by Semih Altınbaş / info@eurohoops.net
Bu yazının tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
“Zaman ne çabuk geçiyor değil mi?” sorusunu sormaya bahanenizin olmadığını, zamanın akmadığını düşünüyorsanız Luka Doncic’in kariyer gelişimine tüm hatlarıyla tanıklık ettiğinizi ve etmekte olduğunuzu unutuyorsunuz.
Gerçekten ne büyük şans değil mi? Daha 21 yaşında tarihin en büyük oyuncuları arasına gireceğine kesin gözüyle bakılan bir Avrupalı basketbolcunun ömrümüz yeterse tüm basketbol yaşantısını takip edecek olmak, hiç değilse çocuk yaştan beri yaptığı olağanüstü şeyleri izleyebilmiş ve onlardan feyz almış olmak…
19 yaşında EuroLeague’e kıtanın en büyük camialarından birisinin bünyesinde adeta hükmetmesine şahitlik edebilmek, sosyal medyada “BU ÇOCUK NELER YAPIYOR BÖYLE!?” şeklinde tepkiler vererek onun büyüleyiciliğini bu sporu takip eden herkesle paylaşabilmek sahiden de ne büyük şans!
Nesiller boyu Avrupa basketboluna sevdalı insanlar çok büyük isimler gördüler. Ben Nikos Galis’e, Drazen Petrovic’e, Toni Kukoc’a ya da Dejan Bodiroga’ya yetişemedim… Saras Jasikevicius’un son dönemlerini canlı izleyebildim. Ama bu öyle bir çeşitlilik, öyle bitmek dinmek bilmeyen bir üretim ki; dönemimin yıldızları olan Milos Teodosic’e, Vassilis Spanoulis’e, Dimitris Diamantidis’e, Bogdan Bogdanovic’e hayranlık ve hayretlik karışımı duygularla gıpta edebildim.
Fakat bu çok farklı bir vaka.
