by Howard Beck / Çeviri: Yılmazcem Özardıç
Bu yazı ilk olarak 11 Haziran tarihinde Bleacher Report’ta yayınlanmıştır.
LeBron James geçtiğimiz hafta kendi mirası için savaşırken Kobe Bryant’ın gördüğü tek şey tükenmişlikti.
Cleveland Cavaliers, James’in yaptığı her şeye rağmen Finallerin ilk iki maçını Warriors‘a kaybetmişti. James’in daha fazla şut atması daha fazla sayı atması için telkinler vardı. Sonuçta LeBron’ın saygınlığı tehlikedeydi.
Bryant ise tam tersini tavsiye ediyordu.
“Bence çok fazla uğraşıyor” dedi Bryant 3.maç öncesinde ve devam etti, “Aslında daha az yapmalı bunu.”
Eğer James büyük bir geri dönüşün mimarı olacaksa bunu takım arkadaşlarını devreye sokmakla yapacaktı.
Ancak başaramadı ve Warriors rakibini süpürdü. James her ne kadar harika olsa da istediğini başaramamıştı.
Finallerde 9 senede 3 kere şampiyon olabildi. Eleştiriler ve Michael Jordan kıyaslamalarıyla buradan yara alıyor zaten.
Ancak bir yıldızın NBA mirası bu kadar kolay tanımlanamaz.
Bleacher Report bu konuda eski oyunculara sorular sordu.
Beş kere şampiyon olan Bryant en net çizgiyi çekti: Miras kazanılan şampiyonluklarla kurulur. ‘Neden, nasıl’ sorularının bir önemi yoktur. Isiah Thomas ve Chauncey Billups gibi isimler ise daha kapsamlı bir değerlendime yaptı.
Birçok yorumcu Cavs‘in yenilgisinde takım arkadaşlarının kötü performansını neden olarak gösterse de Bryant, James’in bunun sorumluluğunu alması gerektiğini düşünüyor. Bryant kariyerinin başında bu konuda zorlanmış hatta.
“Phil (Jackson) eskiden bunu bana çok söylerdi, parkede çok fazla şey yapmaya çalıştığımda” dedi Bryant, “Bana gelip ‘Daha az şey yapmalısın’ derdi. Ben de, ‘Takım arkadaşlarım daha fazla katkı vermeli’ derdim. O da bana, ‘Evet, onları da oyunun içine dahil etmek senin görevin’ derdi.”
Yani Jeff Green ve Rodney Hood’un şut atamaması, Kyle Korver’ın bir anda yok olması LeBron’ın hatası mıydı?
‘Miras’ denilen kısa ama ağır anlamlı sözcük sadece rakamlara bağlı olarak değer kazanıyor. Kazanılan ve kaybedilen şampiyonluklar öne çıkıyor ama kritik detaylar göz ardı ediliyor.
James’in bu mağlubiyeti JR Smith’in ilk maçtaki hatası, Clarkson’ın oyunu bahsedilmeden bireysel mağlubiyet olarak yazılıyor.
Peki bunların hepsinin ne kadar önemi var? James sadece Finallerdeki galibiyet mağlubiyet rakamları ile mi hatırlanmalı, veya başka bir şeyle hatırlanabilir mi? Jordan’ı geçebilir mi? Yoksa geçti mi?
Net bir doğru yok. Biz de 9 eski oyuncuya LeBron hakkında sorular sorduk.
Panelimize katılanlar:
Bryant
Thomas
Billups
Paul Pierce
Grant Hill
Vince Carter
Jalen Rose
Dennis Scott
Jon Barry
LeBron’ın üç yüzüğü var. Modern zamanlarda Finallerde en çok Finale çıkan oyuncu. Ancak bu serinin ardından 3-6 oldu. Bu onun mirası için önemli mi?
Paul Pierce: En iyisi olmak için konuşuyorsak, evet. Zaten çoktan ilk beşte. Ancak tahta çıkmaktan bahsediyorsak, dağın zirvesinde olmak için evet. Bu rakamlar bu konu hakkında önemli.
Isiah Thomas: Ben önemli olduğunu düşünüyorum. Tabii kaybettiği takımları da işin içine almanız gerekiyor. 9 kere Finale çıksa da 7 tanesinde daha kötü kadrosu vardı.
Chauncey Billups: LeBron’u kaybettiği Final serileriyle yargılamayacağım. Her defasında favori değildi. Hatta çok nadir favori olduğu seriler oldu. Böyle olunca nasıl kazanmasını bekleyebilirsiniz ki? Sonuçta NBA Finallerinden bahsediyoruz, dünyadaki en iyi iki takım.
Dennis Scott: 3-6’yı ben önemsemiyorum. Çünkü Jerry West bu ligin logosu ve 9 Finalde 1 kere şampiyon oldu. Yine de ona Mr.Clutch diyoruz değil mi? Ben LeBron’un işine aynı şekilde devam etmesini isterim.
Jon Barry: Altı Final mağlubiyetini direkt olarak James’in hanesine yazmak bence haksızlık olur. 2011’deki Mavs serisinde mağlubiyetin nedenlerinden biriydi diye düşünüyorum. Ancak diğerlerinde bence kendi takımdan daha iyi takımlara karşı mücadele etti. Doğu’nun bu kadar güçsüz olması da onun suçu değildi.
Vince Carter: Sonuçta kendisine 9 kere şampiyon olma şansı tanıdı. Herkes bunu yapamaz. Onu tebrik ediyorum. Bu inanılmaz bir başarı.
Kobe Bryant: Bir çocuk olarak düşündüğüm tek şey şampiyon olmaktı. Sadece bunu önemsiyordum. Michael’a da, Larry Bird’e de böyle değer vermiştim. Magic’e de. Sadece şampiyon olmaktı. Şimdi herkes her şeye farklı şekilde bakıyor. Bu konuda bir sıkıntı yok. Ben sadece kendi bakış açımı size söylüyorum.
Eğer Bron olsam, bir şekilde kazanmanın yolunu bulmaya çalışırım. Hikaye hakkında falan değil. Şampiyon olmak istiyorsanız bir yolunu bulmak zorundasınızdır.
Bir yıldızın destek ekibini nasıl değerlendirmeliyiz? LeBron, JR Smith ve Jordan Clarkson’ı bu kadar ileri götürebildiği için tebrik edilmeli mi yoksa kaybettiği için cezalandırılmalı mı? Serinin ilk maçını rol oyuncularının kaybettirdiğini gördük.
Carter: Bunlar şanssız durumlar ve argümanlar ona karşı. Finallere çıkmaması gereken takımları oralara kadar getirdi.
Pierce: Kevin Love ikinci bir All-Star ama playoff’larda öyle performans göstermedi. Arada bir iyi maçlar çıkardı ama çoğu zaman ortalarda gözükmedi. Zaten diğer oyunculara baktığınızda ‘Kime güveneyim ki?’ diyorsunuz.
Barry: Bu kadar iyi oynarken hak ettiğinden fazlasını yapan bir takımla kaybettiği için cezalandırılmamalı.
Pierce: En zirve için hedeflediğiniz zaman böyle kılı kırk yarmalar başlar.
Bryant: Michael 2008 Finallerinden sonra bana çok iyi bir tavsiye vermişti: ‘Elinde her şey var. Bu oyuncuları bir üst seviyeye çıkarıp şampiyonluğa taşımak için neler yapman gerektiğini bulmalısın.’ Ben de, ‘Dinle, Boston’da Allen, Pierce, Garnett, Rasheed var. Onlar yetenekli. Çok derinler.’ İlk süper takım onlardı. Michael benim tepki gösterdiğimi görünce, ‘Neyse ne. Önemi yok. Bir yolunu bulman gerekiyor. Başka alternatifin yok’ demişti. LeBron’un da önündeki meydan okuma bu. Elinde bazı parçalar var, bunları birleştirip doğru şekilde çalıştırmak onun elinde. Bahaneler bir işe yaramaz.
Duygusal anlamda bir takımı nasıl kurduğunuz önemli. Onlar nasıl motive edersiniz? Liderlik sadece oyunculara saha içinde top atmak değildir. Liderlik bu değil. Liderlik, arkadaşlarınız potansiyellerine ulaşırken onlara verdiğiniz ilhamdır. Bazı ilhamlar pek de hoş değildir. Bazıları zordur, bazıları fikir ayrılığına sebep verir. Bazıları arkadaşınızın sırtını sıvazlamanızı gerektirir. Ancak olay o dengeyi bulmaktadır. O dengeyi bulursanız Golden State veya Boston’la oynadığınızda arkadaşların senin onlara güvenin olduğunu hissedecektir.
Peki miras sadece yüzüklerle mi alakalıdır? LeBron üst üste sekiz kere Finallere kaldı. Bunu 60’ların Celtics‘inden bu yana kimse yapamamıştı. Bu bir şeyler ifade etmez mi?
Carter: Sezon başında hazırlık kampına başladığında kendisine ne söylediğini biliyor musunuz? Her yıl sezonunun Haziran ortasında biteceğini söylüyor. Sekiz yıldır da başarıyor. Ben daha önce Finale kalmamış biri olarak bu başarıyı küçümseyemem. Bence inanılmaz bir şey.
Barry: Finallerin sonucu ne olursa olsun bu çok büyük bir başarı.
Billups: Çok şey ifade ediyor tabii ki de. Her yıl oyuna gösterilen bağlılık ve inanılmaz performanslar…
Thomas: Son 15 yılda 9 kere Finale çıkarak bu dönemi domine etti. Ben hayatım boyunca böyle bir şey görmemiştim. Kareem Abdul-Jabbar’a karşı, Michael Jordan’a karşı oynadım. Daha önce hiçbirimizin şu anda gördüğü şeylere tanık olduğunu düşünmüyorum.
Pierce: Evet bu onu yukarılara götürür. Ancak en tepeye koymaz.
Bryant: Bu soruya ne cevap vereceğimi bilecek kadar uzun süredir tanıyorsunuz beni.
LeBron tarihte 30 bin sayı 8 bin ribaunt ve 8 bin asist istatistiklerini geçen tek oyuncu. Seneye Michael Jordan’ı geçebilir tarihin en çok sayı atan oyuncuları listesinde, daha fazla Finale çıktı. Ancak tabii Jordan’ın 6, LeBron’un 3 yüzüğü var. Bu tarihin en iyisi tartışmalarında nasıl bir etki yapıyor? Eğer olay şampiyonluklar ise neden Bill Russell ve 11 yüzüğünden başlamıyoruz?
Scott: LeBron Michael’dan çok Magic’e benziyor. Michael ya da Kobe lige takım arkadaşlarına pozisyon hazırlayan oyuncular olarak gelmediler. Yürüyen triple double olarak da gelmediler. Nasıl karşılaştırabilirsiniz ki yani? Mike suikastçi gibi bir şeydi. Bu çok büyük bir farklılık yaratıyor. Peki çok yönlü olarak bakıldığında hangi oyuncu daha iyi? LeBron.
Jalen Rose: Diğer oyunculara saygım tabii ki var ancak Michael Jordan diğer herkesten farklı bir katmanda. Sadece yüzüklere bakılarak karar verilseydi tarihin en iyisinin Bill Russell olduğunu söylememiz gerekirdi.
Barry: LeBron bence tarihin en iyi beş oyuncusundan biri. Hatta tarihin en iyi atleti ve çok yönlülük açısından bakıldığında da tarihin en iyisi. Ama Michael benim için tüm sporlar arasındaki en iyi rekabetçi. Michael Jordan’ın mentalitesi onu diğerlerinden ayırıyor.
Hill: LeBron kendisini çok ayrı bir yere koydu. Kendi jenerasyonunun en iyisi olduğunu kanıtladı. Kıyaslamalara, hangi oyuncunun daha iyi olduğu tartışmalarına girmeyi sevmiyorum. Bence bu aptalca ve böyle bir şeyin yapılması da imkansız. Bildiğim bir şey varsa o da LeBron’ın inanılmaz şeyler yaptığıdır.
Pierce: Bundan kaçamazsınız. Oyunun öğrencileri olarak, taraftarlar olarak sürekli konuştuğumuz bir şey bu. En iyisine, jenerasyonda bir kez gelecek oyunculara baktığınızda LeBron kesinlikle var orada. Yani zaten biz böyle tartışmaları yapmak için bekliyorduk.
Carter: İkisi de farklı şekilde harika oyuncular. Ancak ilk önce LeBron’ın kariyerini bitirmesini beklemek lazım. Çünkü 13 Final ve 6 yüzükle falan bitirebilir. Bu olabilir cidden.
Billups: Ben hiçbir zaman kimsenin MJ’den daha iyi olabileceğini düşünmüyorum. Ancak LeBron da oralara çok yakın. Çok çok yakın. LeBron veya Michael’dan hangisinin daha iyi olduğunu kim takar ki? Basketbol denen sporu yapmış en iyi oyunculardan ikisi bu adamlar. Tabii LeBron’ın birkaç tane daha yüzük kazanması gerek. Bence insanlar onu izlerken keyif almalı. Çünkü eminim ki bıraktığı zaman onu özleyeceğiz.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!