by Andy Bailey, Çeviri: Arma Kaynar / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 2 Nisan 2020 tarihinde BleacherReport’ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Bill Russell, Sam Jones ve Tom Heinsohn’li büyük üçlüden Manu Ginobili, Tony Parker, Tim Duncan’lı Spurs’e kadar birçok büyük üçlü izleme şansımız oldu.
Tarihteki büyük üçlülerden hangisinin en iyisi olduğunu anlamak için taraftar oyları, win shares istatistiği ve şampiyonlukları göz önünde bulundurarak bir metod geliştirdik. Tarihin en iyi büyük üçlülerini de bu metoda göre sıralayacağız.
Takımları sıralarken birden çok büyük üçlünün birbirine yakın olduğunu düşündüğümüz anlar da oldu. Bu tarz bir durumda hangi büyük üçlünün daha iyi olduğuna karar vermek için şampiyonluk sayılarını göz önünde bulunduracağız.
10. Bill Russell, Sam Jones ve Tom Heinsohn
NBA’in kurulduğu ilk yıllarda Bill Russell ve Boston Celtics, ligin tek hakimiydi. Bu hakimiyetin arkasındaki en önemli etken de Bill Russell’in savunma yetenekleriydi. Şam Jones ve Tommy Heinsohn da takıma çok önemli katkılarda bulunmuştu.
Russell, Jones ve Heinsohn, beraber oynadıkları 8 sezon boyunca win shares değerinde ligin 2. – 8. ve 14. sırasında bulunuyordu. 1958-59 yılında 1964-65 sezonuna kadar üst üste 7 şampiyonluk kazandılar. Bu esnada ligde toplam takım sayısının 10’u bulmadığını söylememiz gerekiyor.
Russell, savunmada potayı korumayı ve ribaundları öncelik haline getirmişti. Jones ve Heinsohn da daha skorer oyun kimliklerine sahipti. Beraber oynadıkları 8 sezon boyunca tutturdukları ortalamalar ise şu şekildeydi:
Russell: 16.6 sayı, 23.7 ribaund, 4.1 asist
Jones: 16.2 sayı, 5.1 ribaund, 2.3 asist
Heinsohn: 19.0 sayı, 8.7 ribaund, 2.1 asist
Koç Red Auerbach ve diğer Celtics oyuncularının da Bill Russell’in 11 şampiyonluğunda çok büyük katkısı oldu. Ancak bu büyük üçlü, ligin ilk büyük üçlüsüydü.
9. John Stockton, Karl Malone ve Jeff Hornacek
John Stockton, Karl Malone ve Jeff Hornacek, listemizde yer alan büyük üçlüler içerisinde şampiyonluk kazanmayan tek ekip. Üç büyük kriterimizden birisinin şampiyonluk sayıları olmasına rağmen bu listede yer almaları ise onların ne kadar büyük efsaneler olduğunu daha iyi önümüze koyuyor.
Bu üçlünün beraber oynadığı 6 sezon boyunca Malone, win shares değerinde lig lideriyken Stockton 4, Hornacek ise 14. sırada yer alıyordu. Beraber oynadıkları dönemde elde ettikleri istatistikler bireysel olarak ne kadar iyi oyuncular olduklarını göstermekle kalmıyor aynı zamanda birbirleri ile ne kadar uyumlu bir üçlü olduklarını da gözler önüne seriyor.
Malone: 26.0 sayı, 10.2 ribaund, 4.0 asist, 1.4 top çalma, 0.9 blok, 58.2 true shooting yüzdesi
Stockton: 13.6 sayı, 10.4 asist, 1.9 top çalma, 62.5 true shooting yüzdesi
Hornacek: 14.6 sayı, 4.2 asist, 1.3 top çalma, 59.4 true shooting yüzdesi
Hornacek’in süt tehdidiyle alan açtığı Stockton – Malone p’ck and roll’u, Utah Jazz’in 1990’li yıllar boyunca NBA’in en dominant takımlarından birisi olmasını sağladı. Bu dönemde çıktıkları maçların %71.2’sini kazanan Jazz, bu alanda lig lideriydi.
Utah Jazz, kesinlikle tarih boyunca şampiyonluk kazanamamış en iyi büyük üçlüye sahipti.
8. Shaquille O’Neal, Kobe Bryant ve Robert Horry
Kobe Bryant ve Shaquille O’Neal’ın büyük üçlüden çok büyük ikili olduğunu söylemek gerekiyor. Ancak Kobe ve Shaq ikilisi, o kadar dominantti ki 2000’li yılların başlarında başardıklarıyla üçüncü bir süperstara ihtiyaç duymadan bu listede yer bulmayı başardı.
Burada Robert Horry’ye hakaret etmek istemiyoruz. Bu üçlünün beraber oynadığı dönem boyunca Horry, win shares değerinde ligin ilk 75’inde yer alıyordu. Horry, Los Angeles’ta geçirdiği günlerde Big Shot Rob lakabının hakkını verdiği işler de yapmıştı. Bununla beraber Horry, Lakers takımlarına çok yönlü savunmasıyla da önemli katkı verdi.
Ancak Lakers’in normal sezonlarda ortaya koyduğu üretimin büyük kısmı Shaq – Kobe ikilisinden geliyordu ve bu isimler win shares değerinde lig genelinde sırasıyla 2. ve 9. sırada yer alıyordu.
O’Neal: 27.9 sayı, 11.9 ribaund, 3.1 asist, 2.5 blok, 58.2 true shooting yüzdesi
Bryant: 21.5 sayı, 5.0 ribaund, 4.2 asist, 1.4 top çalma
Horry: 6.3 sayı, 5.5 ribaund, 2.2 asist, 1.1 top çalma, 1.0 blok
Shaq, Kobe ile birlikte oynadığı dönemde net şekilde takımının 1. opsiyonuydu. Ancak Kobe, gençlik yıllarından beri çok önemli bir potansiyel olduğunu herkese göstermişti.
Bu iki ismi aynı anda kadroda bulundururken yanlarını Horry, Derek Fisher ve Rick Fox gibi rol oyuncularıyla süslemeyi başaran Lakers, tarihin en iyi kadrolarından birisine sahipti.