by Kevin Arnovitz – Çeviri: M. Bahadır Akgün / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 24 Ağustos 2020 tarihinde ESPN‘de yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
NBA’de koç kazanı bir kez daha kaynıyor. Pazartesi günü, Philadelphia 76ers, yedi yıldır takımın başında bulunan Brett Brown ile yollarını ayırdı. Bu ay daha önce Chicago Bulls, Jim Boylen ile; New Orleans Pelicans ise Alvin Gentry ile yol ayrımına gelmişti. New York Knicks, Temmuz ayında Tom Thibodeau ile anlaştı ve Brooklyn’de de yeni bir koç göreve gelecek. Houston dahil diğer takımlarla ilgili de dedikodular gündemi meşgul ediyor.
Baş antrenörlük, hiç bu kadar çok yönlü ve dolayısıyla zorlayıcı olmamıştı. Baş antrenör, yardımcı antrenör ve hem basketbol hem de işletme alanında çalışan yöneticilerden oluşan 30’un üzerinde isim ile, NBA’de yeni bir baş antrenörün göreve gelmeden önce neleri anlaması gerektiği hakkında konuştuk…
Setler hiç bu kadar önemsiz olmamıştı
Bir koçun geleceğine performans değil oyuncu karar veriyor. Günümüz NBA’inde koçluk bir zanaatten sanat olmaya evrildi ve artık daha az sayıda pozisyon, koçların setlerinden doğrudan uygulanıyor. Bir zamanlar kenardan emir gelen setler, artık serbest akan bir sistemde oyun kurma fırsatlarını artırmak için alınan temel aksiyonlar hâline geldi.
Çalışan bir sistem yaratmak, iyi bir yardımcıya bırakılabilir ancak bir oyuncuyu dinlemek, ondan ve 14 takım arkadaşından sorumluluk almalarını istemek ve bir mesajı dile getirmek, hâlâ baş antrenörün işi.