by Rob Mahoney, Çeviri: Arma Kaynar / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 30 Eylül 2020 tarihinde TheRinger’da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Carlos Boozer, profesyonel kariyerinde ilk kez bir genç bir çocuktan direktif aldığı anı çok net hatırlıyor. 2003 sonbaharında bir maçtı ve Cavaliers, Zydrunas Ilgauskas için dizayn edilmiş bir set oynuyordu. O esnada Ohio Lisesinden yeni çıkmış LeBron James, Boozer’ın savunmacısının gözlerinde bir fırsat farketmişti.
“Booz, savunmacın bana bakıyor.” demişti Jamesi. “Eğer bu seti bir daha oynarsak potaya hareketlen.” Cavaliers, seti bir daha oynadığında Ilgauskas savunmanın dikkatini dağıtan bir yem haline gelmişti. James, savunmanın dikkatini dağıtmıştı ve Boozer da bomboş kalarak sayıyı bulmuştu. Öncesinde işe yarayan bir set esnasında James bambaşka bir fırsatı farketmişti. “Bir set işe yarasa bile James, kullanabileceğimiz farklı şeyleri farkederdi.” diyor Boozer. “Onu bu kadar özel yapan şey de bu. Nasıl açıklayacağımı bilemiyorum ama inanılmaz bir oyun zekası var.”
Analog dönemin son süperstarı için gayet uygun bir metafor bu. LeBron 2003 yılında NBA’e geldiğinde daha kameralı telefonlar bu kadar popüler değildi. Bugün LeBron James’in maç öncesi otobüsten salona yürürken çekilmiş bir fotoğrafı anında 72.6 milyon Instagram kullanıcısının cep telefonuna düşebiliyor. Günümüzde LeBron’un lige katıldığı draft sınıfındaki aktif oyuncu sayısından fazla NBA’de koç var.
James, Lakers’a 17. şampiyonluğunu kazandırdığı Final serisinde kariyerinde 10. kez NBA Finallerinde boy gösterdi. Final serisi boyunca LeBron’u savunan Jimmy Butler, “Çok uzun zamandır işler böyle. Eğer kazanmak istiyorsanız LeBron James’in liderlik ettiği bir takımı yenmeniz gerekiyor.” demişti seri başlamadan önce. NBA’deki rekabet ortamı sürekli olarak değişiyor. Son 20 yıldır bu değişimlerin büyük kısmının arkasında bulunan isim ise LeBron James. Bu süre boyunca LeBron, kendi oyun tarzını kabul ettirmeyi her zaman başardı. NBA’deki değişimi anlamanın tek yolu, oyundaki değişimi LeBron’un gözünden görebilmek. Yaratıcı bir oyuncu olan LeBron’un doğal pick and roll partnerleri olan pivotların ve uzun forvetlerin modası gün geçtikçe azalıyor. Son 20 yıldaki NBA’in hikayesi, tamamen LeBron James odaklı şekilde anlatılabilir. Ancak LeBron’un hikayesini daha iyi anlamak istiyorsanız, onun beraber oynadığı uzun oyuncuları dikkatli şekilde incelemeniz gerekiyor.
Eşi benzerine rastlanmamış heyecan, 90 milyon dolarlık sponsorluk anlaşması, sırtındaki “Seçilmiş Kişi” dövmesiyle birlikte LeBron, lige geldiğinde takımındaki tecrübeli isimlere de saygı duyuyordu. 19 yaşındaki LeBron, verdiği bir röportajda kendi oyun tarzını anlatmak için “Dışarıdan oynayan Shaq” benzetmesini yapmak yerine “Penny Hardaway’in daha patlayıcı hali” ifadelerini kullanmıştı. Kariyeri ilerledikçe bu 2 tanımın da doğru olduğunu söyleyebileceğimizi gördük. Fakat Penny benzetmesi, LeBron’un ham oyununa daha çok yakışıyordu.
“Takıma ilk katıldığımda rolümün ne olacağını, takım için ne ifade ettiğimi bilmiyordum.” diyordu LeBron. Ancak LeBron’un Cavs’teki takım arkadaşları, işleri yoluna koyabilmek için en büyük şanslarının genç yıldız olduğunun da farkındaydı. Sezonun başlarında Cavs hücumunun kontrolü daha çok Ricky Davis’in elindeydi. Davis, fena bir oyuncu olmasa da Cavs’in LeBron’u seçebilecek hale gelecek kadar maç kaybetmesinin sebeplerinden de birisiydi. Cavs, sezon başında yine benzer bir performans gösterirken Boozer, çaylak oyuncunun Cavs soyunma odasındaki diğer herkesten daha iyi şekilde oyunu okuyabildiğini anlamıştı.
“İşler öyle bir noktaya gelmişti ki ona ‘Bron, ne zaman sorumluluk alıp takımın en iyi oyuncusu gibi oynamaya başlayacaksın?’ diye sormuştum.” diyerek o günleri hatırlıyor Boozer.
Cavaliers takımı, Davis’i Celtics’e takas ederek bu soruyu LeBron James yerine cevaplamıştı. Takımın çok top kullanan bir diğer oyuncusu Darius Miles da Portland Trail Blazers’ın yolunu tutmuştu. Cavaliers’ın bütün hücumu artık LeBron’un Ilgauskas ile oynadığı pick and rollerin etrafında şekilleniyordu. Dışardan baktığınız zaman ikisi çok uyumlu bir ikili gibi gözükmüyordu. LeBron atletik, basketbolun geleceği olarak görülen genç bir yıldızdı. Ilgauskas ise ligde görebileceğiniz en yavaş oyunculardan birisiydi. İki isim, saha içerisindeki zıtlıklarına rağmen bir uyum sağlamayı başardılar. LeBron’un Ilgauskas ile saha içindeki uyumu, basketbol kariyerinin en üretken birlikteliklerinden birisi haline geldi. 2 farkı takımda, 4 farklı koçun yönetiminde beraber oynayan ikili beraber 500 maçın üzerinde oynadılar ve 785 asist üzerinden 1,594 sayı ürettiler.
Ilgauskas, 2010 senesinde yaptığı bir röportajda “Antrenmanları da dahil edersek ikimiz büyük olasılıkla 2 milyon kere pick and roll oynamışızdır.” ifadelerini kullanmıştı.
Aslında buna çok şaşırmamak gerekiyor çünkü LeBron James, basketbol tarihinin en tehlikeli pick and roll oyuncularından bir tanesi. LeBron’un savunmacısından ufak bir an için bile kurtulabilmesi, savunmanın bütün odağının ona kaymasına sebep oluyor. Pick and rollü savunan uzunun ister istemez dikkatini LeBron’a çevirmesi gerekiyor. Bu esnada LeBron’un takım arkadaşının da potaya doğru hareketlenmesini LeBron’un savunmacısının durdurması gerekiyor. “Bunu yapmamız için bir set ismine ihtiyacımız yoktu. Göz göze gelmemiz yetiyordu ve rakip savunmalar bizi durdurana kadar arka arkaya pick and roll oynuyorduk.” diyor Ilgauskas. Bazı rakipler ise bu pick and rollü durdurmakta asla başarılı olamıyordu.
Cleveland’da geçirdikleri 7 sezon boyunca James ve Ilgauskas sürekli olarak pick and roll oynadı ve günümüz basketbolunun en temel stratejilerinden birisinin şekillenmesine yardımcı oldu. Aralarındaki bağlantı, modern pick and pop oyununun da çıkış noktası oldu. Önümüzdeki sezon Luka Doncic ve Kristaps Porzingis’in, LeBron – Ilgauskas ikilisinin kullandığı açıları ve pick and roll taktiklerini kullanarak rakip savunmalara çok zor anlar yaşatacağını defalarca göreceğiz. 2004 yılında dil sorunu da yaşayan Anderson Varejao Cavaliers’a katıldığında Ilgauskas onu kanatları altına almıştı. Boozer, çaylak sezonunda Kevin Garnett ve Tim Duncan gibi isimlerin üzerinden hücum etmekte zorlandığında Ilgauskas bütün yaz boyunca onunla antrenman yapmıştı.
“Her zaman bizimle bilgilerini paylaşırdı.” diyor Boozer. Oyuncuların bu konuda NBA genelinde çok paylaşımcı olmadığını söylemek gerekiyor. Ilgauskas, hiçbir zaman antrenmanlarda kullandığı driller ve imza haraketlerini etrafındakilere öğretmekten çekinmiyordu. Onun bu tutumu sayesinde Drew Gooden’dan J.J. Hickson’a kadar yolu Cleveland’a düşen bütün uzunlar, oyunlarını geliştirme şansı yakaladı. LeBron’un o dönemki takım arkadaşlarının hepsinin kusurları vardı fakat Ilgauskas, takımdaki herkesin daha iyi bir oyuncu haline gelmesi için çabalıyordu. LeBron da saha içindeki yaratıcı özellikleri sayesinde bu oyuncuların performansını yukarıya çekiyordu.
“Birçok skorerin tünel görüşü vardır. Sadece skor üretebilecekleri fırsatları kovalarlar.” diyor Tyson Chandler. “Ancak LeBron’a karşı oynarken savunmacı olarak yardıma giderseniz o hemen cezayı kesiyordu.” LeBron, Cleveland’da oynadığı dönem boyunca pick and roll oynarken düzenli olarak sahadaki diğer uzunu bulmayı başarıyordu. Ilgauskasla pick and roll oynadığında pota altına doğru kateden Varejao’ya birçok kolay basket attırıyordu. Sahayı koşan, iyi perde yapan ve doğru zamanda potaya doğru kat eden her uzun LeBron’un yanında bir skorere dönüşebiliyordu. LeBron faul faul çizgisine doğru yaklaştığı zaman etrafında anında bir kalabalık oluşuyordu.
Varejao, birçok şampiyonluk takımında oynamış ama çember etrafında pozisyon bitirme yetenekleri çok keskin olmayan bir oyuncuydu. Gooden, kariyerinin en verimli sezonlarını Cavaliers formasıyla geçirmişti. Hickson, Cleveland’da oynadığı dönem boyunca gayet güvenilir bir opsiyon haline gelmişti. Hickson, LeBron ile birlikte sahada olduğu 3 sezon boyunca %61.8’lik true shooting değeri yakalamıştı. Ancak LeBronsuz oynadığı anlarda bu yüzde 48.6’ya kadar düşüyordu.