by Rick Stevenson – Çeviri: M. Bahadır Akgün / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 28 Kasım 2020 tarihinde FadeawayWorld’de yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
NBA tarihinin en başarılı aktif organizasyonu hangisi? Burada buna cevap vermek için bulunuyoruz. Ligin en iyi takımlarını sıralamak kolay değildi fakat lig ve konferans şampiyonluklarına, normal sezon ve playoff galibiyet tablolarına, en iyi oyuncularına ve en iyi ile en kötü dönemlerine genel bir bakış atarak aşağıdaki listeyi oluşturduk. Listemize geçmeden önce bazı kurallardan bahsedelim.
ABA istatistikleri, bu sıralamada göz önünde bulundurulmadı ve söz konusu takımlarda istatistik olarak kullanılmadı. Bu da Indiana’nın ABA şampiyonluklarının onları listemizde üst sıralara sokamayacağı anlamına geliyor. Bununla birlikte eski ABA takımlarının en iyi oyuncuları arasında NBA birleşmesi öncesi bulunmuş bazı oyuncular yer alabilir. Bu anlamda söz konusu oyuncuların katkılarına saygımızı göstermek istedik.
Son olarak da bu listenin amacı gereği şampiyonluklar, her şeyin üzerinde kabul ediliyor. Bazı takımların harika dönemleri şampiyonlukla sonuçlanmamışsa o takımların sırası da etkilenmiş oluyor. Artık kuralları bildiğimize göre sıralamaya geçelim.
10. New York Knicks
İlk yılı: 1946-47
Şampiyonluk sayısı: 2 (1970, 1973)
Final sayısı: 8 (1951, 1952, 1953, 1970, 1972, 1973, 1994, 1999)
Playoff sayısı: 41
Galibiyet-Mağlubiyet: Galibiyet 2,799 – Mağlubiyet 2,988
Galibiyet yüzdesi: .484
Playofflarda galibiyet-mağlubiyet: Galibiyet 186 – Mağlubiyet 189
Playofflarda Galibiyet yüzdesi: .496
En iyi oyuncuları: Patrick Ewing, Willis Reed, Walt Frazier, Dave DeBusschere, Harry Gallatin, Carmelo Anthony, Richie Guerin, Bernard King, Carl Braun, Earl Monroe
Basketbolun yalnızca son 10 yılını bilenler için Knicks‘in ilk 10’da olması abes gözükebilir fakat istatistikler yalan söylemez: 1951 ve 1999 yılları arasında sekiz kez final oynadılar ve liste dışında kalan 20 takımı da bu anlamda geride bıraktılar. Ayrıca normal sezon galibiyetleri de 80 yıllık süreçte %50’nin hemen altında kaldı.
Maalesef Knicks’in geçmişteki başarılarını hatırlamak, 21. yüzyıldaki felaketi daha da üzücü kılıyor. New York taraftarı, Knicks’in iyi olduğu dönemde ligin daha iyi olduğunu söylediğinde yalan söylemiyor. The Reed/Frazier/DeBusschere yılları onlar için çok parlak geçti ve Patrick Ewing dönemi ise şampiyonluk kazanamamış bir organizasyonun belki de en iyi dönemi oldu.
Kyrie Irving ve Kevin Durant’in Knicks yerine Brooklyn’e gitmesi sonrası New York’ta birçok kişi son umudunu da kaybetti. Fakat bu takımın ihtişamlı günlerine dönemeyeceği anlamına gelmiyor. Peki bunu Tom Thibodeau ve RJ Barrett ile başarabilirler mi? Zor gözüküyor ama daha garip şeyler de oldu bu ligde.
İlk yılı: 1967-68
Şampiyonluk sayısı: 2 (1994, 1995)
Final sayısı: 4 (1981, 1986, 1994, 1995)
Playoff sayısı: 34
Galibiyet-Mağlubiyet: Galibiyet 2,269 – Mağlubiyet 2,019
Galibiyet yüzdesi: .529
Playofflarda galibiyet-mağlubiyet: Galibiyet 158 – Mağlubiyet 164
Playofflarda Galibiyet yüzdesi: .491
En iyi oyuncuları: Hakeem Olajuwon, James Harden, Moses Malone, Yao Ming, Tracy McGrady, Ralph Sampson, Rudy Tomjanovich, Elvin Hayes, Calvin Murphy, Clyde Drexler
Houston Rockets, harika bir takım, burası açık. İki şampiyonluğu, dört konferans şampiyonluğu ve yıllar boyu takımın formasını giymiş büyük oyuncuları var. Chicago dışında 1990’larda birden fazla şampiyonluk kazanan tek takım onlar ve iki farklı 10 yıllık dönemde iki MVP’si oldu bu takımın.
Houston, normal sezon galibiyet yüzdesinde lig yedincisi, playoff galibiyet yüzdesinde ise lig 12.’si. Listemizin üst sıralarından onları koparan da bu çelişki zaten. Rockets, sık sık playoff oynuyor fakat oradaki başarıları ilk 10’daki diğer takımların uzağında kalıyor.
Houston’ın derecesindeki bir diğer engel de James Harden. Harika sezonlar geçirip harika performanslar göstermesine rağmen Rockets’ı NBA Finali’ne götürme konusunda başarılı olamadı. Batı Konferansı’nın mevcut yapısında Harden’ın Rockets’ı, Ewing’in Knicks‘i gibi hatırlanabilir fakat bu, Harden’ın henüz bittiği anlamına gelmiyor.
8. Miami Heat
İlk yılı: 1988-89
Şampiyonluk sayısı: 3 (2006, 2012, 2013)
Final sayısı: 6 (2006, 2011, 2012, 2013, 2014, 2020)
Playoff sayısı: 21
Galibiyet-Mağlubiyet: Galibiyet 1,338 – Mağlubiyet 1,229
Galibiyet yüzdesi: .521
Playofflarda galibiyet-mağlubiyet: Galibiyet 138 – Mağlubiyet 107
Playofflarda Galibiyet yüzdesi: .563
En iyi oyuncuları: Dwyane Wade, LeBron James, Alonzo Mourning, Chris Bosh, Shaquille O’Neal, Tim Hardaway, Jimmy Butler, Glen Rice, Udonis Haslem, Rony Seikaly
Bugünlerde Heat, bir organizasyon ne kadar güçlü olabilirse o kadar güçlü. Pat Riley ve Erik Spoelstra’nın inşa ettiği Heat Culture çemberine toslayan birçok takım oluyor ve bunun da bir sebebi var. Görece kısa tarihinde Miami, NBA’in gelenek sahibi takımlarından biri olarak öne çıktı.
%52,1 oranındaki normal sezon galibiyet oranları etkileyici fakat playofflardaki %56,3 galibiyet oranları daha da etkileyici. Lakers dışında her takımdan daha iyiler bu anlamda. Miami, 15 yılda altı kez final oynadı ve bunların yarısında şampiyonluk yaşadı. Farklı kadro değişiklikleri sonrası yaşadıkları inanılmaz başarı, onları efsanevi bir organizasyon olarak itibarlarını güçlendirdi. LeBron ve D-Wade gibi süper yıldızlardan da yardım alan takım, her türlü kadroyu kazanan bir kadroya çevirebildi.
Heat, 2006’da ilk şampiyonluğunu kazanmadan önce de Alonzo Mourning döneminde harika günler geçirmişti. Artık Bam Adebayo, Duncan Robinson, Kendrick Nunn ve Tyler Herro genç yaşta muazzam işler yapıyorlar. Miami, ligdeki tüm organizasyonlar arasında en parlak geleceklerden birine sahip.
İlk yılı: 1948-49
Şampiyonluk sayısı: 3 (1989, 1990, 2004)
Final sayısı: 7 (1955, 1956, 1988, 1989, 1990, 2004, 2005)
Playoff sayısı: 42
Galibiyet-Mağlubiyet: Galibiyet 2,753 – Mağlubiyet 2,927
Galibiyet yüzdesi: .485
Playofflarda galibiyet-mağlubiyet: Galibiyet 188 – Mağlubiyet 182
Playofflarda Galibiyet yüzdesi: .508
En iyi oyuncuları: Isiah Thomas, Joe Dumars, Chauncey Billups, Bill Laimbeer, Dennis Rodman, Ben Wallace, Bob Lanier, Richard Hamilton, Grant Hill, Tayshaun Prince
Pistons‘ın son 10 yılda zorluklar yaşamış olması, NBA’in öncü organizasyonlarından biri olmadıkları anlamına gelmiyor. Galibiyet yüzdeleri kötü olmasa da bu seviyedeki diğer takımların bazıları kadar yüksek değil fakat bu aynı zamanda Detroit’in bütün tarihini de yansıtmıyor.
Pistons, NBA’in ilk yıllarında muazzam bir takımdı. Bob Lanier yönetiminde 1970’lerde zirveye oynuyorlardı, 1980 ve 1990’larda ise mutlak bir güç olarak dikkat çektiler. Bad Boy dönemi, Chuck Daly, Isiah Thomas, Dennis Rodman, Joe Dumars ve Bill Laimbeer’e koçluk yaparken NBA tarihinde her organizasyonun yaşayabileceği en iyi dönemlerden biriydi. Pistons, o dönemde üst üste dokuz kez playoff oynadı, üst üste üç kez konferans şampiyonu oldu ve iki kez de üst üste lig şampiyonluğu yaşadılar.
Daha sonra 2000’li yıllarda Detroit yine muhteşemdi. Shaq/Kobe’li Lakers‘ı 2004’te saf dışı bıraktı ve yıllar sonra en iyi takım oldu. Pistons, daha kötü performans sergilediği dönemler de yaşadı elbette. Son 10 yıl, en kötü dönemlerinden biri oldu fakat yine de Detroit bir kez daha çıkış yapabilir gibi gözüküyor.
İlk yılı: 1949-50
Şampiyonluk sayısı: 3 (1955, 1967, 1983)
Final sayısı: 9 (1950, 1954, 1955, 1967, 1977, 1980, 1982, 1983, 2001)
Playoff sayısı: 50
Galibiyet-Mağlubiyet: Galibiyet 2,900 – Mağlubiyet 2,723
Galibiyet yüzdesi: .515
Playofflarda galibiyet-mağlubiyet: Galibiyet 228 – Mağlubiyet 219
Playofflarda Galibiyet yüzdesi: .510
En iyi oyuncuları: Julius Erving, Wilt Chamberlain, Dolph Schayes, Allen Iverson, Charles Barkley, Hal Greer, Moses Malone, Billy Cunningham, Maurice Cheeks, Joel Embiid
Philadelphia’nın tarihine baktığımız zaman muazzam bir takım görüyoruz: 30 yılda üç şampiyonluk, beş yılda beş final deneyimi ve playofflar ile normal sezonda yarıdan fazla galibiyet yüzdeleri. Yıldızlarına baktığımız zaman daha da iyiler: Dolph Schayes, Hal Greer, Wilt Chamberlain, Dr. J, Moses Malone, Maurice Cheeks, Charles Barkley, Allen Iverson, Joel Embiid… Liste uzayıp gidiyor. NBA tarihinde rastgele bir dönem seçip Sixers‘ta oynamış herhangi bir yıldıza denk gelebilirsiniz.
Maalesef son dönemde organizasyonun efsanesi biraz lekelendi. The Process, Philly’nin neredeyse tek gecede nefret edilen bir organizasyon olduğu yanılgısına düşürdü birçok insanı. 10 galibiyet alınan 2015-16 sezonunun ve o sürecin meyvelerinin bekleneni verememiş olması da onların zararına oldu. Joel Embiid ve Ben Simmons harika oyuncular ama Philly’yi henüz finale çıkaramadılar.
Bir kez daha Philadelphia, kritik bir eşikte gibi gözüküyor. Şampiyonluğu getirmesi beklenen ikilinin birini takaslayacaklar mı yoksa yollarına devam mı edecekler? Organizasyon tarihi, gelecekte büyük takımlığa dönüşü vaat ediyor fakat taraftarlar ne kadar beklemek zorunda? Adilane olmayabilir fakat Process’in bulutu, Philadelphia bir kez daha şampiyonlar şehri olana kadar Sixers’ın üzerine gölge düşürebilir.
İlk yılı: 1976-77
Şampiyonluk sayısı: 5 (1999, 2003, 2005, 2007, 2014)
Final sayısı: 6 (1999, 2003, 2005, 2007, 2013, 2014)
Playoff sayısı: 39
Galibiyet-Mağlubiyet: Galibiyet 2,194 – Mağlubiyet 1,355
Galibiyet yüzdesi: .618
Playofflarda galibiyet-mağlubiyet: Galibiyet 222 – Mağlubiyet 181
Playofflarda Galibiyet yüzdesi: .551
En iyi oyuncuları: Tim Duncan, David Robinson, George Gervin, Manu Ginobili, Tony Parker, Kawhi Leonard, James Silas, Alvin Robertson, John Beasley, LaMarcus Aldridge
San Antonio Spurs ile ilgili söyleyecek kötü bir bulmak neredeyse imkansız. NBA’de %61,8 ile en yüksek normal sezon galibiyet yüzdesine takım onlar. Playofflarda ise maçlarının %55’inden fazlasını kazanarak en yüksek dördüncü galibiyet yüzdesine sahip oldular. NBA/ABA birleşmesinden bu yana geçen 44 yılda Spurs, yalnızca yedi kez %50’nin altında galibiyet yüzdesi yakaladı ve yalnızca beş kez playoff oynayamadı. Spurs, lige adım attığı günden beri neredeyse her yıl rakiplere büyük bir tehdit oldu.
Gregg Popovich – Tim Duncan yılları, NBA tarihinin en etkileyici dönemlerinden biri. San Antonio, 1998 ile 2019 arasında üst üste 22 sezon playoff oynadı ve altı finale çıkıp beşini kazandı. Diğer takımlar, daha kısa sürelerde daha çok şampiyonluk kazandı fakat böylesi bir başarıyı kimse bu kadar uzun süre istikrarlı olarak yakalayamadı. Spurs, yaklaşık 20 yıl boyunca neredeyse her yıl şampiyonluğun adayı oldu.
Öte yandan San Antonio’nun Tim Duncan olmadan hiç final oynamadığı da doğru. Şöyle bir bakınca Cavaliers‘ın LeBron’lı tarihine benziyor fakat işin aslı epey farklı. Duncan, her zaman kalıcıydı ama etrafındaki isimler değişti: David Robinson, Manu Ginobili, Kawhi Leonard ve LaMarcus Aldridge…
Yine de San Antonio’nun büyük başarısında son yıllar, onları listemizin üst sıralarından aşağı indirdi. Iceman, 1980’lerde Spurs’ü bir şampiyonluğa ya da en azından finale götürebilmiş olsaydı farklı şeyler konuşurduk. Maalesef San Antonio’nun beş şampiyonluğu, ilk dörde girmelerine yetmiyor. Organizasyonun Pop sonrası dönemde zirvede kalıp kalamayacağı da belli değil.