by Jonathan Wasserman, Çeviri: Arma Kaynar / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 26 Mart 2020 tarihinde BleacherReport’ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevirilmiştir.
2020 NBA Draft’ının lotaryasından seçilmesi beklenen oyuncuların fiziksel özelliklerini, yeteneklerini ve üstlenebilecekleri rolleri daha önce NBA’de oynamış ve şu anda aktif kariyerlerine devam eden oyuncularla karşılaştırdık.
İki basketbol oyuncusunun bire bir aynı özelliklere sahip olması mümkün olan bir şey değil. Ancak bu, genç yeteneklerin seçildikleri takıma neler katabileceğini daha iyi anlamamıza yardımcı olan bir yöntem.
Anthony Edwards (Georgia, Şutör guard)
Aktif karşılaştırma: Zach LaVine
Benzerlikler:
Edwards da tıpkı LaVine gibi pozisyonundaki diğer oyuncularla kıyasladığımızda daha uzun bir boya sahip. Bu iki isim atletizm olarak da benzer özellikler taşıyorlar. 102 kilo olan Edwards, LaVine’e göre daha güçlü olsa da iki isim de çok ciddi bir patlayıcılığa sahip. Georgia forması giyen Edwards, geride bıraktığımız sezonda hızlı hücum sayılarında ligin %81’indeki oyuncuların önünde yer almayı başardı.
Edwards da LaVine gibi skorunu dış şutlarını yaratarak buluyor. İki oyuncunun da dribbling üzerinden üç sayılık atış kullanmayı sevdiğini söyleyebiliriz. Benzer şut profeillerine sahip olan oyuncular, ritimlerini buldukları zaman arka arkaya isabetler bulabiliyor.
Bu iki ismin de oyun kurucular kadar yaratıcı olduğunu söylemek doğru olmaz fakat Edwards da LaVine gibi takım arkadaşlarına pozisyon yaratabiliyor. LaVine, NBA’de forma giydiği 6 sezonunun tamamında 3 ile 5 arasında asist ortalamaları yakaladı. Geride bıraktığımız sezonda 2.8 asist ortalaması tutturan Edwards’ın NBA’in daha özgür ortamında gelişerek bu rakamı yukarıya çekeceğini söylemek yanlış olmaz. Oyununu skorerliği üzerinden tanımlayan Edwards, gerektiğinde takım arkadaşlarına pozisyon hazırlayabilecek iyi bir pasör.
LaVine’in kariyeri boyunca oyunun savunma bölümünde sıkıntı yaşadığı belli. Edwards, hızı sayesinde iyi bir savunmacı olabilecek bir potansiyele sahip fakat bu potansiyelini Georgia’da sahaya yansıttığını söylemek doğru olmaz. Sezon içerisinde dönem dönem Edwards’ın savunmada sergilediği efor ve topsuz savunmadaki farkındalığı bazı soru işaretleri yarattı.
LaVine, Chicago Bulls ile geçirdiği sezonlarda etkileyici istatistikler ortaya koydu. LaVine, 2019-20 sezonunda 25.5 sayı – 4.2 asist ortalamaları yakalayan ve saha içinden %45.0, üçlük çizgisinin gerisinden %38.0 ile şut attı. Edwards’ın kolejde sergilediği performans, yaşı, fiziksel özellikleri ve yetenekleri göz önünde bulundurulunca LaVine’in yakaladığı istatistikleri tutturabilecek bir oyuncu olduğunu gözler önüne seriyor.
Ancak LaVine’in yakaladığı istatistikler şu ana kadar galibiyetlere dönüşmedi. Bu sezon Bulls, son üç yılda üçüncü kez lotaryadan seçim yapacak. Edwards’ın formasını giydiği Georgia da NCAA turnuvasında büyük bir mucize olmazsa yer alamayacaktı. LaVine gibi Edwards’ın şut ağırlıklı oyun tarzı takımına hücumda zaman zaman zarar verebiliyor.
Tarihi karşılaştırma: En iyi günlerindeki Vince Carter
Carter kariyerinin zirvesindeki günlerinde atletizmi ve iki numaralı pozisyondan takımına verdiği skor katkısıyla biliniyordu. Edwards için de aynısının olacağını söyleyebiliriz. Carter’ın özellikle Raptors’a liderlik yaptığı dönemlerdeki performansı onun bir winner olarak görülmesini sağlamadı. Edwards’ın geride bıraktığımız sezonda yaşadığı sorunlar benzeri bir senaryonun onun da karşısına çıkabileceğini gösteriyor. Ancak Edwards, NBA kariyeri boyunca skorerlik ve smaç yetenekleriyle bol bol highlight’larda yer alacaktır.
Cole Anthony (North Carolina, Oyun kurucu/Şutör guard)
Aktif karşılaştırma: Jamal Murray, Denver Nuggets
Benzerlikler:
Cole Anthony, North Carolina’da oynadığı sezon boyunca birçok farklı yoruma maruz kaldı. Anthony hakkındaki olumlu yorumlar genellikle skorerliği üzerine yoğunlaşırken eleştiriler gerçek bir oyun kurucu olmadığı ve şut tercihleri üzerineydi. Anthony, tıpkı Murray gibi zor şutları sokabilen bir skorer. Bunun hem pozitif hem de negatif yanlarının olduğunu söylemek gerekiyor.
Dribbling üzerinden şutlar Anthony’nin skor ararken en çok başvurduğu yöntemlerden birisi. Murray, bu sezon dribbling üzerinden attığı şutlarda %41.9’luk bir isabet oranı yakaladı. İki oyuncu da sahanın herhangi bir yerinden şut atma konusunda kendilerine güveniyor ve topsuz oyunda topu aldıktan sonra attıkları şutlarda da gayet başarılılar. Durağan şutlarda %42.0’lik bir yüzdeyle oynayan Anthony, perdelerden çıktıktan sonra attığı şutlarda da %38.5’luk bir isabet oranı yakaladı. Murray durağan şutlarda %36.6 ile atarak o kadar keskin bir sezon geçirmese de perdelerden çıkarak attığı şutlarda %47.8 ile oynuyor.
Murray’nin soru işaretleri barındıran şut seçimleri bugüne kadar All-Star seviyesine çıkamamış olmasının en büyük sebebi olabilir. Anthony, North Carolina’da takımının hücum yükünü çekiyordu ancak genç oyuncu zaman zaman zorlayarak kendisini zor şutlara mahkum etme alışkanlığına sahip. Bu sezon 4.0 asist – 3.5 top kaybı ortalamalarıyla oynayan Anthony’nin NBA seviyesindeki bir takımın hücumunu yönetmesi hakkında ciddi soru işaretleri bulunuyor. Murray, dakikalarının çoğunda oyun kurucu olarak sahada yer alsa da Nuggets’taki oyun kurma sorumluluklarının büyük kısmını Jokic’in üstlendiğini söylemek gerekiyor.
Tarihi karşılaştırma: Ben Gordon
Anthony, kariyerinin ilerleyen yıllarında Ben Gordon’dan daha iyi bir yaratıcı haline gelebilir ancak tıpkı Gordon gibi Anthony’nin de en değerli özelliği kendi şutunu yaratabilmesi ve zor şutlarda isabet bulabilmesi. Eğer Anthony, North Carolina’daki asist ve top kaybı sayılarının gelip geçici olduğunu gösterebilirse Baron Davis, Deron Williams ve Gilbert Arenas gibi oyuncuların çıktığı seviyeye ulaşabilir. Eğer Anthony bu gelişimi gösteremezse yine de birçok takımda skorer guard ya da kenardan gelip skor üreten altıncı adam olarak yer bulacaktır.
Deni Avdija (Maccabi Tel Aviv, Kısa forvet/Uzun forvet)
Aktif karşılaştırma: Gordon Hayward
Benzerlikler:
2.03 boyundaki Avdija, Hayward’a benzer fiziksel özellikler sahip. İkisi de iyi atletler olan bu oyuncuların patlayacılıkları ile ön plana çıkmadığını söylemek gerekiyor. İki forvet pozisyonunu da savunabilecek hız, mobilite ve yeteneğe sahipler. Hayward, geride bıraktığımız sezonda dakikalarının çoğunu dört numaralı pozisyonda aldı. NBA’de oynanan basketbolun gittiği yön göz önünde bulundurulunca Avdija’nın gelecekteki koçu genç oyuncuyu uzun forvet olarak kullanmayı düşünebilir. Avdija’nın hızı ve perimetredeki avantajları bu pozisyonda ona daha çok avantaj sağlayabilir.
Hayward gibi Avdija da toplu ve topsuz oyunda birçok şekilde skor üretebiliyor. Maccabi Tel Aviv ile EuroLeague’de aldığı sürelerde daha çok durağan şutör olarak oynayan Avdija, sete set hücumda yaptığı katlarla ön plana çıkıyor ve hızlı hücumlarda da önemli bir silah. Genç oyuncu İsrail Ligi’nde oynadığı maçlarda ise daha çok yaratıcı rolünü üstlendi. Avdija, dribbling üstü şutlarla ve potaya giderek etkili olabildiğini de aldığı dakikalarda gösterdi.
İki oyuncu da neredeyse her hücum sisteminde yer alabilecek yeteneklere sahipler. Avdija’nın şutunu daha istikrarlı hale getirmesi gerekse de üç sayı menzilinden de etkili olabilecek bir isim.
Hayward bu sezon Boston Celtics ile çıktığı maçlarda 4.1 asist ortalaması tutturdu ve pick and roll’ü yönetebilmesi sayesinde yeşil-beyazlı ekibin ikinci oyun kurucu görevini üstleniyor. Geçtiğimiz yaz İsrail’in U20 takımında yer alan Avdija, maç başına 5.3 asist ortalamaları tutturmuştu. Avdija, NBA’de geçirdiği yıllarda Hayward gibi yaratıcılığını konuşturabilecek bir isim.
Avdija’nın Hayward’a kıyasla daha yüksek bir savunma potansiyeline sahip olduğunu söylemek gerekiyor. 19 yaşındaki oyuncu zaman zaman sıkıntı yaşasa da iyi bir bire bir savunmacısı. Perimetrede çabuk guardları ve kanat oyuncularını tutmakta sıkıntı yaşamayan Avdija, hem toplu hem de topsuz savunmada yüksek konsantrasyona sahip.
Avdija, daha kuvvetli olan uzunları savunma konusunda sıkıntı yaşayabilir fakat hızı, fiziği, eforu ve yüksek basketbol zekasıyla iyi bir savunmacı haline gelecektir.
Tarihi karşılaştırma: En iyi zamanındaki Nicolas Batum
Batum, kariyerinin en iyi dönemlerinde boş şutları sokabilen, iyi bir pasör olan ve birden fazla pozisyonu savunabilen çok yönlü bir forvetti. Avdija, bire bir hücumunda büyük bir sıçrama yaşamadığı sürece Batum’a benzer bir oyun kimliğine sahip olacaktır. Avdija, yetenekleriyle birlikte bir All-Star’dan çok yüksek profilli bir rol oyuncusu olmaya daha yakın.
Isaac Okoro (Auburn, Kısa forvet)
Aktif karşılaştırma: OG Anunoby
Benzerlikler:
Isaac Okoro, 19 yaşındaki bir oyuncu için çok iyi bir fiziğe sahip. 198 boyunda ve 103 kilodaki Okoro, fiziğiyle Raptors forması giyen Anunoby’yi andırıyor. İki oyuncu da çabuk ayakları ve kuvvetli fizikleri sayesinde kısa ve uzun oyuncuları savunabiliyorlar. Ayrıca bu iki isimde fiziksel avantajlarını hem hücumda hem savunmada kullanabiliyor.
Raptors’ın dönem dönem Anunoby’i rakibin en iyi skorerini savunmak için kullandığını gördük. Okoro da kariyeri boyunca benzeri görevler alacaktır. Kuvvetli, hızlı, mücadeleci ve kararlı bir yapıya sahip olan Okoro, savunmadaki yüksek zekası sayesinde çaylak senesinde süre almaya başlayacaktır.
Anunoby, Raptors formasıyla geçirdiği her sezonda iki sayılık atışlarında %57.0’nin üzerinde bir isabet oranı yakaladı. Okoro ise Auburn’de geçirdiği iki yılda iki sayılık atışlarının %60.3’ünü skora çevirdi. Şutuna el gösteren savunmalara saldırma konusunda da başarılı olan Okoro, bu pozisyonlarda çembere gittiğinde %64.2 ile bitiriyor. Oynadığı 28 maçta sadece 20 üçlük isabeti bulan Okoro’nun şutu sıkıntılı olsa da genç oyuncunun üzerine çalışarak düzeltilebilecek bir şut mekaniği var.
Kendi şutunu yaratmak bu ikin oyuncunun da kuvvetli yanları değil. İkisi de kariyeri boyunca savunmanın zaaflarından yararlanarak skor üreten tamamlayacı parçalar olacaktır. Bu iki oyuncunun da oyununun kuvvetli yanlarından birisinin ribaund yetenekleri olduğunu söylemek zor.
Tarihi karşılaştırma: Andre Igoudala
Pasörlüğü, Okoro’yu Anunoby’den ayırarak Igoudala’ya daha çok benzeyen bir oyuncu olmasını sağlıyor. Igoudala da kariyerinin ilk dönemlerinde etkili bir skorer değildi. Igoudala ligde geçirdiği dördüncü sezona kadar çok sık üç sayılık atış denemiyordu. Eğer Okoro, Igoudala gibi şutunu geliştirmeye başarırsa Igoudala gibi çok yönlü bir oyuncuya dönüşebilir.
James Wiseman (Memphis, Pivot)
Aktif karşılaştırma: Hassan Whiteside
Benzerlikler:
2.15’lik uzunluğa ve 108 kiloluk bir fiziğe sahip olan James Wiseman, Hassan Whiteside ile benzeri bir fiziksel yapıya sahip. Bu iki oyuncu da fiziksel yetenekleri sayesinde boyalı alanı kontrol ediyor ve dakikalarının tamamını pivot pozisyonunda alıyor.
NBA sezonu Corona salgını sebebiyle araya girmeden önce maç başına 3.1 blok ortalamasıyla lig lideri olan Hassan Whiteside, 14.2 ribaund ile de lig genelinde ikinci sıradaydı. Wiseman, Whiteside kadar kuvvetli ellere sahip olmasa da sıçrama yeteneğiyle birlikte ligin en iyi blokçularından ve ribaundçularından birisi olacaktır.
Wiseman da tıpkı oynadığı 61 maçta 119 pozisyonu hücum ribaundu alarak tamamlayan Whiteside gibi bu alanda da etkili olacaktır.
Çember etrafında %68.6 yüzdesiyle oynayan Whiteside, maç başına attığı 16.3 sayının büyük kısmını pick and roll, katlar ve ikinci şans sayılarıyla buluyor. Wiseman da katıldığı takıma benzeri hücum silahları katmış olacak. Kariyerinin bir döneminde Wiseman’ı lig genelindeki smaç liderliğinde görebiliriz.
Günümüz NBA’inde takımlar hücumlarını Wiseman’in etrafına kurgulamayacaktır. Wiseman iyi bir şutör değil ancak çember etrafında ve faul çizgisi civarında iyi bir dokunuşa sahip. Bu sezon Whiteside, faul çizgisi civarından kullandığı şutlarda %52.6’lık bir yüzde yakalarken orta mesafeden %44.1 isabet sağladı. Wiseman da zaman içerisinde bu alanlarda kendisini geliştirebilir.
Pasörlüğün Whiteside’ın oyununun etkili yanlarından biri olmadığını söylemek gerekiyor. Memphis’te 69 dakika sahada kalan Wiseman, bu süre içerisinde sadece 1 asist yaptı.
Tarihi karşılaştırma: En iyi zamanındaki DeAndre Jordan
Post oyununda zaman zaman sergiledikleri ve biraz da olsa orta mesafe şutu olması Wiseman’in hücum potansiyelinin DeAndre Jordan’dan daha iyi olduğunu gösteriyor. Ancak genç oyuncu Jordan’ın en iyi dönemindeki savunma performansını yakalamakta zorlanabilir. Fakat fiziksel özellikleri, çember etrafındaki bitirme yetenekleri ve blok yetenekleri göz önüne alındığında bu oyuncuların takımlarında oynadıkları rol benzer olacaktır.
Killian Hayes, (Fransa – Oyun kurucu)
Aktif karşılaştırma: D’Angelo Russell
Benzerlikler
Solak olan iki oyun kurucu da boy olarak da birbirlerine yakınlar. Oyun kurucu pozisyonu için iyi bir fiziğe sahip olan iki oyuncu da çabukluk ve patlayıcılığa sahipler. Çembere gitmekten korkamayan iki oyuncu da bu alanda fazlasıyla etkili.
Russell, Golden State Warriors formasıyla çıktığı maçlarda çember etrafında %56.7 ile isabet buluyordu. Hayes de Avrupa’da forma giydiği dönemde çember etrafında bitirme konusunda hiç sıkıntı yaşamadı. Göze çarpan bir atletizme sahip olmayan Hayes, açıları kullanma ve bitiricilik konusunda fazlasıyla yetenekli.
Üst seviye top kontrolüne sahip olan iki oyuncu da ayak fundamentalı ve pasörlük açısından da zorluk çekmiyorlar. Hayes’in Russell’ın seviyesine gelebilmek için perimetredeki oyununu geliştirmesi gerekiyor önceki yıllara kıyasla şimdiden bu alanda olumlu değişimler gösterdiği ortada. Pick and roll sonrasında ve penetrelerinde boş adamı bulmakta zorlanmayan Hayes, Avrupa’da çıktığı maçlarda 6.2 asist ortalaması tutturarak bu alanda Russell’ı bile geçebileceğini gözler önüne serdi.
Tarihi karşılaştırma: En iyi zamanındaki Goran Dragic
Dragic kariyerinin büyük kısmı boyunca verimli bir ilk beş oyuncusu oldu ve 2017-18 sezonunda All-Star seçildi. Hayes de Dragic gibi kariyerinin herhangi bir döneminde çok keskin bir üç sayı tehdidine sahip olacak gibi gözükmüyor. Ancak iki oyun kurucu da kısıtlı atletizmlerine rağmen yetenekleriyle birlikte iyi bir skorer ve pasör olarak takımlarına hizmet edebilecek kapasitede.
LaMelo Ball (Illawarra Hawks, Oyun kurucu – Şutör guard)
Aktif karşılaştırma: Ricky Rubio/Caris LeVert karışımı
Benzerlikler
1.95 boyunda ve 92 kiloda olan LaMelo Ball, Caris LeVert’e benzer fiziksel özelliklere sahip. Oyun kurucu yetenekleriyle öne çıkan LaMelo, toplu ve topsuz oyunda etkili olabiliyor. Yüksek oyun zekası ve pick and roll hücumundaki verimiyle birlikte LaMelo da topu aldığı pozisyonların %40.4’ünde pick and roll oynayan LeVert’e benzer bir role sahip olacaktır.
Rubio kariyeri boyunca asla iyi bir skorer olmadı ancak İspanyol oyuncunun ligin en iyi dağıtıcılarından birisi olduğunu söyleyebiliriz. LaMelo da ağabeyi Lonzo gibi bu yeteneğe sahip. Özel pas yeteneklerine ve saha görüşüne sahip olan LaMelo, arkadaşlarına pozisyon yaratmakta zorlanmıyor. Takım arkadaşlar LaMelo ile oynamaktan keyif alacaktır. LeMelo’nun oynadığı takımlar için değeri geçiş hücumunda takım arkadaşlarına hazırladığı pozisyonlar, pick and roll ve penetresi etreafında şekillenecektir. LaMelo’nun dribbling üzerinden gösterdiği şut performansı ve güçsüz fiziği soru işaretleri oluştursa da pasörlüğü ve yüksek oyun zekasıyla Rubio tarzı bir oyuncuya evrilecektir.
LaMelo, tıpkı LeVert gibi çok az orta mesafe şut kullanıyor. Skorunu penetreleri ve üç sayılık atışları üzerinden arayan LaMelo, tıpkı LeVert gibi pozisyonları göz yaşı ve turnikelerle bitirebiliyor. İki isim de dribbling üzerinden şut atmak istediklerinde orta mesafeden çok üç sayı çizgisinin gerisini tercih ediyor.
LaMelo’nun henüz çok istikrarlı bir oyuncu olduğunu söylemek doğru olmaz. Ancak bu ritmini ve güvenini kazandırdıktan sonra şut yeteneklerini de sergilemeye başlayacaktır. Çok kuvvetli bir vücuda sahip olmasa da LaMelo, çember etrafında pozisyonları birçok farklı şekilde bitirebiliyor.
Tarihi karşılaştırma: Penny Hardaway/Jason Williams karışımı
Hardaway’in yıldız seviyesindeki yetenekleriyle birlikte fiziksel olarak daha büyük bir Jason Williams hayal edin. LaMelo, tıpkı Williams gibi pas yeteneklerine ve üç sayı çizgisinin gerisinden atabildiği dribbling üstü şutlara sahip. Ancak fiziksel ve atletizm olarak Hardaway’e daha yakın olan LaMelo, oyun olarak da bu seviyeye çıkmak istiyorsa orta mesafesini ve post oyununu geliştirmeli.
Obi Toppin (Dayton, Uzun forvet – Pivot)
Aktif karşılaştırma: John Collins
Benzerlikler
Collins ve Toppin arasındaki benzerlikler fiziksel özellikleri ve atletizmleri ile başlıyor. Fiziksel olarak güçlü vücutlara sahip olan iki oyuncu da diket patlayıcılığa sahip. Bu iki oyuncu da hücum tarafında fiziksel özelliklerini kullanarak etkili oluyorlar.
Geride bıraktığımız sezon çember etrafından %76.7 ile şut atan Toppin, NCAA’in en fazla smaç yapan oyuncusuydu. Collins de geride bıraktığımız sezonda çember etrafında pozisyonları %67.3 ile bitirdi. Çember etrafında elit bitiriciler olan iki oyuncu da hücum ribaunlarında etkili ve iyi birer post oyununa sahipler.
Toppin, NCAA’deki savunmacılarına çok sert kalan bir fiziksel yeteneğe sahipti. Toppin’in Collins’ten daha iyi bir pasör olduğunu söylerken bu iki oyuncunun da 22 yaşında olduğunu eklemek gerekiyor.
Çaylak sezonunda toplam 16 üç sayılık isabeti bulan Collins, geride bıraktığımız sezon maç başına 1.4 üç sayılık atışı sayıya çevirdi. Collins’in şut menzilini uzatması hem oyuncunun değerini arttırdı hem de Hawks’ın yanına Capela gibi bir parçayı uyumlu şekilde monte edebilmesini sağladı. Geride bıraktığımız sezon oynadığı 31 maçta 32 üç sayılık isabet bulan Toppin, bu şutları %39’la kullandı.
Savunmada yaptıkları ve Hawks’ın kötü performansı Collins’in verimliliği hakkındaki algıyı biraz kötü etkilemiş durumda. Toppin’in oyunu etrafındaki endişeler de savunmada potadan uzaklaştıkça daha yavaş reaksiyon vermesi etrafında toplanıyor. Dört numara oynadığı dönemlerde ligdeki kombo forvetleri savunma konusunda zorlanabilecek olan Toppin, maç başına oynadığı 31.6 dakikada sadece 6.4 savunma ribaundu aldı ve 1.2 blok yaptı.
Tarihi karşılaştırma: Amar’e Stoudemire
Görüntü olarak Toppin ve Stoudemeri’ın çok benzediğini söylemek gerekiyor. Çember etrafındaki patlayıcılıklarıyla birlikte güçlü ve atletik olan iki oyuncu da post hücumuna sahip. Geliştirilebilir bir şuta sahip olan Toppin, tıpkı Amar’e gibi savunma ribaundlarında ve savunmada sıkıntı yaşıyor.
Onyeka Okongwu (USC, Pivot)
Aktif karşılaştırma: Bam Adebayo
Benzerlikler
Onyeka Okongwu da Adebayo gibi kolejde sadece 1 yıl geçirmiş bir oyuncu için etkileyici bir fiziksel profil ile lige girecek. İki oyuncu da fiziksel olarak birbirine çok yakın ölçülere sahipler. Adebayo, daha hafif ayaklara sahip olsa da Okongwu da çember etrafında gayet patlayıcı bir oyuncu.
Adebayo, 2019-20 sezonu araya girmeden önce çember etrafındaki pozisyonları %63.1 ile bitiriyordu. Okongwu geride bıraktığımız NCAA sezonunda bu pozisyonları %66.4 ile bitirdi. Çember etrafında kuvvetli bitiriciler olan iki oyuncu da temas aldıkları sırada topu alıp, buna rağmen pozisyonları bitirebilen isimler.
Okongwu ile Adebayo’nun oyununu karşılaştırdığımız zaman, USC çıkışlı oyuncunun zaman zaman parıltılar gösterdiği yüzü dönük oyununu biraz daha geliştirmesi gerektiğini söyleyebiliriz. Top kontrolü ve pasörlüğü Adebayo’nun hücumunu lig genelindeki diğer uzunlardan ayırıyor. Okongwu, bu sezon daha çok post oyunu üzerinden hücum etse de vaatkar bir ayak fundamentalına ve vüut kontrolüne sahip.
Adebayo, kısa süre içerisinde çok yönlülüğüyle birlikte özel bir savunmacı haline geldi. Okongwu ise geçtiğimiz sezon kolejde yer alan oyuncular arasında 2.7 blok ve 1.2 top çalma ortalamaları tutturan iki isimden birisi. Çember koruma konusunda gayet başarılı olan Okongwu, pas kanallarına baskı yapma ve daha kısa oyuncularla eşleşme konusunda da gayet başarılı.
Tarihi karşılaştırma: Alonzo Mourning
Okongwu, günümüz uzunlarına kıyasla eski dönem basketboluna daha uygun bir kafa yapısına sahip. Okongwu, oyununu 90’larda çok etkileyici bir savunmacı olan Mourning’in arkasında şekillendirebilir. Okongwu’nun orta mesafe şutunu geliştirmesi gerekiyor ancak iki ismin pota çevresindeki ve blok yetenekleri benzer özellikler taşıyor.
RJ Hampton (New Zealand Breakers, Şutör guard)
Aktif karşılaştırma: Jordan Clarkson
Benzerlikler
Benzer fiziksel özelliklere sahip olan Clarkson ve Hampton, hızlı ve atletik oyuncular.
Hampton’ın da Clarkson gibi skorer bir kombo guard olması bekleniyor. Clarkson, geride bıraktığımız sezonda Utah Jazz’in benchinden gelerek 15.6 sayı ortalaması tutturdu ve NBA genelindeki değerini arttırdı. Hampton da kariyeri boyunca benzer bir rol oynayabilir. Geçiş hücumunda rakiplerine saldırmayı seven Hampton, sete set hücumlarda da kendi şutunu yaratabileceğini gösterdi.
Yeni Zelanda’da oynadığı maçlarda 2.5 asist ortalaması tutturan Hampton, iyi bir yaratıcı olabileceğini gösterdi. Hamtpon, NBA’de genellikle bir skorer olarak değerlendirilecektir ancak pick and roll hücumlarında takım arkadaşlarına da pozisyon yaratabilir.
Clarkson, ısındığında arka arkaya şutları sokabilen bir isim ancak kariyer boyunca üç sayı çizgisinin gerisinden %34.1 ile oynadı. Hampton da NCAA kariyeri boyunca üç sayılık atışlarda %29.5 ile isabet sağladı. Hampton da tıpkı Clarkson gibi rakip savunmalara şut tehdidi yaratabilecek ama çok verimli bir performans sergilemeyecek bir yetenek görüntüsü çiziyor.
Tarihi karşılaştırma: En iyi zamanındaki OJ Mayo
Mayo, NBA kariyerinin ilk beş sezonunda 15.2 sayı – 3.1 asist ortalamalarıyla oynamıştı. Hampton’ın da buna benzer istatistikere sahip olacağını söyleyebilriz. Hampton da Mayo gibi şutör guard ya da benchten gelen skorer altıncı adam olarak takımlarda yer alabilir.
Tyrese Haliburton (Iowa State, Oyun kurucu)
Aktif karşılaştırma: Lonzo Ball
Lonzo Ball ve Tyrese Haliburton benzer fiziksel ve atletik özellikler sahip oyuncular. Oyun kurucu olarak boy avantajına sahip olan iki isim de savunmacılarının üzerinde baskı oluşturan bir patlayıcılığa sahip değil. Ball, 2019-20 sezonu boyunca maç başına sadece 1.2 faul atışı kullanırken Haliburton da 2.0 kez çizgiye geldi.
Ball ve Haliburton’ın oyun karakterleri yüksek oyun zekaları etrafında şekilleniyor. Oyunu okuyabilmek, doğru kararı alabilme ve adrese teslim pasları bu isimlerin değerlerini arttırıyor. Koçların, topu emanet etmek konusunda çekinmedikleri bu iki isimle beraber oynamaktan takım arkadaşları keyif alıyor. Maç başına 6.5 asist ortalaması tutturan Haliburton, topu yormadan takım arkadaşları için oyunu daha kolay hale getirebiliyor.
Ball, lige girdiğinde çok düzgün bir şut stiline sahip değildi. Şutu göğsünden çıkaran Haliburton için de aynısını söylemek mümkün. İkisinin de şut stilleri dribbling üzerinden şut kullanmalarını zorlaştırıyor. Ball ve Haliburton’ın stillerine rağmen durağan olarak attıkları şutlarda etkili olduklarını söylemek gerekiyor. Ball, ilk önce pası düşünen bir oyun kurucu olarak bilinse de Pelicans formasıyla sahada kaldığı dakikaların çoğunun topsuz oyunda harcıyor. Haliburton’ın da topsuz oyunda iyi olduğunu ve durağan şutlarda NCAA’deki oyuncuların %99’unun önünde olduğunu söylemek lazım.
NBA’de geçirdiği üç sezonda 1.5 asist ortalaması tutturan Ball, savunmada etkileyici bir performans sergiliyor. Haliburton da Iowa State’t geçirdiği süre boyunca 2.5 top çalma ortalamasıyla oynadı. Haliburton’ın sahip olduğu oyun zekası, atletizm ve güç ile birlikte iyi bir savunmacı olacağını söyleyebiliriz.
Tarihi karşılaştırma: En iyi zamanındaki Jose Calderon
Burada Haliburton’ın tarzını Jason Kidd’e de benzetebilirdik ama efsanevi oyuncuyu böyle bir kıyaslamaya sokmak doğru gelmedi. Calderon ile Haliburton arasında özellikle savunma tarafında bazı farklılıklar var. Ancak iki oyuncunun rolleri ve güçlü yanları benzer özellikler taşıyabilir. Calderon kariyeri boyunca en az dört sezon 8 asistin üstüne çıkmayı başardı. Calderon, kariyeri boyunca hücumu yönetip boş kaldığında ceza şutlarını sokabilen bir isimdi. Bu Haliburton’ın oyunu hakkında yapılan tahminlere uyuyor. Haliburton; karar vericiliği, pasörlüğü, ceza şutuyla birlikte değerli bir isim olacaktır.
Tyrese Maxey (Kentucky, Şutör guard)
Aktif karşılaştırma: Collin Sexton
Benzerlikler
Sexton ve Tyrese Maxey’nin fiziksel özellikleri arasında çok büyük farklar bulunmuyor. İkisi de temasa karşı gücünü kullanmayı seven isimler ve çok patlayıcı olmasalarda çember etrafında bitirme konusunda başarılılar.
Maxey de Sexton gibi iki numara oynamak için fiziksel olarak kısıtlı olsa da bu iki ismin de takım arkadaşlarına pozisyon yaratmaktaki zaafları şutör guard pozisyonu için daha uygun. Sexton, şutör guard olarak oynadığı sezonda 20.8 sayı ortalama tutturmuş durumda. Maxey’nin gelecekteki koçu onu bir yaratıcının yanında kullanmak isteyecektir. Pick and roll oynadığı pozisyonlarda pas ile boştaki takım arkadaşlarını bulabilen Maxey’nin iç güdüleri daha çok kendi skorunu bulmak yönünde.
Maxey’nin geride bıraktığımız sezonda şut yüzdeleri çok yüksek değildi. Ancak sahada çizdiği görüntü olarak Maxey, NBA seviyesinde de iyi bir skorer olacak gibi gözüküyor. Hem dribbling üstünden attığı şutlarda hem de durağan şutlarda etkili olan Maxey, Sexton gibi göz yaşı atışlarını geliştirebilirse etkili bir skorer olacaktır.
Tarihi karşılaştırma: Eric Gordon
Gordon, Los Angeles’ta geçirdiği ilk üç sezonunda bir kombo guard olarak 18.1 sayı – 3.3 asist ortalamaları tutturmuştu. Maxey de Gordon’a benzer yeteneklerini kullanarak bu rakamlara ulaşabilir. Gordon, zamanla şut yüzdesinin düşmesiyle birlikte bir bench skoreri haline gelmişti. Bu senaryo Maxey için de ilerleyen yıllarda ideal hale gelebilir.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!