By The Delite – Çeviri: Berkay Terzi / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı TheDelite’da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Binlerce genç erkek yıllar boyunca kolej basketbolu oynamaya hak kazandı. Ancak yalnızca seçkin bir azınlık, zamanın unutmamıza izin vermeyeceği oyuncular olarak öne çıktı. Oyun yıllar içinde çok değişti, ancak kolej basketbolunun gerçek efsanelerinden biri olarak hatırlanmak için gerekenler hiç değişmedi.
Şimdiye kadar sahaya çıkan en iyi erkek kolej basketbolcularını sıraladık. Michael Beasley, Kevin Durant ve Zion Williamson gibi olağanüstü oyunculardan özür dileriz. Ancak daha fazla sezon sizi bizim nezdimizde daha etkileyici kılabilirdi. Bu tür oyuncuların kolejde tek sezon kalması, kolej basketboluna birden fazla yıl boyunca hakim olmayı başaran diğer adamlara kıyasla onları değersizleştiriyor.
Bu hikaye için kullandığımız bireysel kayıtlar ve istatistikler, NCAA’in resmi sitesinden ve Sports-Reference.com.’dan alındı.
30. JJ Redick (Duke, 2002-2006)
İstatistik: 19.9 sayı | 2.2 asist | 3.3 üçlük
JJ Redick’in NCAA tarihindeki en iyi saf şutör olduğu söylenebilir. Kariyerindeki %91’lik serbest atış yüzdesi, en az 600 serbest atış denemesi yapan isimler arasında en iyisi. 457 üçlük ile NCAA’in tüm zamanların en çok üçlük atan ikinci oyuncusu unvanını elinde tutuyor. Duke’taki dört yıldız yılında iki kez ACC Konferans’ının en iyi oyuncusu seçildi ve okulunda tüm zamanların en çok sayı atan ismi oldu. Redick’in kariyeri ile ilgili en şok edici şey, hiçbir zaman bir şampiyonluk kazanmamış olmasıdır.
29. Paul Silas (Creighton, 1961-1964)
İstatistik: 20.5 sayı | 21.6 ribaunt
Creighton’daki yılları boyunca dominant bir güç olan Paul Silas, üretkenliğine baktığınızda kesinlikle elit oyuncular arasında. NCAA tarihinde, tüm kariyeri boyunca maç başına en az 20 sayı ve 20 ribaund ortalamasına sahip beş oyuncudan biri. Bu çılgın rakamlara rağmen, Silas sadece bir kez En İyi Kolej Beşi’ne seçildi. Ancak bu listede kolayca bir yer kazanmak için yeterli rakamlara sahip. UCLA gibi bir takımda oynamış olsaydı, muhtemelen ilk 10 sıraya adını yazdırırdı.
28. Michael Jordan (North Carolina, 1981-1984)
İstatistik: 17.7 sayı | 5.0 ribaunt | 1.7 top çalma | %54 şut yüzdesi
Michael Jordan’ın kariyer ortalamaları bu listedeki bazı isimler kadar absürt değil ancak savunma becerileri, kritik anlardaki şutları ve 1980’lerin yıldızlarını sürekli olarak gölgede bırakması onu bu listeye koydu. Jordan, North Carolina’da 1982 NCAA Şampiyonası’nı kazandı. İki kez En İyi Kolej Beşi’ne seçildi ve tarihteki en büyük NBA kariyerine sahip olmadan önce 1984’te tartışmasız şekilde Yılın En İyi Kolej Oyuncusu seçildi.
27. Bobby Hurley (Duke, 1989-1993)
İstatistik: 12.4 sayı | 7.7 asist | 1.4 top çalma | %40 üçlük
Tıpkı Jordan gibi, ACC Konferansının efsane ismi Bobby Hurley’nin istatistikleri de göz kamaştırıcı değil ancak saha içinde yetenekli bir liderdi ve takım arkadaşlarının en iyi oyununu oynamalarını sağlardı. NCAA tarihinin en çok asist yapan oyuncusudur ve Duke’ta arka arkaya kazandığı iki şampiyonluk onu elit isimlerin arasında yerleştirdi. Hurley, üç kez ACC Konferans’ının en iyi takımında yer aldı ve 1992’de NCAA Turnuvası’nın en seçkin oyuncusu seçildi.
26. Joe Holup (George Washington, 1952-1956)
İstatistik: 21.4 sayı | 19.5 ribaunt
Kolej efsaneleri arasında daha sık anılması gereken isimlerden biri olan Joe Holup, 1950’lerde George Washington’dayken rekabetin fitilini ateşledi. Kariyerinde 20 sayı-20 ribaunt ortalamalarını kılpayı kaçırdı ancak yine de NCAA tarihinde 2.000 sayı ve 2.000 ribaund kaydeden iki oyuncudan biri oldu. Holup’un çektiği 2.030 ribaunt, onu NCAA tarihinde tüm zamanların ikinci sırasına yerleştiriyor. Tüm bunlara rağmen sadece bir kez en iyi kolej takımlarına (1956) seçildi.
25. Doug McDermott (Creighton, 2011-2014)
İstatistik: 21.7 sayı | 7.5 ribaunt | %46 üçlük
Üniversitede dört yıl geçirmeyi seçen nadir yıldız oyunculardan olan Doug McDermott, 2014’teki son sezonunda Yılın En İyi Kolej Oyuncusu seçildi. NCAA’daki dört sezonu boyunca, McDermott her zaman olağanüstüydü ve üç kez En İyi Kolej Beşi’ne seçildi. Kariyerini bitirdiğinde, NCAA tarihinde en fazla sayı atan beşinci (3150 sayı) oyuncuydu. Tam 135 maçta çift haneli sayılara çıktı ki bu da NCAA tarihinde bir rekor.
24. David Robinson (Navy, 1983-1987)
İstatistik: 21.0 sayı | 10.3 sayı | 4.1 blok
Kuşkusuz Amerika’nın silahlı kuvvetler akademilerinden gelen en iyi oyuncu olan Amiral, double-double ortalamalı acımasız bir savunmacıydı. David Robinson’un Navy’deki kariyer ortalamaları son derece etkileyici ve hala önemli bir rekoru elinde bulunduruyor. Robinson, NCAA’de tek bir sezonda en fazla double-double yapan oyuncu unvanını koruyor. 1986’da 35 maçtan 31’inde double-double yapmayı başardı. İki kez oybirliği ile En İyi Kolej Beşi’ne seçildi ve 1987’de Yılın En İyi Kolej Oyuncusu seçildi.
23. Danny Manning (Kansas, 1985-1988)
İstatistik: 20.1 sayı | 8.1 sayı | 1.7 top çalma | 1.4 blok
Eğer Kansas gibi tarihsel önemi yüksek bir kolejin gelmiş geçmiş en büyük oyuncusu olma iddiasını ortaya koyuyorsanız, elit bölgedesiniz demektir. Manning, Jayhawks tarihinde en çok sayı atan ve ribaunt alan oyuncu konumunda. Bu da onu bazı meşru efsanelerin önüne geçiren rakamlar. Manning, takımın 1988 NCAA şampiyonluğunu kazanmasında kilit rol oynadı ve o sezon Yılın En İyi Kolej Oyuncusu seçildi. Kansas’taki dört sezonu boyunca üç kez En İyi Kolej Beşi’ne girdi ve 2008’de kolej basketbolunda Hall of Fame seçildi.
22. Dan Issel (Kentucky, 1968-1970)
İstatistik: 25.8 sayı | 12.9 sayı
Manning’e benzer şekilde The Horse lakaplı Dan Issel de önemli bir kolejin tarihindeki en iyi oyuncu olarak ün kazandı. Dan Issel, Kentucky’deki üç sezonunda iki kez En İyi Kolej Beşi’ne girdi. Kentucky’nin en çok sayı atan ve ribaunt alan oyuncusu oldu. Tarihteki en iyi çok yönlü oyunculardan biri olarak görüldü. Issel’in 1970’teki 33.9 sayı ortalaması, hala herhangi bir Kentucky oyuncusu tarafından ulaşılmış en iyi ortalamadır.
21. Austin Carr (Notre Dame, 1967-1971)
İstatistik: 34.6 sayı | 7.3 ribaunt
Notre Dame koçu John Dee’nin 1970 tarihli bir fotoğrafta Austin Carr’ı neden öpmeye çalıştığını anlamak basit. Carr, bir March Madness maçında 61 sayı atmıştı ve bu hala bir NCAA turnuvası maçında atılan en fazla sayı. 1970 ve 1971’de 38 sayı ortalaması yakalayan Carr, çılgın bir hücumcuydu. 38 sayı ortalama yakaladığı her iki sezon da NCAA’de bir sezonda yapılan en yüksek sayı ortalamaları listesinde ilk 10’da yer aldı. İki kez En İyi Kolej Beşi’ne seçildi ve 1971’de Yılın En İyi Kolej Oyuncusu seçildi.
20. Ralph Sampson (Virginia, 1979-1983)
İstatistik: 16.9 sayı | 11.4 ribaunt | 3.5 blok
Virginia’daki dört sezonu boyunca Ralph Sampson’ın ne kadar dominant olduğunu bilmek istiyorsanız, ödüllerine bakın. 224 cm boyundaki dev pivot, 1981-1983 yılları arasında art arda üç sezon boşunda Yılın En İyi Kolej Oyuncusu seçilerek ödülü üç yıl boyunca kazanan tek isim oldu. Sampson ayrıca, üç kez tartışmasız şekilde En İyi Kolej Beşi’ne seçildi. 1.511 kariyer ribaunduyla 1973’ten beri oynayan tüm oyuncular arasında beşinci sırada yer alıyor.
19. Tim Duncan (Wake Forest, 1993-1997)
İstatistik: 16.5 sayı | 12.3 ribaunt | 3.8 blok | 2.3 asist
NBA tarihinin en iyi oyuncularından biri olmadan önce, kolej parkesinde ter döken en iyi isimlerden biriydi. Tim Duncan, double-double ortalamalarının yanı sıra, Wake Forest’ı dört sezonunda da NCAA turnuvasına taşıdı. Bu süre zarfında, iki kez En İyi Kolej Beşi’ne seçildi. İki kez ACC konferansında Yılın Oyuncusu oldu ve 1997’de Yılın En İyi Kolej Oyuncusu ödülüne layık görüldü. Duncan, o sezon oynanan toplam 31 maçta inanılmaz bir şekilde 29 double-double kaydetti. Toplam 1570 ribaunt ile 1973’ten beri bu alanda en iyi ikinci oyuncu.
18. Shaquille O’Neal (LSU, 1989-1992)
İstatistik: 21.6 sayı | 13.5 ribaunt | 4.6 blok | %61 şut yüzdesi
Dominasyondan bahsetmek ister misin? Shaq, daha LSU’daki ilk senesinde ortalama 4.6 blok yaptı. Bunun da ötesinde, her gece en az 21 sayı atıyor ve 13 ribaund alıyordu. Triple-double’lar kolej basketbolunda son derece nadirdir ve bunlardan altı tane kaydetti. Bu 6 triple-double ile en çok yapan ikinci isim oldu. İnanılmaz oyununa rağmen Shaq, iki kez En İyi Kolej Beşi’ne seçildi ve iki kez SEC Konferansında yılın en iyisi oldu.
17. Tyler Hansbrough (North Carolina, 2005-2009)
İstatistik: 20.2 sayı | 8.6 ribaunt
North Carolina’daki olağanüstü yıllarında Tyler Hansbrough, ACC Konferansı tarihinde, oynadığı dört yılın tamamında hem En İyi Kolej Beşi’ne giren hem de ACC En İyi Beşi’ne seçilen ilk oyuncu oldu. Ayrıca ACC tarihinde en fazla sayı atan oyuncu oldu ki bu akıllara durgunluk veren bir başarıdır. North Carolina’nın şimdiye kadarki en çok sayı atan ve ribaunt alan ismi. Harika bir kariyere imza atan Hansbrough, 2009 yılında üst düzey bir sezon geçirdi ve North Carolina’yı NCAA şampiyonluğuna taşıdı. Ayrıca serbest atışlarda 982 isabet ile tüm zamanların rekorunu elinde tutuyor.
16. Lionel Simmons (La Salle, 1986-1990)
İstatistik: 24.6 sayı | 10.9 ribaunt | 1.9 blok | 1.8 top çalma
L-Train, La Salle’de NCAA tarihinde kendi başına duran yıldız bir kariyere sahipti. Tarihte en az 3.000 sayı atan ve en az 1.100 ribaund alan tek oyuncu. 3.217 kariyer sayısı, NCAA tarihinde üçüncü sırada yer alıyor. Dört sezon boyunca yaklaşık 25 sayı ortalaması yapan Simmons, aynı zamanda bir double-double makinesiydi. Üst üste 115 maçta çift haneli sayılara ulaştı. La Salle’ı üç kez March Madness’a götürdü, iki kez tartışmasız şekilde En İyi Kolej Beşi’Ne seçildi ve 1990’da Yılın En İyi Kolej Oyuncusu seçildi.
15. Artis Gilmore (Jacksonville, 1970-1971)
İstatistik: 24.3 sayı | 22.7 ribaunt | 10.3 blok
Artis Gilmore’un kariyer istatistikleri tek kelimeyle inanılmaz. Tarihte ortalama 20 sayı ve 20 ribaunt yapan beş oyuncudan biri. Gilmore, en başta iki yıllık üniversitede oynuyordu. Ardından Jacksonville’e transfer oldu, bu yüzden NCAA’de yalnızca iki sezon oynadı. Jacksonville’deki iki yıl boyunca, Gilmore her iki sezonda da En İyi Kolej Beşi’ne girdi. Takımını 1970 NCAA Finali’ne götürdü ancak UCLA’e kaybettiler. Maç başına 22.7 ribaund ile akıllara durgunluk veren ortalaması hala tüm zamanların kariyer rekoru ve muhtemelen öyle kalmaya devam edecek.
14. Magic Johnson (Michigan State, 1977-1979)
İstatistik: 17.1 sayı | 7.9 asist | 7.6 ribaunt
Triple-double ortalamasına yaklaşan Earvin “Magic” Johnson, kolej basketbolunun her zamankinden çok izlendiği bir dönemde oyunun en popüler yıldızıydı. Johnson, Michigan State’de iki kez En İyi Kolej Beşi’ne seçildi. Aynı yıl, Amerikan tarihinin en çok izlenen basketbol maçında takımını NCAA şampiyonluğuna taşıdı. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, o yıl turnuvanın en iyi oyuncusu seçildi. Oyunu Magic Johnson gibi kontrol edebilen çok az oyuncu var.
13. Christian Laettner (Duke, 1988-1992)
İstatistik: 16.6 sayı | 7.8 ribaunt | 1.6 top çalma | 1.0 blok
Kolej basketbolu tarihinde, kitleleri Christian Laettner’dan daha fazla ikiye ayıran birisini göremezsiniz. Ancak ondan nefret edenler bile, kendi takımlarında oynasa Laettner’i seveceklerini inkar edemezler. Belki de tüm zamanların en iyi Duke oyuncusu olan Laettner, Duke’un orada bulunduğu dört sezon boyunca Final Four’a gitmesine yardımcı oldu – ki bu da bir rekor – ve 1991 ve 1992’de arka arkaya iki şampiyonluk kazandı. 1992’de Yılın En İyi Kolej Oyuncusu seçildi, iki kez En İyi Kolej Beşi’ne girdi.
12. Jerry West (West Virginia, 1957-1960)
İstatistik: 24.8 sayı | 13.3 ribaunt | 2.8 asist
Takımınız şampiyonluğu kaybetmiş olsa bile NCAA Turnuvası’nın en iyi oyuncusu olarak seçiliyorsanız, işte o zaman harika bir oyuncu olduğunuzu anlıyorsunuz. 1959’da Jerry West’in başına gelen şey de buydu, ki bu aynı zamanda fikir birliğiyle En İyi Kolej Beşi’ne seçildiği iki sezonundan biriydi. Mr. Clutch, West Virginia’daki kariyeri boyunca maç başına yaklaşık 25 sayı ve 13’ten fazla ribaund ortalaması yakaladı. 1960 sezonunda oynanan 31 maçta 30 double-double yaptı.
11. Wilt Chamberlain (Kansas, 1956-1958)
İstatistik: 29.9 sayı | 18.3 ribaunt
Wilt “The Stilt” Chamberlain, Kansas’taki iki sezonunda maç başına yaklaşık 30 sayı ve 18’den fazla ribaund ortalamasıyla kolejde eşi benzeri görülmemiş bir canavardı. Her iki sezonda da bir fikir birliğiyle En İyi Kolej Beşi’ne seçildi ve tıpkı Jerry West gibi final maçında kaybetmesine rağmen 1957’de NCAA Turnuvası’nın en iyi oyuncusu seçildi.
10. Larry Bird (Indiana State, 1976-1979)
İstatistik: 30.3 sayı | 13.3 ribaunt | 4.6 asist | 2.6 top çalma
İstatistik kağıdını en iyi dolduran isimlerden olan Larry Bird, orada geçirdiği yıllarda küçük Indiana State takımını ulusal bir güç merkezine dönüştürdü. Kariyeri için maç başına gülünç bir 30.3 sayı da dahil olmak üzere bir double-double ortalamaya sahip olan Larry Legend’ın neden iki kez fikir birliğiyle En İyi Kolej Beşi’ne seçilmiş olduğunu görmek kolaydır. 1979’da Yılın Ulusal Kolej Oyuncusu seçildiğinde ve Indiana State’i Magic Johnson’ın Michigan State’ine yenildikleri NCAA şampiyonluk maçına götürdüğünde gerçekten bir yıldız oldu. Ama bize sorarsanız, Bird’ün genel olarak Johnson’dan daha etkileyici bir üniversite kariyeri vardı.
9. David Thompson (North Carolina State, 1972-1975)
İstatistik: 26.8 sayı | 8.1 ribaunt
UCLA hanedanlığının katili David Thompson, NC State’in Final Four’da UCLA’i elemesine ve 1974’te NCAA şampiyonluğunu kazanmasına yol açtı. Ayrıca 1975’te Yılın En İyi Kolej Oyuncusu seçildi ve 1973’ten 1975’e kadar üç yıl üst üste ACC’nin Yılın Oyuncusu seçildi. “Skywalker”, üniversite kariyerinden sonra basketbolu smaç takıntılı bir spora dönüştürmeye yardımcı olmasıyla tanınır.
8. Jerry Lucas (Ohio State, 1959-1962)
İstatistik: 24.3 sayı | 17.2 ribaunt
Ohio State çıkışlı Jerry Lucas, Buckeyes kariyerinde 20-20 ortalaması yapmaya çok yaklaştı. Takımını 1960 yılında NCAA şampiyonluğuna taşıdı ve en seçkin oyuncu seçildi. Son sezonunu oynadığından bu yana yaklaşık 60 yıl geçti, hala üç kez Yılın En İyi Big Ten Oyuncusu seçilen tek oyuncu, bu da En İyi Kolej Beşi’ne seçilme sayısıyla aynı düzeyde.
7. Elvin Hayes (Houston, 1965-1968)
İstatistik: 31.0 sayı | 17.2 ribaunt
Elvin Hayes, 1968’de Houston Cougars’ı UCLA hanedanlığına karşı 71-69’luk bir zafere götürdüğünde bir Amerikan ikonu haline geldi. Bu maç ulusal televizyonda NCAA basketbolu için bir dönüm noktasıydı ve UCLA’dan Kareem Abdul-Jabbar’ı geride bırakarak 39 sayı attı ve 15 ribaunt aldı. Bu gişe rekorları kıran maçtaki performansına ek olarak, Hayes kariyeri boyunca 31 sayı ve 17 ribaund ortalamaları yakaladı ve iki kez En İyi Kolej Beşi’ne girdi. Ayrıca güneydeki kolejlerde siyahi oyuncular için kapı açtı.
6. Tom Gola (La Salle, 1951-1955)
İstatistik: 20.9 sayı | 18.7 ribaunt
NCAA tarihinde hiçbir oyuncu, Tom Gola’nın hikayeli kariyeri boyunca yaptığı kadar çok ribaunt almadı. 2.000 sayı ve 2.000 ribaund kaydeden iki kişiden birisi. La Salle’ı sonuna kadar götürdü, 1954’te bir şampiyonluk kazandı ve üç kez En İyi Kolej Beşi’ne seçildi.
5. Oscar Robertson (Cincinnati, 1957-1960)
İstatistik: 33.8 sayı | 15.2 ribaunt
Asla şampiyonluk kazanamayan en büyük oyunculardan biri olan The Big O, Cincinnati’yi yolun sonuna kadar götürmek için elinden geleni yaptı, hatta NCAA final maçına iki kez katıldı. 1958 sezonunda maç başına şaşırtıcı bir şekilde 35.1 sayı ortalaması yakalayarak ve genç ve kıdemli olarak oynadığı 60 maçın 55’inde çift double yaparak durdurulamaz bir oyuncu olduğunu kanıtladı. Robertson, üç kez All-American konsensüsü seçildi ve Ulusal Basketbol Onur Listesi, onu “kolej basketbolu tarihindeki en iyi çok yönlü oyuncu” olarak nitelendirdi.
4. Bill Russell (San Francisco, 1953-1956)
İstatistik: 20.7 sayı | 20.3 ribaunt
1950’lerden çıkan tüm büyük basketbolcular arasında hiç kimse Bill Russell’dan daha iyi bir kariyere sahip değildi. NBA’de kazandığı 11 şampiyonluğun yanı sıra Russell, San Francisco’yu 1955 ve 1956’da arka arkaya NCAA şampiyonluklarına taşıdı ve birden fazla unvan kazanan nadir kolej oyuncuları arasına adını yazdırdı. Ayrıca NCAA tarihinde kariyeri boyunca ortalama 20 sayı ve 20 ribaund alan beş adamdan biri. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Russell aynı zamanda San Francisco’nun kazandığı her iki yılda da NCAA Turnuvası’nın en iyi oyuncusu seçildi.
3. Bill Walton (UCLA, 1971-1974)
İstatistik: 20.3 sayı | 15.7 ribaunt
UCLA’nın 1960’larda ve 70’lerde kurduğu hanedanlığın son aşamasına yardımcı olan Bill Walton, saha içinde makine gibi üretkendi. 1973 ve 1974’te Yılın En İyi Kolej Oyuncusu seçildi. Ayrıca UCLA’yı 1972 ve 1973’te arka arkaya şampiyonluklara taşıdı. Walton UCLA’nın yıldızı olduğunda, takım iki namağlup sezon geçirdi ve muhtemelen sporda bir daha asla göremeyeceğimiz 88 maçlık inanılmaz bir galibiyet serisi yakaladı.
2. Pete Maravich (LSU, 1967-1970)
İstatistik: 44.2 sayı | 6.4 ribaunt | 5.1 asist
Kolej basketbol tarihinde “Pistol” Pete Maravich’ten daha iyi bir hücum oyuncusu olmadı ve bu tartışmaya açık bile değil. Üç sayı çizgisinin var olmasından önceki bir dönemde, Maravich tüm kariyeri boyunca maç başına 44’ten fazla sayı ortalaması yakaladı. Rakamlar akıllara durgunluk veriyor. NCAA’in tüm zamanların en çok sayı atan oyuncusu unvanını elinde tutuyor ve sadece üç sezonda 3.667 sayı attı. Tek bir sezonda en çok sayı atan (1970’te 1.381), en yüksek kariyer skor ortalaması ve toplam 40 sayılık maç (56) dahil olmak üzere kitaplardaki hemen hemen her sayı rekorunu elinde tutuyor. Maravich, SEC Konferansı’nda Yılın Oyuncusu seçildi ve üç kez En İyi Kolej Beşi’ne seçildi.
1. Kareem Abdul-Jabbar (UCLA, 1966-1969)
İstatistik: 26.4 sayı | 15.5 ribaunt
Tüm zamanların en dominant takımının en dominant oyuncusu olan Kareem Abdul-Jabbar – daha sonra Lew Alcindor adı altında oynadı – UCLA ile üç sezonun hepsinde şampiyonluğa ulaştı. Üniversite kariyerine 1966’da büyük bir patlama ile başladı ve herhangi bir oyuncunun ilk maçı için bir rekor olan 56 sayı attı. Abdul-Jabbar’ın Ruins’i şampiyonluğa götürdüğü üç sezonun tamamında, aynı zamanda NCAA Turnuvası’nın en iyi oyuncusu seçildi ve bu da bir rekor.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!