by Preston Ellis – Çeviri: M. Bahadır Akgün / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 10 Ağustos 2020 tarihinde Bleacher Report‘ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
NBA’de 2020 serbest oyuncu piyasasının açılmasına artık çok kısa bir zaman kaldı ve takımlar, gelecek sezon öncesi şanslarını bir hayli artırma fırsatına sahip olacaklar.
Öte yandan böylesi bir harcama fırsatı, büyük bir riski de beraberinde getiriyor. Ligde fark yaratacak bazı isimleri kadrolarına katmak için NBA takımları, sahip oldukları çok değerli maaş bütçelerinin önemli bir kısmından feragat etmek zorunda kalıyorlar. Bazen hatta sign-and-trade yoluyla söz konusu oyuncuları alabilmek için önemli genç oyuncularından veya draft haklarından da vazgeçmek zorunda kalıyorlar.
Zach Buckley, 1 Ağustos’ta yazdığı yazıda en iyi 10 serbest oyuncu ile ilgili farklı tahminler yapmıştı. Biz de gelin o isimlerin beraberinde getirdiği risklere bakalım.
10. Serge Ibaka
NBA şampiyonu olduktan hemen bir yıl sonra Serge Ibaka, birçok açıdan kariyerinin en iyi sezonunu oynuyor.
Sayı, asist ve savunma ribaundu ortalamalarında kariyer rekorlarını kıran Ibaka, aynı zamanda %21,1’lik top kullanma oranı ile de yine rekora ulaşmış durumda. Bu başarısı büyük oranda üçlük yüzdesinden geliyor. Ibaka, hem dripling hem de pas üzeri üçlüklerde 100. yüzdelik dilimde yer alıyor.
Kawhi Leonard ve Danny Green’in ayrılıkları sonrası sürpriz bir sezon geçiren Toronto Raptors‘ın kritik parçalarından biri oldu Ibaka. 2019-2020 sezonunda genel olarak 5 numarada süre alsa da 4 numarada süre aldığı zaman verimlilik konusunda muhteşem işler yaptı.
Bununla birlikte Ibaka, gelecek sezon itibariyle düşüş yaşaması olası bir isim.
30 yaşında, 2,08 ve üzeri oyuncular arasında maç başına 30 dakikadan az süre alıp 15+ sayı ve 8+ ribaund üreten 3 oyuncudan biri. Diğer ikisi ise David Robinson ve Tim Duncan. 11. sezonunda 23.000 dakika normal sezon süresini aştı. Raptors, playofflarda ileriye gidebilecek olursa 4.000 dakikaya da burada yaklaşabilir. Şimdiye kadar oynadığı kadar uzun süreler oynarsa lig tarihinde 2,08 ve üzeri oyuncular arasında en çok süre alan 50 oyuncudan biri olacak.
Ibaka, gelecek sezon ve hatta belki iki sezon daha verimli bir oyuncu olacak ama uzun ve diz sakatlıkları ile dolu bir kariyer, bir noktada gerileme dönemine girecek.
9. Joe Harris
Bir sezon önce Joe Harris, maç başına en az 2,5 üçlük deneyen oyuncular arasında %47,4 ile isabet buldu ve bu anlamda lig lideri olarak sezonu tamamladı. Şut başına sayı ortalamasında 99. yüzdelik dilimde yer alan Harris, bir önceki sene ise 96. yüzdelik dilimde bulunuyordu. Sırf bu bile ligin en çok aranan serbest oyuncularından biri olmasına yetiyor aslında.
Brooklyn Nets‘te D’Angelo Russell yerine Kyrie Irving’in geldiği yeni yapı ile birlikte Harris’in istatistikleri neredeyse her kategoride düşüş gösterdi. Bununla birlikte üç sayılık isabetlerde kanat oyuncuları arasında 89. yüzdelik dilimde yer almayı başardı.
Harris’in hücumdaki hareketliliği, rakip savunmanın dikkatini dağıtabilecek ve birincil yaratıcılara özgürlük sağlayabilecek bir silah. Hiç şüphesiz kendisi savunmaları açabilen ve potaya hücum eden oyun kurucular için alan yaratan keskin bir şutör. Ancak hücumda başka ne yapıyor?
Asla büyük bir skorer olmadı ve her sezon 15 sayı ortalamasının altında kaldı. Ayrıca 75 pozisyon başına toplam bire bir hücumlarda yalnızca ikinci yüzdelik dilimde yer alıyor, başkaları için pozisyon yaratmıyor, post oyunlarında etkisi sıfır, ortalamanın altında ribaund alıyor ve savunmada önemli ölçüde eksi yazıyor. Bu sezon ESPN’in savunma artı-eksi verimliliğinde kısa forvetler arasında 60, tüm ligde 320. sırada yer alıyor.
Bir takım Harris’e bu yaz önemli bir miktarda maaş verirse topsuz hareketliliği olan, sahada alan açan ve başka pek de bir şey yapmayan tecrübeli bir oyuncuyu almış olacak.
8. Bogdan Bogdanovic
Ligde üçüncü yılını geride bırakmaya hazırlanan 27 yaşındaki Sırp oyuncu, hak ettiği değer yeterince verilmeyen bir oyun kurucu ve şut yaratıcısı olarak ülkede dikkat çekmeyi başardı ancak büyük bir maaş alacak istatistiklere imza atamadı. Maç başına 28 dakikanın biraz üzerinde süre alan Bogdanovic, saha içinden %43,6 isabet oranının üzerine çıkamadı ve üç sayılık atışlarda da %37,1 ile lig ortalamasının biraz üzerinde.
Yanlış anlamayın: New Orleans Pelicans karşısında 6 Ağustos’ta yaptığı gibi maçları tek başına kazandırabilir. O gün 31 sayılık kariyer rekorunu kırması için üç çeyrek yetti Sırp yıldıza.
Ancak bir maç önce Bogdanovic, 1/15 ile şut attı ve tek isabetini de uzatmada bitime 6,3 saniye kala buldu. İki performans arasındaki bu fark, Kings‘in ona Ekim ayında verdiği dört yıllık 51,4 milyon doların üzerine çıkmak için büyük bir risk.
Bogdanovic henüz üçüncü sezonunu geçiriyor olsa da bu ay 28 yaşını dolduracak ve uzun vadeli bir yatırım olarak düşünülemez.
Dış savunmada artı yazıyor ancak en zorlu görevleri üstlenen isim genelde o olmuyor. Savunma artı-eksi verimliliğinde 35. yüzdelik dilimde yer alan Bogdanovic, All-Star oyuncuları yalnızca pozisyonların %7’sinde savundu.
Altıncı adam olarak değer katabilir ancak ilk 5 oyuncusu maaşı verilirse karşılığını almak zor olabilir.
7. Christian Wood
Draftta seçilmedikten sonra dört kez serbest bırakılan, daha sonra da Yılın Altıncı Adamı ödülü için sürpriz at olarak gündeme gelen Christian Wood, 2019-20 sezonunun en beklenmedik patlamalarından birini yaptı. Twitter hesabına bakacak olursanız 24 yaşındaki oyuncunun her zaman için ne kadar özgüvenli olduğunu ve bunu da güzel bir maaşa çevirmek üzere olduğunu görebilirsiniz.
Son 12 maçta Wood, %56,3 saha içi, maç başına 4,1 üçlük denemesi ile %38,3 üçlük isabet oranları buldu ve %65,3 doğru şut kullanma oranı ile 22,4 sayı, 9,8 ribaund, 0,9 top çalma ve 1,1 blok istatistikleri üretti. Pistons, Wood’un sahada olduğu 100 pozisyon başına rakiplerine 11 sayı fark attı ve bu anlamda Wood, 95. yüzdelik dilimde.
Potaya gitme, ribaund çekme ve alan açma yetenekleri ile günümüz için mükemmel bir şutör uzun olarak dikkat çekiyor. Bunun da ödülünü bu dönemde alacak.
Ancak Wood’un yine de zaaflarını kapatması gerekiyor. Başkaları için oyun kurma konusunda asgari bir yeteneğe sahip. Asist/top kullanma oranında yalnızca birinci yüzdelik dilimde yer aldığı gibi Detroit’te bile bu anlamda takımın ancak en iyi dokuzuncu oyuncusu olabildi.
Savunmada ise perimetre ve boyalı bölgede şutlara el gösteriyor ve 75 pozisyon başına üçlüklerde 84., pota çevresi şutlarda ise 81. yüzdelik dilimde yer alıyor ancak savunmada çok yönlülüğü kısıtlı. 1-3 pozisyonlarını savunmada ligde 27. yüzdelik dilimin üzerine çıkamadı.
Beş sezonda yalnızca 4,3 milyon dolar kazanan Wood, artık pahalı bir yatırım olacak. Yine de geniş kol açıklığını savunmada şut bozmak için kullanırken sayı ve ribaund katkısı veren bir oyuncu arayan takımlar için güvenli bir kumar gibi gözüküyor. Başkaları için yaratabilen ya da farklı pozisyonları savunabilen oyuncuları aramadıkları sürece Wood’un katkısı onu alan takımı memnun edecektir.
6. Davis Bertans
San Antonio Spurs‘ün Marcus Morris Sr.’ı alabilmek için Davis Bertans’ı yollaması, Morris’in New York Knicks‘te oynamak için anlaşmayı bozması ile yüzünde patladı.
Bertans, 2019-20 sezonunda en iyi dış şutörlerden biri olunca bu hasar daha da büyüdü Spurs için ancak Bertans’ın performansı çok da şoke edici değildi. 2,08’lik uzun forvet, 2018-19’da %42,9 ile üçlük atmış ve maç başına 3+ üçlük deneyen isimler arasında yedinci olmuştu. 2019-20’de ise maç başına 4,4 üçlük denemesinden 8,7 üçlük denemesine çıktı ve %42,4 ile üçlük atarak NBA’de dokuzuncu sırayı aldı.
Maç başına yalnızca 5,3 saha içi denemesinde bulunsa da 2019-20’de bulduğu fırsatların artmasıyla verimliliği de arttı ve şut başına sayı ortalamasında 90’dan 97. yüzdelik dilime kadar çıktı.
Fizik ve şut avantajları ile birlikte Bertans, Bradley Beal gibi penetrecilere büyük bir alan açan değerli bir uzun. Öte yandan şutörlük dışındaki etkisi asgari ölçüde.
Bertans, asist/top kullanma oranında 32., savunma ribaundları ortalamasında 51. ve hücum ribaundları ortalamasında ise 15. yüzdelik dilimde yer alıyor. Wood’dan daha istikrarlı bir iç savunmacı ama dış savunma yetenekleri bu anlamda kısıtlı. 75 pozisyon başına üçlük savunmasında 28. yüzdelik dilimde, top çalma oranlarında 26. yüzdelik dilimde ve pas aralarında ise 41. yüzdelik dilimde yer alıyor.
3-5 numaraları savunabilen ve alan açabilen bir uzun arayan takımlar, zaaflarının farkında oldukları sürece Bertans’ı memnuniyet ile kadrolarına katabilirler. Öte yandan ribaund almayacak, başkaları için pozisyon yaratmayacak ve dış savunmada şutları bozmayacak.
5. Danilo Gallinari
Burada durum hayli sıradan.
Sağlıklı olduğu zaman büyük bir maaşı hak eden, NBA’in en iyi isimlerinden biri olarak gözüken Gallo, en az 20 maça çıkan oyuncular arasında %41 ile üçlük atarken 36 dakika başına 22,8 sayı ve 6,4 ribaund ortalamaları üreten dört oyuncudan biri. NBA’in en çok yönlü skorerlerinden biri olan Gallo, üçlük atabiliyor, orta mesafe şutu sokabiliyor ve bire bir hücumlarda da skor bulabiliyor.
Top kullanma oranı (91. yüzdelik dilimde) topu çok kullanan bir skorer olduğunu gösterse de Chris Paul, Shai Gilgeous-Alexander ve Dennis Schroder gibi üç oyun kurucunun yanında hiçbir sorun yaşamadı. Dört oyuncu, Steven Adams ile birlikte sahada yer aldığında en az 100 dakika süre alan dizilişler arasında NBA’in en iyi net verimlilik ortalamasını üretti.
Savunmada Gallo’nun sınırlı yetenekleri, onu genelde 4 ve 5 numaraları savunmaya itti. Yine de hücumdaki yetenekleri ile büyük bir maaş alacaktır ancak köşeleri çok belli. Sıkıntılı sakatlık geçmişi ve ilerleyen yaşı, onu uzun vadeli kadrosuna katmak isteyen takımların kafasını karıştıracaktır.
4. Montrezl Harrell
Montrezl Harrell, ilk 5 oyuncusu olmaya hazır mı? Eğer yıllık 20+ milyon dolardan birkaç yıllık bir kontrat vermeyi düşünen takım varsa, hazır olduğunu umut etmek zorundalar.
Harrell, son üç sezonda güvenilir ve sağlam bir parça olduğunu kanıtladı ve oynayabileceği maçların yaklaşık %95’inde oynadı. Son iki sezonda NBA’in en iyi devrilen uzunlarından biri olarak rolünü artırdı ve 75 pozisyon başına devrilme ikili oyunlarında 97. yüzdelik dilimde yer aldı.
Harrell, son iki sezonda adeta parladı. Ligin en iyi serbest oyuncularından biri hâline gelen Harrell, son iki seoznda da %58 ile saha içi isabet oranı kaydederken 16 sayı ortalamasının üzerine çıkabilen tek oyuncu oldu. Ayrıca NBA tarihinde 27 yaşının sonuna kadar iki kez %58 şut ortalaması ile 16,5 sayı ortalamasını yaşayan dört oyuncudan biri. 30’lu yaşlarına hâlâ vakti olan Harrell için bu yüksek skor ortalaması ve verimlilik devam edecek gibi gözüküyor.
Harrell için sorun ise 2,00’lık boyu ve savunmadaki etkisi. Genel artı-eksi verimliliğinde 78. yüzdelik dilimde olsa da bunun temelinde hücumdaki 87. yüzdelik dilimdeki yeri yatıyor. Savunmada ise 29. yüzdelik dilimde yer alıyor. Benzer bir şekilde ESPN’in hücum artı-eksi verimliliğinde uzun forvetler arasında ikinci sırada. Savunmada ise 58. sıraya kadar düşüyor.
Harrell’ın tavanı, NBA’in en iyi altıncı adamlarından biri olarak gözüküyor. Kenardan gelerek savunmada sıkıntı yaşasa da istatistik kağıdını doldurabilecek bir oyuncu olarak göze çarpıyor. Chalotte Hornets veya New York Knicks gibi bir takım, bu yeteneklere sahip bir oyuncu için maksimum kontratı gözden çıkarabilir.
3. Fred VanVleet
Listemizde kalan üç oyuncu da verilecek paraya değecek bir performans göstereceği en fazla bu kadar kesin olabilecek isimler.
7 Ağustos’ta belirttiğimiz gibi VanVleet’in performansı yukarı çıkmaya devam ediyor. 2019-20 sezonunda %39,1 ile üçlük atarken 17,8 sayı ve 6,6 asist ortalamaları yakalayan yalnızca iki oyuncudan biri oldu. Toplu yönlendirici, dağıtıcı ve oyun kurucu olarak gelişimini görmek çok kolay ancak savunmadaki gelişimi de görülebiliyor. Savunmada pozisyonların %13,9’unda All-Star, %8,4’ünde ligin en iyi takımlarına seçilmiş oyuncuları savundu ve sırasıyla 84 ve 85. yüzdelik dilimlerde yer aldı.
VanVleet’in de eksikleri var. Artan rolü ile birlikte istatistikleri değişiklik gösterdi. Daha öncesinde 73. yüzdelik dilimin altına hiç düşmemiş, çaylak sezonunda 95. yüzdelik dilimde yer almıştı. Fiziği de keza yalnızca 1 ve 2 numaraları savunmasına olanak tanıyor. Pozisyonların %38,1’inde 1 numaraları savundu ve bu anlamda 89. yüzdelik dilimde.
New York Knicks veya Detroit Pistons gibi maaş bütçesi olan bir takım VanVleet’i alırsa üzerindeki ışık en parlak hâlini aldığında en iyi performansını gösteren, gerçekten fark yaratan bir oyuncuyu almış olacaklar.
Ancak Kyle Lowry, Pascal Siakam, Kawhi Leonard veya OG Anunoby yokken birincil bir silah olarak tehlikeli olabilecek mi? Maksimum kontrata yakın bir maaş verecek olurlarsa bu bir soru işareti olabilir.
2. Brandon Ingram
Brandon Ingram, NBA’de Kevin Durant kıyaslarına muhtemelen en uygun isim.
2,00’lık boyu ve 2,20’lik kol genişliği ile Ingram’ın kadife gibi adımları ile şutu, herkesin üzerinden şut atabilmesini sağlıyor. 22 yaşından önce 23,9 sayı, 6,1 ribaund ve 4,1 asist ortalamaları yakalayabilen 14 oyuncudan biri ve bu istatistikleri de ilk All-Star sezonunda üretti. Bu ekipte %38,5+ ile üçlük atan tek oyuncu da o.
16 Ocak’ta yalnızca 25 şut deneyerek 49 sayı attığı maçta Utah Jazz karşısında Rudy Gobert’in ellerinden zaferi çaldığı gün, muhtemelen en önemli anını yaşadı.
Ingram’ın hücumuna baktığınızda bir zaaf bulmak güç. Zion Williamson’ın yetenekleri ile çok uyumlu bir yetenek grubuna sahip.
Asıl sorun savunma tarafında başlıyor.
Ingram, kısa beşlerde Zion ile başlamak için uygun bir 4 numara gibi gözüküyor. Ancak sorun şu ki 2019-20 sezonunda 3 numaranın dışında ne zaman oynasa felaket gözüktü.
Fiziği düşünülünce ortalama altı bir ribaundcu, box-out yapmak konusunda isteksiz ve pick-and-roll’lerde de genelde dağılıyor. Pelicans‘ta Josh Hart, Jrue Holiday ve JJ Redick gibi isimlerin de arkasında box-out konusunda 10. sırada. Maç başına en az 15 dakika alan takım arkadaşları arasında yalnızca Lonzo Ball ve E’Twan Moore ondan daha kötü.
Ingram, hücumdaki verimliliği sayesinde ESPN’in artı-eksi verimlliği ortalamasında kısa forvetler arasında 11. sırada olsa da savunmada kendi pozisyonunda 69, genelde 372. sırada yer alıyor.
Ingram’ın hücumda yapabileceklerine dair bir soru işareti yok ancak kariyerinde dördüncü yılı geride bırakıyorken savunmada böyle bir oyuncu olduğunu kabul etmeye başlamamız gerekiyor olabilir. Değerini azami ölçüye çıkarmak için onun savunmadaki zaaflarını kapatabilecek muhteşem bir savunma takımında oynaması gerekiyor. Atlanta Hawks gibi bir takım felaket olabilir.
1. Anthony Davis
Yedi All-Star deneyimi bulunan Davis, üç kez blok kralı oldu, üç kez yılın takımlarına seçildi ve üç kez de yılın savunma takımlarına seçildi. Dolayısıyla sezon bittiğinde ona düşük ölçekli bir maaş vermek mümkün değil.
27 yaşındaki Davis, daha önce MVP ve Yılın Savunmacısı oylamalarında ilk üçte yer aldı. 2019-20’de de Yılın Savunmacısı ödülünün en büyük adaylarından biri olacak.
Yine de Davis konusunda bir endişe varsa o da gerçekten başarılı bir takımda, kendi takımını taşıdığını henüz hiç görmedik. Bu sezon LeBron James ile sahayı paylaştığı zaman Lakers‘ın net verimlilik ortalaması 8,1. James yokken bu ortalama -3,7’ye düşüyor.
Bu etki sadece Los Angeles ile de sınırlı değil. New Orleans’ta da aşağı yukarı böyleydi.
2018-19 sezonunda Pelicans, sezon sonunda Jrue Holiday yokken 15 maçta üç galibiyet aldı. Davis o maçların beşinde oynadı ve yalnızca bir galibiyet ögrdü.
Bir başka süperyıldızla aynı takımda olduğu zaman Davis, bir organizasyonu zirveye taşıyabilir ancak birincil oyuncu olarak kendi başına tüm yükü şimdiye kadar hiç taşıyamadı.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!