by Greg Swartz, Çeviri Arma Kaynar / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 29 Haziran 2020 tarihinde BleacherReport’ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Kariyerleri boyunca 15’ten fazla kez All-Star seçilen Kareem Abdul-Jabbar, LeBron James, Kobe Bryant ve Tim Duncan gibi isimler herkes tarafından bilinir. Ancak kariyerleri boyunca sadece bir kez All-Star seçilmiş ve diğerlerine kıyasla çok daha az tanınan All-Star’lar da mevcut. Hatta tam olarak sayı vermek gerekirse NBA tarihinde All-Star maçında yer alan toplam 503 oyuncunun 166’sı sadece bir kez All-Star seçildi.
All-Star seçilen isimlerden “tartışmalı” olarak nitelendirebileceğimiz bazı isimleri dönemlerine göre sıralayacağız.
1970’li Yılların Öncesi
Richie Regan – Rochester Royals, 1957
1957 All-Star maçında Bob Cousy, Dolp Schayes ve Bob Pettit gibi Basketbol Şöhretler Müzesinde yer alan isimler bulunuyordu. Bu üç yıldız, kariyerleri boyunca toplam 36 kez All-Star seçildi.
1957 All-Star maçında ligdeki ikinci sezonunu geçiren 1.88 boyundaki Richie Regan da bulunuyordu.
Regan, 1957 sezonunda Rochester Royals formasıyla maç başına 29.6 dakika süre alıyordu ve 9.8 sayı – 2.9 ribaund – 3.1 asist ortalamalarıyla oynuyordu. %32.9’luk şut yüzdesiyle oynayan Regan’ın o All-Star maçındaki rakiplerine kıyasla sayı ortalaması ve şut yüzdesi bir hayli zayıf kalıyordu.
Regan, iki yıl boyunca Amerikan Ordusunda yer aldıktan sonra sadece üç sezon boyunca profesyonel olarak basketbol oynadı. Regan, daha sonra mezun olduğu okul olan Seton Hall’un koçluğunu üstlendi.
Chuck Noble – Detroits Pistons, 1960
1.93 boyundaki şutör guard Chuck Noble, 1955-1962 yılları arasında Fort Wayne ve Detroit Pistons formalarını terletmişti. Noble’nin kariyerinin zirve performansı ise 1959-60 sezonunda gelmişti.
Sezon boyunca 11.3 sayı – 3.5 ribaund – 4.6 asist ortalamaları yakalayan ve %35.7 ile şut atan Noble, 1960 All-Star maçına çekildi ve Elgin Baylor’ın takım arkadaşı olarak Bill Russell ile Wilt Chamberlain gibi isimlere rakip oldu.
All-Star karşılaşmasında 11 dakika oynayan Noble, 0/5 şut isabetiyle hiç sayı atamadan maçı tamamlamasına rağmen 3 asist yapmayı başardı. Noble, 1962 yılında 8.0 sayı – 3.3 asist ortalamalarıyla oynadığı kariyerine nokta koydu.
1970’li Yıllar
Curtis Rowe – Detroit Pistons, 1976
UCLA’de Kareem Abdul-Jabbar ile takım arkadaşı olan Curtis Rowe, NBA’e geçtikten sonra sekiz sezon boyunca Detroit Pistons ve Boston Celtics formalarını terletti.
6 yıl boyunca üst üste çift haneli skor ortalaması tutturan Curtis Rowe, 2.00 metre boyunda iyi bir rol oyuncusuydu. Ancak uzun forvet oynayan Rowe, kariyerinin hiçbir döneminde All-Star gibi gözükmüyordu. Özellikle 1970’li yıllarda NBA’deki yetenek havuzunun ne kadar genişlediği de düşünülünce Rowe’un All-Star maçında yer alması olası değildi.
1975-76 sezonunda 16.0 sayı – 8.7 ribaund – 2.3 asist ortalamaları yakalayan Rowe, Batı Konferansı All-Star kadrosunun yedek isimleri arasında yer aldı ve Abdul-Jabbar, Tiny Archibald ile Rick Barry gibi isimlerin takım arkadaşı oldu.
All-Star maçında sekiz dakika süre alan Rowe, karşılaşmada 2 ribaund aldı ve faul çizgisinden 1 de sayı üretti.
Lionel Hollins – Portland Trail Blazers, 1978
Şu anda Los Angeles Lakers’ın asistan koçluğunu yapan ve daha önce Memphis Grizzlies ile Brooklyn Nets’i çalıştıran Lionel Hollins, 1970 ile 1980 yılları arasında 10 yıl süren iyi bir NBA kariyerine shaip oldu.
İki kez En İyi Savunma Beşlerine seçilen ve 1975-76 sezonunda En İyi Çaylak Beşinde yer alan Hollins, kariyerinin tek All-Star maçına 15.9 sayı – 3.4 ribaund – 4.7 asist ortalamaları yakaladığı 1978 sezonunda çıktı.
Yakaladığı fena olmayan istatistikler rağmen All-Star’a seçilmesi bir sürprizdi çünkü Hollins, kendi takımının bile en skorer üçüncü oyuncusuydu. O dönemde Blazers’ın en önemli iki oyuncusu Bill Walton ve Maurice Lucas’tı. Hollins ise takımın üçüncü skor opsiyonu olarak görev yapıyordu.
Kariyerinin en yüksek skor ortalamasını üçüncü sezonunda 15.9 ile yakalayan Hollins, 7 yıl daha devam eden NBA kariyerinde 5 farklı takımın formasını giydi.
1980’li Yıllar
James Donaldson – Dallas Mavericks, 1988
1988 All-Star maçında Michael Jordan, Magic Johnson, Larry Bird, Kareem Abdul-Jabbar, Hakeem Olajuwon, Moses Malone, Dominique Wilkins, Isiah Thomas, Karl Malone, Clyde Drexler, James Worthy, Patrick Ewing, Charles Barkley ve Kevin McHale gibi basketbol tarihinin en büyük isimlerinden bazıları yer alıyordu.
2.18’lik James Donaldson ise formasını giydiği Dallas Mavericks’in en skorer sekizinci oyuncusuydu. 7.0 sayı – 9.3 ribaund – 0.8 asist ve 1.3 blok ortalamalarıyla oynayan Donaldson, iyi bir ilk beş pivotuydu ancak All-Star kalibresinde bir oyuncu değildi. Donaldson, All-Star maçına seçilmediği bir önceki yılda 10.8 sayı – 11.9 ribaund – 1.7 blok ortalaması yakalamıştı.
Utah Jazz’in yıldız oyun kurucusu John Stockton’ın ligin asist kralı olmasına rağmen All-Star maçına seçilmediği düşünülünce Donaldson seçimi iyice garip bir hale geliyor. Aynı sezonda Stockton; 14.7 sayı – 13.8 asist ve 3.0 top çalma ile oynuyordu.
Mark Eaton – Utah Jazz, 1989
Mark Eaton, NBA tarihinin en iyi blokçularından birisiydi ve usta savunmacının 1984-85 sezonunda yakaladığı 5.6 blok ortalaması hala bir NBA rekoru olarak yerini koruyor. Beş kez En İyi Savunma Beşlerine seçilen Eaton, iki kez de Yılın Savunmacısı seçildi. Anlayacağınız o ki Eaton, 1989 yılında ilk kez All-Star seçildiğinde de gayet tanınan bir oyuncuydu.
Muhteşem bir savunmacı olan Eaton, günümüzde Dallas Mavericks forması giyen Boban Marjanovic’e benzer bir fiziğe sahip olmasına rağmen hücumda o kadar da yetenekli bir isim değildi. Kariyeri boyunca hiçbir zaman çift haneli skor ortalaması yakalayamayan Eaton, sadece %45.8 ile şut atıyordu.
Eaton’ın kariyerindeki tek All-Star sezonunun en iyi yılına denk geldiğini söylemek de doğru olmaz. All-Star seçildiği 1988-89 sezonunda 6.2 sayı – 10.3 ribaund – 3.8 blok ortalamalarıyla oynayan Eaton’ın kariyerinin en yüksek ortalamaları 9.7 sayı – 11.3 ribaund ve 5.6 bloktu.
Eaton, savunma katkılarıyla All-Star maçında bulunmaya hak kazansa da uzun oyuncunun 6.2 sayı ortalaması NBA tarihinde All-Star seçilen oyuncular arasındaki en düşük ortalama olarak yerini koruyor.
1990’lı Yıllar
A.C. Green – Los Angeles Lakers, 1990
NBA tarihinin arka arkaya en çok maçta oynayan oyuncusu rekorunu 1.192 maç ile elinde bulunduran A.C. Green, 17 sezonluk NBA kariyeri boyunca üç de şampiyonluk kazandı.
Kareem Abdul-Jabbar, Magic Johnson ve James Worthy gibi isimlerin yanında harika bir rol oyuncusu olan Green, 1990 yılında da All-Star maçında yer aldı.
1990 sezonunda 12.9 sayı – 8.7 ribaund ve 0.6 blok ortalamalarıyla oynayan Green, Johnson ve Worthy ile birlikte All-Star seçildi ve Batı Konferansının ilk beşinde yer aldı. Green; Clyde Drexler, Chris Mullin ve David Robinson gibi efsane isimlerin önünde ilk beşte başladığı All-Star maçında 12 dakika sahada kaldı ve kullandığı üç şutta da isabet bulamayarak mücadeleyi 0 sayıyla tamamladı.
Green, devamlılığı ve asla sakatlanmayan yapısıyla NBA tarihinde sonsuza kadar yer edinmeyi başardı ancak başarılı rol oyuncusunun tek All-Star seçimini pek hak etmediğini söyleyebiliriz.
B.J. Armstrong – Chicago Bulls, 1994
Chicago Bulls, 1993 yılında üst üste üç şampiyonluk kazandıktan sonra Michael Jordan emeklilik kararı almıştı. Bu da Bulls’un önemli bir ölçüde geriye gitmesi anlamına geliyordu.
Ancak bunun yerine Bulls’un galibiyet sayısı 57’den sadece 55’e düştü. Scottie Pippen, Horace Grant ve B.J. Armstrong gibi isimler hücumda daha fazla sorumluluk alarak parlama şansı yakaladı.
Armstrong, 14.8 sayı – 2.1 ribaund – 3.9 asist ortalamalarıyla iyi bir sezon geçirse de Doğu Konferansının ilk beşinde All-Star maçına başlamayı hak edecek bir performans sergilemiyordu. Oy veren isimler, Chicago Bulls’un Jordan’ı kaybetmesine rağmen gösterdiği performanstan etkilenerek Armstrong, Pippen ve Grant’i All-Star seçmişti.
Armstrong, 11 yıllık NBA kariyerinde sadece 1994 yılında All-Star seçildi. Eğer Jordan emekli olup beyzbol oynamaya karar vermeseydi büyük olasılıkla bu olay asla gerçekleşmeyecekti.
2000’li Yıllar
Theo Ratliff – Philadelphia 76ers, 2001
NBA tarihinin en önemli blokçularından birisi olan Theo Ratliff, 16 yıllık kariyeri boyunca iyi bir ilk beş ve rol oyuncusuydu.
Başarısının büyük kısmını savunmada sergileyen 2.08 boyundaki Ratliff, kariyeri boyunca sadece dört farklı sezonda çift haneli skor üretmeyi başardı.
Ratliff’in hücumdaki verimliliği ve oynadığı takımın başarısı 2001 yılında zirve yaptı. Allen Iverson ile birlikte 56 maç kazanan Sixers’ta oynayan Ratliff, sonunda NBA Finallerinde yer aldığı sezonda basketbolseverlerin çok daha fazla ilgisini çekmeye başladı.
Buna rağmen 12.4 sayı – 8.3 ribaund – 3.7 blok ortalamalarıyla oynayan Ratliff’in All-Star seçilmesi herkes için şaşırtıcıydı. Ancak Ratliff, yaşadığı sakatlık sebebiyle All-Star maçında yer alamadı.
Jameer Nelson – Orlando Magic, 2009
Jameer Nelson, 14 yıllık etkileyici bir NBA kariyerine sahipti. Nelson, Dwight Howard’ın etrafına kurulan başarılı Orlando Magic takımlarında oyun kurucu rolünü üstleniyordu.
1.83’lük boyuna rağmen Nelson, potaya gitme konusunda başarılı bir oyuncuydu ve üç sayı çizgisinin gerisinden de etkili bir şutördü. Kariyeri boyunca hiçbir zaman parlak bir oyuna sahip olmayan ya da ligin elit oyun kurucuları arasında yer almayan Nelson, 2009 yılında Doğu Konferansı All-Star takımında yer aldı.
Nelson’ın kendi takımında bile en skorer dördüncü oyuncu olduğu düşünülürse bu tercih herkes için sürpriz olmuştu. Nelson, aynı sezonu 5.4 asist ortalamasıyla lig genelinde 22. sırada tamamladı.
Nelson, sezonu 59-23’lük derece ile bitiren Orlando Magic takımının önemli bir parçasıydı. Aynı Magic takımından Dwight Howard ve Rashard Lewis de All-Star maçına seçilen isimler arasında yer alıyordu. Nelson; Dwyane Wade, Derrick Rose, Ray Allen, Joe Johnson ve Deron Williams gibi guardlarla aynı konferansta oynuyor olmasının da etkisiyle bir daha All-Star maçında yer almadı.
2010’lu Yıllar
Chris Kaman – Los Angeles Clippers, 2010
2003 Draftının altıncı sırasında seçilen Kaman, 13 yıllık iyi bir NBA kariyerine sahipti.
Blake Griffin ve Chris Paul’ün takıma katılmasından önce zayıf Los Angeles Clippers takımlarında forma giyen Kaman, alçak post hücumu ve dış şutları sayesinde etkili bir uzundu. 2.13 boyundaki pivotun çok hızlı ayaklara sahip olduğunu söyleyemeyiz ancak zamanla NBA’in iyi blokçularından birisi haline geldi.
2009-10 yılında Chris Kaman, sezonu 29 galibiyetle bitiren Los Angeles Clippers’ın pota altını Marcus Camby ile paylaşıyordu. Kariyerinin ilk altı sezonunda 10.4 sayı ortalamasıyla oynayan Kaman, sezon boyunca 18.5 sayı – 9.3 ribaund – 1.2 blok ortalamaları yakaladı.
Portland Trail Blazers’ın formasını giyen Brandon Roy’un sakatlanmasıyla birlikte Chris Kaman, Batı Konferansı All-Star kadrosuna alındı.
Kaman’ın performansı gayet iyi olsa da aynı sezon Golden State Warriors forması giyen Monta Ellis’in 25.5 sayı – 4.0 ribaund – 5.3 asist – 2.2 top çalma ile oynadığını söylemek gerekiyor. Sezonu ligin en skorer altıncı oyuncusu olarak tamamlayan Monta Ellis, Chris Kaman yerine All-Star seçilebilirdi.
Kariyerindeki tek All-Star sezonundan sonra Kaman emekli olana kadar 13.1 sayı ortalamasının üstüne çıkmayı başaramadı ve son 6 yılında 5 farklı takımın formasını giydi.
Kyle Korver – Atlanta Hawks, 2015
Kazanmak bir oyuncunun All-Star seçilmesinde muhakkak etkili olmalı. Ancak All-Star oylamalarında takım başarısı bazen fazla ciddiye alınıyor.
2020 sezonunda Washington Wizards’ın 30.5 sayı – 4.2 ribaund – 6.1 asist ortalamalarıyla oynayan guardı Bradley Beal All-Star seçilemezken Kyle Korver’ın 2015 yılında Atlanta Hawks’ın başarısı sebebiyle aynı maçta yer alması çok adil bir durum değil.
Korver, 2015 sezonunda 12.1 sayı – 4.1 ribaund – 2.6 asist ortalamalarıyla oynuyordu. Hawks’ın 60-22’lik dereceyle bitirdiği sezonda Korver ise üç sayı çizgisinin gerisinden %49.2 ile oynadı. O dönem 33 yaşında olan Korver, takımının en skorer beşinci oyuncusuydu ve çok da iyi bir savunmacı da değildi.
Atlanta Hawks, 2015 yılında Al Horford, Paul Millsap ve Jeff Teague’i de All-Star maçına yollayarak NBA rekorunu egale etmiş oldu.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!