by Dan Favale, Çeviri: Arma Kaynar / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 24 Mayıs 2020 tarihinde BleacherReport’ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Kontratlara her zaman takımların bakış açısından yaklaşılır. Takımların amacı da etkili oyuncuları market değerlerinin altında bir miktara kadroya katabilmektir. Takım yönetimleri, bir oyuncuya ucuz bir kontrat imzalattığında fazlaca övülürken bir oyuncuya fazla para ödediği düşünüldüğünde yerden yere vurulur.
Övülen neredeyse her anlaşmada, bir oyuncu hak ettiğinden daha az para kazanmak zorunda kalıyor. Bunun yaşanmasının birçok sebebi var. Bazı oyuncular o kadar iyi oluyor ki onlara hak ettikleri parayı zaten veremiyorsunuz. Bazı oyuncular, sözleşme imzaladıkları dönemden sonra maaş bütçesinin artmasıyla hak ettikleri paradan daha düşüğünü kazanmak zorunda kalıyor. Bazı oyuncular uzun süreli kontrat imzaladıktan sonra ciddi bir performans artışı gösteriyorlar.
Yıldız oyuncular da dönem dönem bu bahsettiğimiz durumu yaşamak zorunda kalıyorlar. Bazı yıldız isimler, çok iyi performanslar göstermelerine rağmen çok düşük ücretlere oynamak zorunda kalabiliyorlar.
İşleri daha adil tutabilmek için çaylak kontratlarını bu yazıya dahil etmeyeceğiz. Ancak ikinci turda draft edilen oyuncular yazıda yer alacak. Ancak üç yıldan uzun süreli kontrat imzalayan ikinci tur oyuncularını bu sınıfa almayacağız. Bu da Ginobili ve Arenas gibi oyuncuların elenmesi anlamına geliyor. Kariyerlerinin son döneminde maaşlarında indirim yapan Dirk Nowitzki gibi isimler de bu yazıda yer almayacak.
Bazı oyuncuların arka arkaya imzaladığı iki farklı anlaşma da market değerinin altında olsa da genellikle biz tek anlaşma üzerinden ilerleyeceğiz. Oyuncular, bu kontratlardan sonra iyi sözleşmelere imza atsalar da bu kontratlarından çok daha önemli işler başardıkları kesin.