By Semih Altınbaş / info@eurohoops.net
Çok bekledik. Mart ayından beri Türkiye’de ve EuroLeague’de basketbol oynanmadı. Basketboldan daha uzun süre uzak kaldığımız bir dönem olmuş muydu?
Maçlarına devam eden yerel ligler oldu ancak kıtanın en büyük uluslararası spor müsabakaları iptal edildiği zaman kendinizi iyi hissetmeniz ve spora doymanız pek mümkün olmuyor. Hele ki, EuroLeague gibi bir tutkudan uzak kalınca…
Ancak hasret sona erdi! Turkish Airlines EuroLeague, ekim ayı itibarıyla hayatlarımıza yeniden giriş yapıyor.
Bu heyecan ve coşkuyla Eurohoops Fırın olarak bir sezon öncesi klasiğimiz olan takım analizlerini yayınlamaya başladık.
İlk duraklarımız Olimpia Milano, Zenit, Valencia, Olympiacos, LDLC ASVEL ve Alba Berlin’di, şimdiyse Khimki Moskova’ya gidiyoruz!
Olimpia Milano Takım Analizi: Süper Güçlere Yaraşır Yapılanma
Zenit St. Petersburg Takım Analizi: İkinci Şanslar Nasıl Değerlendirilmeli?
Valencia Takım Analizi: Yeni Hedefleri Yeni Transferler mi Şekillendirecek?
Olympiacos Takım Analizi: Büyük Dörtlünün 2. Serüveni
LDLC ASVEL Takım Analizi: EuroLeague’e Parker Kardeşler Damgası
Alba Berlin Takım Analizi: Efsanenin Son Demleri
Kimya
Khimki Moskova’nın geçtiğimiz yıllardaki görüntüsü çoğunlukla tek bir süperyıldızın ofansif hegemonyasında sıkışıp kalmış bir EuroLeague takımı şeklinde hafızalarda yer edindi. Kimsenin bundan yana bir memnuniyetsizliği var mıydı diye soracak olursanız buna bir cevap veremem.
EuroLeague’de iddiasız, zayıf bir ekip olmak mı yoksa bir süperyıldızın hakimiyetinde zaman zaman mutlu edebilecek bir kadroya sahip olmak mı? Herkes bu soruda 2. şıkkı seçer. Fakat EuroLeague’de rekabetçi bir bütçeye sahip olup aynı zamanda bir süperyıldızın hakimiyetine girmek?
VTB Birleşik Ligi’nin takdire şayan bir yönü var ki, takımların bütçelerini her sezon sonunda açıklıyorlar. CSKA Moskova arası kapanmayacak bir farkla her zaman birinci geliyor. Ardından ise Khimki.
Khimki sürekli 20 milyon euro civarlarında, 25 milyona dayanan bir bütçeye oynuyor birkaç yıldır. Bununla beraber Alexey Shved de takımın en çok kazananı ve hatta kıtanın en çok kazanan isimlerinden.
Anadolu Efes‘in buna yakın bütçelerle son 2 sezondur neler başardığını görebiliyoruz. Burada Khimki özelinde tüm yükü Shved’in sırtına yüklemek de doğru bir tutum değil. Ancak yönetim ve staff olarak bütçelerini iyi kullanamadıkları, iyi yapılanamadıkları ve iyi kadro mühendisliğine sahip olmadıkları aşikâr.
Geçen sezonun kadrosunu bunun dışında tutabiliriz. Stefan Jovic, Janis Timma, Jonas Jerebko, Devin Booker gibi oyunculardan oluşan bir rotasyon görünce heyecanlanmadığımı söylesem yalan olurdu. Yani illa EuroLeague şampiyonu olacaklar gibisinden bir heyecana gerek yok, eskisinden farklı olacağı belliydi.
Her şey sona erdiğinde de Fenerbahçe Beko’nun önünde 7. sıraya konuşlanmışlardı. Shved 28 maçın 26’sında oynayıp üstüne düşeni yaparak ligin en skorer oyuncularından birisi olmuştu tekrar. Ancak yan parçaların da artık işlerin içine daha müdahil olduğu bir Khimki izliyorduk. Mesela Timma adeta patlamasını yaptı. Jerebko’dan müthiş katkı alıyorlardı.
Khimki için playoffta olmak hep yeterli bir hedef gibiydi, “Final Four da olsa ne âlâ” gibi bir mantıktan söz edebiliriz. 2018’de CSKA karşısında oynadıkları seride epey özveriliydiler ancak bazı etkenler onlara izin çıkarmadı.
Avrupa basketbolunda başarının anahtarı oyuncu kadrosuna para saçmaktan çok, elit koç getirecek planlamaya ve yatırım aklına sahip olmaktır. Buranın basketbolu bu. Kilit çözenler oyuncular değil, koçlar. Açıkçası elit düzeyde bir koçu da Khimki’nin son 5 yıllık yapılanmasında görmek hiç kolay iş değil. En eliti Georgios Bartzokas’tı işte.
Bir şeyleri düzeltecek enerjiniz yoksa alternatif bir yol ararsınız, Khimki de oyuncularıyla bir şeyleri değiştirmenin peşinde. Bu pek tercih edilen bir yöntem değil. 2020 yazında Fenerbahçe Beko da buna yöneldi ancak kesinlikle daha doğru bir planlama ve yatırımla yöneldiğinden eminiz.
Khimki Moskova’nın 2020 yazına gelirsek, her zamankinden daha iddialı bir kadro oluşturduklarından bahsedebiliriz. Kağıt üzeri değerlendirmede tabii. Yoksa bu kaliteli oyuncuların birbirleriyle bir kimya yakalayıp yakalamayacakları konusu hâlâ bir soru işaretinden öteye gidebilmiş değil.