by Howard Beck / Çeviri: Yılmazcem Özardıç
Bu yazı ilk olarak 11 Haziran tarihinde Bleacher Report’ta yayınlanmıştır.
LeBron James geçtiğimiz hafta kendi mirası için savaşırken Kobe Bryant’ın gördüğü tek şey tükenmişlikti.
Cleveland Cavaliers, James’in yaptığı her şeye rağmen Finallerin ilk iki maçını Warriors‘a kaybetmişti. James’in daha fazla şut atması daha fazla sayı atması için telkinler vardı. Sonuçta LeBron’ın saygınlığı tehlikedeydi.
Bryant ise tam tersini tavsiye ediyordu.
“Bence çok fazla uğraşıyor” dedi Bryant 3.maç öncesinde ve devam etti, “Aslında daha az yapmalı bunu.”
Eğer James büyük bir geri dönüşün mimarı olacaksa bunu takım arkadaşlarını devreye sokmakla yapacaktı.
Ancak başaramadı ve Warriors rakibini süpürdü. James her ne kadar harika olsa da istediğini başaramamıştı.
Finallerde 9 senede 3 kere şampiyon olabildi. Eleştiriler ve Michael Jordan kıyaslamalarıyla buradan yara alıyor zaten.
Ancak bir yıldızın NBA mirası bu kadar kolay tanımlanamaz.
Bleacher Report bu konuda eski oyunculara sorular sordu.
Beş kere şampiyon olan Bryant en net çizgiyi çekti: Miras kazanılan şampiyonluklarla kurulur. ‘Neden, nasıl’ sorularının bir önemi yoktur. Isiah Thomas ve Chauncey Billups gibi isimler ise daha kapsamlı bir değerlendime yaptı.
Birçok yorumcu Cavs‘in yenilgisinde takım arkadaşlarının kötü performansını neden olarak gösterse de Bryant, James’in bunun sorumluluğunu alması gerektiğini düşünüyor. Bryant kariyerinin başında bu konuda zorlanmış hatta.
“Phil (Jackson) eskiden bunu bana çok söylerdi, parkede çok fazla şey yapmaya çalıştığımda” dedi Bryant, “Bana gelip ‘Daha az şey yapmalısın’ derdi. Ben de, ‘Takım arkadaşlarım daha fazla katkı vermeli’ derdim. O da bana, ‘Evet, onları da oyunun içine dahil etmek senin görevin’ derdi.”
Yani Jeff Green ve Rodney Hood’un şut atamaması, Kyle Korver’ın bir anda yok olması LeBron’ın hatası mıydı?
‘Miras’ denilen kısa ama ağır anlamlı sözcük sadece rakamlara bağlı olarak değer kazanıyor. Kazanılan ve kaybedilen şampiyonluklar öne çıkıyor ama kritik detaylar göz ardı ediliyor.
James’in bu mağlubiyeti JR Smith’in ilk maçtaki hatası, Clarkson’ın oyunu bahsedilmeden bireysel mağlubiyet olarak yazılıyor.
Peki bunların hepsinin ne kadar önemi var? James sadece Finallerdeki galibiyet mağlubiyet rakamları ile mi hatırlanmalı, veya başka bir şeyle hatırlanabilir mi? Jordan’ı geçebilir mi? Yoksa geçti mi?
Net bir doğru yok. Biz de 9 eski oyuncuya LeBron hakkında sorular sorduk.
Panelimize katılanlar:
Bryant
Thomas
Billups
Paul Pierce
Grant Hill
Vince Carter
Jalen Rose
Dennis Scott
Jon Barry
LeBron’ın üç yüzüğü var. Modern zamanlarda Finallerde en çok Finale çıkan oyuncu. Ancak bu serinin ardından 3-6 oldu. Bu onun mirası için önemli mi?
Paul Pierce: En iyisi olmak için konuşuyorsak, evet. Zaten çoktan ilk beşte. Ancak tahta çıkmaktan bahsediyorsak, dağın zirvesinde olmak için evet. Bu rakamlar bu konu hakkında önemli.
Isiah Thomas: Ben önemli olduğunu düşünüyorum. Tabii kaybettiği takımları da işin içine almanız gerekiyor. 9 kere Finale çıksa da 7 tanesinde daha kötü kadrosu vardı.
Chauncey Billups: LeBron’u kaybettiği Final serileriyle yargılamayacağım. Her defasında favori değildi. Hatta çok nadir favori olduğu seriler oldu. Böyle olunca nasıl kazanmasını bekleyebilirsiniz ki? Sonuçta NBA Finallerinden bahsediyoruz, dünyadaki en iyi iki takım.
Dennis Scott: 3-6’yı ben önemsemiyorum. Çünkü Jerry West bu ligin logosu ve 9 Finalde 1 kere şampiyon oldu. Yine de ona Mr.Clutch diyoruz değil mi? Ben LeBron’un işine aynı şekilde devam etmesini isterim.
Jon Barry: Altı Final mağlubiyetini direkt olarak James’in hanesine yazmak bence haksızlık olur. 2011’deki Mavs serisinde mağlubiyetin nedenlerinden biriydi diye düşünüyorum. Ancak diğerlerinde bence kendi takımdan daha iyi takımlara karşı mücadele etti. Doğu’nun bu kadar güçsüz olması da onun suçu değildi.
Vince Carter: Sonuçta kendisine 9 kere şampiyon olma şansı tanıdı. Herkes bunu yapamaz. Onu tebrik ediyorum. Bu inanılmaz bir başarı.
Kobe Bryant: Bir çocuk olarak düşündüğüm tek şey şampiyon olmaktı. Sadece bunu önemsiyordum. Michael’a da, Larry Bird’e de böyle değer vermiştim. Magic’e de. Sadece şampiyon olmaktı. Şimdi herkes her şeye farklı şekilde bakıyor. Bu konuda bir sıkıntı yok. Ben sadece kendi bakış açımı size söylüyorum.
Eğer Bron olsam, bir şekilde kazanmanın yolunu bulmaya çalışırım. Hikaye hakkında falan değil. Şampiyon olmak istiyorsanız bir yolunu bulmak zorundasınızdır.
Bir yıldızın destek ekibini nasıl değerlendirmeliyiz? LeBron, JR Smith ve Jordan Clarkson’ı bu kadar ileri götürebildiği için tebrik edilmeli mi yoksa kaybettiği için cezalandırılmalı mı? Serinin ilk maçını rol oyuncularının kaybettirdiğini gördük.
Carter: Bunlar şanssız durumlar ve argümanlar ona karşı. Finallere çıkmaması gereken takımları oralara kadar getirdi.
Pierce: Kevin Love ikinci bir All-Star ama playoff’larda öyle performans göstermedi. Arada bir iyi maçlar çıkardı ama çoğu zaman ortalarda gözükmedi. Zaten diğer oyunculara baktığınızda ‘Kime güveneyim ki?’ diyorsunuz.
Barry: Bu kadar iyi oynarken hak ettiğinden fazlasını yapan bir takımla kaybettiği için cezalandırılmamalı.
Pierce: En zirve için hedeflediğiniz zaman böyle kılı kırk yarmalar başlar.
Bryant: Michael 2008 Finallerinden sonra bana çok iyi bir tavsiye vermişti: ‘Elinde her şey var. Bu oyuncuları bir üst seviyeye çıkarıp şampiyonluğa taşımak için neler yapman gerektiğini bulmalısın.’ Ben de, ‘Dinle, Boston’da Allen, Pierce, Garnett, Rasheed var. Onlar yetenekli. Çok derinler.’ İlk süper takım onlardı. Michael benim tepki gösterdiğimi görünce, ‘Neyse ne. Önemi yok. Bir yolunu bulman gerekiyor. Başka alternatifin yok’ demişti. LeBron’un da önündeki meydan okuma bu. Elinde bazı parçalar var, bunları birleştirip doğru şekilde çalıştırmak onun elinde. Bahaneler bir işe yaramaz.
Duygusal anlamda bir takımı nasıl kurduğunuz önemli. Onlar nasıl motive edersiniz? Liderlik sadece oyunculara saha içinde top atmak değildir. Liderlik bu değil. Liderlik, arkadaşlarınız potansiyellerine ulaşırken onlara verdiğiniz ilhamdır. Bazı ilhamlar pek de hoş değildir. Bazıları zordur, bazıları fikir ayrılığına sebep verir. Bazıları arkadaşınızın sırtını sıvazlamanızı gerektirir. Ancak olay o dengeyi bulmaktadır. O dengeyi bulursanız Golden State veya Boston’la oynadığınızda arkadaşların senin onlara güvenin olduğunu hissedecektir.