by Jonathan Tjarks – Çeviri: M. Bahadır Akgün / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 24 Temmuz 2020 tarihinde The Ringer‘da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Dallas Mavericks‘in kendi yolunu bulması için zamana ihtiyacı vardı. Sezonun başındaki takım, NBA 11 Mart’ta durmadan önceki takımdan gerçekten farklıydı.
Dallas, Luka Doncic ve Kristaps Porzingis gibi iki yıldızının etrafında doğru rol oyuncularını bulmak zorundaydı. Mavs koçu Rick Carlisle, Ocak ayı sonunda en iyi beşini bulana kadar farklı dizilişler denedi. Neticede sonuç, NBA tarihinin en iyi hücum takımı oldu.
Doncic’in kilidini açmak, ilk adımdı. Ligde ikinci yılını geçiren Doncic, geçen yaz fiziksel olarak form tuttu ve MVP adayına dönüştürdü kendisini. Mavs’i maçları geleceğin en az dört Hall of Fame oyuncusu ile kapatan 2018-19 Golden State Warriors‘ın (115,9) önünde tarihin en iyi hücum verimliliği (116,7) seviyesine taşırken 28,7 sayı, 9,3 ribaund, 8,7 asist ve %46,1 şut isabet oranı ile inanılmaz istatistikler yakaladı. Mavs ile Warriors arasındaki fark, Warriors ile tarihin en iyi 10. hücum takımı arasındaki fark ile aynı.
Dizilişteki ana değişiklik, Doncic’in yanına Kasım ayında ilk 5’e giren Tim Hardaway Jr.’ı koymak oldu. Hardaway, Luka ile birlikte Mavs’in en iyi verimlilik ortalamasına sahip oyuncusu. (1.032 dakikada 10,8 net verimlilik.) Önce kendi skorunu düşünen bir oyuncuyken fiziğini ve atletizmini kullanarak savunmada Doncic’i korumak için 3-and-D oyuncusuna dönüştü. Ayrıca pas üzeri üçlüklerde %43,7 isabet oranı ile dripling yapmadan 15,8 sayı ortalaması yakaladı.
Porzingis’i Doncic’in yanına çekmek daha karmaşık bir görevdi. 20 ay boyunca çapraz bağ sakatlığı nedeniyle oynayamadıktan sonra hem ritmini bulması hem de topla oynamayı seven bir oyun kurucu ile oynamaya alışması gerekiyordu. Hücumdaki verimliliği, sezon ilerledikçe arttı. Kasım ayında maç başına 15,8 sayı üretip %38,7 ile şut atarken Şubat’ta %48,3 ile şut atıp 25,2 sayı ortalamasına çıktı.
Kötü şans da Porzingis’in gelişiminde rol oynadı. Potaya devrilme konusunda elit bir isim olan Dwight Powell ile birlikte oynuyordu ancak daha sonra 21 Ocak’ta Powell’ın aşil tendonu koptu. Mavs, onun yerine fanusta oynamayan Willie Cauley-Stein’ı aldı. Ancak asıl çözüm, Porzingis’in etrafına dört dış oyuncuyu dizmek oldu. Tüm güçlü yanlarına rağmen Powell, sağlıklı kalsa da alan açma konusunda sıkıntı yaratacaktı. Onu potaya devrilen oyuncu olarak kullanmak, Porzingis’i hücumda 2,20’lik, kenarda bekleyen bir isme dönüştürdü ve iki uzun da ligin en iyi ön alan oyuncuları ile eşleşmekte zorlandı.