by Dan Favale – Çeviri: M. Bahadır Akgün / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 8 Ocak 2020 tarihinde Bleacher Report‘ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Bir organizasyonun en önemli oyuncusunu doğru takıma koymak, her NBA takımının en önemli görevi. O oyuncunun etrafına yeterli takım arkadaşlarını dizmek de bir o kadar önemli.
Bazı takımların diğerlerinden bu konuda daha başarılı olması şaşırtıcı değil. Bazıları, yeniden yapılanma sürecinin başında ve bu anlamda onların mazeretleri var. Diğer takımlar ise bu süreçte çok daha önde ya da hatta şampiyonluk yarışı veriyorlar. Takımdaki yan parçaların yetenek seviyesi hayli acı verici. Özellikle de o parçalar, yetenek eksiği çeken takımdan ziyade beklenenin altında kalan yan parçalarsa.
Hangi yıldızların daha büyük bir takımda olduğu konusu belirsiz bir konu. Çok sayıda oyuncu kendi takımının evreninde merkez parçayken kimin ne kadar yük çektiği konusu da yeterli bir değerlendirme değil. Sadece en kötü bench rotasyonlarına baksak o da büyük resmi tam olarak görmemizin önüne geçiyor. Kilit isimlerin sakatlıkları da sonuçları değiştirebiliyor.
Oyuncular, takım arkadaşları sırf sakatlıklar yüzünden kötü durumdaysa yardım çığlığı atmıyor. Jrue Holiday henüz Zion Williamson ile hiç oynamadı ve Lonzo Ball ile Derrick Favors da sağlıklarına yeni kavuştu. O yüzden Holiday bu listede değil.
Andre Drummond’ın Detroit Pistons‘ın en iyi oyuncusu olmasının tek sebebi Blake Griffin’in diz sakatlığı. O da bu listede değil. Aynısı Warriors‘ta D’Angelo Russell ve Nets‘te Spencer Dinwiddie ve Jarrett Allen için geçerli.
En çok hangi yıldızın yardıma ihtiyaç duyduğu konusuna sağduyumuz karar veriyor. Gelişmiş istatistikler, saha içi ve dışı katkılar ve benzeri de listeyi belirleyecek ama neticede hedefimiz, en çok yardıma ihtiyaç duyan büyük yetenekleri seçmek.
Bradley Beal, Washington Wizards
Eğer aşil sakatlığı nedeniyle çok uzun süredir oynamayan John Wall’un Washington Wizards‘ın en iyi oyuncusu olduğunu düşünmüyorsanız Bradley Beal, en kolay seçimlerden biri. Ki gerçekten düşünmemelisiniz.
Washington’da keyifli gelişmeler yaşandı. Sakatlıktan dönmeye çalışan Thomas Bryant gerçekten iyi oynuyor. Ish Smith de öyle. Isaiah Thomas, %41,2 ile üçlük atıyor. Davis Bertans’a süper yıldız gibi yeşil ışık yakılıyor ve o da üç sayı çizgisinin gerisinden kaçırmıyor. Mo Wagner de onun gibi daha az sayıda da olsa iyi üçlük atıyor.
Beal sahada değilken Wizards‘ın hücumu 100 pozisyon başına yalnızca 2,8 sayı geriye gidiyor. Bu da bize bir anlamda bir şeyler anlatıyor. Hücum verimliliğinde yedinci sıradalar ve yine de 1 numaralı seçenekleri oturunca ortalamanın biraz üzerinde skor üretiyorlar. Toplam averajları ise o zaman diliminde daha iyi.
Bunların hepsinin anlamı düşük. Wizards’ın Beal’ın aldığı süreleri daha iyi kullanamamış olması, yalnızca onların dengeli rotasyonuna işaret ediyor. Onun etrafında daha iyi savunmacılara ve hücumda yükünü azaltacak isimlere ihtiyaçları var. 100 pozisyon başına en çok sayı yiyen takım Wizards.
Beal maç başına 27,8 sayı ve 6,6 asist üretiyor. Absürd bu rakamlar ancak top kullanma oranına göre zorluk seviyesi de her şeyi gösteriyor. Attığı sayıların %44,7’si asist üzerinden geliyor ve kariyerinde hiç bu kadar düşük olmadı bu oran. 2014-15 sezonundan bu yana ilk kez verimli saha içi isabet oranı beklentisini aşamayacak.
Takımınızın en değerli ikinci oyuncusu Bertans ve Bryant’tan biriyse bir şeyler doğru gitmiyordur. Beal gelecek sezon Wall’dan yardım alacak olsa da -tabii hâlâ kadroda olursa- Wizards’ın maaş bütçesi sınırlı olacak ve kadroyu genişletmek için yeterli takas parçaları da olmayacak.
James Harden, Houston Rockets
James Harden’ın burada olmaması gerekiyor. Houston Rockets, Chris Paul ve draft haklarını verip Russell Westbrook’u alarak NBA’in en skorer isminin üzerindeki yükü azaltmaya çalıştı.
Şimdilik bu kadar yeter.
Harden’ın top kullanma oranı geçen sezona göre düştü ancak gerçek bir yıldızla birlikte oynadığını gösterecek kadar değil. Westbrook ise maç başına en az üç üçlük deneyen tüm oyuncular arasında lig tarihinin en kötü üçlük isabet oranını yakalama yolunda.
Westbrook, Harden kenardayken takıma bir şeyler katsa Houston buna rağmen ayakta kalabilirdi. Onu da vermiyor. Takımın durumuna bakın:
Harden ve Westbrook birlikte sahadayken (1,762 pozisyon): 6.9 net verimlilik
Harden sahada, Westbrook değilken (956 pozisyon): 10.3 net verimlilik
Westbrook sahada, Harden değilken (640 pozisyon): -5.6 net verimlilik
Harden oyunda değilken Rockets‘ın verimli saha içi isabet oranı 4,3 sayı düşüyor ve ligde en az 750 dakika süre alan oyuncular arasında en yüksek ikinci düşüş bu. İkinci yıldızı oyun kurucu olan bir takım için bu çok fazla.
Eric Gordon’ın dönüşü faydalı olacak ama her şeyi düzeltmeyecek.
Bleacher Report’tan Andy Bailey, 10 ayrı alanda oyuncu puanlarını incelediği bir veri tabanı oluşturdu. Harden’ı, Houston’ın en iyi ikinci bitiricisi Clint Capela’dan ayıran miktar 53,2 sayı. Harden ile üçüncü sıradaki Westbrook arasındaki fark 110,9. MVP tartışmalarında adı geçecek bir isimle takımının en iyi üçüncü oyuncusu arasındaki açık ara en büyük fark.
Kevin Love, Cleveland Cavaliers
Kevin Love tercihi için detaylı bir incelemeye gerek yok. Cleveland Cavaliers, kazanmak için kurulu bir takım değil. Bitti.
Love dışında Bailey’in listesinde ilk 150’ye girebilen tek bir Cavs oyuncusu var. Charlotte Hornets ile birlikte o listeye en az oyuncu sokabilen iki takımdan biri Cavs.
Jordan Clarkson – Dante Exum takası sonrası bu durum daha da belirginleşti. Collin Sexton ve Darius Garland, takımın top kullanma anlamında iki ve üç numaralı oyuncuları ve Cleveland, sakatlığı öncesi Kevin Porter Jr.’ın top kullanma oranını artırmaya çalışıyordu.
Yalnızca biri 20’li yaşlara geçmiş üç gence bu kadar bağlı olmak, yeniden yapılanmanın reçetesi. 31 yaşındaki Love, tamamen farklı bir kariyere sahip ve bu konuda memnun değil. The Athletic’ten Shams Charania ve Joe Vardon da tecrübeli ismin Toronto’da yaşadığı bir patlama sonrası 1.000 dolar ceza aldığını ve o cezaya itiraz ettiğini yazmıştı.
O patlama esnasında Love, Cavs benchinde sandalyeleri tokatlamış ve koçtan sakinleşebilmek için kendisini oyundan çıkarmasını istemişti. Bir sonraki molada neyin sorun olduğu sorulduğunda Love, takımın ilk oyuncularının bencil oyunundan şikayetçi olmuştu.
Daha sonra genel menajer Koby Altman ile bir tartışma yaşayan Love, benzer bir olayı geçen sezonun sonunda da yaşamıştı. GM’e sesini yükselten Love, ceza almakla tehdit edilmiş ancak o buna da “Buyur ver, çok param var” karşılığını vermişti.
John Beilein bu durumun değişmesini istiyor. Love da öyle söylüyor. Neyse. Love’ın vücut dili her şeyi anlattı. Canı sıkkın. Bu kadar sıkılmaya hakkının olup olmaması başka konu.
Belki de Cavs ona LeBron James sonrası dönemde 120,4 milyon dolar verirken zirve yarışında olmayı planladığını söyledi. Bu durumda suçu sadece birine atmak yanlış olur. ESPN’den Brian Windhorst’a göre Cavs’den yeni kontrat isteyen Love’dı. Cavaliers’ın kazanma konusundaki başka hevesleri de Love’ın geçen sezonun çoğunu kaçırmasına neden olan sakatlığı ile mahvoldu.
Daha da ötesinde Love, zeki bir yetişkin. Cavs, LeBron yokken Love ve Kyrie Irving olsa da kazanmakta zorlanıyordu. Love’a iki yıldızın ayrılığı sonrası kendilerini playoffa atmalarını sağlayacak bir şey olduğunu ne düşündürmüş olabilir ki?
Cleveland, bu yaz maksimum kontrat boşluğu olan dört takımdan biri. Love’ın etrafındaki takım gelecek sezon radikal ölçüde farklı olabilir. Elbette bu durumda daha öncesinde takaslanmamış olması gerekiyor. Bunu da yapmayın. Takas için değerli bir parça.