by Percy Allen, Çeviri: Cem Doğan / info@eurohoops.net
Bu yazı 5 Ekim 2018 tarihinde Seattle Times‘da yayınlanmış olup uyarlanarak dilimize çevrilmiştir.
Bir ihtimal, 13 Nisan 2008’de, Seattle SuperSonics’in sezondaki son iç saha maçında tamamen dolu vaziyetteki tribünler, bunun şehirdeki son NBA maçı olduğunu sezmişti.
Belki bu yüzden 20-62’lik bir dereceyle biten sezonun Dallas’la oynanan manasız son maçında, yıllar sonra hâlâ kulaklarda çınlayacak şekilde, taraftarlar “Sonics’imizi kurtarın!” diye bağırıyordu.
Sahada, 19 yaşındaki, geleceğin MVP’si aşırı cılız Kevin Durant, tribünden gelen sesler arttıkça alkışlamaya devam ediyordu.
“Tarif etmek çok zor” diyor Durant. “O anda salonda var olan enerjiyi ve sevgiyi kelimelere dökemem. Mekandaki destek inanılmazdı.”
Son iç saha maçından günler sonra NBA, kulüp sahibi Clay Bennett’ın Oklahoma City’ye taşınma talebini kabul ettiğini açıkladı. O zamandan beri, KeyArena herhangi bir NBA maçına evsahipliği etmedi.
Ama bu, 10 yıl sonra değişti.
Sonics’in tarihe karışmasından 10 yıl sonra Durant, son iki yılın NBA şampiyonu Golden State Warriors ile, Sacramento Kings‘le yapacakları bir hazırlık maçı için KeyArena’ya döndü. Tabii ki kapalı gişe olundu.
Bu, 56 yıllık ikonik salon için, 700 milyonluk yenilemeden önceki son bir gösteri vaktiydi.
Belki de KeyArena’nın son organizasyonunda Durant’in yer alması manalı, çünkü onun aslında Seattle’ın yeni yıldızı olması gerekiyordu.
SON SEZONUN GELİŞİ
Geçmişe bakıldığında, Sonics’in son sezonunda orada olanların birçoğu, üzücü ve kaçınılmaz sona dair çok sayıda olay seçebilir: Sevilen bir kulübün Emerald City’den ayrılması.
Zorlu bir 2007 yazı boyunca, neredeyse her gün biri işe alındı, kovuldu veya takas edildi.
Bennett’ın başında olduğu takım sahipleri grubunun başkan yardımcısı olan Sonics efsanesi Lenny Wilkens, 27 Nisan tarihinde Basketbol Operasyonları Başkanı olarak atandı. İstifa etmeden önce 40 gün bu görevde kaldı. Bob Hill koçluktan ayrılırken yerine P.J. Carlesimo; genel menajerlik için de Rick Sund yerine Sam Presti getirilmişti.
Lenny Wilkens (eski Sonics Basketbol Operasyonları Başkanı, Sonics efsanesi): Draft çekilişinden döndüğümde benim için açık olan şey, Clay Bennett’ın bu modelin artık işlemediği ve Seattle’ın kendisi için bir salon inşa etmeyeceği üstüne konuşup durmasıydı. Yani takımı taşıyacağı aşikardı. Bu hoşuma gitmiyordu ve görebiliyordum, çünkü görüşlerime hiç değer vermedikleri hususunda hoşnut değildim. Bu işin bir parçası olmayacaktım: Benim için en doğrusu, istifa etmekti.
Yeni yönetim 31 yaşındaki, kariyerinin en skorer sezonunu geçirmiş olan All-Star Ray Allen’ı takas etti. İki hafta sonra, dokuz yıldır kulüpte olan Rashard Lewis de Orlando’ya takas edildi.
Lorin ‘Big Lo’ Sandretzky (Sonics kombine sahibi): Ray ve Rashard’ı kaybetme hissini sindirmek zordu. Bu iki adam, sahadaki rekabetçilikleri kadar saha dışında komik kişilerdi. İşler değişiyordu.
Kevin Calabro (Sonics radyo spikeri): Geçmişin yıldızları, Ray ve Rashard ayrılmıştı. Olan-biten çok barizdi. Gelecek için yeniden yapılanmaya çalışıyorlardı ve bunu temelden yapıyorlardı.
BİR YILDIZ GELİYOR: KEVIN DURANT
Kevin Durant, Sonics’in son sezonundaki birkaç güzel şeyden biriydi.
Sonics, 2007 NBA Draftında 19 yaşındaki oyuncuyu 2. sıradan, Jeff Green’i de 5. sıradan seçmişti.
Bir yılını Teksas’ta geçiren Washington D.C.’li Durant, 2007 yazında annesi Wanda Pratt ve iki kuzeni ile birlikte Seattle’a gelmişti. Memleketindeki Mercer Island’dan 2.8 milyona bir ev aldı. Şehirdeki yeni çocuk, Sonics’in taraftar kitlesine ve şehrin basketbol kültürüne çabucak uyum sağladı.
Kevin Durant: Büyük bir şehre göre Seattle sakin bir yerdi. Daha hızlı bir yer olacağını düşünmüştüm. Ama oraya gittiğimde rahat bir şehir olduğunu gördüm. Orada yaşayan arkadaşlarım vardı. Spencer Hawes, lisedeki en iyi arkadaşlarımdan biriydi. Birlikte çok vakit geçirdik. Ailesi de oradaydı. Onunla birlikteyken ailemden biriyle gibi hissederdim. Doğal, gerçek ve mükemmel.
Spencer Hawes (Washington Üniversitesi çıkışlı, 2007 draftında Sacramento Kings tarafından 10. sıradan seçilen Seattle’lı oyuncu): AAU’da birbirimize rakip olarak başlamıştık diyebilirim; 2-3 yaz boyu, her haftasonu aynı kampta olurduk. İkinci yılımızda Fransa’daki turnuva için çağırılacak kadar şanslıydık… Çok azımız hedefi vurabilmişti… Burada arkadaş olmuştuk ve sonra da devam etti. Ardından işte AAU döngüsü, Nike kampları, All-Star maçları. Beraber geçirilen bir yıllık üniversite dönemi, draft süreci ve bunlara yol açan her şeyden sonra, o zamanki menajeri Aaron Goodwin, Seattle’daydı; yani draft öncesi dönemin tümünde Kevin buradaydı ve kimseyi tanımıyordu. Beraber takılıyor ve çalışıyorduk; ona şehri gezdirip, bazı arkadaşlarımla tanıştırıp kendisini biraz daha iyi hissetmesini sağlamaya çalışıyordum.
Durant: NBA’de karşı karşıya geldiğim Seattle’lı oyuncuların çoğu sağlam oyunculardı… Jamal Crawford, Will Conroy; Washington Üniversitesi’nden gelen elemanların hepsi. Nate Robinson. Ben de onlardan biriymiş gibi hissediyordum. Her gün onlarla oynamak ve o insanlarla bir arada olmak. Benim için Sonics’te oynamaktan daha öte bir şeydi. Orada da küçük bir ailem vardı.
Will Conroy (Washington Huskies asistan koçu): O zamanlar, Kevin şehre geldiğinde NBA’e yeni girmiştim. Onun boyunda bir adam şehre geldiğinde çoğunlukla ondan uzaklaşırlar ve nasıl karşılayacaklarını bilemezler. Ama Kevin gelir gelmez grubumuza almıştık. Eğer maç yapıyorsak, aramızda bulunduğundan emin olurduk.
Durant, 20.8 sayı, 4.4 ribaund ve 2.4 asist ortalamalarıyla kolayca Yılın Çaylağı ödülüne ulaştı. Seattle onda özel bir yer edinmeye başlamıştı.
Durant: Köprüden geçmek her zaman güzeldi. Çok yağmur yağardı, ama suyu görebilirdin; ilkbaharda dağları da görebilirdiniz. Herkes merkezde yaşıyordu. İnsanlardan uzakta yaşayan bir tek ben vardım muhtemelen. Güzel bir evim vardı. O ev hâlâ duruyor.