii üçüncü sıradaki Portland Trail Blazers ile aralarındaki yalnızca üç galibiyet farkından olumlu bir anlam çıkarmazlarsa.
DeMarcus Cousins, New Orleans Pelicans
Yaşı: 27
Kontrat Durumu: Sınırsız Serbest
2017-18 İstatistikleri: 25.2 sayı, 12.9 ribaund, 5.4 asist, 1.6 top çalma, 1.6 blok, %47.0 şut isabet oranı
Gelişmiş İstatistikler: 22.6 PER, 200.03 TPA, 3.71 RPM
DeMarcus Cousins’ın bir sonraki kontratı zaten New Orleans Pelicans için bir sorun olacaktı. Geçen sezon, kontratının bitmesine 15 aydan kısa zaman kala onu kadroya katarak risk aldılar.
Onu kalmaya ikna edecek kadar iyi oynayacaklar mıydı? Diğer taliplerden gelecek dört yıllık maksimum kontratlarla aradaki farkı beş yıllık bir kontrat kapatacak mıydı? Cousins’ın ayrılığı Anthony Davis’in takas talebine yol açacak mıydı?
New Orleans Pelicans, artık bu ispat yükümlülüğünü taşımıyor. Cousins’ın sezonu kapatmasına neden olan aşil sakatlığıyla işler onların tarafına döndü. Artık maksimum kontrat alması beklenmiyor ve tedavi süreci sonrası çıkabileceği nokta da bazı talipleri korkutuyor.
Pelicans onu istiyorsa takımda tutacaktır. Bunu daha önce söyleyemezlerdi. Şimdi ona ihtiyaçları olup olmadığına karar vermeleri gerekiyor.
Cousins’ın yokluğu Pelicans’ı Davis’in yanına dört şutör dizdikleri bir modele itti ve bu model iyi işliyor gibi gözüküyor. Jrue Holiday, hücumda istediklerini yapmak için daha fazla özgürlüğe sahip. Yanında Rajon Rondo varken bile durum bu. Nikola Mirotic ise dripling üzeri hücum ettiğinde ölümcül olabiliyor. Özellikle de perde değişimlerinden yararlandığında. Hem de topu kendi ellerinde öldürmüyor. Cousins’ın normal sezonda top kullanma oranı, onun top kullanma oranını %10’dan fazla düşürüyordu.
İlk turda Blazers‘ı süpürmüş olmak ise bu ikilemi daha da zorlaştırdı. Sakatlıktan dönecek bir Cousins, Mirotic’ten daha iyi bir tekil tehdit olacak. Bu durum sorguya açık değil. Ancak Mirotic, bu takımda daha iyi bir parça olabilir. Hücumda topa ihtiyaç duymayan ve Davis’in potada hayat karartmasına olanak sağlayan bir 4 numara…
Rakamlar da bunu gösteriyor. Pelicans’ın Mirotic, Davis ile birlikte sahadayken ve durum tersiyken rakipleriyle durumuna bir bakın:
Davis – Mirotic (normal sezonda): +10.7 (576 dakika)
Davis – Mirotic (playoff): +19.4 (119 dakika)
Davis – Cousins: +4.2 (1.094 dakika)
Cousins ve Mirotic arasında seçim yapmak yanlış duruyor. Biri All-Star, diğeri değil. Mirotic, benchten getirilip iyi bir üçlük performansı gösterebilir. Böylece de Pelicans, kendi pastasından payını alır. Özellikle de Cousins hamlesi, tek başına, Pelicans’a büyük bir maaş bütçesine mâl olmayacağı için durum bu.
Cousins’ı takımda tutacaklar mı? Tutmalılar mı? Cousins’ın kontratının maliyeti ve uzunluğu, bunları önemsiz hâle getirebilir mi? Bilmiyoruz. Pelicans da bilmiyor gibi.
Derrick Favors, Utah Jazz
Yaş: 26
Kontrat Durumu: Sınırsız Serbest
2017-18 İstatistikleri: 12.3 sayı, 7.2 ribaund, 1.3 asist, 0.7 top çalma, 1.1 blok, %56.3 şut isabet oranı
Gelişmiş İstatistikler: 18.8 PER, 115.90 TPA, 0.25 RPM
Derrick Favors, yakın zaman önce gidecek gibi gözüküyordu.
Muhtemelen köşe üçlüğü atamıyorsa en iyi oynadığı pozisyon pivot pozisyonu ve Utah Jazz‘in elinde zaten Rudy Gobert var. Bu görevi paylaştırmak güzel ve Favors – Gobert tandemi birkaç yıldır işe yarıyor ancak ikili, takım gibi sezona düzen dışında başladı.
Takas döneminin bitmesine yakan KSL.com’dan Andy Larsen, şunları yazmıştı:
“Favors, Jazz yönetimine bu yaz kontratını uzatma niyeti olmadığını belirtti.”
Şubat ayından sonra ona bağlı oyunları da bu durumu çok değiştirmedi.
Jae Crowder, maçları 4 numara pozisyonunda tamamladı ve Utah’ın en iyi dizilişlerinin çoğunda dört dışarıda, bir de içeride oyuncu rotasyonu kullanıldı. Eğer anlamı yoksa onu takımda tutmak gereksiz pahalı olur.
Yine de Favors, Jazz’in kendisini zamanından önce planlardan çıkarmasına izin vermedi. Fazla iyi oynadı. Ocak ayının ortalarında Gobert sakatlıktan döndükten sonra Fransız yıldızla birlikte sahada bulunduğu dakikalarda Utah, rakiplerine 100 pozisyon başına 15 fark attı ve Favors, Oklahoma City Thunder ile oynanan playoff ilk turunda da birleştirici bir rol üstlendi.
Jazz’in playofflardaki ilk dört maçında yalnızca Joe Ingles ve Ricky Rubio, Favors’tan daha iyi bir artı-eksi verimliliğine sahipti. Favors, Oklahoma City’yi hücum ribaundlarında ezdi ve hatta birkaç üçlük bile yolladı. Başantrenör Quin Snyder, an itibariyle onu son periyotlarda Jae Crowder’dan daha çok kullanıyor.
Bundan sonra ne olacağını büyük oranda fiyat durumu belirleyecek. Jazz, şutu istikrarsız bir uzuna daha yıllık 15 milyon dolarlık bir yatırımı meşrulaştıramaz. Buna gerek de olmayacak. Öyle bir teklif yapılmayacak. NBA’de bir dolu dev var ve bu yaz piyasa serbest oyunculara nazik davranmayacak.
Jazz’in gözü başkasının üzerinde değilse Favors’ı takımda tutmak, makul bir çekiciliğe sahip. İsterlerse yeterli parayı çıkarabilirler ve normal sezonda önemli anlarda kullandıkları Crowder da ön alanlarının gidişatı hakkında çok fikir veriyor.
Favors’ın Utah’taki geleceği kısa vadeli bir kontrat imzalamayı isteyip istemediğine ve takımın kendisinin iyi bir üçlük tehdidi olması konusunda ne kadar inançlı olacağına bağlı.
Zach LaVine, Chicago Bulls
Yaş: 23
Kontrat Durumu: Sınırlı Serbest
2017-18 İstatistikler: 16.7 sayı, 3.9 ribaund, 3.0 asist, 1.0 top çalma, 0.2 blok, %38.3 şut isabet oranı
Gelişmiş İstatistikler: 14.6 PER, minus-34.93 TPA, minus-3.41 RPM
Zach LaVine’i takımda tutmak, Chicago Bulls‘a pahalıya mâl olmayacaktır. Bu sezon diz sakatlığı nedeniyle yalnızca 24 maça çıkabilen sonra da aynı dizinden geçirdiği sakatlıkla yine sahalardan uzak kalan bir oyuncu için rakipler dev paralar yatırmayacaktır.
Chicago’nun açmazı daha ziyade ilke konusunda.
LaVine aslında geçen yaz yapılan Jimmy Butler takasının altın parçası gibiydi. Ona yüksek bir maaş vermemek, Kris Dunn ve Lauri Markkanen’in gelecek için daha önemli olduklarını ve Bulls’un söz konusu kontratın en azından bir kısmında hata yaptığını kabul etmeye benzeyecek.
İşlevsel inatçılık, genel menajer Gar Forman ve başkan yardımcısı John Paxson’ın bu kararını almasına engel olabilir. Neticede kim dev bir takasın kilit noktası olarak alınan bir oyuncunun doğru düzgün bir yıl bile geçmeden üstünü çizer ki? Ve LaVine, takıma geldiği dönemde sakatlandı. Bu da Bulls’un hep uzun oyunu oynamaya meyilli olduğunu gösteriyor.
“Buradan geri dönüş yok” tutumunun mali etkilerinden fazlası da var. LaVine’e hak ettiğinden fazla maaş vermek, bir ayak bağı olacak ancak onu takımda tutmak, etrafındakilerin gelişimini önleyecek olursa maliyetten bağımsız sorun yaratacak.
Diğer oyuncuların kendisine topu vermesine dayalı oyun tarzıyla Markkanen gibi biri, böyle bir durumda özellikle elde olmayan bir olumsuz etkiye maruz kalacak. LaVine, Chicago’da 36 dakika başına 19.5 şut denedi. Bu sezon 20 maçtan fazla oynayan tüm oyuncular arasında bu anlamda dokuzuncu sırada. Bu sayı, Bulls’un onu organizasyonun yıldızı olmaya en yakın parça olarak gördüğüne dair bir garip safsataya sebep oluyor.
As Blog A Bull’s Easy Eis şöyle yazmıştı:
“Zach LaVine ile Lauri Markkanen’in bu sezon birlikte oynadığı 19 maçın 12’sinde LaVine, Markkanen’den daha çok şut attı. İlk 10 sıradan seçtiği bir oyuncuyu organizasyonun yüzü yapmaya çalışan bir takımda bu yaşanamaz. Bulls’un şu anda kazanmaya yönelik bir basketbol oynamak için üzerinde çok az baskı var. Bu yüzden de geleceğinin yıldızlarını, devamlı bir lider iş yükü ile rahat ettirmeye konsantre olmalılar.
Bu noktada birçok kişi Markkanen’in gelişiminin Bulls’un geleceğini doğrudan etkileyeceğinin farkında. Dunn da en kötü ihtimalle NBA’de çift yönlü bir oyun kurucu olacak yeteneğe sahip gözüküyor. LaVine’in mevcut yeteneğini ve potansiyeli tavanını sorgulamaya gerek yok ancak şu anda takıma çok daha çabuk ve uzun vadeli değer katan iki oyuncunun tavanlarını tehlikeye atmaya değecek bir umut vaat edip etmediği hâlâ belirsiz.”
Bundan sonra ne yapacaklarını bulmak zorunda olmaları kıskanılacak bir konu değil. Belki de piyasa o kadar durgun olacak ki önemli olmayacak. LaVine’in Bulls’un geleceğiyle uyumsuz olduğunu söylemek de mantıksız olur. Pas tuttu diyebilmek için 24 maçtan fazlası lazım.
Aynı şekilde Chicago’nun onu vazgeçilmez görmesi de mantıksız olacaktır. Bu ismin değerine karar vermek konusunda iyi şanslar…
Jusuf Nurkic, Portland Trail Blazers
Yaş: 23
Kontrat Durumu: Sınırlı Serbest
2017-18 İstatistikleri: 14.3 sayı, 9.0 ribaund, 1.8 asist, 0.8 top çalma, 1.4 blok, %50.5 şut isabet oranı
Gelişmiş İstatistikleri: 19.2 PER, 8.40 TPA, 1.91 RPM
Nurkic’in Blazers‘taki geleceği, Pelicans karşısında harcanan playoff umutlarından bile belirsiz.
Sınırlı pick-and-pop menziline sahip uzunların ve potaya dönük hücum edebilen isimlerin gerçekten iyi bir kaşe sahibi olmak için elit savunmacılar olması gerekiyor. NBA’de normal sezonun en iyi sekizinci savunma takımında potayı korumaktan sorumlu bir oyuncu olarak Nurkic, bu yeteneğe sahip olduğunu gösterdi. O pota civarındayken rakipleri %54.8 ile isabet bulabildi. Bu oran, en azından 200 şuta engel olmaya çalışan 98 oyuncu arasında onu dokuzuncu sıraya koyuyor. Portland da o sahadayken ilk dört takımı gibi savunma yaptı.
New Orleans karşısında süpürülmek, Nurkic’in destekçilerini de etkiledi. Ön alanda Anthony Davis ve Nikola Mirotic ile eşleşemedi. Her ne kadar kimse Davis’i tutacak kadar hünerli olmasa da Blazers’ın reaksiyon gösterebilmesine engel olan kısıtlı alanın ötesinde sınırları var Nurkic’in.
Al-Farouq Aminu’yu Davis’in üzerine atmak, Nurkic’in uzun forvetleri ve cüsseli kanatları kovalamasına neden oluyor. O da potaya patlayıcılığı ile koşabilen isimlere ya da dışarıda topu yere vurabilen herkese karşı zorlanıyor. Tamamen sağlıklı bir DeMarcus Cousins’ın bulunduğu Pelicans karşısında daha iyi bir savunma yapabilirdi.
Pota civarındaki savunması için Nurkic’e yatırım yapmak tehlikeli bir sınıra parmak basmak oluyor. Ben Falk, onunla ilgili şunları yazdı:
“Jusuf Nurkic, Portland’da pota civarını kolaçan ederken kendisini istikrarlı ve güçlü bir pota savunmacısı yapan eşsiz bir aptallık – zarafet karışımı takınıyor. Ancak bu durum ondan ziyade takımla ilgili. Nurkic’in sezonun yalnızca bir bölümünde oynadığı dönemde Stotts’ın takımı bu alanda ligde lider oldu. Bu sezon da aynı istatistik alanında değişen kadroya rağmen son beş yılda dördüncü kez ilk üçte bitirdiler.”
Portland’ın maaş bütçesi durumu da işleri kolaylaştırmıyor. Nurkic’in 8.8 milyon dolarlık kontratını sonraki sezona taşımak bile tek başına onları lüks vergisi sınırına çekiyor. Buna bir de Pat Connaughton ve Shabazz Napier’in sınırlı serbest kontratları da dahil değil.
Zach Collins ve Ed Davis ile yola bakmak gerçekten ilgi çekici gözüjüyor. Onlar normal sezonda birlikte sahadayken Blazers, rakiplerine 100 pozisyon başına 6.4 sayı fark attı. Bu ikili, takıma Pelicans karşısında da savunmada daha fazla manevra kabiliyeti sağladı.
Ancak Davis de serbest durumda ve Collins, playofflarda 5 numara pozisyonunda aslan payı süreyi almaya yeni başlamıştı. Alternatiflere bakmak, Portland için hiçbir şeyi garanti etmiyor ve Stotts ile savunma düzenine kapı gözükecek olursa sınırsız bir hiçliğe düşecekler.
Jabari Parker, Milwaukee Bucks
Yaş: 23
Kontrat Durumu: Sınırlı Serbest
2017-18 İstatistikleri: 12.6 sayı, 4.9 ribaund, 1.9 asist, 0.8 top çalma, 0.3 blok, %48.2 şut isabet oranı
Gelişmiş İstatistikler: 17.1 PER, minus-26.83 TPA, minus-3.35 RPM
Jabari Parker’ın aldığı süreler, Milwaukee Bucks‘ın playoff rotasyonunda giderek düştü ve Parker, takımın playofflardaki ilk iki maçında toplam 25 dakika sahada kalabildi. Bir anlamda geçici koç Joe Prunty’nin gözünden düşmüş olabileceği görüldü.
Ancak bu durum o bu yaz sınırlı serbest kaldığında ne olacağıyla ilgili hiçbir şeyi açıklamıyor. Eğer açıkladığı bir şey varsa mevcut belirsizliğe vurgu yapmış oluyor.
Bu sezon sakatlıktan dönen Parker, 40 maçtan daha az oynadı. Maçlara ilk 5’te başlamıyor. Geçen yıl savunmada küçük bir gelişme gösterdikten sonra artık çoğu toplu oyuncunun karşısında kalamıyor. Milwaukee, normal sezonda onun oyunda olduğu bölümde 100 pozisyon başına 109.5 sayı yedi. Neredeyse lig 29.su Cleveland ile aynı miktarda…
Savunmada o varken Bucks playofflarda daha kolay hayatta kaldı ancak Boston Celtics‘in en tehlikeli iki skoreri Kyrie Irving ve Gordon Hayward oynamıyor. Parker’ı bench ağırlıklı kadrolara karşı oynatmak da faydalı oluyor.
LaVine’in aksine Parker yaz döneminde yüklü maaşlar istemeyebilir. Saf skor yetenekleri de diz sakatlığından sonra onu terk etmedi. İkilik şutlarda normal sezonda %45’in üzerinde isabet kaydetti ve üçlüklerde de giderek daha rahat gözüküyor. 2016-17 sezonunun başından bu yana %37’nin üzerinde üçlük isabeti kaydediyor ve bu sezon sabit üçlüklerinde %42.6 ile isabet buldu.
Hücumdaki yıldız eğilimi göz önünde bulundurulunca bazı takımlar, 23 yaşındaki Parker’da şanslarını bir denemekten imtina etmeyeceklerdir. Uzun vadeli bir maksimum kontrat verilmeyecektir tabii ancak Parker, aşağı yukarı 20.3 milyon dolarlık maaşına yakın bir para alabilir.
Bucks, onun alacağı her türlü teklifi eşleyebilir. Eğer Bucks, ona olan inancını yitirmiş olsa takas döneminde Parker’ın ismi çok daha fazla geçerdi. Ancak onu takımda tutmak için gerekli para, Bucks’ı neredeyse maçlara onunla başlayıp onunla bitirmeye zorluyor. Bütün sezon bu konuda isteksiz davrandılar.
Onu, ilk 5 oyuncularıyla birlikte oynatacak olsanız çok hileye başvurmaya gerek yok. Malcolm Brogdon ya da Tony Snell’i onun yerine oynatmak ise hikayenin sonu olabilir. Onu maç sonlarında kullanmak da ayrı mesele. Bucks’ın yeterince kendisine yetebilen skoreri var ve onun tek başına getirdiği şut katkısı da savunmadaki zararının üzerini örtmüyor.
Milwaukee, Giannis Antetokounmpo’nun pivot oynadığı dizilişe bağlı kalacak olursa daha da büyük bir yük hâline geliyor. İyi bir ribaundcu değil ve pota korumak konusunda etkili olmayacak ya da post-up’ları çok iyi oynamayacak. Yani Parker’ı başka bir takım hücum dizilişinde görebiliyorsa Bucks’ın kendi hücumunda onun yerinin ederi karşılığında ne kadar ödeyebileceğine karar vermesi gerekiyor.
Julius Randle, Los Angeles Lakers
Yaş: 23
Kontrat Durumu: Sınırlı Serbest
2017-18 İstatistikleri: 16.1 sayı, 8.0 ribaund, 2.6 asist, 0.5 top çalma, 0.5 blok, %55.8 şut isabet oranı
Gelişmiş İstatistikler: 19.9 PER, 45.76 TPA, 0.46 RPM
Dışarıdan bağımsız, Julius Randle’ın 2017-18 sezonu Los Angeles Lakers‘ta dev bir yer kaplıyor. NBA’de bu sezon 36 dakika başına 20 sayı, 10 ribaund ve 3 asist ortalamalarını yakalayabilen onun dışında yalnızca iki oyuncu var: Joel Embiid ve Nikola Jokic. Bazı perde değişmeleri sonrası rakibiyle kalabilmesine yetecek ve fiili 5 numara olarak blok tehdidi oluşturabilecek kadar bire bir savunmasını da geliştirdi.
Yeniden yapılanan birçok takımın Randle gibi bir oyuncuyu kadrosuna katmak için ikinci kez düşünmesine gerek yok. Dışarıdan gelecek ilgi hep bir joker ancak şut konusunda savunulmaz sıkıntılar yaşamış, 23 yaşında kariyer sezonunu geçirmiş bir oyuncuyu takımda tutmak daha önemli gözüküyor.
Lakers, birçok yeniden yapılanan takıma benzemiyor. Onlar, serbest durumdaki iki süperyıldızı kadrolarına katabilirler. Randle’ın 12.4 milyon dolarlık kontratından çıkmak da bu süperyıldız hedeflerinin bir parçası olabilir. 65.65 milyon dolarlık bir bütçe açıp hem Paul George hem de LeBron James’i ikna edebilir ve Randle’ı da takımda tutabilirler. Ancak bu yalnızca başka bir takımı Luol Deng’in kontratında kalan iki yıl ve 36.8 milyon doları almaya ikna edecek kadar tatlı bir teklif sunmaları durumunda geçerli olacak.
Yalnızca bir maksimum kontratı azar azar vermek Lakers’ın Randle’ı sorunsuzca takımda tutmasını sağlayabilir. Süperyıldızlar konusunda tamamen başarısız olmak ise onun takımda kalmasının sorgulanmasına bile gerek bırakmıyor.
Randle’a maaş vermek Los Angeles’ın uzun vadedeki esnekliğini etkileyecek. Süperyıldız bir ikiliye tamamlayıcı rol üstlendiğinde bu durum o kadar önemli değil. Lakers bu yaz öncelikli hedeflerini kaçırır da 2019’a yatırım yapmaya kalkarsa o zaman sıkıntı.
George ve James’in kararlarını beklemek, Randle’ın maliyetini de artırabilir. Neden Lakers kendisinin kapı dışarı edilmesine neden olacak yıldızların peşinde koşarken o haber beklesin ki? Yıldızlar kararlarını verene kadar bazı takımlar da Randle’ın kapısını çalacaktır. Diğerleri ise ilk domino taşı düşmeden önce bir anlaşma sağlamaya çalışacaktır.
En iyi durumda bile Lakers’ın durumu soru işareti. George ve James, ikisi birden gelecek olsa bile Randle’ın maaşını bütçeye sığdırabilmek için bazı genç parçalardan vazgeçmeleri gerekiyor. Takımda kötü bir bench rotasyonu varken ona yıllık sekiz haneli bir miktar vermek de başlı başına sorun.
Bununla birlikte bu yaz neticede yaşanacak ve Randle’ın kontratı NBA’de en tartışmalı konulardan biri olacak.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!