by Jonathan Tjarks – Çeviri: M. Bahadır Akgün / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 24 Temmuz 2020 tarihinde The Ringer‘da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Dallas Mavericks‘in kendi yolunu bulması için zamana ihtiyacı vardı. Sezonun başındaki takım, NBA 11 Mart’ta durmadan önceki takımdan gerçekten farklıydı.
Dallas, Luka Doncic ve Kristaps Porzingis gibi iki yıldızının etrafında doğru rol oyuncularını bulmak zorundaydı. Mavs koçu Rick Carlisle, Ocak ayı sonunda en iyi beşini bulana kadar farklı dizilişler denedi. Neticede sonuç, NBA tarihinin en iyi hücum takımı oldu.
Doncic’in kilidini açmak, ilk adımdı. Ligde ikinci yılını geçiren Doncic, geçen yaz fiziksel olarak form tuttu ve MVP adayına dönüştürdü kendisini. Mavs’i maçları geleceğin en az dört Hall of Fame oyuncusu ile kapatan 2018-19 Golden State Warriors‘ın (115,9) önünde tarihin en iyi hücum verimliliği (116,7) seviyesine taşırken 28,7 sayı, 9,3 ribaund, 8,7 asist ve %46,1 şut isabet oranı ile inanılmaz istatistikler yakaladı. Mavs ile Warriors arasındaki fark, Warriors ile tarihin en iyi 10. hücum takımı arasındaki fark ile aynı.
Dizilişteki ana değişiklik, Doncic’in yanına Kasım ayında ilk 5’e giren Tim Hardaway Jr.’ı koymak oldu. Hardaway, Luka ile birlikte Mavs’in en iyi verimlilik ortalamasına sahip oyuncusu. (1.032 dakikada 10,8 net verimlilik.) Önce kendi skorunu düşünen bir oyuncuyken fiziğini ve atletizmini kullanarak savunmada Doncic’i korumak için 3-and-D oyuncusuna dönüştü. Ayrıca pas üzeri üçlüklerde %43,7 isabet oranı ile dripling yapmadan 15,8 sayı ortalaması yakaladı.
Porzingis’i Doncic’in yanına çekmek daha karmaşık bir görevdi. 20 ay boyunca çapraz bağ sakatlığı nedeniyle oynayamadıktan sonra hem ritmini bulması hem de topla oynamayı seven bir oyun kurucu ile oynamaya alışması gerekiyordu. Hücumdaki verimliliği, sezon ilerledikçe arttı. Kasım ayında maç başına 15,8 sayı üretip %38,7 ile şut atarken Şubat’ta %48,3 ile şut atıp 25,2 sayı ortalamasına çıktı.
Kötü şans da Porzingis’in gelişiminde rol oynadı. Potaya devrilme konusunda elit bir isim olan Dwight Powell ile birlikte oynuyordu ancak daha sonra 21 Ocak’ta Powell’ın aşil tendonu koptu. Mavs, onun yerine fanusta oynamayan Willie Cauley-Stein’ı aldı. Ancak asıl çözüm, Porzingis’in etrafına dört dış oyuncuyu dizmek oldu. Tüm güçlü yanlarına rağmen Powell, sağlıklı kalsa da alan açma konusunda sıkıntı yaratacaktı. Onu potaya devrilen oyuncu olarak kullanmak, Porzingis’i hücumda 2,20’lik, kenarda bekleyen bir isme dönüştürdü ve iki uzun da ligin en iyi ön alan oyuncuları ile eşleşmekte zorlandı.
Carlisle, Porzingis’in performansının yükselmesi için hücumunu değiştirmek zorundaydı. Her zaman pivot pozisyonunda atletik, potaya devrilen oyuncuları tercih etmişti. Tyson Chandler’dan Brandan Wright’a, ondan Powell’a böyle oldu bu. Ancak KP’ye uygun bir oyun değil bu. O, potaya devrildiğinden daha gezgin bir oyuncu. Onun fiziği ve sakatlık geçmişine sahip birinin havada bu kadar fazla zaman geçirmesi riskli. İyi haber şu: Doğru düzgün zıplamadan smaç basabilecek kadar uzun!
Açtığı alan nedeniyle dışarıya açıldığı zaman daha tehlikeli bir oyuncu. Onun boyu ve çabuk şut mekaniğine sahip bir şutörün yanında bir savunmacı kalmak zorunda. O hücumlarda rakiplerin adam değişmesi sayesinde Porzingis, post oyununu daha iyi kullanabildi. Boyalı bölgede daha kalıplı savunmacılar ile oynamaktansa orta mesafede daha kısa savunmacıların üzerinden şut atabiliyor:
Doncic çıktığında da rolü çok değişmiyor. Yıldız ortağı yokken Pacers karşısında 38, Grizzlies karşısında 36 sayı attı. Pelicans karşısında ise Doncic varken 34 sayı attı. Porzingis’in 5 numarada oynadığı dizilişler, Doncic yokken (164 dakikada 21,5 verimlilik), onun olduğu dizilişlerden (176 dakikada 7,7 verimlilik) daha iyi katkı sundu. Tek uzun olduğu dizilişlerde guardlar kim olursa olsun KP’nin doğru şut kullanma oranları %60,2’ye fırlıyor. Inside the NBA yorumcuları ve diğerleri tarafından ağır eleştirilirken bile Carlisle’ın yeni sistemine yaptığı katkı ve savunmada da pivot olduğu için bunun getirdiği fiziksel cezayı kabullenmesi nedeniyle övgüyü hak ediyor.