by Tim Bonteps, Çeviri: Arma Kaynar / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 22 Ağustos 2020 tarihinde ESPN’de yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Dallas Mavericks’in yıldız oyuncusu Luka Doncic yerde yatıyordu. Milwaukee Bucks karşısında potaya doğru giderken yapılan müdahaleden sonra faul düdüğü çıkmamıştı. Doncic’in koçu Rick Carlisle, tıpkı bütün koçların yaptığı gibi oyuncusunu savunmak için hakemlere bağırmaya başlamıştı.
“Dört kez faul yapıldı!” diye tekrar tekrar hakem David Guthrie’ye bağırıyordu Carlisle ve bu isyanı teknik faul almasıyla sonuçlanmıştı.
Benzer bir reaksiyonu takımının Boston Celtics karşısında oynadığı maçta Portland Trial Blazers koçu Terry Stotts da vermişti. “Bu tam bir saçmalık!”
İki koçun da isyanı boş AdventHealth Arena’nın en üst katından bile duyulabiliyordu. Salonda koçların sesini bastıracak taraftarlar yoktu. Orlando Fanusunda oynanan maçlar esnasında sahadaki oyuncuların ve koçların birçok şikayeti maçı televizyonları başından izleyen seyirciler tarafından duyulabiliyordu.
Florida’da ESPN Wide Word of Sports Complex’te oynanan maçlarda taraftar seslerinin olmaması oyuncular, koçlar ve hakemler arasında yeni bir dinamiğin oluşmasına sebep oldu.
Hakem Josh Tiven, bu durumu “10 yıllık kariyerim boyunca benden 25 metre ötedeki bir yardımcı koçun ‘Şu düdüğü çalın artık’ diye bağırmasını hiç duymamıştım. Ancak Orlando’daki maçlarda bu isyanları duyabiliyoruz.” diyerek anlatıyordu.
Orlando’da oynanan maçlar esnasında hakemlerin de maç yönetimi sırasındaki yaklaşımlarını tekrar gözden geçirmesi gerekti. Tam olarak görmedikleri bir pozisyonda faulün sesini duyabiliyorlardı. Peki böyle bir durumda nasıl bir tutum izlemeleri gerekiyordu? Bir yandan hakemlerin her kararlarından sonra oyunculara ve koçlara yaptıkları açıklamaların seyirciler tarafından duyulduğunu biliyorlardı. Oyuncuların maç esnasında verdikleri tepkiler herkes tarafından duyulabiliyorken bu durumu nasıl idare etmeleri gerekiyordu?
26 yıllık hakem James Capers, ligin en tecrübeli hakemlerinden birisi. O da bu durum hakkında “Sıra dışı bir deneyim oluyor. Daha önce böyle bir şey yaşayacağımızı hiç düşünmemiştik. Bu sıra dışı şartlara hızlı bir şekilde ayak uydurmaya ve elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyoruz” ifadelerini kullanıyor.
Hakemler doğal olarak oyuncuların saha içerisindeki şikayetlerini duymaya alışıklar.
NBA hakem komitesinin başkan yardımcısı olan Monty McCutchen gülerek “Hakemlerimiz maçları yönetirken oyuncuların hemen yanında oluyorlar. Bu şikayetleri duymaya tabii ki alışıklar” diyor.
Seyircilerle dolu NBA salonlarında sesleri zar zor duyuluyorken oyuncuların ve koçların hakemlere bağırması farklı bir şey. Ancak bu dialoglar boş salonlarda gerçekleşirken ve televizyonları başında maçları takip eden seyirciler tarafından duyuluyorken işler fazlasıyla değişiyor.
Geçtiğimiz günlerde Utah Jazz ile Denver Nuggets arasında oynanan playoff maçında bu durumun en net örneklerinden birisi yaşandı.
Üç sayılık atış kullanan Jordan Clarkson, şut esnasında Jamal Murray’nin kendisine faul yaptığını düşünüyordu. Clarkson, savunmaya dönerken bağırarak en yakınındaki hakem Curtis Blair’e bunu söyledi. Pozisyon devam ederken Blair daha fazla bu şikayetlere dayanamadı ve Clarkson’a teknik faul çaldı.
Bunun üzerine Utah Jazz koçu Quin Snyder, Jamal Murray teknik faul atışını kullanırken sahanın öbür tarafından hakemlere bağırmaya başladı. Snyder bağırırken bir yandan da el jestleriyle şikayetini hakem Blair’e belli etmeye çalışıyordu.
Bu hareketler hakem Scott Foster’ın bakış açısından Quin Snyder’a teknik faul çalmak için yeterliydi.
Foster’ın kararından sonra Snyder, bu sefer Foster’a “Bu da ne böyle?” diye bağırmaya başladı ancak tecrübeli hakem, bu şikayetin üzerine surat ifadesini bile değişmiyordu. Biraz sakinleşmek için birkaç adım uzaklaşan Snyder, hala tamamen sakinleşmemişti ve tekrar bağırmaya başladı.